۲۴ ساعت

چرا ؟

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۰ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۹ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

چرا ؟

چرا ؟ دردی  که  دادی  باز  دادی

چرا ؟  همراه   غم   پرواز    دادی

چرا ؟ اشکم نمودی پاک از چشم

چرا ؟   دستم  گرفتی  ناز   دادی

چرا ؟  با غم   دلم  طوفان  کردی

چرا ؟  هر  درب  دل  را  باز  کردی

چرا ؟ بهیوده می گشتی به راهم

چرا ؟  بر کوچه ی  دل ساز کردی

چرا ؟  دردی  به دل دادی و رفتی

چرا ؟  این غم به دل همراز کردی

چرا؟  هر شب  نمودی  راز  بر دل

چرا ؟  در دام  فگندیش  ناز کردی

چرا ؟  سنگی زدی  بر درب قلبش

چرا ( شکیلا) را با غم همراز کردی

شکیلا( نوید )

جوزا ۱۴۰۰ خورشیدی

باسوگواران …

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۰ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۹ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

با نشر غزلی زیبایی  از زنده یاد استاد محمد شاه واصف باختری ، شاعر وارسته،

نویسنده ء چیره دست ، پژوهشگر توانا و ادیب  فرزانه ای از  سرزمین  مولانا ،

یاد آن آن عزیز را گرامی میداریم ،

روحش شاد ، یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد.

 با سوگواران…

ز  شهر  فجر  پیام  آوری  ظهور  نکرد

چریک   نور   ز  مرز  افق  عبور  نکرد

دگر  نداشت   توان  ستیز  مرغ  اسیر

مگو به  پنجره  ها حمله از  غرور نکرد

دلم    جزیره   متروک   آرزو  ها   شد

مسافری  گذر  از  آن  دیار  دور  نکرد

روایتیست  ز  سنگ  صبور  در  گیتی

کسی حکایت  ازین شیشه صبور نکرد

تنور سرکش سوگ جوانه هاست دلم

که نسل هیمه چرا شکوه از تنور نکرد

شهید  من  چه  کنم  دشنه  یتیم ترا

دگر کسی گذر از کوچه  باغ نور نکرد

منم سیاه  ترین سطر  دفتر هستی

خوشا کسی که چنین سطر را مرور نکرد

واصف باختری

لیل و نهارِ عمر

تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۸ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

لیل و نهار عمر

روزیکـه نیـســت یـادوطـن ، درگـذار عـمـر

آنــروز هـرگـزم  نـبــود ،  در شـمــار عـمــر

فـرصت غـنـیـمت است وبزودی، مـیگـذرد

چشمـی بهـم زنیـم گـذراست،روزگار عـمـر

ای خـائــنــان کـشــور افــغـــان سـتــان مــا

خـون یـتـیـم وبـیـوه خورید،لیـل ونهارعـمر

اشــرف غــنـی وکــرزی وبـاقـی ظـالـمــان

چـورکــرده انـد طــورعـیـان گـلعـذار عـمـر

بــا رفـتــن هــمــه،از ایــن دهـــر بـی بـقـــا

غـافــل مـبـاش زود گـذراست، شام تارعـمر

هــرروزِعـمـرکـه مـیگـذرد، بـا سـرور و غـم

بـرگـی بـود که مـی فـتـد، از شــاخـسار عـمـر

کن حیدری توصرف بخـدمت،حیات خویش

ایـن هــم بـود رضـای خــدا،در بـهــار عـمـر

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۲۷  فبروری  ۲۰۲۴

سدنی – آسترالیا

لعلِ آتشین

تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۸ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

لعلِ آتشین

 ز لعل آتشیـن ات لذتِ قنـــد  و عسل گیرم

ز هـر بیتِ  نگاهت  معنـی  حسنِ غزل گیرم 

میان خوب رویان  من   خیالاتت   بغل گیرم

کنــارت  عمرِ  خضر  و  نوح را  حد اقل گیرم

تمامِ مشکلاتِ  زندگی  بر  خویش حل گیرم

————————————-

سپهرِ سبزِ عشق و مذهب و ایمان من باشی 

ادبگاه  معـانی ، مجلس ی  عرفان  من باشی 

فدایت میشوم روح و  روان و  جان من باشی 

طبیب و دارو و هم نسخه و درمان من باشی 

تـــرا  با  چـار  دین   آسمانـی   مستدل  گیرم

————————————

خریـدار تو هستم   نازنین  ،  عالم  تباهِ  من 

قیامت هم اگر  قایــم  شود سویت نگاهِ من

جهان روشن شد از فیض جمـالت پادشاهِ من

دلم را  برده ی  آخــــــــر کجاست   اشتباهِ من 

به جانِ دشمنانت  لشـکرِ  جنگِ   جمل  گیرم

————————————-

قدم بگذار روی سینه ام ای شوخ دوران کن 

لبانم را نمک پرورده ی  لعــلِ   سخندان کن 

تو اسمم  را مسمـا   امپراطورِ  بدخشان کن 

خزانِ  زندگی  را  جوششِ  فصلِ  بهاران کن 

نشد  آخ ر تـــرا  با عـذر ، از  بین الملل گیرم

———————————–

دو پایم بشکنی با سینه می آیم به سوی تو 

دو دستم بشکنی با دیده می آیم به سوی تو 

سـرم را بشکنی پیچیده می آیم به سوی تو

دلـم را بشکنی نالیده  می آیم  به سوی تو 

کـه من نورِ  محبت  را ، ز  احـکام  ازل گیرم 

————————————

دمی با تو اگر باشم کنـد این  زندگی شادم 

تصنع نیست با سـوز و گـداز عشق هم زادم

که من درجان نثاری صد پدر مجنون و فرهادم

اگر چه شیخ و صـوفی و  ملایان کرد ایرادم

هـزاران بــار  دیگر  اعتنا  از  نیک عمل گیرم

————————————-

به قدر هر دوعالم گر نباشی دردم افزون به

زمینِ دیده ام بـــدو ن تو افتـاده در خون به 

شوی هـر روز از  روز گر عاشق تر افزون به

تو باشی هست دنیا گر نباشی مرگ اکنون به

نباشد راه  صحرا  دامن  کـوه و  کتل  گیرم

————————————

صـدای سینه ام در  آسمان  پـژواک میگردد

دلم با جلوه هـای عشق تو  ا فلاک  میگردد

سرم در هر قـدم در پیش پایت خاک میگردد

گناهی این دو  روزه  عمر آخـــر پاک میگردد

که من محمودم و برخویش مرگ بی اجل گیرم

احمد_محمود_امپراطور 

جمعه ۱۳ اسد ۱۳۹۶ آفتابی 

که برابر میشود به ۰۴ اگست ۲۰۱۷ ترسایی

تقویم وفا

تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۸ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

تقویم وفا

صد بار فتادم من  و  برخاستم از نو !

خیزابم  و هر سلسله  برپاستم از نو !

از تیغ خسان نیست درین بیشه  مرا بیم

پاینده  و با ریشه  و پیداستم  از نو !

با عشق تو  بی‌ منّتِ  انفاسِ  مسیحا

در هر نفس آزاده  و احیاستم  از نو !

در برگه‌ی تقویمِ وفا نیست غمِ فصل

با  گلشنِ  پاییز  تو  شیداستم از نو !

تکرار در  آدابِ  وفا  نیک  بوَد  نیک !

اوخواست زمن بوسه ومن خواستم  از نو !

هر چند که هر شوخِ دلاراست دل ‌آزار

من محوِ یکی شوخِ  دلاراستم  از نو !

این شیشه‌ی صهبای کهن کانِ فسون است

ناگشته تهی، تشنه‌ی صهباستم، از نو !

در  ظلمتِ  بن ‌بستِ خرافات نخوابم

بیدار تر  اندر  پیِ  معناستم  از نو !

ازخامه‌ی من، پخته کنون دُرّ دری ریخت

من خاطره‌ی بلخ و هریواستم از نو !

مأیوس نگردیده‌ام از حادثه‌ (حکمت)

صدبار فتادم  من و برخاستم از نو !

تمیم حکمت ( هروی )

ملبورن – آسترالیا

مخمسی بر غزل حضرت ابوالمعانی بیدل (رح)

تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۸ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

مخمسی برغزل حضرت ابوالمعانی بیدل .
مطلع غزل:
“پی اشک من ندانم به کجا رسیده باشد
زپیت دویدنی داشت برهی چکیده باشد”

زلال ِ اشک !

دلم از فــراق  حسنت , چـه بسـا  تپیده بـا شـد

 سحری کــه جلــوۀ تو  ز قضــا  نــدیـده بـا شـد

چقـدر  زلال  اشکــم  برخــم  دویـــده  بـــا شـــد

 پی اشک من ندانم  به  کجــا رسیــده بــا شــد

 زپیـت دویدنی داشــت  برهــی چکیده با شـد

 به هــوای  آستــا نــت چو  شــراردل   تپیــد ن

 بـامیـد  وصـل  رویــت بـه صـد  آرزو دویــدن

 چقـدر شکسته بـا یـد به حــریــم تو رسیــد ن

  تب وتــاب مو ج  باید  ز غــرور بحــر دیــدن

 چه رسد به حالم آنکـس که تــرا ندیده با شـد

 همه دم نوای عاشق زفیوض سوزوساز اسـت

 سرعاشقــان راهت به سجـود ود رنمــازاست

زبهـار الفتــی تــو گـل بنـده گی  نـیــاز اســت

 به چمن زخون بسمل همه جــا بهـار ناز اسـت

 د م تیــغ آن تـبـسم رگ گـل بـــریــده بــا شـــد

زخمار عـیش و مستی نـرسی به قــرب جـانـان

تــا نـشد دلت شکسته , بـه سـلــوک راه دوران

خون دل فشـاند بایـد, همـه شب چوگل, بدامـا ن

زطــریق شمع غــافــل مگــذر در ایــن بیـا بـان

مــژه آب ده زخـــاری  کـه بــه پـا خلیـده با شـد

عـاشـقی بهــار زیــبــا و هـــوای دلپسنــد اســت

دل عاشقــان بسمل به هـــزار , پـرده بنـد اسـت

نـروی بسوی عشقی, که رهش پـراز گزند اسـت

به دمــاغ دعـوی عشق ســر بوالهوس بلــنـد است

مگـر از دکــان قصـاب, جگـری خــریـده با شــد

زندگی گهی چوگل است, گهی هم به رنج وسختی 

نتــوان کســی  رهیدن ز  شـــــرار تـیــــره بـخـتــی

چــه بساط نـاتــوا نـی, یـا نشا ط وعیـش ومستی

چـه بلنـدی و چه پستی چه عـدم چه ملک هستی

نشنیــده ایــم جـــایی کـه کــس آرمیــــده با شـــد

بشگـفـد (عـزیـزه) چــون گـل ز لطـافـت گما نش

دل و دیـــده ام  مــنـــور, زفــــروغ آســتـــا نــش

می دهــد حـیـات دیگــر مـهـر والفــت عیـا نـش

بـه هـــزار پـــرده( بـیـدل) زدهــان بــی نشـانــش

سخنـــی شنیـــده ام مــن کـــه کسی نــدیــده با شــد

عزیزه عنایت 

خریدار

تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۸ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

خریدار

یین من و معشوق نه سقف است نه دیوار

تا خانه ء  همسایه  که  این فاصله بسیار

آیینه   گرفتم   که   رخ    خویش   ببینم

دیدم  که  در    آیینه   رخ   یار    پدیدار

در شهر یکی عشق به خود  داشته جویم

بر پشت به خود کرده دلم  نیست طلبگار

بازار   پر  از  جنس  و  یکی   را  نپسندم

دنبال   همانم   که    نیاید    سر    بازار

لب  تشنه   عطشناک   لب   بحر  نشینم

آن گل که کند رفع عطش نیست  به گلزار

دل خنده زند بر من و گوید که در این جاست

جان  نقد  بده  هستی  اگر  خوب خریدار

شکیبا شمیم 

گله ی بیهوده

تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۸ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

مَخفی بَدَخشی

زنده یاد بیگم نسب ملقب به مخفی بدخشی یکی از غزلسرایان شناخته شده کشور بود که در سال ۱۲۵۵ خورشیدی در روستای قره قوری ارگو فیض آباد ولایت بدخشان بدنیا آمد، پدرش میرمحمود شاه بدخشی مشهور به میر محمود عاجز  و برادرانش میر محمد غمگین و میر سهراب سودا همچنان شاعر بودند و گفته شده که اشعار  شان تحت عنوان لعل پاره ها در مجله وقت کابل به چاپ رسیده است  و کتابی هم بنام چارباغ منسوب به پدرش میباشد. مرحومه بانو مخفی بدخشی از سن ۱۶ سالگی به سرودن شعر آغاز نمود که اشعارش از پختگی خاصی برخورد است .

او سالها در قندهار و کابل زندگی کرد و سرانجام در سال ۱۳۴۲ خورشیدی به سن ۸۷ سالگی وفات یافت ، روحش شاد ویادش گرامی باد        

اینهم غزلی از این شاعر گرانمایه تقدیم شما باد.

گله ی بیهوده

دلدار بود  همدم و  هم  خانه ام امروز

نازد به  فلک  کلبه ی  ویرانه ام امروز

حاجت به می و ساغر و  پیمانه ندارم

ار گردش چشمان تو  مستانه ام امروز

در پای  دلم  زلفِ   چلیپات   بود    دام

آن  خالِ بنا   گوش  بود  دانه ام امروز

یک عمر نهان بود غمت در دل و جانم

مشهورِ زن و مرد شد افسانه ام امروز

عشقِ صنمی در دلم افتاده چو صنعان

از کعبه برد  جانب  بت  خانه ام امروز

مشاطه  جدا  کرد  دلم  از  خم  زلفت

باشد گله ی بیهوده با شانه ام امروز

(مخفی) تن و جان در قدم یار فشاند

این صبر تو و  این دل دیوانه ام امروز

مخفی بدخشی

حالم پریشان کرده ای

تاریخ نشر : سه شنبه ۸ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۷ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

حالم پریشان کرده ای

 ای ستـمـگر از غمت، حالم پریشان کرده ای

خـانه صـبـر و   قرارم ، سخت ویران کرده ای

 شـب به  بالـیـنـم  بیـا ، پرسـان حال من بکن

 چون زعشق خویش مارا زار و حیران کرده ای

 آن گل پـر رنگ و عطـری در بهـار دل که باز

 عندلـیـب آسـا مـرا، از عشق  نالان کـرده ای

 داد از دسـت جـدایی، میکشـم آه هـر نفـس

 کـز غـمـت ما را قـرین، آه و افغان کـرده ای

 از فـراق روی تو، دیـریـسـت  ای لـیـلی من

 کـوی «ایـمـاق» حزین را، در بیابان کرده ای

داکتر فیض الله ایماق

این شعر درسال ۱۳۳۶ خورشیدی نیز در روزنامه 

فاریات در میمنه نشر شده بود ، زمانی که که 

شاعر گرامی در صنف ۸ مکتب متوسطه

ابن سینای کابل بودند.

از : مجموعه سوز دل

طراوتِ شبو

تاریخ نشر : سه شنبه ۸ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۷ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

زنده یاد دکتور حمیرا نکهت دستگیر زاده ، یکی از شاعران  و غزل سرایان  خوش کلام کشور بود که بتاریخ ۱۳ سنبله (شهریور) ۱۳۹۹ به سن ۶۰ سالگی  نسبت مریضی سرطان در کشور شاهی هالند جان به جان آفرین سپرد و رخ در نقاب خاک کشید. روحش شاد ، یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد.  اینک غزلی را از این عزیز سفر کرده برگزدیدم که تقدیم شما عزیزان می گردد.

سرپرست سایت ۲۴ ساعت

طراوت شبو

در باغ تا طراوت  شبو شکست و  ریخت
پرواز در دو بال پرستو شکست و  ریخت
از   تند   باد   حادثه   سرو   امید  رست
اما به حیله های دو پهلو شکست و ریخت
هیزم   فروش  دور   تظاهر   برنده  شد
اندام باغ  از  طمع  او  شکست و ریخت
این شهر در  کشاکش  اندوه  زنده  ماند
هرچند آفتاب دراین جو شکست و ریخت
در  کوچه ها دوباره  کسی  برش*  میزند
چینی روز های که بیتو  شکست و ریخت
پرواز  مادنیست   به  خاطر   سپار  هان
هر چند بال های  پرستو شکست و ریخت

حمیرا نکهت دستگیر زاده

بزم دل ها

تاریخ نشر: دوشنبه ۷ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۶ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

بزم دل ها

کسی می آید آخر طرحِ تیزِ تیشه  می آرد

برای کنده کاری کُنده ی  اندیشه  می آرد

کسی سرمی رسد ازقلبِ سنگ آیینه می سازد

به دستش کوهِ از نورو شعاعِ شیشه می آرد

کسی با آفتابِ دست  می آید،  زباغِ شب

سمومِ تیره گی ها را برون ازریشه می آرد

کسی آید که از موجِ صدایش کوهِ دل لرزد

بسانِ شیرِغرّان امنیت  در بیشه  می آرد

کسی در بزمِ دل  ها  آید و  هر مبتدیی را

به شعرِ نا تمامِ خویش شاعرپیشه می آرد

علی احمد زرگرپور

۱۰ حمل ۱۳۹۷ خورشیدی

جرقه های آهِ من

تاریخ نشر: دوشنبه ۷ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۶ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

اینک یادی میکنیم از زنده یاد  بانو نادیا انجمن شاعر جوانی که در سن ۲۵ سالگی

قربانی خشونت های خانوادگی و زن ستیزانه شد و جان عزیزش را از دست داد.

روحش شاد ،یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد.

جرقه های آهِ من

شب است و شعر می زند شرر به لحظه های من

ز شوق شانه  می کشد به رشته صدای من

چه آتشی است و اعجب که آب می دهد مرا

و عطر  روح   می دمد   به  پیکر   هوای   من

ندانم    از   کدام  کوه  ،     کدام    کوهِ    آرزو

نسیم  تازه  می وزد  به   فصل  انتهای   من

ز ابر  نور   می رسد   چنان   زلال    روشنی

که نیست حاجتی دگر به اشک های های من

جرقه  های  آه   من   ستاره  ریز   می شود

به عرض  لانه  می کند   کبوتر ِ  دعای   من

سرشک بیخودانه ام به خط خطی کتاب او

نگاه کن چه  بی بهانه  می چکد  خدای من

ز حرف حرف   دفتر ،  ز واژه واژه   محشری

قیامتی  رسیده     از سکوت   دیر  پای  من

مخر ، مدر ، حریرو همی مرا  که  خوشترم

به شب که شعر میزند شرر  به   لحظه های من

نادیا انجمن

هرات – افغانستان

رؤیای شیرین

تاریخ نشر: دوشنبه ۷ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۶ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

‎رؤیای شیرین

چه عاشقانه امشب

‎حریر دستان خیالت

‎شانه های شعرم را نوازش میکند

‎و من میخواهم

‎غزل چشمانت را

‎قافیه بدوزم

‎تا مو های بلند خیالت

‎به ماه برسد

‎و برای

‎کودک احساسم

‎قصه ی دلبری ترا گوید

‎تا رویای شیرین

‎داشتنت را

هر شب

‎در کنار خویش باور کنم .

‎میترا وصال

۲۶ فبروری ۲۰۲۴

مخمس بر غزل استاد شهریار شاعر شهیر ایران

تاریخ نشر: یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی -۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

کبوترانِ سرگردان

تاریخ نشر: یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

مورِ شوم

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

مور شوم

امشب به  هر  سو  ناله   کند   دل برای تو

امشب به سان اشک ب ی افتم به  پای تو

امشب گلو چو تر کنم   در  شراب غم

امشب بیا سکوت  شوم   از  برای تو

امشب  شوم  چو  مست بگیریم برای تو

امشب  خیال  عشق  نباشد  برای تو

امشب همه کس مست به گرد  می ناب اند

امشب   منی   فقیر   بمیرم  برای تو

امشب به یاد یار همه مست و  خراب اند

امشب منم چو مور شوم  زیر پای تو

امشب سراغ یار بگیرند چو مهوشان

امشب( شکیلا) باز بجوید نشانی تو

شکیلا ( نوید )

۲۰۱۰ میلادی

دوبیتی ها

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

دوبیتی ها

ز گل   برگ    تنت    بوی     بهارست
مرا با سوسن و سنبل چه   کارست
بهاران   را   به    چشمان     تو  بینم
همان چشمان که هردم دل شکارست

ز  گرمی  تنت   صحرا  بسوزد
زآن  شُرب   لبت  لیلا  بسوزد
نگاهت گر ز  کنج  چشم  بیند
تمام   عاشق    دنیا    بسوزد

منم  دیوانه  عشق   تو  دلبر
تمام  قصه ام  با   دیدهِ    تر
اگرهر دوی ما یکجا نشینیم
بنوشی  از  لبانم   آب  کوثر

تو را خواهم  عزیزم  عاشقانه
وگر  باشی   کنارم   جاویدانه
بیا بشنو زمن ای مونس جان
غزل   های   قشنگ   دلبرانه

تو را کُشته همین عشق و صفایم
سخن  هایت  شده  مهر  و  وفایم
زپیک عشق خود  هردم  دهی آب
که تا  پربار  شود     نخل  و  نوایم

عالیه میوند

 فرانکفورت 

۲۵ اپریل ۲۰۲۳

گذر حادثه

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

گذر حادثه

مدتی گشت  که  سیلی  خور  پاییزانم

مدتی شد  که  به  دار  سخن  آویزانم

پوست ازکلّه اگرکنده شود، خواهم گفت

هفت جدّ پدرم زنده شود، خواهم گفت

باز هم حیله به قرآن و خدا و دین است

باز هم نیزه و قرآنِ صف صفین است

سبزه ها نیست که برخاسته یا آشفته است

قدم آهسته گذارید که ماری خفته است

دل غربت زده وقت است به جیحون  بزنید

صبح نزدیک خروج است ، شبیخون  بزنید

مرده صیاد ، مترسید که جان می گیرد

دُم مار از پی مردن نوسان می گیرد

سنگر ار نیست به پشت سر هم بنشینید

ره دراز است، در این بادیه کم بنشینید

ننگ ننگ است کزاین ورطه به ساحل نرسیم

دانه بسیارفشاندیم و به حاصل نرسیم

هله ای قوم که بر گریه  ما می خندید

داد و فریاد کشم؟ یا دهنم می بندید؟

پوست ازکله اگر کنده شود ، خواهم گفت

هفت جد پدرم زنده شود ، خواهم گفت

عشق را در گذر حادثه   حاشا کردید

ما به بیغوله فتادیم ،  تماشا کردید

کوچه در کوچه ما  جور عسس  روییده است

ما نخود کاشته بودیم، عدس روییده است

ما نه زاریم و ضعیفیم  ، شما بنشینید

خود هماورد حریفیم  ، شما بنشینید

شعله ، دیگر مفروزید  که ما تبداریم

پاسبان بر مگزینید که خود  بیداریم

بگذارید که  خود معرکه   آرا باشیم

و از این معرکه  بار آور  فردا  باشیم

 نظام الدین شکوهی 

ناله

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

ناله

آه، ای روزگار، خسته و دل‌گیرم

آشفته و بسته به زنجیرم

کمالِ مهر وجودم

دیگر نیست، دیگر نیست در تقدیرم

گُنگ و لالم

دیگر حرفی را نمی‌شنوم

دیگر حرفی برای گفتن ندارم

سکوت را بود انتخابم

از میان این همه کلمات

چرا سکوت؟

چشمانم، زار و پریشان

آنقدر جورِ زمان را دید

که خسته از تمام شانه‌ی این شهر

آه، ای روزگار، خسته و پیرم

مویم سپید شد و ندیمم

افسوس که باغ بهارم گذشت

نه کشت و کاری

نه بذر و تخمی

نه کاریدم، نکردم.

افسوس که بهارم گذشت

درختانم بی‌ثمر ماند و ساقه‌هایش خشکید

باد بُرد در بلندای کوه‌ها تپه ساخت

افسوس!

افسوس!

دیگر باغِ نخواهم داشت که بیکارم

دیگر بذری نخواهم داشت که بریزم

دیگر مهری نخواهند بود که بشکوفد

آه، ای روزگار، خسته و دل‌گیرم.

علی

۴ حوت (اسنفد) ۱۴۰۲

قندهار – افغانستان

قمارِ عشق

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خوشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن

قمار عشق

عشق دریا است ودریا مظهرِ  بخشندگیست 

غرقِ این  دریا  شوم  بهتر مرا از زندگیست

 خشکسالی های یاسم  ریشه ی حسرت نسوخت 

 در هوایت آسمانم  هر  شب اش  بارندگیست 

 همچو شمع  در مزار  عشق  باید  سوختن

گر بسوزی  خود  برای  دیگران  تابندگیست

 در قمار عشق   بردن می شود  پایانِ کار

سوز دارد باختن  ،  بازندگی ،  سازندگیست

 هرچه داری در بساطت عاقبت باد فناست

 آخر عمرت همین تنهایی و در ماندگیست

 راستی کن پیشه تا باشی عزیز   ورستگار

کجروی پایان کارش خجلت و شرمندگیست

 خوار کن بازوی خودرا سرنکن خم پیش کس

سر نباشد گر به تن بهتر ز سر افگندگیست

 جای عاشق   را ندارد  هیچکس   در نزد ما

زندگی با عشق زیبا است  و با  ارزندگیست 

 هرچه دارم از  تو دارم ، هرچه گویم  از تو است

عشق!  معنی بلندت در جهان ، پایندگیست

 یونس صحاح 

عالمِ اسرار

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

  بسم الله الرحمن الرحیم

شکوفه نرگس بر دامان عطر آگین نرجس شکفت و آشیان دل های ما را

به شبنم نگاهش بر افروخت و گلبرگ خشکیده ی جان های مانرا به نسیم

کلامش به بهار کشید. کنون با دل های آکنده از شور و شعف  طلوع

خورشید امامت و ولایت حضرت ولی عصر (عج) را به کافهء مسلمین

جهان بخصوص هموطنان گرامی ما تبریک و تهنیت عرض می نمایم ،

اجر دارین نصیب مؤمنین باد.

سرپرست سایت ۲۴ ساعت

قیوم بشیر هروی

عالم اسرار

آخر ای سرورِ من مونس  و غمخوار تویی

مرهمِ   دردِ   منِ  خسته   و  بیمار  تویی

بی وجود تو همه کون  و مکان هیچ  بود

باعث   خلقت   این   عالمِ   اسرار   تویی

درد فرقت ز ازل  جان  و تنم  سوخت ولی

ای   تسلی   دلِ   این   تنِ    افگار   تویی

در گلستان  محبت  سخن  مهر و  وفاست

مهدیا  زینتِ  عالم ،   گلِ  بی  خار  تویی

بنگر سخت  پریشان  بود این  جان و  تنم

منکه  غربت  زده ام  همدم  و دلدار تویی

روز مولود شده و چشم جهان  روشن شد

وارثِ  دین  نبی  (ص)  حجت  دادار تویی

تا به  چند  ناله   زنند  مردم  بیچاره ی ما

ایکه خود  چاره و  هم  قافله  سالار  تویی

بینوا گشته  دلِ زارِ ( بشیر ) سخت ز فراق

ای  تمنای  دل  و  دیده ی   اشکبار  تویی

ملبورن – آسترالیا

۱۴ شعبان ۱۴۳۳ هحری قمری

خطاب به همسایهء زیان آور

تاریخ نشر : شنبه ۵ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۴ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

خطاب به همسایهء زیان آور

آواره و  دربدر   شوی  ،  همسایه !

کز حال  دلم  خبر شوی ، همسایه !

بر اشک یتیم  کودکان  بین  یک بار

تو نیز  ازین  بتر شوی ، همسایه !

آتش    زدی    آشیانه ام   از  کینه 

محروق به هرشرر شوی همسایه !

در میهنم آن چه بود  کردی  غارت

ای سارق، درسقر شوی، همسایه!

همسایهء بد سگال ، ای  پاکستان

دربدمنشی سمر شوی، همسایه !

بر جان تو  آتش  اوفتد از هر سو 

آماج به هر خطر شوی، همسایه!

قول تو دروغ و  کار تو دایم غدر

رسوا تو به بوم و برشوی ،همسایه !

آید به سرت شر و بلا  از هر سو

مغضوب به هربشر شوی،همسایه !

بادا همه دم نصیبه ات دردوغم

همواره تو خون جگر شوی همسایه!

محمد اسحاق ثنا

ونکوور – کانادا

۱۶ فبروری ۲۰۲۲

هجوم ساعقه

تاریخ نشر : شنبه ۵ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۴ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

هجوم ساعقه

چقدر بودن  ما  لحظه های شیرین است

 چقدر فاصله ها بار ِ دوش سنگین است

 دوکان  رنگ  فروشان   چه  رونقی دارد

 چقدر ارزش انسان به فرق ِ آستین است

 چقدر سیاه  و سفید جهان  عوض گردد

 نه بشنویم  و بدانیم  لزوم  آمین است

 رسانه گوید  و  ناچار  ما  قبول  ، کنیم

 بشر شکسته در این کودتای ماشین است

 قدم به پهنه ی خورشید می زنند با علم

 هنوز مرکب ِما، پای لنگ و بی زین است

 هزار حیف که تحصیل علم بما ننگ است 

 کباب سوخته ی ما از ذغال سر گین است

 ز  چوب بستنی و از  خلال  دندان  ،  تا

 و رنگ ناخن ما ساخت کشور چین است

 چه ابر تیره  به  خورشید  مغز ما  خفته

 هجوم ساعقه بر این فقیر ِمسکین است

 به صفحه های مجازی  اگر سری  بزنیم

 نفاق و تفرقه و جنگ و کین و توهین است

 نشانه و هدف ِ  هر شهاب  سنگیم ما

 لباس و مسکن ِما گور و خاک و تکفین است

 الهی ما چه گناه کرده ایم  ، چنین گشتیم

 چو شامل کرمت کفر و منکر دین است

 ضعیف بودن ِ  ما  اقتضای  نابودیست

 ببین کبوتر مجروح به  چنگ شاهین است

 ز شور ِ بختی  خود  قادری  تپیدن  جو

 تپش دهددل و مابین ِسینه تسکین است 

هما احد لیان 

تشنه ی دیدار

تاریخ نشر : شنبه ۵ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۴ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

تشنه ی دیدار

کشته ى مهر و  وفاى یک  دگر گردیده ایم

با رموزِ صد هنر ، ما  پیشه ور گردیده ایم

تا که گفتیم ، راز های قلب خود افشا کنیم 

چون که خوردیم دشنه ،  ناباور گردیده ایم

تشنه ی دیدار بودیم  و  به شوق آن زمان

در میان آب  دریا ها  ، شناور  گردیده ایم

ما درون  قلبها  ، شایسته گى  ها داشتیم

بر سیاهیهای مظنون ، حمله ور گردیده ایم

زاده ى شهرِی شدیم که برف آن باشد سیاه

در دل مردم به تهمت ، شعله ور گردیده ایم

پوهنمل احمد ضیأ حق شناس

خلوتِ دل

تاریخ نشر : شنبه ۵ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۴ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

 خلوت دل

نمـی پـرســد ز احـوال دل  تـنـهـایی تـنهایم

نمی داند کسی ازدرد وداغِ هجر و سودایم

نهان گردیدم از دید تظاهر درحریم خویش

به چـشم دل اگـر بـیـنی هـمان پنهان پیدایم

سحر در پرتو مهتاب با دل قصه می گویم

که در خلـوتسـرای امـن شـب سـرّ  هویدایم

تجلی کـرده دل تا در نگاه  چـشـم  مخموری

ز شوق گردش پیمانۀ هردم مست و شیدایم

نشستم در کنار بـرکه  نجـوا کـرده ام با آب

تک و تنها سکوتی ، در غـروب شام دریایم

کتاب  بیکـران  عـشـق  را بار  دیگـر  خوانید

که تا پیدا کنید با چشـم دل مفهـوم و معنایم

زشکّ و  شبهه دلها را کنیم پاکیزه و خالص

که دروادی عشق ودوستی همواره همرایم

وفا ومهروپیمان ورفاقت رسم دیرین است

هـنــر  پـــروردۀ  آیــیــن  پـاک  جــدّ  و  آبـایـم

دل پـاکی، ز ژرفـای  تـمـدن  کـرده ام  پـیـدا

کهـن  تاریـخ  ما  سـرمایـۀ  امـروز و فـردایم

سرِاحساس دل را روی دوش  دل  بیا بگذار

که در خـلـوتسـرای  دل شـدی شـوق تمنایم

بـیـا  بـر  دیـدۀ  گـردونـۀ رویای دل بـنشـیـن

تماشـا کن بـه چـشم عـشق دل پهنای دنیایم

دلم راغرق رویا های پر شور و طرب گردان

کهـن گنجینۀ  انـدیـشـه و احـساس و رویایم

بیا درخلوت دل یاکه دل درخانه مهمان کن

که عالم پرشود ازشوقِ وصلِ شوخِ رعنایم

رسول پویان

۲۴ فبروری ۲۰۲۴