( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۰ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نیایش
آتش آفتاب –
سوزندگی دیگری دارد
امروز-
روز نیایش گلهای آفتاب پرست است…
شانه‌‌های استخوانی ام
درپنجه‌های گرم آفتاب –
نرم شده
گردنم را برافراشته ام
تا مو‌های مجعد م-
همچو برگ گلهای آفتاب پرست
آفتاب را با آغوش باز پذیرا شوند
و من با سکوت همیشگی به دنبال آفتابم…
شاید تو نیایش دوباره را به تن خسته ام باز گردانی
هما طرزی
نهم جولای ۲۰۰۶
نیویورک – آمریکا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
ناتوان
۷۲ الف
رفته شهد از سفره ء هر دوی ما
گر چه زنبور است در کندوی ما
عشق را زنده به گور انداختیم
گر چه مومن بود آن هندوی ما
خنده مرده کنج لب ها حسرتا
اخم ها در گوشه ء ابروی ما
مهر از ما صد قدم رفته به دور
حرص بنشسته ست در پهلوی ما
بس که خود را ناتوان پنداشتیم
مرده گویا قوت بازوی ما
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دفترِ خیال
هر صبحدم که روزنِ چشمانِ خسته ام
آرام و بی‌صدا، بگشوده میشود
بر روی خاطراتِ پریشانِ زندگی
از پشتِ قُله های درخشانِ آرزو
خندد بناز ،جامِ طلایی آفتاب
و من در خیالِ خویش با حسرت و امید
در بیکران وادیِ سرسبز خاطرم
با دستی پر زمهر به بلندای آسمان
در دفترِ خیالِ افقهای رنگ،رنگ
نقشِ وفا و مهرِ ترا تا به بیکران
در فصلِ غم گرفته و زیبای عاشقی
تا امتدادِ نور،به تصویر می کشم
مریم نوروززاده هروی
هفدهم عقرب ۱۴۰۱ خورشیدی
۸ نوامبر ۲۰۲۲ میلادی
از مجموعهُ”پاییز “
هلند .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سروش واژگان
خـدا تا در نمـاد بنده یـی مصلـوب آدم شد
محـیط زنـدگانی جلـوه گاه درد و ماتم شد
کتاب سـوگـوار ی را ز خون دیده بنوشتند
غم ودرد و بلا افزون و شادی بشرکم شد
کلید دوزخ و فردوس را دست شیاطین داد
به بازارِسیه حرص طلا و مال و درهم شد
کلام مهر آمیز اهورا ترس و وحشت گشت
بهـشـت خـرم روی زمین سـوز جهـنم شد
چرا از کوه سینا آتش سوزنـده فوران کرد
که جنگ وخون وکشتاربشردستورپیهم شد
به نیرنگ وفسون دشمن خونخوار انسانها
پیام صلح واحسان مسیحا خصم ارحم شد
ز ابنای سـلیمان دیـدۀ بلقیس خـونین گشت
چوبرانگشت جلادان دون رویای خاتم شد
فرات و نیل و دریای سفید تان شده خونین
سـراطـون شـقاق و کـیـنـۀ عـالـم مُسلّم شد
ز داوود و سلیمان قـصه و افـسانـه بافیدند
برای نسل آگاه زمان تاریک و صمصم شد
شرار قتل وغارت بوده برهمسایگان ظالم
ولی شمشیرکوروش با تمدن مهرِمرهم شد
کریشنا راز نور باور زرتشت و بودا یاب
که با خورشید میترایی همه انواردرهم شد
ارسطو کی ز ژرفای دل کنفوسیوس دانـد
هجـوم خـشـم اسکندر با چنگیز مـدغـم شد
کتاب بیکـران سـرّ هستی را ز اول خـوان
کزان یک جرعۀ مستانگی درساغرِجم شد
مـیــان ما و هـستی گفـتگـویی بـود از اول
که پیوند علایق دم به دم تنظیم ومحکم شد
خــدا را در نگاه ذرّگان نـــور و آوا بـیــن
کلام و واژه و نـیرو و مـوسـیقی باهـم شد
سرودوساز گیتی تاکه دلهارابه رقص آرد
سـروش واژگان در عـالـم رویا مجسم شد
نوای سـازهستی دردل تاریک خاموشست
ازیـرا بند موسـیقی به حکـم خیل نافهم شد
ز بطـن شـب نیامـد آفتابی تا کـنون بیرون
توگـویی تیرگی وظلم و استبداد پی هم شد
شـد ازعـرش معلا کوکب بخت زنان پایین
ازان روزیکه افراط وستم مرسوم عالم شد
نیابی در متون کهنه جز حکم اسـارت بار
حـقوق حـقۀ زن نصف مـردان معـظـمشد
ز نوک خامۀ خاخام احکام تعصب ریخت
حقوق وعدل وآزادی انسان دشنه و بم شد
طلسـم ظلـم غـداران را مظـلـوم کند باطـل
به پیش چشم عالم ادعای میش، سم سم شد
نیامد بعـد ازان تعـدیل روشـن بهـر آزادی
تجلی شـریعت دم به دم تاریک ومبهم شد
سیا تلـوار طالب را به فـرق مادران کوبید
نمیداند که عشق کابل و سیستان رستم شد
خراسان کهن تاسرزمین نوروخورشیدست
همیشه مهتر شایسته با فـرهـنگ محرم شد
نباشد جایی بر تاریکدلان درخطۀ خورشید
به خواری قامت ظلمِ تجاوزپیشگان خم شد
رسول پویان
۱۵ اگست ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر :سه شنبه ۸ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نسل منقرض . . .
دریا نگفت آن ر ا ، از کوه ها شنیدیم
کهسار هم نمی گفت، آن را که ما شنیدیم
خشم هزار ساله ، فریاد منجمد شد
دریا به هرزه خوانی ، ما سنگ را شنیدیم
سیمرغ قصه ها را، بر آن ستیغ دیدیم
هر قصه یک قفس شد، هر قصه تا شنیدیم
در این مسیل تاراج ، گردونه ها ز ره ماند
بر لوح راه خواندیم، از نقش پا شنیدیم
هر شعله ی ستاره، یک روح منتظر بود
بستیم چشم خود را ، آن راز تا شنیدیم
از هر طلیعه خسته، در هر غروب بسته
از نا کجا نرسته تا ناکجا شنیدیم
یک نسل منقرض را در خویش پروریدیم
نی «من» شدیم هرگز، نی هم ز «ما» شنیدیم
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۷ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نوید فردا ها
دخترک کوچی شهر کابل-
در کناری ایستاده
و با دستانش-
که پر از صفا‌ی دیرینه است
خوبی بی توقع را-
که پر بار تر از دریاچه‌های –
نیلی و پاک راجستان است-
در سخاوت زمان
به تو هدیه می‌‌کند
تا شاید-
در سرد‌ترین ایام
گرمای سپاس را در خودت باور کنی
هما طرزی
۲۶ می ۲۰۲۳
لاس آنجلس
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۶ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پیک مهتاب !
دلم خواهـد ز من با صد بهـانه
ســرکوهی بـلـنـد و سـبزخـانـه
کــه باشــد خــانـۀ رویـایی دل
رهـش گلبـیـزو سبز و مرمرانه
صبـا آرد ز گـلشـن نکهـت گل
بـبـارد ابــر، بــاران دانه دانه
زعطرشبنم صبح اش سحرگه
گل وبلبل به رقص آید دوگانه
طلوعش زرفشان هربامـدادی
غــروبش پیک مهتـاب شـبانه
به فصل مهرگان باغ ودرختان
نمایان درنظـر، رنگـیـن کمانه
هــوای تـــازه وعطــر بـنـفشه
نـوازد روح و جانی اهل خانـه
شبــانـگــه آسمانش پــرستــاره
حضورمــاه ، پــر گل آشیــانـه
بـه گلشن عاشقـان درپرتو ماه
بــه پــای گل نشستـه دلبــرانـه
نــوازد مطرب گیتی هــزاران
ســرود ونغمۀ چنگ و چغانه
بگــوشـم آورد آواز مــرغــان
زجنگل،باد شب همچون ترانه
بخــوانـنـد قصۀ عشق بهــاران
بـیــاد گـردش چــرخ و زمــانه
شوم پنهــان میــان جنگـل سبز
بخـوانـم راز هستی جــاویدانه
عجب خویی که دارد دل، ندانم
که بــا ما تــا رسیدن است یانه
بگویم مـرغ شب را دردل شب
بــبــر عرض نـیـازم عـاجـزانـه
“عزیزه” دل مبـنـد بردهر فانی
که جـز یـادی نمی ماند نشانه
عزیزه عنایت
۵ اکتوبر ۲۰۲۴
هالند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۶ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پــغــمــــان
چه زیبا شهری باشد ، شهر پغمان
به گرما ، راحت جـــان بوده پغمان
به تـابـستــان گــرم شــهــر کـا بـل
عــجــب آب و هــوای دارد پغـمـان
به هـر سـو دره هـای سبـز و خـرم
کـه آبـش آیــد از کـوه هـای پـغـمـان
خـدا دادسـت عـجـب زیـبـا طبیـعت
بـه هرکـنـج و کـنـار شهــر پـغـمــان
بـه شــب هــای بـهــار و مـهــتــابـی
بهـشـتـی بوده است، تـپـهء پـغـمـان
بــرای مـــردم کــابــل بـه گـــرمــا
چه زیبـا میـله جائـی، بوده پغمان
شـب یـلدا اگـرچه فصل سـرماسـت
جوانــان میـروند،شـب را به پغمان
چـه شـد؟کیـن نعمـت مخلـوق کابـل
گـرفـتـه شـد زدوسـتـداران پـغـمـان
سـرطـان آمـد و کـشـور گــرفـتـــار
به صدها رنج وغم، منجمله پغمان
بـلائی بـی خـبــر آمـد بـه مـیـهــن
بشد قتل وقتال هـرسـو به پـغمـان
به هر جا دزدی و چور و چـپــاول
شروع کرد غـاصبـانِ شهر پغمان
یکی کرد قبضه کلی شهربر خود
هزاران نا توان، بی جا به پغمـان
چه بـد دیدنـد؟ ز اسـلام عــزیـزش
وهـابـیـت بشـد رایـج بـه پـغـمــان
الهـی رحـم کـن تاکی چنیـن حال؟
که بـیـند”حیدری“، دوباره پغمان
پوهنوال داکتراسدالله حیدری
۱۷ می ۲۰۲۱ میلادی
سیدنی – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۵ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دلِ این طایفه سنگ است
مراقب باشید!
در وطن آتشِ جنگ است مراقب باشید
هر سو آوازی تفنگ است مراقب باشید
مرکزِ شهر چو پس کوچه ای دهِ ویران است
نفسِ زندگی تنگ است مراقب باشید
هر طرف رژه ر ود خیلِ جنایتکاران
صلح محموله ای ننگ است مراقب باشید
هیچ معیار به انسانیت و انسان نیست
دلِ این طایفه سنگ است مراقب باشید
اسب ها بارکشی کره خری قشلاق اند
گربه ای پیر پلنگ است مراقب باشید
جرعه ای آب به خون جگر حاصل گردد
نان در کامِ نهنگ است مراقب باشید
در بدر کرده جوانانِ وطن را تشویش
جمعِ آلوده ای بنگ است مراقب باشید
کس به پروای غم و رنجِ کسی هرگز نیست
عالمی پیر گرنگ است مراقب باشید
دهر پر حادثه و مردم دنیا خودکام
دشمنان رنگ به رنگ است مراقب باشید
با همه شیون و سوزی جگر و فکر حزین
خانه ای عشق قشنگ است مراقب باشید
هر کجا بیت پر از ناله و آه می بینید
شعرِ محمودِ ملنگ است مراقب باشید
احمد محمود امپراطور
دوشنبه ۵ عقرب ۱۳۹۹ خورشیدی
۲۶ اکتوبر ۲۰۲۰ ترسایی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۴ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
هم صدا شدیم
به تو‌ای عزیزی که-
در ریشه کاج وجودت، نفس می‌‌کشم.
و در شاخه هستی با تو هم وطن شده ام.
ای هم زبان من!
ترس تو از فقر سلامتی: در دیار غربت…
و ترس من از رسوایی: در شهرت…
ما زبان همدیگر را می‌‌فهمیم،
ما در بی زبانی ، هم زبان هم بودیم،
و سخنان پژمرده ام با زبان آشنای تو جان گرفته،
و نفس می‌‌کشد.
من پا ورچین ، پا ورچین،
به سراغت آمده ام
عشق من درریشه ی کاج وجودت-
نفس می‌‌کشد .
برای من عزاداری مکن
دستانت را در دستان گرم من بکار
و لبان سخن پرورت را-
در کنار لبان سخن گوی من،همسایه کن
تا نغمه‌های دیرین را –
تازه تر سازیم
و به دیگران هدیه کنیم…
در تورم احساس
در زیر پوستم ، به کنجکاوی ادامه بده،
و باور دار که من:
در سنگلاخ‌های خشک زمان
در قلب خود، همیشه وقت را دزدیده ام
و احساس را با رشته جوانی
بخود پیوسته ام
ای هم صدای بیگانه
که از هر آشنا، در من آشنا تری
و در غربت دلم-
مونس من شدی!
شاید من و تو هم چو دو همراه…
در کنار هم،
بار غم همدیگر را کمتر سازیم.
هما طرزی
۵ می ۲۰۰۴
لس انجلس
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۴ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
شر و شور
۷۱ الف
ای که تو دانا ترین ، با تو مرا کار ها
زهر بریزان که شد ، خانه پر از مار ها
عالم دیوانگان ، بی شر و بی شور نیست
پر شر و پر شور کن ، عالم هوشیار ها
سیب به شاخ درخت ، برگ به رقص آورد
حیف نجوشد اگر ، دل برِ انار ها
دانه چو در خاک شد ، سبز شود بته ای
از چه گران آمده، میوه به بازار ها
شهر چراغان شده ، تازه عروس آمده
خواب خوشم را فگن، در سر بیدار ها
ساز هوا سرد تر ، ژاله بکن باد باد
جشن ملخ ها شده ، بر سر انبار ها
است اگر یاسمن ، یاسمنی تر کنش
شعله چو زد آتشی، دسته بکن خار ها
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۴ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بسیج عام
درخت خشک تعصب، شراره مى طلبد
پیام همدلى بى استعاره مى طلبد
طلوع فجر سعادت ز قید استبداد
رهایی افق از برج و باره مى طلبد
شکوه رویت فرداى بى تعصب را
ز چشم باز تعقل ، نظاره مى طلبد
گذشت و مصلحت وقت، کار گر چو نشد
زدیدگاه دگر ، راه و چاره مى طلبد
نجات از ستم و هجمه ى تعصب ها
نثار خون و شهادت، دوباره مى طلبد
به یمن همت تو ، جامه ى ریا وستم
ز پیکر زعما پاره پاره مى طلبد
قیام سرخ تو بهر فناى استکبار
نه فال و قرعه و نه استخاره می طلبد
بس است ناله و نفرین و اشک و سوز و گداز
سرى مبارز حق سنگ خاره مى طلبد
به پاى مردى ز گرداب. انتحارى ها
نجات کشتى میهن کرانه می طلبد
بداد خواهى میرزا اولنگ و “دایکندى”
بسیج عام شمارا. هزاره مى طلبد.
محمد على فرحتیار
۲۵ اگست ۲۰۱۷
فرایبورگ – المان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
مقام سروری
نیالایم به هرز؛ حرف دری را
مجودر شعر من هوچی گری را
صریح الهجۀ عشقم چه حاجت
که أموزم زبان زرگری را
برابر کی کنم با قامت دیو
دل انگیزی بال های پری را
خوشا روزی که یابد طبع نازت
نشاط جانفزای دلبری را
به شورِ شعر خود گفتم بیاموز
خرام و نخرۀ کبک زری را
نشستی گر به دیوانِ قضاوت
به دست کم مگیری داوری را
سرم صدبار واندی خورده بر سنگ
بسی دیدم سزای خود سری را
به تاج و تخت قیصر کی برابر
کنم شور و نشاط‍ِ شاعری را
نیاورده به کف حلًاجِ دوران
به مفت هرگز مقام سروری را
نصیب وقسمت هر سر نگردد
صلابت جز که یار سنگری را
ذلیل هر دری دیدم فراوان
به چشمم خسروان خاوری را
ُ لیکن ناصر خسرو به نظمش
گرفته نظم صدها لشگری را
مجهز اوج احساسش به اعجاز
بنازم قدرت افسونگری را
نورالله وثوق
شنبه ۱۴۰۳/۰۷/۲۸ خورشیدی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خُم سر بسته
اجازه هست بگویم, منم فدای شما
ستاره چیده بیایم , به پیش پای شما
سروده ی بسرایم، اگر به سبک غزل
ردیف و قافیه باشد ، یک نگاهی شما
میان جنگل گیسو ، واژه حلقه زنم
سبد سبد گل نرگس ، در رثای شما
دلم هوای تو دارد، قسم به شاخ نبات
بیا که شانهِ من باشه تکیه گاهی شما
اگر تو میل نداری، به شربت و میوه
بیا ورم خُم سر بسته ای برای شما
ظاهر عظیمی
کابل
حمل ١٣٩٩
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
از من بشنو
عاشق شدن هم دل و جگر میخواهد
در سنگرِ عشق سینه سپر میخواهد
دل دادن و پس گرفتنش آسان نیست
مجنون شدن و کوه و کمر میخواهد
بى خوابى و انتظارى و چشم بَره
بنشسته کنار و کنج در میخواهد
بر بند کمر اگر که عاشق شده ى
بر گیر بکف اگر که سَر میخواهد
معشوقه که هست بودِ خود برتو دهد
در زندگى مرد و هم سفر میخواهد
از من بشنو جوانِ دلداده و مَست
پرواز بلند ، بال و پَر میخواهد
هُشدار فریبِ خال و خط را نخورى
بر خود مَه پسند اگر که زر میخواهد
یارانِ سرِ کوچه و بازارى مُدام
شوخ چشم بچه هاو فتنه گر میخواهد
عاشق شدن هم هزار پهلو دارد
در عشقِ وطن ز سَر گذر میخواهد
در پرتوِ عشقِ میهن ات گام زدن
بر خویش قبولِ صد خطر میخواهد
مانندِ( فروغ ) بُریده از خویش و تبار
آواره و گریه تا سحر میخواهد
جنرال حسن شاه فروغ
۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
والاتر از جان
به یادت سوختم ویرانه گشتم
به شمع خاطرت پروانه گشتم
تو هستی میهنم والاتر از جان
به ملک مردمان افسانه گشتم
هما باوری
جرمنی
سوم جنوری ۲۰۲۴ میلادی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
عاشقِ دیوانه وارِ تو
برایم زندگی سبز است از رنگِ بهارِ تو
خمارم نشکند با یک عمر بودن کنارِ تو
به آرامش رسم در سرزمینِ پیکرِ عشقت
نمیگردم جدا تا مرگ از شهر و دیارِ تو
به زندانِ محبت سالها شد کردی محبوسم
الهی من رها هرگز نگردم از اسارِ تو
جگر در آتش و دل در تنورِ عشق می سوزد
لبان تشنه ام را تازه می سازد انارِ تو
به ایمای بدانی آخر گپ را عزیز من
کنم تحسین ذهن نکته سنج و هوشیارِ تو
طبیبِ دارو سازم درد ها را میکنم درمان
ولی داروی دردِ من بود چشمِ خمارِ تو
مثالِ مالیخولیایی کردی روز و حالم را
به هر جا میشود ترسیم حسنِ شکارِ تو
بغل وا کن که من از سردی احساس دلگیرم
که من آرام گیرم در بنای اختیارِ تو
به خورشیدِ رخت وسواس عالم در دلم کردی
مرا برباد دادی صدقه ای پروردگارِ تو
نصیحت کم کن و خود را نزن در راه نافهمی
بود محمودِ سرکش عاشقِ دیوانه وارِ تو
احمد محمود امپراطور
چهارشنبه دوم عقرب ۱۴۰۳ خورشیدی
۲۳ اکتبر ۲۰۲۴ ترسایی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
وطنم
وطن من تو بودی
وطن من نفس‌های تو –
در انبوه کوچه‌های پر خاک
خانه‌های سنگی
دریاچه‌های خشکیده
و رود خانه‌های متعفن ازبوی ماهیان مرده…
وطن من تو بودی
در قیل و قال مدرسه ها
در میان جوانان سر گشته،
عاشق پیشه، و شاعر…
در اتاقک‌های بی شماره
معلم‌های پر حرف
و شاگردان بی سر نوشت.
وطن من تو بودی
که در دوریت:
شهر به شهر
کوچه به کوچه
و خانه به خانه
به دنبالت گشتم
و هرگز ترا نیافتم.
با خاطراتت عشق ورزیدم
تا شاید روزی ترا در خیال ببویم
هما طرزی
اتلانتا
۶ می ۲۰۰۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
حریم اقدس ناموس
از آن چو دیدۀ من ، اشک ژاله میبارد
که رهزنان ، وطن را قَباله میدارد
بپا شوید دلیران و غازیان وطن
حریم اقدس ناموس ، حَواله میدارد
اگر به ژرف حقایق رسید گریه کنید
که بخت مادر میهن ، حَلاله میدارد
تنم ز غصه نیاسود ایخد ا رحمی
غمِ وطن به چنین سوز ناله میدارد
ز بس بدامنِ دشت و دمن نشست عزا
چو خونِ سرخِ شهیدان لاله میکارد
فگنده دام و د دِ بر نوای صلح وطن
نفیر جنگ ستیزان اَطاله میدارد
شمال شرق و جنوب غرب اهریمن شده است
هجومِ سیر جواسیس زُباله میپالد
کجا روم به کی گویم طیلسان بر دوش
بهای خون شهیدان ، اَضاله میدارد
به هرکه تخت دهد وارث اش همی گویند
به سودِ معامله کاران معامله میدارد
نظامِ کشور افغان بدست اهریمنان
کنون که پرچم خود را اِشاله میدارد
اگر چو نیست امین و صدیق و پاکنهاد
چرا بگوش من هردم ، مَقاله میخواند
یکی بسوی خودش می کَشد عنانِ وطن
دگر نوای ترقی ، اِداله میدارد
دلم ز تنگی این قافیه به تنگ آمد
ز بسکه خاطر حُزنم مَلاله میدارد
بگوش من چه خوش است ناله های صلح وطن
اگر به خون تو زرغون ، حَماله میدارد
الحاج محمد ابراهیم زرغون
فورده – ناروی
۱۹ اکتوبر ۲۰۱۳
معنی واژه ها از لغت نامه دهخدا
قباله : مکتوبی که در فروش ملک و جز آن مینوسند و در آن ذکر میکنند فروشنده و خریدار و آن چیزی را که خرید و فروش بدان تعلق گرفته و مبلغ ادا شده و شرایط بیع و جز آن را .
حواله : تمسک و برات و سفته (ناظم الاطباء). برات که بدائنان دهند
حلاله : نکاح کردن مطلقۀ ثلاثه تا برای زوج اول حلال شود .(آنند راج، از منتخب و عالمگیر و المختار) : هرکه مر او را طلاق داد بجویدش
دوست ندارد مگر ز شوی حلاله .
اِطاله : طول دادن و دراز کردن و زبان درازی کردن .
زُباله : خار و خاشاک و خاکروبه .
اَضاله : بمعنی فراموش شده .
اِشاله : برداشتن و بر افراختن .
مَقاله : سخن ، گفتار و کلام .
اِداله : تغییر دادن ، دولت دادن .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
برگهای طلایی
من شاعری در فصلِ غم انگیز خزانم
من زادهّ پاییزام و افسرده از آنم
در غربت ام و کس نشناسم در این شهر
هر لحظه شده نامِ وطن وردِ زبانم
در کلبهّ من نورِ امیدی ندرخشد
آکنده شد از یادِ خدا روح و روانم
بر سر بنهم تاجی زبرگهای طلایی
در مُلکِ خزان بانوی با شوکت و شانم
با مهر گذاشتم به جهان پای و ازینرو
خوش قلب ام و هم ساده دل و مهربانم
جز مهر نشناسم به جهان همدم و یاری
مهرزاد ام و دلبستهُ این نام و نشانم
مریم نوروززاده هروی
اول عقرب ( آبان ) ۱۴۰۱ خورشیدی
۲۲ اکتوبر ۲۰۲۲ میلادی
از مجموعهُ ” پاییز “
هلند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خدای عشق
پیچیده در خیال دلم ، انتظار یار
هر لحظه آرزو نگاه یی به شهسوار
تا عاشقانه فرش رهت، تن، تنم شود
در امتداد راه، فتادم به هر کنار
گل فرشََ عااشقانه کنم پیش پای تو
صد دسته گل که نی، گلستان ولاله زار
بی اختیار خاطر ها . می کشاندم
گهگاه کنار پنجره، گاهی سر قرار
در سجده های سبز و دعای نماز صبح
عطری نوایی دل به فشانم به سجده زار
آ هسته می خزد، نفس از لابلای یاد
در بی تویی چگونه بمانم؟ به این دیار
لیلا خدای عشق ، بیا لحظه ی بمان
پیچیده در خیال دلم ، انتظار یار
ظاهر عظیمی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پرسش . . .
ای ماندگان بگویید ، لشکر کدام سو رفت؟
نقشی ز خویش نگذاشت؟ آیا به جستجو رفت ؟
آیا طلایه دارش، بیرق به کف نگهداشت؟
شمشیر ها برهنه ، در جنگ با عدو رفت؟
آیا ستاره صبح ، رهیاب راه او بود؟
گمراه گشت و یک سر، در شوره ها فرو رفت ؟
گردان خود پوشش ، گردونه وار رفتند ؟
آیا سرود بر لب ، با شور و های و هو رفت؟
ای ماندگان خدا را ، پنهان دگر مسازید
مثل شما ز ره ماند؟ یا رفت و روبرو رفت ؟
ای ماندگان بگویید آخر چگونه ماندید
چون از شما حذر کرد، بی حرف و گفتگو رفت ؟
لب های هر ستاره خونین شد از جوابی
از ماندگان چه پرسی، رو آن طرف که او رفت…
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
استقبال ازشعرحضرت حافظ علیه الرحمه با مطلع:
این چه شوراست که دردورقمرمی بینم
هـمـه آ فــا ق پُـرازفـتـنـه وشــرمی بینم
اوضـاع وطـن
این چه شوراست که در مُلک ِپدر می بینم
هـمـه جا قـا تـل وجا نی وسـمر* می بـیـنـم
بهـریک لـقـمـهء نـان،اکـثــرمـردم محـتـاج
غـا صبـا ن ِحـق مـلـت ،هـمـه کـَر می بـینم
پولداران همه درعـیش وبه عِشرت سرشار
بـیـنـوا یـان هـمه را، خـا ک بسـر می بـیـنم
جَـوربـی حـد بـســرمـرد م ِمـظـلـوم ِ وطــن
ز قـوی پـنـجـه وازصـا حـب ِزَر می بـیـنـم
جــا نـیـان بـهــرچـپـا ول بـهـم پـیــونـد نـد
کودک وپـیـروجـوان،خـون ِجگـر می بینـم
عـالـم و فـاضـل مـیهـن،درهـجـران وفراق
جـاهـلان راهـمه با قـدرت وفـَــرّمـی بـیـنـم
پــا رلـمــان وطـنـم،ا کـثـرشـان نـا دانــــان
هـرکه دانـا سـت ورا، خــا ر ِبَصر می بـیـنم
هـرکه خـواهـد که کـنـد خـدمـت ما م ِمیهـن
مــورد پـرسـش صـدعــا ق پــدر مـی بـیـنـم
آ نکـه وجـدان نـفـروشـد بـه پَــونـد ودا لـــر
هـمچـو”رنگـیـن وملا لـی”پس دَ رمی بـیـنم
آنکه لایق بود ش حلـقهء دار،چون”صدام”
خا طـر آسـوده بسـر تـاج ِظـَفـَـر می بـیـنم
طـا لـبـا ن را که بُـَونـد نـوکــردا ل و دا لـر
دشــمـن عـلــم وتــرقی وهُــنــر می بـیـنـم
حا فـظا!هیچ ندیدی توچـنـین وضع خراب
حـا ل ا ین ملت معصوم ، به خطرمی بـیـنم
“حـیـدری”بهـروطـن راه دعـا پیـش بگیـر
که مـن ایـن راه تــرا پُــر ز ا ثـَـر می بـیـنم
*سمرــ شب ،تاریکی وسیاهی شب
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
بیست وهشتم ماه می ۲٠٠٧
سدنی – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
شلاقِ نگاه
تا جنون فاصله ی نیست ، بیا در پیکار
جنگ عقل است میان من و دلِ لاکردار
گر به زانوی تو باشد سر بی سامانم
کی به تابیدن خورشید نمایم اسرار
فکر و ذکرم شده دربند لب و چشمانت
مثل یک مست که می خورده، بگردد هشیار!
برق چشمان تو آتش زده بر هستی من
نور بینم به شب تار سیاهم ای یار
درد عشقت به من آموخت که محکم باشم
حال شلاق نگاهت شده بر دل آوار
دل من را به خدا بگذر و دیگر بگذار
جای من نیست در این جا،به بیابان بسپار
دیر گاهی ست دلم داده گواهی ،مرگ است
چشم در ر اهِ منِ در به درِ راهگذار
همه گفتند که دیوانه شده این مریم
تو مرا از سر ره ای دل عاقل بردار
شعر می بافم و افتاده هوایت در سر
سخت می نالم و باشد سر من لایق دار
مریم سپهر
تهران
۲۵ میزان (مهر) ۱۴۰۳ خورشیدی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سراى آخرت
اوکریم است و کریمیست ، سزاوارِ کریم
روى آرید بدرى او ، ز الِف تا به میم
قدرتیست او را که بخشد، هرگناه کرده را
گر ندارى بعدِ توبه نانِ مسکین را دو نیم
رو بدرگاهش گر آرى توبه می گردد قبول
دست خالى گر نه رانى از درت طفلِ یتیم
گر ایمان از صدق دارى بر خداى مهربان
بهرِ او آور پناه ، از شرِ شیطانِ رجیم
گر بهشت و رحمتش خواهى مدار دور از نظر
در عملکرد آتشِ سوزان و ، آن نارِ جهیم
دست بردار از سرِ بغض و ع داوت کینه ها
در دلِ مردم نکارید شمه ى از ترس و بیم
گر هواى حور و غلمانت بوَد بگذار وزد
با عملکردِ نیکو ، در باغِ وجدانت نسیم
ورنه با رفتار زشت و هر عملکردِ قبیح
هم نشین در دوزخى با جمله یارانِ قدیم
در ( فروغ ) نعمت حق شُکر آن باید نمود
تا بدارد آن سراى آخرت دارلنعیم
جنرال حسن شاه فروغ