ما و نو آوری، تجدد و مدرنیزم
صدیق رهپو طرزی
به بهانهٔ صدمین سالگشت نشر سراج اخبار
ما و نو آوری، تجدد و مدرنیزم
پنجشنبه اول جدی ۱۳۹۰ – ۲۲ دسامبر ۲۰۱۱
صدیق رهپو طرزی
روشنگری، بنیاد نو گرایی و مدرنیزم
این یک مساله روشن است که اندیشهٔ های سیاسی در دو خط جدا از هم قرار می گیرند.
یکی همانا تصور دنیای استبدادی ـ از هر گونه اش ـ است که در آن فرد فرمانروا، به مانند چوپان، دیگران را گله داری می نمایند. در این ساختار به ترین مردم کسانی اند که رعیت گونه سر اطاعت به زمین بگذارند.
دیگری به این باور اند که انسانان ابزار سیاست نیستند و فرمان راویان یا دولت بایست در خدمت مردم قرار داشته باشند. در هستهٔ این ساختار قانون، برآمده از دل رای نماینده گان مردم که به صورت آزاد و در یک فضای پر رقابت، بر گزیده شده باشند، نقش اساسی داشته می باشد.
