۲۴ ساعت

حضرتِ عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۱۰  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۳۰  د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

حضرتِ عشق

 شبِ  مهتاب  و  دلم  غرقِ  تمنای تو شد

 دیده ام خیره به حُسن و قد و بالای تو شد

 تا رسیدی  به بَرَم  ای  مهّ  کنعانیِ   من

 روشن از آمدن ات چشمِ زلیخای تو شد

 روحِ   افسرده  و  پژمردهُ  من بارِی  دگر

 زنده از هر نفسِ  پاکِ مسیحای  تو شد

حضرتِ عشق قدم رنجه نمودی  و  دلم

 بندهُ مرحمت و  لطف و  تَولًای  تو شد

 خلوتی  بود  میانِ  من  و شمعِ  رّخُ  تو

همچو پروانه دلم واله و شیدای تو شد

خوابی خوش دیدم و آشفته نمود خاطرِ من

 تا سحر غرقِ خیالِ  تو و  رویای تو شد

 مریم نوروززاده هروی

هشتم عقرب ۱۴۰۳ خورشیدی

 ۲۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی

از مجموعهُ”پاییز ” هلند.

خواب خوش

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۹  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۹ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خواب خوش

۷۸ الف

 در خواب خوشی رفته ، بیدار مکن دل را

 آرام گرفته   دل   ، آزار     مکن    دل    را

 از عشق نمی داند ، تا سوزد و  تا سازد

 دیوانه چنین بهتر ، هوشیار   مکن دل را

با درد   گرفته  خو ، بی  درد   مگر دانش

 صد پیچ و خمی دارد ،  هموار مکن دل را

خام است مخور او را ،  تلخ است مجو او را

 حاصل ندهد  گاهی ،   انبار  مکن دل را

میزان مکنش هیچ است ، جز صفر نمی باشد

 صد صفر دگر در سر ، خروار مکن دل را

خار است مبوییدش، از عطر تهی باشد

 خاک است مگر شوره ، گلزار مکن دل را

شکیبا شمیم

پرواز

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۹  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۹ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

پرواز

            به یار

درخت چیزی نبود

جز لطف باغ ،

               در شاخه ی تواضع

دستانم به دورت پیچیده

و بودنم ترا زمزمه میکند

از خاک عبور کرده ام

از زمین و از گیاه

سنگ ها را زیر پا خورد کرده ام

و حالا از هوا عبور می‌کنم

و در آسمانت به پروازم

پرواز، 

پرواز …

هما طرزی

 نیویورک

۲۲ جولای ۲۰۱۳

درخت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۹  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۹ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

در سال های قبل یک شاعر ایرانی شعری برای «درخت»

سرود. فکر می کنم، شاعران دیگری هم این شعر را با

خلاقیت خودشاناستقبال کردند. بیست سال قبل،

من هم به استقبال «درخت» رفتم.

درخت

 فردا   ترین   نشانه     فردایی   ای   درخت

 جنگ   بهاری  ،    پرچم   بالایی  ای  درخت

 در موج رنگ در سفری، سال و  سالهاست

 ایستاده یی و می روی ، دریایی ای درخت

 در رقص چار فصل ، به  رقصی و  همچنان

 چون مرغ خواب کرده ، به یک پایی ای درخت

با   کلک   روی   ابر   نویسی   سرود   خود

 فریاد  رنگی ، صورت  آوایی    ای   درخت

 با اختران   اشاره   و  با  ماه  لب  به    لب

در جنگلی  همیشه  و  تنهایی  ای  درخت

 دستان گشوده، خم نشده، زخم گل به کف

 هر فصل بر صلیب خود، عیسایی ای درخت

شاعر ترینی   ، شعر  گل  و  سیب بر لبت

 با هر زبان  برگ  چه  غوغایی  ای درخت

 هرگز    نهان   نگشت  ، تمنای  خفته ات

پر از  جوانه ،  شهوت رسوایی ای درخت

فاروق فارانی

دوم اکتوبر ۲۰۰۲

آخرین ورق . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۸  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۸ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آخرین ورق . . .

خدا نکرده اگــــــر  دل  به  غــــــم  دچار  افتد

هـــــــزار   دغدغــــــه  بر  دوشِ  روزگار  افتد

به سیـــر و گشتِ جهــان هم نمیشود درمان

دلِ که  در تپشِ  غصــــــــه ی  نگــــــار   افتد

به ناتوانی خود گریــــه ســـــر دهــد عاشق

بجای یـــــار دو چشمش به  عکسِ یــار افتد

مجـــــالِ راحتی دیـــــگر نمی شـــود پیـــدا

میـــــــانِ بستــــرِ خوابی  که نیشِ خار افتد

دگـــــر ز  باغ  رود  آبـــروی  سیب  و  گــلاب

که از لبـــــاسِ چمن لالــــه از شمــــار افتد

نشانـــــــه های زمستان و ختـــم پائیز  است

که آخــــــرین ورق از  دفتـــــرِ چنـــــار  افتد

گهی به روی سریر و   گهی  به روی حصیر

بلنـــــد و پستِ چه بیبــاک  و ناگــــوار افتد

عنـــــــان ز دست رود مدعــــی شود حاکـم

بـدان محیط که  از قـــاید اش وقـــــار  افتد

زمــــانی میشـــود حَلَال مشـــــکلات تهی

زمــــانی است که کـارت به نـــــابکار  افتد

عزیز کرده ای  یـــــزدان عزیز  خواهـد شد

به پیش نابکسان گــــرچه خوار و  زار افتد

اگر که پیــــر خرد لطف خود  کنــد  محمود

به هــــر کـــلامِ تو عنقـــادِ اعتبـــــــار افتد

احمد محمود امپراطور

شنبه ۰۷ جدی ۱۳۹۸ خورشیدی

برابر به ۲۸ دسمبر ۲۰۱۹ ترسایی

مخمسی بر غزل حضرت خواجه حافظ شیرازی رح

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۷ جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۷ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 مخمسی بر غزل:

حضرت خواجه حافظ شیرازی رح 

غیر ما دیگر که  دیده  آنچه کرده  میر ما

پا به پای ما رود  این سایه ی  تصویر ما

گفت و گویی آنچه دیدیم کی کند تفسیر ما

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

تا به کی با درسِ الفت در هوای چند و چون

هر که پاسِ عشق کم دارد شود از صف برون

تارِ  زنجیرِ  محبت   مگسلان  جانا   کنون

ما مریدان رو بسوی کعبه چون آریم و چون

رو بسوی ی خانه ی  خمار  دارد  پیر ما

راه عشق آن نیست دست در خاک و پا در گِل شویم

سعی چندان کرد تا در بزم او قابل شویم

هر چه بادا باد در این عشق ، تا همدل شویم

در خرابات طریقت ما به هم  منزل شویم

این چنین رفته است در عهد ازل تقدیر ما

آن پری رو سوی ما عزم سفر گیرد شبی

بی تکلف  آید  و  از  ما   خبر  گیرد   شبی

کاش میشد لحظه ای ما را به بر گیرد شبی

با دل  سنگینت  آیا  هیچ  در  گیرد  شبی

آه   اتشناک   و  سوز  سینه ی شبگیر ما

می بریم این بار سنگینِ غمت عمری بدوش

آهِ بی تأثیر کم کن ای  جلالا  پشتِ گوش

بر قرارِ  این  دلِ  مهجور  ما  لختی بکوش

تیر آه ما ز گردون  بگذرد   حافظ   خموش

رحم کن بر جان خود  پرهیز کن  از تیر ما

سید جلال علی یار

ملبورن – آسترالیا

بیست و چهارم دسامبر ۲۰۲۴ 

عشق و آفتاب و جنون

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۷ جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۷ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این دو غزل که ردیف مشابه دارند در یک روز در سال ۲۰۰۲

سروده شده بودند. امروز این دو غزل را در میان یادداشت

هایم ، یافتم و تقدیم شما عزیزان می کنم.

 ۱

« عشق و آفتاب و جنون »

گسستنی ست مگر، عشق و آفتاب و جنون

که کرده  اند، حذر  ، عشق  و  آفتاب و جنون

 ز مرگ  و  ماه  و  ملامت ، دل  جهان  بگرفت

 چه می کند به هدر، عشق و آفتاب و جنون

 مگر  که  نقطه  پایان  نشسته   بر   هستی

 و یا که نیست خبر، عشق  و آفتاب و جنون

هزار   کوه   شکاف      و    هزار    بحر    بدر

 برون  شوند  اگر ، عشق  و  آفتاب  و جنون

 مگوی قصه ی پایان  ، نمی توان  بشکست

 به تیغ و توغ و تبر، عشق و  آفتاب  و جنون

 شتاب  بخش  سفر  را  که  انتهایی  نیست

 بنه به بار  سفر،  عشق  و آفتاب  و  جنون

 ز  من  مخواه ،    مقیم   جزیره   ها    گردم

جهان نموده شرر، عشق و  آفتاب  و جنون

 بگستران   به  سر  راه ، فرش   طوفان  را

 رسیده اند  به در ، عشق و  آفتاب و جنون

 اگر   که  میل  پریدن  ترا  به   اوج خداست

 ببند بر سر  پر، عشق  و  آفتاب   و  جنون .

۲

« عشق و آفتاب و جنون »

برا ز درد برا ،   عشق  و   آفتاب  و  جنون

جهان نو بگشا ، عشق  و  آفتاب  و جنون

زمین   غمزده  فانوس  زار  خاموشیست

 شراره ی  بنما ، عشق  و آفتاب و جنون

صلیب و دار همه بی مسیح و منصور اند

 خروج  تازه  بیا ، عشق  و آفتاب  و جنون

 کنون که  خون  رگ  نسل  ما به  زر آلود

 بیا به رگ رگ ما، عشق و آفتاب و جنون

 چرا تو نفرت همزاد عشق ،  بی نوری ؟

بیا به همرهی با عشق و آفتاب و جنون

فاروق فارانی

نغمهء زیبا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۷ جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۷ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نغمهء زیبا

۷۷ الف

 ای باد کجا بردی ، آن جفت   دل  ما را

برخیز  برو   تا شب   ، باز  آر   پریسا را

 گل گل سحرم بردی ، آن شعر ترم بردی

 خون از جگرم خوردی ، حق دار شکیبا را

باز  آر  انارم  را  ،  آن    رنگ    بهارم   را

یک  تار  دوتارم  را ،  آن   نغمه  ء زیبا را

 کندی ز رخم رنگم ، خاموش شد آهنگم

برگیر   ز دل   زنگم ، آر  آن  گل  رعنا را

 بستی به خطا دینم ، رفت از کفم آیینم

بنگر که   چه غمگینم  ، بنگر من تنها را

 عاصی تو و رسوا من، عاشق تو و شیدا من

 دل گر نرود   با من  ، تنها چه برم پا را .

شکیبا شمیم

یاد

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۵ جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۵ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یاد

           به  شهرم

شاخه عریان عشق

مرا در خود پیچیده

قامتش

سخت میفشاردم 

                به  آغوش یک خاکستر

غباری در راه است

دود دوری چشمانم را بسته

ولی یادت

همیشه جاودان …

 هما طرزی

نیویورک

۲۲  جولای ۲۰۱۳

شام این غصه های سحر دارد

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۲ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شام این غصه های سحر دارد

از  دلِ  ما  کسی  خبر  دارد 

که غم و دردی  بیشتر  دارد

شهدِ این زندگی سم آلود است

کسی داند که او شکر دارد 

جز خدا هر‌ که را  بود  دلدار 

آسمانم به  خود   قمر  دارد 

است دنیایی دون دنی پرور

آدم است آنکه سیم و زر دارد

در به در هر کجا  بود بسیار 

دوستی کن به آنکه در دارد 

نسخه های طبیب بی اثر است

عاشقی  داروی   دگر  دارد

پول و زر می‌رود به  باد فنا

خوش به حالیکه او هنر دارد

یارِ من  هست  یار بی پروا 

جای   دلدادگی   تبر   دارد 

دوستان زبانی دوست مگو 

روزِ بد بر تو  گوش  کر دارد

سگِ دیوانه میشود ز غرور 

پشتِ سر هر که پاده خر دارد

حذر از کرگسان زشت نهاد 

مارِ اندیشه شان دو سر دارد  

هر که یوسف نمیشود به جهان 

پسر   نوح   هم    پدر   دارد 

خیر از  چشم  عالم افتادیم

خالق کل  به  ما  نظر  دارد

هیچ  چیزی  نمانده پا بر جا 

شامِ این غصه ها سحر دارد 

خورده محمود زخمه‌ ای مژگان 

زان  سبب  دیدگان  تر دارد 

————————————–

یکشنبه ۲۶ قوس ۱۴۰۲ خورشیدی 

۱۷ دسامبر ۲۰۲۳ 

احمد محمود امپراطور

آن سرکشی هایت چه شد . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۳   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۳ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این شعر در سال ۲۰۰۲ سروده شده است

 سال های که به قول فروغ فرخزاد: « نان نیروی شگفت

رسالت را مغلوب کرده بود» و خیل عظیمی از «فردا آوران»

را تجاوز غرب با انجیو ها، جامعه مدنی ها و

رسانه های زرد، بکام خود کشیده بود.

آن سرکشی هایت چه شد . . .

گفتی  که    فردا    آوری   ،  عهد  تو   با   ما  این  نبود

کاذب   ترین  صبح   است  این  ،  پیمان فردا   این نبود

 گفتی که دریا می شوی، پر چشمه   صحرا  میشوی

 این  پاسخ  جوی  لجن  ، بر   تشنگی   ها   این  نبود

 از    آفتاب  قصه    ها،   شب   های    ما   لبریز   بود

نان   گوهر  افسانه   شد  ، افسانه   اما     این   نبود

 ما    بادبان     افراشته،    امید       طوفان     کاشته

 ای ناخدا  این  شوره  بود ، آن  شور   دریا  این  نبود

 از عشق می‌گفتی  سخن  آن  را  نهان   کردی بدل

 دل اینچنین لب آنچنان  ، آن  عشق  رسوا  این نبود

شد عشق مسخ و شعر هم، شد واژه مسخ و نغمه هم

 دردی که  می جستیم ما،  آن   درد  ، دردا این نبود

 سالار طوفان گستران، شیطان سرخ عشق و جان

 آن سرکشی هایت چه شد، پیمان خدا را این نبود

فاروق فارانی

۸ نوامبر ۲۰۰۲

بنده بودن  

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۳   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۳ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بنده بودن  

            به دوست

خواب شکست

و من گریستم

برای کودک دلم

که هنوز ترا زمزمه می کرد 

از سردی اتاق لرزیدم 

لبخندی در دیوار درخشید

آذرخشی در اتاق …

آتشی در جانم دمید

تو بودی

که بنده بودنم را

پذیرا شدی …

 هما طرزی

نیویورک 

۲۴ جولای ۲۰۱۳

طبیب درد

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۳   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۳ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

طبیب درد

چه خوش باشد که مدهوش  تو باشم
که من مست لب  نوش  تو باشم
سحر در بسترت جان می سپارم
اگر یک شب هم آغوش تو باشم
به  دیدارت   چنان  زار  و  پریشم
سخن  گوی بر دوش   تو   باشم
حدیث   عشق  را  خوانی  برایم
سراپا گوش و خاموش تو باشم
ندای    عالیه     باشد   همیشه
مبادا  من  سیه   پوش تو باشم
و‌گر  گشتم  به  دیدار  تو    نایل
طبیب  دردِ  خاموش  تو   باشم

عالیه میوند

فرانکفورت   

۱۸ نوامبر ۲۰۲۴ 

گلشنِ غربت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۳   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۳ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گلشنِ غربت

 در مُلکِ  شما، یارِ  وفادار  بچند است

 آن دل که بوَد طالبِ دلدار بچند است

 اینجا نه کسی یوسفِ مصر و نه زلیخاست

 آنجا مهُ کنعان،  سرِ بازار بچند است

در   گلشنِ  غربت  گلِ  بیخار   نیابی

 در باغِ شما،غنچهُ بیخار  بچند است

 شعر است همه جا همدمِ شبهای فراقم

 دیوانِ غزل،دفترِ  اشعار بچند است

 در مسجد و در صومعه و دَیر و کلیسا

 آن سُبحه که شد زینتِ زُنًار،بچند است

 ترسم ندَمَد شامِ مرا صبحِ سپیدی

 تابنده چراغی بشبِ تار بچند است

القصه  خریدارِ  کمی  مهر  و وفایم

در مُلکِ شما،یارِ وفادار بچند است

 مریم نوروززاده هروی

 ششم اسد ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۷ جولای ۲۰۲۴ میلادی 

 از مجموعهُ”میهنِ عشق” هلند.

  یک صدا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۱ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یک صدا

                          به دوست

سفیر شب گفت :

با سحر خواهی آمد

تا صبح بیدار بودم

تا صبح به استغاثه نشسته بودم

در درونم

              آتشی بود

خانه دل

پر از شمع های فروزنده …

یک دیدار

یک نور

و یک صدا …

تنها تو بودی و من …

 هما طرزی

نیویورک 

۲۳ جولای ۲۰۱۳

الا ای مرغ آزادی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۳۰ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۰ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

الا ای مرغ آزادی

 قطعه شعری که تقدیم میگردد ، یک روز پس از آغاز تجاوز اتحادشوروی (۱۹۷۹ ) در زندان سپیشل برانچ پیشاور(پاکستان) سروده شده است .

در آن زمان بر اثر توطئه دو تنظیم جهادی و خبر چینی دو «دوست» ناجوان ، من و چند نفر از رفقایم در زندان پولیس پاکستان افتادیم. در آن جا بود که خبر ورود قوای اتحاد شوروی به افغانستان را شنیدم.

 در همان روز شعر «نشانی»، « میهنم اشغال شد » و همین شعر «الا ای مرغ آزادی» را سرودم.

این اشعار در آن زمان در جریده «سوم

 عقرب» که بعدا نام آن به «صدای افغانستان» تغییر یافت و در آلمان منتشر می شد و در «صدای نورستان» که در نورستان منتشر می شد و در بعضی از نشریات دیگر انتشار یافتند.

بعداً این شعر در مجموعه اشعار من بنام « در این جا هر چی زندان است» در اوایل سال  دو هزار نیز چاپ شد.

وقتی زنده یاد استاد زلاند با خانواده گرامی شان در اوایل جلوس ببرک کارمل به پاکستان آمدند، این شعر در دسترس شان قرار گرفت و او هم ابیاتی از این شعر را در قالب کمپوز فوق زیبای مشهور خود گنجانده و همراه خانواده هنرمندش به صورت آهنگی چندگانه اجرا کرد که در رادیوی سرتاسری پاکستان پخش شد و بدین صورت زنده یاد استاد زلاند آهنگ فراموش ناشدنی را به گنجینه موسیقی وطنپرستانه افغانستان افزودند.

نا گفته نماند، بعد ها در سایت بی بی سی فارسی از یک نویسنده تاجیک (اهل تاجیکستان) بنام «سلطان حمد» نوشته در رابطه زنده یاد استاد زلاند انتشار یافت که ضمن معلومات نادرست در باره زندگی استاد، این شعر را نیز آورده بود که شبهه انتساب این شعر بخودشان را پیش می آورد.

استاد زلاند همچنین این آهنگ را خودشان به تنهایی در کنسرت ها خوانده و در کست ها و سی دی ها به علاقمندان هنر شان تقدیم کرده بودند

 باید اضافه گردد که اصل این شعر دارای پنج بیت بوده است، اما براثر پیشنهاد زنده یاد استاد ولی احمد نوری در اوایل سال های دو هزار، دو بیت آخری به آن اضافه گردیده اند .

لازم می بینم از برادر و رفیق عزیزم آقای شکیب علومی صمیمانه سپاسگزاری کنم که برای این آهنگ زنده یاد استاد زلاند ویدیو کلیپ زیبای درست کردند که مایه مباهات است.

قابل یادآوری است که استاد زلاند علاوه بر این شعر، دو شعر دیگر مرا بنام های «فصل گل اکاسی گل های زخم داری» و «نروی که نور چشمی»

را نیز کمپوز کرده اند. اولی برای رادیوی دویچه ویلی که در آرشیف آن رادیو ثبت است و از دومی آن صرف یک نسخه‌ی صوتی (مجلسی) موجود است که زنده یاد استاد هاشم در طبله استاد زلاند را همراهی می کنند.

فاروق فارانی

اینهم ویدیو کلیپ آهنگ استاد زلاند که توسط آقای شکیب علومی تهیه شده است:

 https://youtu.be/OX2hXGqdWZE

الا ای مرغ آزادی

الا ای مرغ آزادی الا ای مرغ آزادی صدایت را شوم قربان

 بهایت سیل خون  باشد   ، بهایت را شوم قربان

 نیفتادی   ز پا    ای   پهلوان   ،  افغانستان   من

 تن خونین و دست  بسته ، پایت را شوم  قربان

هرات  و  بامیانت  یا  که  نورستان   و  بلخ ات را

بگو ای  مادر  میهن ،  کجایت   را  شوم  قربان؟

 بگو  دلبند  های  بسته   در    زنجیر  خصمت  را

 و یا شیران در  سنگر  رهایت     را  شوم  قربان

 قیامت وحشی دوران ما  را    پوزه  پرخون  کرد

 ندای  شد   قیام  تو  ،   ندایت   را  شوم  قربان

 جفا دیدی ز دست  دوستان و   دشمنان عمری

 لبت پر خنده و پر خون  ، وفایت  را شوم  قربان

 نه یک گامی براه  تو ،  نه  گوشی  بر  نوای تو

 نوا   کن   تا   نوای    بینوایت   را   شوم  قربان

شِکوَهء بلبلان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۳۰ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۰ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شِکوَهء بلبلان

بـرفـتــم دوسـتــان،روزی بـبــاغی

نـدیــدم بـلـبــلان جز،چـنــد کلاغی

کلاغـــان درتــلاش انــتـخـابـــــات

که تاصاحب شـونـدآن بـاغ وراغی

یکـی جـغـدی بـدیــدم هـم درآنـجــا

کـه دعــوا با رقـیـبــان  دارند،آنهــا

کنـدجـغـد امـرونهـی ،فرما نـروائی

بـودغـافـل زمکــــرو حـیــل دنـیـــا

یکــی بـود از کلاغـــان  انـتـحــاری

گــذشـت ازجـان خـود بـا بیـقــراری

بـلـنـدپـرواز کـرده بـاســرعت زیـاد

هـدف بگــرفـتـه  جغــد”کـر”مـداری

هـزاران گـفـتـنـداینجا،جای مانیست

وهـم بــاغ ازکـلاغ بـی هـنــرنیست

بــرفــتـــه چــارهء  دیگــرنمــا ئـیــم

به یزدان شِکوَه کردن بی اثرنیست

بـرفـتـنـد بـلـبـلان  از بهــرحـاجــات

بکــردنـد نـالـه هـا،خـیـلی منـاجات

بخــواسـتـنـد ازخــدای قـــادروحـی

چـمــن راپـاک نـمـایـد،ازکـثـافــات

خــدای لایـــزال ومـهـــربـا ن هــم

نظـرازلطف کرد،بـرسوی آن جمع

نمــوده اسـتجـابـت عـرض شــانـرا

بکـــرد شـــرّکلاغــان ازچـمـن کـم

دگــربـار”حیدری” راهـی بــاغ شــد

زفـرط شـادی،چـشـمـانش چراغ شد

نـدیــد حتـی  یکــی  ازآن کــلاغـــان

هـمـه جـا جـشـن وشادیهـا،بَـلاغ شد

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

سیدنی – استرالیا

۹ مارچ ۲۰۱۴

بَلاغ – وصول به شیء مطلوب،رسیدن به مطلوب

انتظار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۳۰ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۰ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

انتظار

 آن خنده های ِ شوخ ِ لبت بسکه دیدنیست

 زآن غنچه هر سخن  که براید  شنیدنیست

 پنهان مکن تو  ماه ِ رخت را  به  شام هجر

 این سر به سرو ِ صبح ِ سپیدت خمیدنیست

 مُردم  به حسرت ِ تو  اگر  چند  این  زمان

تار ِ نفس   به   دیدن ِ  راهت   دمیدنیست

 کوته    بوَد    درازی ِ  عمرم    در    انتظار

 عاشق  بوصل ِ  یار   در آخر  رسیدنیست

دستم به زلف و لب به لبت  اوج ِ آرزوست

 این راه ِ پر ز پیج و  خمت  هم بریدنیست

با صد  هزار     ناز  بخندی   به   حال ِ  من

مروارید از کنار ِ دو چشمم که چیدنیست

 با شوخ طبعی می کشی دل را بدیده ام

 رنگین  کمان ِ  اشک  منت  ره  بریدنیست

 ناز و  کرشمه  های ِ تو  نقش  دلم شده

نازت به نقد ِ  قیمت ِ  جانم   کشیدنیست

هر لحظه    آن  نگاه  تو  رقصد   بدیده ام

 چشمی که انتظار رهت شد نمیدنیست

 بازآ که طاقتم   بخدا  طاق  گشته است

 قلبی   که  انتظار  تو  دارد  کفیدنیست

 با آن   صدای ِ  گرم،  همایون  صدا  بزن

 مرگی که زیر ِ پای ِ تو باشد چشیدنیست

همایون شاه (عالمی)

۱۸ دسامبر ۲۰۲۴ م

بگو . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه   ۲۸ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۸ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بگو . . .

ز شهر و دشت و شقایق ز کوه  و رود بگو

 بگو از  آنچه  که  آنجا   زمانی  بود  ، بگو

 از آن  طلیعه  که ما  را  امید  می‌بخشید

 وزان غروب که  چون  زخم شد کبود بگو

 ز چاه  خواب  برا  ، در   بغل   بگیر   آفاق

شرار عشق بپوش ، از ره و   گشود بگو

 اگرچه عقرب بغضی  نشسته   بین گلو

 ز نیش خامشی و نوشه ی  سرود بگو

از آنکه خاک بهر گوشه چشمه  می بخشید

 وزین   زمانه  که  دشنام  شد درود بگو

 فقط به حافظه آسمان  شب است، بیا

هر آنچه از سحرت  مانده  یاد،  زود بگو

 کنون که زهر به گوش زمانه می ریزند

 سوال« بود و نبودن» در این رکود بگو*

فاروق فارانی

 کابل ۲۰۱۳

* اشاره به داستان هملت اثر ویلیام شکسپیر

نفرت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه   ۲۸ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۸ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نفرت

برو ای مرد! برو یکه و تنها بگذار

باز در کلبه ی من کعبه ی من پا مگذار.

تو دگر نیستی‌ آن مظهر هستی‌ و امید

 تو دگر نیستی‌ آن معنی‌ عشق

 تو دگر نیستی‌ آن جلوه ی یاد

تو دگر نیستی‌ افرشته ی من

تو…دگر شیطانی!

تو نکو یان جهان را همه والا بودی

و تو خوبان جهان را همه مظهر بودی

تو، ز هر خوب که در عالم بود:

در نگاه دل من، از همه برتر بودی

برو‌ای مرد! برو، دور برو

دگر اندیشه مکن:

به من و شور من و شادی من

من دیگر نیستم آن دختر خاموش که در بند تو بود.

برو ای مرد! برو باز چرا آمده یی ؟

باز امید چه داری ؟ به کجا آمده یی ؟

باز امید همان دخترک مستت هست ؟

یا که با یاد دگر، خانه ی ما آمده ای  ؟

باز گویم به تو صد حیف ، خطا آمده ای  ؟

من دگر نیستم آن که تو می جو یی باز

تو برو، دور برو، جای دگر خانه بکن

 در دل دختر خوش باور دیگر حالا:

با دو صد مکر و فسون ، لانه بکن !

هما طرزی

کابل – افغانستان

۱۵ جنوری ۱۹۷۲

کهن میلاد خورشید

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه   ۲۸ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۸ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کهن میلاد خورشید

شـب یلـدا بـه  دور  صندلی  بـسـیار  زیبا بود

نشـاط و همدلی از چهـرۀ مجلس  هویدا بود

اگرچه زندگانی ساده  بود ؛ اما   دران دوران

صفا و گرمجوشی گرد آتش حین  سرما بود

بهم بـود اختلاط و شبچره با خنده  و شوخی

نه تشویشی ز گیرانی و از اوضاع  فردا بود

کتاب و قصه و افسانه بود نقل و  نبات شب

شمیم مشک وعنبرپرفشان از زلف  رویا بود

جدا از گوشی و انترنیت و رایانه   بود  مردم

نـه اخبار  دروغـیـن از الف  تا  یای   دنـیا بود

کسی ازتحریـم و  تهدید امریکا نبود  در رنج

جهان این گونه نه آشفته نه درگیر دعوا بود

پرستو آشیان ویران نبود در ده وشهرهرگز

غزال وآهـوگان و شیردر هرکوه وصحرا بود

نبود آلوده آب وخاک  و جنگل  اینقدر  ویران

فـراز قـلـۀ رویـای دل سـیـمـرغ و عـنقا بود

محیط زندگیِ پاک  و سالم   چه صفایی  داشت

گل و بلبل در باغ و خرامان  سـرو  رعنا بود

جهیل و چشمه و رودخانه  و تالاب مملو بود

به هرسو جست و خیز آبزیان درآب دریا بود

نبود تفسیر دینی این چونین خونریزوافراطی

غزلخوانی ورقص ونغمه ‏های طبل  سرنا بود

خلوص و باور عشق و محبت بود در دل ها

به جای یأس و تشویش و ریا شوق وتمنا بود

اگرچه دردِ هجران بی‏دوا و زخم ناسوراست

ولی مهرووفاوعشق خالص صاف وگویا بود

هلا تاباور و قـول و قـرار دل  شـود روشـن

که در کندوی عشق و دوستی شهد گوارا بود

ز وِدا و اوســـتـا نــور میـتــرا می شــود بالا

تعادل در سـرشت باور زرتـشـت و بـودا بود

خراسـان بزرگ و پارس ایران در  دل تاریخ

به شرق و غربِ جان و  پیکرِفرهنگ، پایا بود

سرور مهرگان وعید و نوروز  وسده با هور

پـیـــام نــور آگـیــن شــب تـاریـک  یـلــدا بود

ز تاریـخ قـدیـم آمـوز جشن و شـادخواری را

کــهـن میــلاد هُــوران یـادگارِ جـدّ و آبـابود

کتاب عـشق و فـرهنگ و تمدن در شـب یلدا

ز دید هُور دل‏های درخشان خوب خوانا بود

کهن کاج تمـدن ریـشـه در عـمق زمیـن دارد

کهعرش شـاخ و بالش برتر از اوج ثریا بود

بـه تـاریـخ تمدن گـر کنی یک دم نگاه ژرف

همیشه گـرز رسـتم، شـهپر سـیمـرغ بالا بود

رسول پویان

۱۷ دسامبر ۲۰۲۴

ستاره گان همه در گردنش حمایل و . . . 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :دوشنبه  ۲۶ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۶ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

ستاره گان همه در گردنش حمایل و . . . 

هزار پنجره    د ر   او   شکسته وا نشده

درون خویش نشسته، ز خود رها نشده

ز پنجه های زمان قد کشیده چون فریاد

 به لاک   لحظه  فرو   رفته   و فرا نشده

 هلاک سجده ی محراب های شیطان است

 چه بنده خوی خدایا که خود خدا نشده

 ستارگان همه در گردنش  حمایل و او

سیاه چاله خود گشته زان  جدا نشده

رسوب کرده به اعماق خویش خندق وار

 نه«خود» شده ست و نه «من» گشته است و «ما» نشده

 ایوب وار به پوسیدگی   سپرده روان

 دعای مرگ فرو خوانده  و دوا نشده

 هزار پنجره در او  شکسته وا نشده

جهان در او شده در بغض و او صدا نشده

فاروق فارانی

غزلِ عاشقانه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :دوشنبه  ۲۶ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۶ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        غزلِ عاشقانه

 در گوشِ شب زمهرِ تو خوانم فسانه یی

هر  لحظه  سر کنم  غزلِ    عاشقانه یی

 از   کوچه   های   خلوتِ     پاییز   بگذرم

 شاید   بیابم   از   ردِ   پایت    نشانه یی

 فصلِ خزان گذشت و دلم  بیقرارِ توست

جویم   برای   دیدنِ     رویت    بهانه یی

 مرغی  شکسته بال ام و باشد پناهِ من

 در   شاخسارِ قامتِ   سروِ   تو لانه یی

خواهم که عاشقانه بسوی تو پر کشم

باشی  مرا   تو   همنفسِ   جاودانه یی

یلدا   چو  می رسد  همه شب آرزو کنم

 دستت رسد بزلفِ سیاهم چو شانه یی

                  مریم نوروززاده هروی

      بیست و هفتم قوس ۱۴۰۲ خورشیدی

                ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی

                     از مجموعهُ”پاییز “

                              هلند

لـب شــکـــــر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۲۶ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۶ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

     لـب شــکـــــر

جا نـم آخـر به لـب  رسـیـده ، بیــا

لـب شکـر، پـا بـروی  دیـده ،  بـیـا

ازفـرا قـت دلم پـر  از خون ا ست

سـر فـدا ی تـو نـو رسـیده، بـیـــا

بی توا ین زندگی به کا رم نیست

حــا ل زار  ِمـرا  تـو  د یـده ، بـیـــا

ا گــرم مـعـطـلـی کـنـی جـا نــا !

سـِـد ر و کا فور هـم خریده، بـیــا

بـرسـرقـبـرمن بـه خـون بنـویـس

آ نـکـه زهــرجـفـا  چـشـیـده،بـیــا

آ نکه درعـشق من گذشت ازجان

مـگــرازمـن  وفــا  نــد یــده، بـیــا

مـد تـی دور  بــود م  از   بـــر ِ تو

درد هـجـرا ن مـن کـشـیـده،بـیــا

حـیدری طا لـب دعـا ی توا سـت

هـرشب جـمعـه سرکـشـیـده،بـیــا

           دا کتر اسدالله حیدری

             ۲۷ دسامبر ۲۰۰۶

            سیدنی – استرالیا

آیینه های گمشده ات زنگ خورده اند

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۴ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۴ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آیینه های گمشده ات

      زنگ خورده اند . . . 

بیدار شو   ستاره  بیاور  ز   خواب   خود

چون چشمه و فواره بشو از سراب خود

 دندان  گذار   بر رگ   سوزان   برق  ابر

 بر پرسش   ستاره   ببخشا جواب خود

 معتاد   دود  حادثه   ی خام  گشته ای

آتشفشان   برآ   و  برآ    از  عذاب  خود

 از بی ستارگی به سحر چشم بسته ای

 یلدا پرست! در  سفر   بی شتاب خود

آیینه های گمشده ات  زنگ خورده اند

 آئینگی مجوی و  بشو   راه   یاب خود

 در خواب می‌روی و به چنگت گرفته ای

 از پنجه ده به  پنجره   ها   آفتاب خود

 ناخن به چهره ات زن و  دریاب کین تویی

برکن نقاب  را  که  نگردی   نقاب خود

              فاروق فارانی