تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
امید بهاری
به همسرم
هنوزامید بهاران را
در آغوشم می فشارم
و هنوز با ابر های سپید و پربار
سر آشتی دارم
و هنوز بوی زیستن ها و روییدن ها
مستم می کنند
و هنوز ترا در تقویم سالم می بینم
که با لبخندی از سر مهر
به من سلام میکنی
و می گویی:
هما جونم عید نوروزت مبارک!
هما طرزی
۱۲ مارچ ۲۰۲۴
نیویورک
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
نوروزی ام
برای تو
به سیمای جَمیلت غم نبینم
به چشمانِ قشنگت نم نبینم
اگر خنده به لب هایِ تو کم شد
برای جسم و جانم دم نبینم
بهار آمد که میخواهم تو باشی
کنارم ، پیش من یارم ، تو باشی
به میهن با تمام زخم هایش
همه جا شوق دیدارم تو باشی
بیا با من دمی یکجا برقصیم
به دور از هر غم دنیا برقصیم
که دستت را بگیرم یارِ جانی
به زیرِ چشمِ طالب ها برقصیم
فرحت – رحمان
۱۹ مارچ ۲۰۲۴
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
قسم به عشق
آن ماه ِ گل اندام چو از جا برخاست
از ارزش ِ سرو ِ چمن و لاله بکاست
گفتم که کسی نیست چو او در عالم
گفتا که قسم به عشق حرف تو بجاست
مسعود خلیلی
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
کُنج خرابات
ماییم و همیـن دار مکافات و دگر هیچ
این سّرِ پُر از شور خیالات و دگر هیچ
از خون دلـم بستـه حنـا پای قناعت
گفتیم جوابی به سوالات و دگر هیچ
القِصَّــه ز یوسـف و زلیخـا که بگویم
در کشوَرِ دل بود و حکایات و دگر هیچ
گویند که عشق است رهایی ز دو عالم
شد مسکن من کنج خرابات و دگر هیچ
در مکتب رندان نخُـواندیم به جـز فقر
عرفان و قلندر و کرامـات و دگر هیچ
در پرده ی اوهام چو بستیـم یقین را
دل بار شُد از شکّ و گُمانات و دگر هیچ
یک قطره که گل کرد دراین بحر معانی
در اوج سخن کشت ،م ناجات ودگر هیچ
محمد ادریس بقایی (قطره)
کابل – افغانستان
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
مست منم مست منم
چرخ زنان برای تو شور دیگر به پا کنم
نغمهٔ جان فزای تو از جان و دل ادا کنم
دلبر با وقار من ای مهی گلعذار من
صدقه شوم لقای تو ناز ترا بجا کنم
در کوی دلربا روم باز کجا کجا روم
کوچهٔ دلگشای تو آب زنم صفا کنم
آب من و حیات من نقل من و نبات من
جان بدهم برای تو بوسه به نقش پا کنم
ار بگوی سحر روم قند آمده شکر روم
بوسه زنم به پای تو شرط ادب به جا کنم
عشق من وسیمین تنی چون رقص گل بگلشنی
در کف بوریای تو رقص کنم سما کنم
عاشق کو به کو منم باده منم سبو منم
از جهت رضای تو ناز کنم ادا کنم
مست منم مست منم سوخته می پرست منم
تا چه زمان به پای تو شرم کنم حیا کنم
روح من و طبیب من گلشن و عندلیب من
مرغ حرمسرای تو چهچه زنم نوا کنم
عاشق با وفای تو مقبول و با حیای تو
رفته دلم برای تو سر برهت فدا کنم
شهناز ناز من توی محرم راز من توی
واعظ هر ثنای تو صبح و مسا دعا کنم
ملا عبدالواحد واعظی
۳۱ ثور ۱۴۰۳
هرات
تاریخ نشر: دوشنبه ۳۱ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
چشمه سارِ نور
من از دیارِ عشق ام ، از شهرِ آشنایی
از برزنِ محبت ، از کوی بی ریایی
از چشمه سارِ نورام،وز تیرگی بدورام
با چلچراغی از مهر،همزادِ روشنایی
دارم به سینه قلبی، آکنده از محبت
بیزارام از فریب و نیرنگ و بیوفایی
در مجمرِ صداقت،با جان و دل گدازم
در راهِ عشق و ایثار،خود را کنم فدایی
مرغی شکسته بال ام،افسرده و گرفتار
در آرزوی پرواز، در حسرتِ رهایی
کنجِ قفس اسیرام،دل از تو بر نگیرم
جانا بمان کنارم، می ترسم ا ز جدایی.
مریم نوروززاده هروی
چهارم قوس ۱۴۰۱ خورشیدی
بیست و پنجم نوامبر ۲۰۲۲ میلادی
از مجموعهُ “پاییز”.
هلند
تاریخ نشر: دوشنبه ۳۱ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
لمسِ دستان تو
مال رویا شدی و گرمی دستان تو جا مانده هنوز
دربر سالُن دل نقشه ی چشمان تو جا مانده هنوز
دیدمتبار دگر، گرچه به ا ندازه ی افسانه و خواب
عطر این خانه که ازگوشه یدامان تو جامانده هنوز
می‌زنی سر به سرایِ من بیچاره به همراهی باد
گذرت ،حادثه از رعشه ی پنهان تو جا مانده هنوز
غنچه ها از کششِ خنده به لبهای تو، آن هدیه ی مهر
هوس بوسه از آن گونه ی رخشان تو جامانده هنوز
حال از دیده نهانی و حضور تو فقط رویایی ست
لحظه ها هر طرفی یاد فراوان تو جامانده هنوز
احمد هنایش
۹ جنوری ۲۰۲۴
اسلام آباد
تاریخ نشر: دوشنبه ۳۱ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
ایشته خا شُد
(به لهجه ی شیرین هراتی)
غریبُم اینجی از شهرِ هراتُم
مه از شهرِ قناویز و قناتُم
دلُم تنگه چری پِنوم کُنُم هَی
مه آمُخته به نُقل و به نباتُم
دِلُم مُخ مُخه مِشه یک چَکَرِ
مه عاشق عید و شب های براتُم
اگی باز یک بُجولی وَرنَتوله
بزودی راهیِ شهر و دهاتُم
برابر می کنم شعر ازاَلیده
مه عاشق لهجهء خوبِ هراتُم
اَنه ایته دگه و ایشته خا شُد
که هَی ردَ برَدَ کلماتُم
پروانه شیرین سخن
اینجی: اینجا
پِنوم: پنهان
آمُخته: عادت
مُخ مُخه: خواستن، هوس کردن
بُجول وَرتولیدن: منظور از کار یا حرف تازه ای که معمولا خلاف میل باشد
ازاَلیده: از قصد، قصدا
انه ایته: و اینطور
ایشته خا شد: چطور خواهد شد
تاریخ نشر: دوشنبه ۳۱ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
دردِ بی دوا
از این همه درد بی دوا می گیرد
از آنچه می آید سر ما می گیرد
جز سیل نداشت چیز دیگر انگار
گاهی دلم از خود خدا می گیرد
مریم سپهر
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
معراج
دل تا به شوق قدّ تو موّاج می شود
هر موجِ او مشابهِ یک کاج می‌شود!
در حلقه‌ی نگاهِ تو محشر بوَد نهان
این دل به یک نگاه تو محتاج می‌شود!
با نم نمِ لطافت و بارانِ بوسه هات
از سینه‌ام غبارِ غم اخراج می شود!
شامی که سر به پای تو کردم نزول من
در شرع عشق شهره به معراج می‌شود!
این عاشقِ گذشته ز جان ، از برای تو
بر تیر هایِ حادثه آماج می شود!
بی تو به دل توان پریدن نمانده است
این بطّ خسته طعمه‌ی امواج می‌شود!
(حکمت) ز عقل بر درِ دل پاسبان گذار
ورنه همیش گنج تو تاراج می شود!
حکمت هروی
ملبورن – آسترالیا
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
اگر روزی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
چنان در آغوشت گیرم
که تمام هستی ات عشق گردد
و دنیایت پر از شور
و خانه ات پر از نور
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
در لبانت چنان آتشی بکارم
که شبت روز گردد
و تا پایان هستی
در عطش قطره آبی از لبانم بسوزی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
در باغ آغوشم چنان گهواره ی مهر بنا سازم
که تا ابدیت به خواب روی
و هیچگاه آرزوی بیداری را در دل نپرورانی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
نغمه ی عشق را چنان در گوشت زمزمه کنم
تا صدای( سافو) را از یاد بری
و فقط عاشقانه به صدای من گوش دهی
و در نفس هات تنها نام مرا تکرار کنی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
دنیایت را چنان بنفشه باران سازم
تا در دنیای رنگین آغوشم مهمانم گردی
و ستاره های آسمانت را از یاد بری
و چون( بیلیتس) مرا به آغوشت جاودان سازی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
دستانم را بر گردنت چنان بیاویزم
تا سرا پایت خواسته گردد
و عطش آرزو های داغ را بخاطر بسپاری
و مرا چون خدا خوانی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
چنان جام دلت را پر از شراب عشق سازم
تا از دنیای شراب انگور بیزار گردی
و تنها هستی سکر آور خوشه های وجودم را باور کنی
واز هستی من مست گردی
اگر روزی از آسمان هایم به زمین فرود آیم
ترا با خود به قله های بلندی ببرم
که پرواز عقاب ها را نا ممکن سازم
و تو در آسمان های من همبال (هما) ی بلند پرواز گردی
هما طرزی
۶ سپتامبر ۲۰۲۳
نیویورک
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
همسر
عزیزان گر زنى دارى که یارو یاورت باشد
رفیق خوب دوستِ نازنین و همسرت باشد
محبت پیشه و درد آشنا با بُرده بارى ها
برایت مهربان همسر عروسِ مادرت باشد
زمانى پُشتِ روزى دور از منزل بسر دارى
بفکرى زندگانى خانه و بام و درت باشد
اگر تقدیر چنین رفته که دارى انچنین همسر
که الطاف و محبت هاش دور از باورت باشد
بپاس این همه لطف و شفقت هاى او باید
گذار اندر امور خانه گاهى شوهرت باشد
وگر او با چنان اوصاف دارد حُسن و زیبایى
ترا با لطف باید هر دو دست پیشِ برت باشد
بِکاه از زن ستیزى هاى بیجاوزغرور خویش
گذار وقفى برایش گاه گاهى راهبرت باشد
بحرفِ این و آن هرگز مرنجان خاطرِ نازش
که سخت گیرى بیجا باعثِ دردِ سرت باشد
چنان رفتار بر خود پیشه دار تا بیشتر از پیش
ترا دید خسته با صد ناز قربانِ سرت باشد
( فروغِ ) معرفت درخویش روشن دار تا که او
چو پروانه بسوزد بال و پر دَور و بَرت باشد
حسن شاه فروغ
۱۷ می ۲۰۲۴
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
گلخانه‌ی عشق
دو چشم مست تو میخانه‌ی عشق
خیال تو بود پیمانه‌ی عشق
بده یک جرعه از لعل لبانت
کاین عاشق شده دیوانه‌ی عشق
تویی گلدسته‌ی رشک گلستان
پریرویان همه افسانه‌ی عشق
نه خورشید و نه مهتاب شب افروز
که مرغ دل بود پروانه‌ی عشق
گلستان دلم گلزار گشته
حدیث دل بود گلخانه‌ی عشق
عالیه میوند
۲ مارچ ۲۰۲۴
فرانکفورت
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
خرمنِ کاینات
مهتاب ِ جهان آیینه ی ماه ِ تو باد
گردون زمان فتاده در راه ِ تو باد
مهر و مه و مشتری و ناهید و زُحَل
در خرمن ِ کاینات چون کاه ِ تو باد
مسعود خلیلی
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
قـافـلـۀ عمـر !
زنـدگی میگــذرد بـا همــه زشتــی و صفا
بگـــذرد قــافــلـۀ عمـرچــه زود از بــر مـا
لحظه ها همچو رعد و برق یکی بعد دیگر
میـرونـد دسـت بـدست مـژه بهـم بستن ما
شاد باد آنکه به اخلاص کند خدمت خلق
کـه بمانـد پـس از آن نـام نکــویـش برجـا
ازچه مغرور در آسایش و هستی ی زمان
که جهانرا به زرو مال و شکوه نیست بقا
طمعی نیست ز دنیای پــراز فـتنـه وغـم
زانکـه رفتند ازاین دهـر بسی شاه وگـدا
عاشق عشرت گردون ای”عزیزه” نشوی
که نـدیـدیـم ونکـرده ست بکس هیچ وفــا
عزیزه عنایت
۷ جنوری ۲۰۱۸
هالند
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
مخمسی برغزل
طارق خراسانی
گر تو مرا رها کنی ای گلِ باغِ سنبلم
جای دگر نمی روم دانم تو هستی حاصلم
کی می روی ز خاطرم ای دختِ خوبِ کابلم
هرچه کنم نمی شود تا بروی تو از دلم
از تو فرار می کنم باز تویی مقابلم
از تو جدا نمی شوم ، ای تو نگارِ شاطرم
کوش نمودی تا روی از برِ من تو طایرم
صفحۀ دل جای تو بود گرچه تویی غیرحاضرم
پای کشیده‌ام ز تو تا بروی ز خاطرم
باز به کوچه باغِ غم دست تو شد حمایلم
سال و مه و روز و شبی تصورم گرفته ای
هوش مرا تو برده یی تفکرم گرفته ای
ذکر تو داشتم بر زبان تذکرم گرفته ای
آبِ رخم تو برده‌ای خواب و خورم گرفته ای
نی تو مرا رها کنی نی به تو باز مایلم
باد ه شوی سبوی من مست از آن شرابِ من
خیال تو باشد در سرم شب همه شب بخوابِ من
گر تو بگیری حاصلی کار خوب و ثوابِ من
آب شوم ، تو جوی من ، جوی شوم، تو آبِ من
حل کنم اَن مسایلی باز تویی مسایلم
عشقم اگر شود جنون ، عقل نباشد صرفِ من
عقل شود زایل ازآن گرچه جنون به طرفِ من
عشق وجنون کجا گنجد به عقل عمقِ ژرفِ من
عقل به جنگ تن به تن ، عشق تمامِ حرفِ من
عقل چه غائله به پا کرده به عشق قایلم
شاد کجا کنی به لطف این دل خسته خسته را
جز تو کسی وا نکند قفل دلِ وابسته را
رفتی زکف همچو تیری که از کمان گسسته را
دل به جهان نبسته را تاج شهان شکسـته را
از چه گدای خود کنی رو زِ برم ، نه سائلم
زخم دلم مرهم نما شفا بده و بد مکن
هر چه ز تو سوال کنم جواب بده و رد مکن
این غم جانگدازِ دل زیاده و بیش از حد مکن
صورتِ من رصد مکن دردِ مرا به صد مکن
داس نگاه تو عجب ، کی برسد به حاصلم
قصه ی عشقِ من و تو شهره شده درین جهان
ترا به هر سو جستجو از تو نیابم من نشان
حاجت روا نشد به من دیدن آن سرو روان
نقص مرا نه یک، هزار، دیده خدای مهربان
من که نگفته‌ام چنین مرد خدا و کاملم
سیدجلال علی یار
ملبورن – استرالیا
آپریل ۲۰۲۴
تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
صفیرِمرگ
از ما ربوده اند گل و نوبهار را
صوتِ هزار و شرشره ای جویبار را
رفتیم در مسیرِ که فکرش نمی کنید
دیدیم عمقِ فاجعه ای شامِ تار را
درمانده ای معامله ای بختِ بد شدیم
خوردیم نانِ بی نمکِ روزگار را
از بسکه ظلم گشته مروج در این جهان
نوبت نمی رسد رسن و چوبِ دار را
اخبار فتنه می رسد همچون صفیرِ مرگ
پیچیده در تخیلِ من زخمِ خار را
شد مدتِ که بسترِ درد است یار من
این هدیه از کجاست تنِ جان نثار را
محمود زجر بدتر ازاین نیست درحیات
دل بر امید و دیده ای در انتظار را
احمد محمود امپراطور
جمعه ۲۸ ثور ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۷ می ۲۰۲۴
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
جامهِ اشتباه
۳۶ الف
روزه نخورده یی اگر، کج چه نهی کلاه را
تازه سر سحر دهی ، مژده ء شام ماه را
کاغذ سبز را نگر، سرخ نوشته اندران
پاره مکن که میدری، جامه ء اشتباه را
دست به کیسه چون بری ، شاد شود گدا وتو
شاد شوی به زعم خود ، شاد کنی گناه را
رنگ صدف چو می پرد ، از تپش سیاه دل
قهر کند سفید را ، مست کند سیاه را
رهگذری چو می رسد ، درب سلام باز کن
یا منشین کنار ره ، یا بگشای راه را
عزم چو سنگ باشدت ، روزه به آب نشکند
دهل بگیر و ریسمان ، آب بریز چاه را
چشم به هم منه دگر سقف چوبی ستون بود ،
پاک بکن ز دفترت ، واژه ء سر پناه را
سر مگذار پای کس ، پای کجا و سر کجا
خیز به پا و راست شو ، تاج گذار شاه را
شکیبا شمیم
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
ای پاسبان عشق
با دل چه کرده‌ای که رها ، درهوای توست
هربانگ خوش صدا به گمانش صدای توست
اصلاً عبور خاطر کس را نشانه نیست
در سینه‌ی که هر قدمش جای پای توست
انگیزه غزل شده ای در سرودِ من
ای پاسبان عشق ، همه از وفای توست !
در ساقه‌ای خیال و تمنای زنده‌گی
هی می‌زنی جوانه در آنجا که جای توست
کی رفته‌ای ز یاد که یادت برد مرا
در سینه‌ای که هر نفس‌اش های های توست
شاذیه عشرتی
۱۴ می ۲۰۲۴
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
تو میروی
به همسرم
تو میروی و با رفتنت
بهار می رود
و آفتاب می رود
و شهر مهر و عاشقی
میان دست های خشم
بسوی خانه های سرد آرزو
چو یک سراب می رود
و خاطرات سبز و پر خروش
به جویبار خشک زندگی
بسان آب میرود
و پر شتاب میرود
تو میروی و با رفتنت
دلم از کوچه ات عبور نمی کند
کسی دگر در این شهر
مرا به خاطرت مرور نمی کند
تو میروی و با رفتنت
آفتاب شهر من
بیاد تو به خواب میرود
و بلبلان قصه گو
زکوچه های فکر من
به آسمان فکر تو
چنان شهاب میرود
و دلم برای دیدنت
پر از تپش پر از صدا
به پیچ و تاب می رود
تو میروی و آفتاب می رود
تو میروی و آفتاب می رود
هما طرزی
۱۷ اپریل ۲۰۲۴
نیویورک
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
آیتِ عشق
در دلم عشقِ تو برپاست هنوز
سینه ام ساحل دریاست هنوز
هوسِ بوس تو بر این لب من
بر دلم حامل رویاست هنوز
عالمی عشقِ تو در خاطر من
زین همه یاد تو پیداست هنوز
تو اگر دوری ولی بر سر من
از غم عشق تو سوداست هنوز
در نگاههای تو دیدم که چهسان
کشش و جاذبه ی ماست هنوز
چشم خود دیدم و دانستم از آن
آیت عشق تو بر جاست هنوز
فرحت رحمان
۱۶جنوری۲۰۲۴
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
چشمانِ تو
باران ببار
خیس ام کن با آب رحمت
چون بید می لرزم
روحم از سرمای تنهایی
دیگر جهان برایم گرمی نمی بخشد
سینه‌ام صحرای ناامیدیست
از ازدحام درد
گنجشک های بی قفس
تو را چیغ می زنند
قامتم افسرده
قلمرو دلم پی آوازه قشنگت
سلام بر احساس پاکت
جوانه نمی زند روزگارم بی تو
طلوع آفتاب دلم
بایاد خنده های تو
حصار شب را با خاطره های
شیرینت طغیانگر
عشق شدن
قطره قطره درود می فرستم
به ساحل چشمان تو
عالیه میوند
۱۰ مارج ۲۰۲۴
فرانکفورت
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
شادروان شریف رشیدیان
انالله واناالیه الراجعون
با نهایت تأسف و تألم درگذشت نابهنگام جوان خوش قلب و مهربان شادروان شریف رشیدیان ( داماد خواهرما ) را که بر اثر یک حادثه ترافیکی در ایران جان به جان آفرین سپرد به همسرعزیز آنمرحوم ، برادر گرامی اش و باقی فامیل های بشیری، رشیدیان ، بشیر و سایر فامیل های وابسته تسلیت عرض نموده از خداوند متعال برای مرحومی بهشت برین و برای بازماندگان صبر وشکیبایی تمنا داریم.
باعرض حرمت
محمد مهدی بشیر
و
قیوم بشیر هروی
شریفِ مهربان
پیک اجل گرفته است شریفِ مهربانِ ما
غصه بدل نشسته است در غم ِ این جوانِ ما
دردِ فراق او چنان شعله زده به جسم و جان
آخ که چه ناله است بلند به ظاهر و نهانِ ما
خنده به لب همیشه بود با همه مهربانی ها
بار سفر چو بست و رفت از دلِ کهکشان ِ ما
همسر و کودکش چنان دیده بدر نشسته اند
این چه مصیبت است خدا میانِ آشیانِ ما
شادیِ روح این عزیز همیشه آرزوی ماست
صبر و تحمل ای « بشیر» بر دلِ ناتوانِ ما
قیوم بشیر هروی
۱۷ می ۲۰۲۴
ملبورن – آسترالیا
تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
مادرِ من
ای زلف ِ پریشان ِ تو چون سنبل ِ ناز
ای گلشنِ مهرِ تو پر از راز و نیاز
رفتی ز بَرَم بگو تو ای مادر من
سجده به کدام سو کنم وقت ِ نماز
مسعود خلیلی
تاریخ نشر: جمعه ۲۸ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
شکوفه ی بهاری
آموى خیالم شده جارى از عشق
سر کش شده با چه بیقرارى،از عشق
تابیده به پالیز دل من خورشید..
چون باغِ شکوفه ى بهارى از عشق
محمد میرزایى
آلبوم ( قمرى هاىِ سرمست )