۲۴ ساعت

رمضان ماه رحمت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۲۴ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رمضان ماه رحمت

 رمضان   آمد   و   دل  روشن  ازان  نور   خداست

 لحظه ها سر شار و از عطر گل صلح و صفاست

 ماه   پاکی   ماه   بخشش   ماه   تقوا   ماه   نور

 ماه   معراج   مسلمانی    و     راز     کوه     طور

هر دلی کز  کینه خالی  شد  خدایش داور است

 هر که در مهر و  صفا کوشیده نیک و بهتر است

 در دل  شب  ختم  قرآن   بوی   پر  فیض   کلام

عطر افطار  ، صوت اذکار میرسد هر صبح شام

 هر  سحر  نجوا  نما   با   خالق   کُوْن  و  مکان

تا   بمانی   از   همه   امراض   دنیا    در   امان

 آنکه در  شب  زنده  داری  ذکر  حق  دارد بلب

 برده میدان   سعادت  هر که  دارد  زنده  شب

 پس   بیا  در  هر  شب  روزه   خدا  را   یاد کن

خانهٔ     روز   پسین    را   با    دعا     آباد    کن

 کن  مناجات  سحرگاه  با  دل  از  راز  و    نیاز

 چون بود  ابواب  ر حمت بر دل بشکسته  باز

 ذکر   یارب   یارب   و   فضل    خداوند   ودود

 بر همه   آل نبی  و  یار  و   اصحابش   درود

 ای خدا بر این ماه   صوم و  صلواه  و بندگی

 در قیامت بخششی خواهیم ز هر شرمندگی

 طیبه خواهان  غفران  است  خدای مهربان

عفو کن بخشش نما بر حق شاه انس و جان

طیبه احسان حیدری

۱ مارچ ۲۰۲۵

سیدنی – آسترالیا

صوم وسجده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صوم وسجده

 خــداونـــدا! بـه ذکــرت جـــان  ســپـــارم

بـه حــال صـــوم و ســجـده، روح  بــرآرم

درآن لحظه که صعب است  جان  سپردن

زلــطـفــت ســـهــل نـمــائی، حــال زارم

…..

رســـانـی ایــن  تـــن  بـــی  روح مـــن را

بــه آخـــر  مــنــزلــش، در  دهــر   دنــیــا

درآن وحـشـتــکـده رحـمـی   بـه مـن کـن

کــه بـــا شــــد لــطــف   تــو،   ازآرزوهــا

…..

نـکــیـــرو  مـنـکــــرآیــنـد  بهـــر   پُـرسـان

زبـانـــم جــاری داری،هـــرچـــه  آســـان

چــو پرسندم  مـــرا   از   خـــالـــق   مـــن

بـه آســـانــی بگـــویــم،حــیّ رحــمـــان

…..

در   آن  مــنــزلـگـــه ء تــاریــک  و تــنـهــا

کـه بـاشــد جـای بـی حـد وحـشـت افـزا

مـــزار    “حــیـدری” ، بــا  نــــور قـــــرآن

نـمــا! روشــن، کـریـم  هـســتـی ویکـتـا

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۲۲،۶،۲۰۱۶،سدنی

مطابق۱۶ ماه مبارک رمضان

صفای عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صفای عشق

جلوۀ صـورترر حـدیـث خـفـتۀ سـیرت کند

عقل ازسودای دل لرزان شود حیرت  کند

بند و زنجیر گـرانرر  را  بـرکـند از  پای  دل

تـرک دام و دانـه با اشـکال نـو غیرت  کند

از طلـسـم کهـنــۀ اوهــام مـرغ دل پـریـد

عشق را قربان که با نور ازل  وحدت  کند

دل که دردشت جنون آزادی  مجنون  بدید

گـو که لیلی در حصار پـرده ها  همت کند

پشـت کـوه قـاف دل سـیمرغ دارد آشــیان

نیسـت پـروایی اگـر دیـو خشـن هیبت کند

یک‏نفس بی‏عشق ومستی دل نمیگیردقرار

آفـرین برآن‏که با عشق و  صفا  عادت کند

وصل دل‏ها رانشاط شوق وحدت می دهد

درد دوری روزهارا سخت و پر محنت کند

آن که با عشق و وفا و   مهربانی زنده است

کی به رویای دیگرجز  همدمی رغبت کند

گر تمام عمردرسودای عشق  از کف رود

جـان می‏بایـد که دل را  غـرقـۀ  رحمت کند

الفـت و مهــر و وفـای یـار دل جاویـد بـاد

نـازم آن دل راکه لطـف خوش  بی‏منت کند

گرخط وخال بتان آرایش عشق وصفاست

حسن نیکو باغ دل را پـر گل  و بـرکت کند

گــوهــر انسـانیت را بحــر دل  می پـرورد

صد هزاران مـوج معنی جلوه از طینت کند

دل که بادل می‏خورد پیوند با  رویای  خوش

زنـدگی را با هـمه اخلاص دل حـرمت کند

شوق دل شور و نشاطی درجهان می‏افکند

دل به دل بامهرواخلاص وعمل خدمت کند

گر شکیبایی بسی تلخ اسـت؛ لیکن میوه اش

کام دل‏هــا را عـســل آگـیــن و پـرلـذّت کند

لحظه‏هـای تلـخ و شـیـرینـی که دارد انتظار

شـیفـتـگان وصل و رویـاهـا را دعــوت کند

عشق اگرمست جنون گردیده معذورش بدار

عقـل کارش را ز روی منطق و حکمت کند

رسول پویان 

۵ مارچ ۲۰۲۵

عابر بیگانه …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

عابر بیگانه …

 مرا که آتش عصیان دو دیده کورم کرد

زمان چراغ غضب  روشن  حضورم کرد

 گذشت خاطره  ها را  مرور  می کردم

 گذشت سیل که از  آشیانه  دورم کرد

 میان تنگی کوه تا سیاه سنگ  انداخت

 کشیده پرده برو ، تاپه لاک و مهرم کرد

 شکار  حادثه  ، مرغ اسیر پنجه ی دام

 غذای کرکس بی رحم لاش خورم کرد

 جوانه زد تنم از خاک ریشه خورده زمین

 قدوم   عابر  بیگانه   زنده   گورم   کرد

 بلند شخصیت اصلاً نخورد  خط به نصیب

رسیده هر کسی از راه  زد  ترورم کرد

«هما احد لیان »

۷ مارچ ۲۰۲۱

موریانه 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

موریانه 

           به جوانی

شبانگهان که عطر عشق

و عطش دیدار

چون موریانه یی گستاخ

در زیر پوستم

                 به رقص آمده بود

قایق فکر –

           شناور در اقیانوس خاطرات

ترا دنبال میکرد

در برابر آیینه ایستادم

گویی زمان ایستاد

عطش مرد

و شب جوانی را

تصویر پیری ربود

من بودم و من

و اقیانوسی از خاطرات

و دنیایی پر از رنگ واقیعیت ها

که فقط در باور ها گنجد

و کتاب های افسانه

روز دمید و خیال را

نور خورشید بلعید 

دنیای شب به خواب رفت

و من عشق را ستودم

هما طرزی

نیویورک

۱۶  می‌ ۲۰۱۳

تا بدانی ترا چه ساخته اند . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تا بدانی ترا چه ساخته اند . . .

 قفل   خورشید  را   کلید   بزن ، گره   ماهتاب  را بگشا

 مقطع شعر عشق را سرکن، مطلع صد کتاب  را بگشا

 سینه ها بی شر اند و بی شورند، فکر ها گور های بی نورند

 رفته مستی ز رودخانه عشق، خم بحر شراب را بگشا

دشت ها در سراب می سوزند ، کوه ها انجماد پرسش هاست

 تا   بهاران   تر  ورود   کند ، بند   سیل   جواب   را بگشا

 از «من» و خویش خویش بیگانه ، سایه ی بیشتر نمی باشی

 تا بدانی ترا چه ساخته اند، از   رخت این نقاب را بگشا

سفر و راه تشنه اند ولی ، چشمه ی مقصد از نظر پنهان

 گمرهی را  که  تا  بتارانی،   پرده   این   سراب را بگشا

می روی تا به خود رسوب کنی، گم شوی در خودت غروب کنی

 روی باروت خفته ات   آتش  ،   بزن  و   انقلاب   را بگشا

شده منسوخ آیه ی خورشید، لوح آفاق توبه نامه ی عشق

 تا بشیر شکست شب گردد، فصل نسل شهاب را بگشا

فاروق فارانی

 اکتوبر ۲۰۲۴

ای کاش !

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ای کاش !

ای کاش فراموش نکنی !

یک کسی در یک جایی روی زمین

بین بی باوری آدم‌ها

ترا دوست دارد

میخواهد که تو خندان باشی

نکند که در این هیاهوی زندگی

غصه بخوری ؟

تو بخند

تمام غصه هایت با من .

میترا وصال

لندن 

۱۲ مارچ ۲۰۲۵

آتش پنهان !

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آتش پنهان !

ناله هــای  گل  صبح  قطرۀ  باران  دارد

زانکه ابــری  پس  این  دیدۀ  گریان دارد

اشک  سوزنده برون  آید از آن  کورۀ غم

پیش پــا افــتــد وآن مـیـل  بـیـابـان دارد

زندگی هرنفسش با غم ودرد است مدام

کو همانی که مــدامـا لب خـنـدان دارد؟

کاروان میــرود ونیست  هویــدا  بـه کجا

جــرس هرلحظه دراین قافله الحان دارد

خــون دل گــربــرســد درتپش  داغ نهان

جگــر ســوخــتــه درآتــش  پـنـهـان دارد

تادراین پهنه “عزیزه“خم وپیچ است مدام

پــای مــا آبــلــه زیــن ره، هــزاران دارد 

عزیزه عنایت 

هشتم مارچ ۲۰۲۵ 

هالند

داغِ دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

داغِ دل

در    فراقت    نازنینا      ناتوانم    ساختی

بی خبر از این جهان  و آن جهانم ساختی

در  زهِ  این  ناامیدی ام  نهادی   حسرتی

تو رها چون بی هدف تیر از کمانم ساختی

باغبان  گل بُدم  با  صد هزاران  خونِ  دل

در  بهارِ  زندگانی  چون  خزانم   ساختی

گوهرعشق و محبت زان سوی دریای لطف

در  تلاطم   های   موج   بیکرانم  ساختی

لاله سانم داغِ دل ماندی و ترکم را کنون

کردی و داغ سیاهی  در  روانم  ساختی

در کنارت بودم و آرام جانم همچون شمع

شعله ور بال و پرم ، پروانه سانم ساختی

طفلِ شوقم را به آتشخانه ای هجران چنان

سوختی در آتشِ غم بی امانم ساختی

در صف بازارِ حسنت رو نمودی همچو گل

با  قدِ  سرو  روانت  شادمانم   ساختی

سید جلال علی یار

ملبورن – استرالیا

مارچ ۲۰۲۵

دنیای وجود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  چهارشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

دنیای وجود

۹۰ الف

 خدای جسم خود  هستی  بتابان آفتاب آنجا 

چرا  تاریک بگذاری؟  چرا   سازی خراب آنجا ؟

خدایت   داد    دنیایی   ،   دلارایی  ،  فریبایی 

 بهارش ده گلش ده سبز میکن با سحاب آنجا

 دمی رو در چمن زارش،  دمی کن شوق دیدارش

 بپاشان عطر نسرین  و  اقاقی  و گلاب انجا

 کتابی است این دنیا که در هر صفحه اش شعری

 غزل آنجا و حسن آنجا و ساقی و شراب آنجا

 خدای دوزخ و برزخ  ، بهشت و سبزه و باغش

 بهشتی  ره بده    بر جای دوزخ بازتاب  آنجا

 امید آنجا و  بیم آنجا  امیدی بخش بیمت را

 تبر را با شجاعت گیر و زن بر اضطراب آنجا

 خدای عشق و نفرینی  ، مساز از عشق نفرینی

پریی آرزو ها را  بغل  کن  بی  حجاب آنجا 

 تو پیدایی تو پنهانی تو کفر  هستی تو ایمانی

تو پیدا ساز پنهانت بکش  از رخ  نقاب آنجا

مشو غافل ز مخلوقی که باید بنده ات دانی

 دعای نیک مخلوق خودت کن مستجاب آنجا 

  از این مکتب گریزی نیست تا پایان تعلیمت

 قلم گیر و بپردازش ، ادب  آر و  کتاب آنجا

خدای خود مبر از یاد تا  دانی    خدایی را

سلاح عشق بردار و بکن هی انقلاب  آنجا .

شکیبا شمیم  رستمی

۵ اپریل ۲۰۱۸

جلوه‌ ی عشقِ

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  چهارشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

جلوه‌ ی عشقِ

خورشید  توهم تو  کهکشانم  باشی 

در هر دو سرایی هستی جانم باشی

 موجِ  گهری  و  بحر  و  کانم باشی

شاه  بیتِ  قصیده ی  زبانم  باشی 

سرخی به رخی چو  زعفرانم  باشی

————–

آوازه ی عشق مان جهان گیر شود 

از قصه ی ما جهان جوان پیر شود 

هر نکته به ضمِ هرکه تفسیر  شود

آغوش  کشا  عزیزِ  من  دیر شود

دنیایی   قشنگ و  مهربانم  باشی

—————- 

من  عاشقم  عاشقانه  گفتار کنم

خاکِ در و  درگه ات  گهربار  کنم 

شامِ رمضان از لبت  افطار  کنم 

جانا  چه  کنم  تو  را گرفتار  کنم 

امیدِ من  و  تاب  و توانم  باشی

———— 

ای باده سرشت و جذبه‌ ی خیزابم 

از بسکه نموده عشق تو بی تابم 

با هیچ  مسکنی  نه  یاید خوابم 

غیرِ  تو  کسی  نمی‌ شود اربابم 

تو  تاجِ م رصع  و نشانم  باشی

———

لبهای قشنگِ خود عنابی کردی 

چشم هایت به لنز رنگه آبی کردی

مو تا به کمر رنگِ شرابی کردی

بی محکمه قتلِ من حسابی کردی

ماهی  شبی  تارِ آسمانم باشی

———-

عطرِ بدنِ تو چوبی است و یاسی 

پیراهنی لیمو رنگِ  تو  مجلاسی  

پاجامه ی پای چاقک ات الماسی 

بر فتیش پای کرده ای وسواسی 

تو جلوه‌ ی عشقِ جاودانم باشی

——— 

دوری و مرا کُشد همین درد و محن 

بی غسل و جنازه کردی صد بار کفن

ذهن و دلِ من فتاده در  دامِ فتن

می رقصی میانِ باغ و گلهای چمن

ای چشمه‌ی عشق ارمغانم باشی 

———

دل را ز برم  ربوده ای باور کن 

بیچاره مرا  نموده ای  باور کن 

با این که غمم فزود ای باور کن 

با هر صفتی ستوده ای باور کن

دلبند و عزیز و دلستانم  باشی

———-

می بخشی که هر چه بود افشا کردم 

چند لحظه خیالِ خود تماشا کردم 

خون و شکری  حسود  بالا کردم 

چون شرژه عقاب  بال و  پر وا کردم

اعماقِ  جنونی   بیکرانم   باشی 

———-

گاه از سری لطف خود پیامم می‌کن 

از دور علیکی بر سلامم می کن 

شاه ها چه شود به خود غلامم می کن 

از شربتِ زندگی به کامم می کن

ای  مرحمتِ   نهان عیانم باشی

———-

محمود به لطفِ خویشتن شاد نما 

افتاد به کنجِ غصه   را یاد نما 

ویرانه ای  عاشقانه  آباد  نما

زنجیر ز دست و پایم  آزاد نما 

آرامشِ روح  و  آشیانم  باشی

———-

یکشنبه ۱۴۰۳/۱۲/۱۹ خورشیدی 

که برابر میشود به ۲۰۲۵/۳/۹ میلادی 

سرودم

احمد محمود امپراطور

بنفشه ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه  ۲۰ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بنفشه ها

                       به دور ها

و نگاه تو

که پس پرده ی خورشید

پنهان شده بود

و تمامی آرزو های خام را –

                                  مکیده بود

 نومید تر از پیش

به انتظارت بودم

سرسخت و پر دوام …

 و در یأس انزوا

به جستجویت نشسته بودم

ابر های دور را –

                       کنار میزدم

وجسد تسلیم شده ام را–

                      در زلال صبحگاهی

رها کرده بودم

و در دستانم

به بنفشه های وحشی

نگاه میکردم

و برگ های پژمرده

و علف های خودرو وکم باور

وهنوز…

منتظر دستان گرمی بودم

تا در تاریکی پیری

و دوران کم مهر انتظار

بنفشه ها را

از دستانم برچیند

و دوباره در باغ عشق

قدم بردارم

 هما طرزی

نیویورک

 ۱۶  می‌ ۲۰۱۳

نه نگو …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه  ۲۰ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نه نگو …

 ای ز خود گمگشته روزی  باز  پیدا   می شوی؟

 دست خود می گیری و با خویش تنها می شوی؟

می   پری   با   خویش   پشت   ابر   های    آرزو

مثل باران    بر  زمین   خویش   دریا می شوی؟

 رقص بی باک هوس را در دل آت ره می دهی؟

 لشکر  ویران  گر   عشقی   پذیرا   می شوی؟

 پنجه هایت می فشارد حلق ماه و حلق مهر

 با چراغ خود فرا  تا   بیکران   ها   می شوی ؟

 سرنوشت آت را برون از پرده شان می کنی ؟ .

می دری آن پرده را رسوای رسوا می شوی؟

 می کنی قانون ممنوع را   ز نو   ممنوع ترین

 بر چکاد عشق با  اندیشه   بالا   می شوی؟

 چلچراغی را که خاموش است ، روشن می کنی ؟

 بر افق    آویخته     آذین    فردا  می شوی؟

 آب می پاشی به روی خویش و خوابستان خود

چشم بیداری به روی زندگی وا می شوی ؟

 نه نگو وقت «شدن را خورده دیو رفته ها »

گر نخواهی نیز روزی همره ی ما می شوی

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۴

سرزمین زیبایم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۱۹ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

سرزمین زیبایم

 خـداونـدا!  رسـانـم، سـرزمـیــن  زیـبـایـم

 به میهـن وزادگاه اجـدادم ،آن دل آسـایم

 چه سـالـها کـه شـدم دورزدامـن پـاکـش

زلــطــف عــام الـهـی ! رسـانـم  آنجـایـم

چه بود جرم من ای خالق کریم  و رحیم

 که بی وطن شدم ودور،زخاک و مأوایم

 خرابـه شـد وطـن مـا زدست بی دینـان

 بگـشت آواره هـزاران، جـوان  رعـنـایـم

 نـمـا خـائـنـان وطـن دورزمیـهـن پـاکــم

 رسـان عـاشقـان وطـن،به مـلک زیبـایـم

 بشـد وطـن ما ،اشـغـال دسـت ملـعـونـان

 بگـشت تـلـف هـزاران،عـالـمـانِ دانـایــم

 رسـیـده انـد اکـثـر مـلـت ،زیـرخـط فـقـر

 زدسـت جــانـیــان،آن نــوکــران اعــدایــم

 الـهـی!قـبـول نـمـائـی دعـای ایـن مظـلـوم

 رســانـیـش بـه کــشــور، لـیــا ل یـلــدایــم

 نمـا ئـی “حیـدری” را زلطـف خود شادان

  کـه مــد فـــنــش بــداری جـــوارآبـــایــــم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۴ می ۲۰۲۲

سیدنی – استرالیا

رود ها مانده از نفس از دیر  . . .  

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۱۶ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رود ها مانده از نفس از دیر  . . .  

 سحر  از  آفتاب  دزدیدند ، صبح  دیگر  به  آفتاب ببخش

 ضربه قلب آسمان بشنو، از زمین بهر او  جواب ببخش

 دست های که ساز می کردند، ساز ویرانه ساز گردیدند

 خشت دل را گذار روی زمین، رگ خود سیمی بر رباب ببخش

جزم تاریخ در جذامش برد، عاری از هر قواره شد، بودش

چهره اش را دوباره سازی کن، بهر او پشت آن نقاب ببخش

 دفتر شعر آسمان  بسته، مصرع  ماه  هم  نمی روید

 دشت ها را به عشق شیرازه، بزن و از جنون کتاب ببخش

 تا به آغاز ها  رسد آغاز ، سر کن  آغاز  سیر پایان را

 مرغ ققنوس نیمه سوخته را، شعله ها را بجای آب ببخش

 رود ها مانده از نفس از دیر، ابر ها  ناشناس  باران اند

 بهر این چشمه های خسته ز شور دل دیوانه ی   خراب ببخش

 عنکبوت سکوت پیچیده ، بر سراپای  سرزمین صدا

 خم عصیان گشا و جاری کن، عطش عشق را شراب  ببخش

 در سپهری که ماه و اختر آن، مثل خورشید ها گریخته  است

 ماه و خورشید گر نمی گردی، یک شراری شو و شهاب ببخش

 عاشقان نسل خامشان گشته، دگر از های و هو نشانی نیست

 تا ز اعماق خود شود جاری، عشق را روح انقلاب ببخش

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۴

بوى بهار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۱۶ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بوى بهار

بوی   بهار   آمد   ،  من   بوی   یار  خواهم

از  گل نه عطر و بویى،  زلفِ  نگار خواهم

 هر شاخ  سبزِ با  باد  بینم  رقص  رقصان

من دستِ یار به دستم، در نوبهار خواهم

 غنچه لبان شکفته، اما چه حاصل از آن؟

 لب‌ های خنده‌ریز ش با برگ و بار خواهم

 ابرِ    بهاری    آمد  ،   بارید   بر   سر   ما

 با یک نگاهِ  دلکش،  آن  گلعذار   خواهم

 نور سحر نمایان بر دشت و کوه و صحرا

اما من از دلِ شب، چشمِ  خمار خواهم

 هرسو نسیم جاری، مستی دهد به گل‌ها

 من باده‌ ای ز عشقش،هر دم کنار خواهم

شب با چراغ  ماهی ، راهِ سحر گشاید

 من ماهِ شب چهارده، در شام تار خواهم

 لاله ز خاک روید، سرخ از غرور سرکش

 من یار سرکشم را دل بى قرار خواهم

 روشنا شده اسیر و دل داده بر نگاری

 من بر دیار یارم  قول  و   قرار  خواهم

 داود کبیر روشنا

باریدن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه ۱۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

باریدن

                 به دلم

باران مرا می‌ بارد

باران مرا به با د می سپارد

و به سبزه های نو رسته

و گل های امیدوار

باران بار ها ریخت

بر باغ عطر پاشید

زمین ها مرطوب

و غنچه ها خندان …

باران عشق می‌ بارد

و پیام عصیان را

                  به تندر ها میدهد

و به دشت های خیس و آرام

باران موسیقی شیفتگان است

در تراوش یک عشق

و یک احساس

باران ما را می‌ بارد

باران محبت را میکارد

و به باغ ها امید می‌ پاشد

و کوچه های دیرینه فکر …

هما طرزی

نیویورک 

۱۵ می‌ ۲۰۱۳

آزادی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه ۱۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آزادی

کجا   روم   که   چنین   شد    نگاه  آزادی

به   کجا    رفته     غرور     سپاه    آزادی

کجا   روم  که  دلم   از  غم  تو   بیتابست

وطن   که  داری  بدل   سوز   و آه  آزادی

که کوچه های سعادت شده شقاوت و بد

چه وقت رسد  که  شود  رو  براه   آزادی

گرفته  ظلمت جهل  و شرور  و  استبداد

به هر طرف  شده   نقش   سیاه  آزادی

کسی که  ظلم و  ستم بر وطن روا دارد

شود   تباه    که    نموده     تباه    آزادی 

منم که آزاد و آزاده ام  به  شرع شریف

مرا  ببخش   که   نباشد     گناه   آزادی

مرا     امید   چنین   است   بهار    آینده

رسد  که    طیبه   باشد    گواه    آزادی

طیبه احسان حیدری

سیدنی – استرالیا

« گدای بخششگر »

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه ۱۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

« گدای بخششگر »

عبادت را به میخانه به رطل و کوزه  میبخشم

بیاد ِ چشم ِ مینوشت  همه یکروزه  میبخشم

نماز و روزه ام  هرگز   نکردم   من   قضا ، اما

به محراب ِدو ابرویت  نماز و  روزه   میبخشم

 فقیرم   ،  ناتوانم   لیک    زیر  ِ   گنبد ِ   نیلی،

 ز یُمْن ِ نیلگون چشمت، زر و  فیروزه میبخشم

بدور ِ کعبه چون گشتم ز صاحبخانه بشنیدم

 ثوابش را به مست عاشق اعجوزه میبخشم

 یکی مستی به میخانه کنار کوزه ها میخواند

 سر مغرور ِ شاهان را به خاک ِ کوزه میبخشم

مسعود خلیلی

 نوت ، عجوزه یا اعجوزه به معنی دختر جادوگر است

بگذرد این دَوْرِ ِ تلخ پارسى

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه ۱۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بگذرد این دَوْرِ ِ تلخ پارسى

ذهن  ما  باهم  شناور گشته  است

واردِ   امواجِ  باور  گشته   است

لهجهء  زیباى  تهران   و  هرات

بى محابا  شیر و شکّر گشته است

سعدى  از آن  من است و مولوى

روح  ایران  را تناور گشته است

ناصرِ خسرو به عرض این زبان

چون سنایى جانِ جوهر گشته است

کابل   من    با     چراغِ    دهخدا

دیر گاهى  شد  منوّر  گشته  است

این  زبانى  پارسى  تا  روز حشر

حشرونشرم را مُسخَّر گشته است

دشمنِ  این   شاهکارِ   بى   دریغ

ناشرِ  شمشیر و خنجر گشته است

واى  بر آنى   که   بر  أیین   مهر

فتنه ورز و کینه پرور گشته است

مى رود  دامن  کشان   سوى  فنا

آنکه  ره را سَدِّ  معبر گشته  است

خاک  بر سر آنکه   در این  ماجرا

بد زبان  وسرزنشگر  گشته است

هست  همسوى  صداى  گیج شب

هرکه گفته بخت ما بر گشته است

کشته   ویروسِ    ستم   آلود  شب

زخمِ ما را  آنکه  نشتر گشته است

هوش  ما  آماده ء  پرواز ِ   عشق

بالِ ما هرگز نه بى  پرگشته است

غیر وغ وغ از سگان ناید بگوش

درقضا این  سان مقدر گشته است

ذهن   پاک    این    زبانِ    باهمى

حالیا  گرچه   مکدر  گشته   است

بگذرد   این    دَوْرِ ِ  تلخ   پارسى

سرزمینش گرچه بى سرگشته است

از   مسیر  عزم    جزمِ   همرهی

هان مپندارى که دل برگشته است

عشوه.    گاهِ    بالغِ     تاریخ   را

گاهِ  فازِ  نازِ  دلبر   گشته    است

بلخ  و  نیشابور   و  شیرازِ    مرا

این زبان اندیشه. پرور گشته است

از   پى  پیرایش   گیسوى   عشق

وقت   فردوسى  دیگر گشته است

الغرض هر کس  که  دارد دشمنى

بازبانِ  عشق  ؛  کافر  گشته است

…

نورالله وثوق

ماه صیـــام

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه ۱۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ماه صیـــام

        خدا یا  ز لطفـت  به   مــاه  صیــــام         

به خوبان شب در سـجود  و قـیــام

   به حق محمد به  خُلـق  خـوشــش    

به زهرای  اطهر  به   آن  گـلرخـش

به حق علی شــاه ئدلدل ســـــوار

به اولادهء او به آنئ هفـت  و چـــار

به آن روزه ئئداران  شب  زنـده دار

یتیـمـان معصـومِ  بی خـوار و  بــار

به  آن   طفـلکــان  غـریـب  وطـــن

که دائـم  باشــند به رنـج و مِحـــن

به آن عده مظـلوم افـغـانْـسـتـــان

که نی کاردارند و  نی آب  و  نــان

به دادم  برس چونکه هستم زحیر

شب تار من   را  بگــردان  مُـنـیـــر

به پـیــری  ز خجـلت   درت  آمــدم

ز  بـــار گــنـه،  خــم کـمــر آمـــدم

ز  لطـف و ز شـفـقـت مـرانـم خـدا

تـوعـفـووگـذ شـتـت  نمـایـم عطـا

مـنـم بـنـدهء عـاصی و  پـرگــنـــاه

توبخـشـنـده و مهــربـان پادشـــاه

بـبـخـشـم خـدایـا  زلطـف و کــرم

که جـز درگـهء تـو نـبــاشـــد  درم

بُود “حیدری” را به  عفـوت   امیـد

مگــردان  ورا   ازدرت  نــا  امـیـــد

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۱ اپریل ۲۰۰۹

سیدنی – آسترالیا

فریب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۱۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فریب

آسمان را هم دلى  از  سنگ  میباشد رفیق

اشک ریزیهاى آن ترفند و چالى بیش نیست

در تمامِ عُمر  فریبِ  چرخِ  گردون  خورده ى

زندگى جُز دردِ سَر قال و مقالى بیش بیست

لذتِ این دار فانى  در  فریب  و  دوکه است

میرود از دهر نامید آنکه ضالى بیش نیست

گردشِ این چرخِ نا میمون را  دیدى  بچشم

آنکه بوده صاحبِ جاه و جلالى بیش نیست

مستبد از ظلم و  استبداد  گردد  سَر نگون

نزدِ خالق بهرِ ظالم ها مجالى بیش نیست

بهرِ صلح و امن و انصاف و عدالت بند کمر

در فروغِ ظلم زیستن جُز خیالى بیش نیست

حسن شاه فروغ

۲ مارچ ۲۰۲۵

ضال —- گمراه

بگو ببینم !

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۱۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بگو ببینم !

چه خبر !

نکند عطر بوسه های ترا

پاشیده باشد به شهر

این باد بی حواس

بگو ببینم !

کدام راه را بستند ؟

که تو هیچ نمیرسی

به خانه من

و من دو هزار و بیست و پنج بار

تا سر کوچه دویدم .

میترا وصال

لندن

۲۳ فبروری ۲۰۲۵

امروز را پایان ربود ….

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۱۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

امروز را پایان ربود …

دریا به دریا زن گره ،  پهنا  به  صحرا  باز ده

دل  را  بجای  آفتاب  ، در  آسمان  پرواز ده

 بر تخته ی شام و سحر،  شطرنج فردا را بچین

 برد طلوع دیگری با  مات  شب ها ساز ده

گوشی اگر که باز نیست در گوش های اختران

 فریاد خود را سر بکن، در کهکشان آواز ده

آن را که می خواهی دهی، دست گرفتن باز نیست

 بر بام آگاهی و عشق، با دست خود انداز، ده

 بر طور رنج خویشتن با خویشتن شو همزبان

 اشکی ز چشمت پاک کن، خود را فقط خود ناز ده

 امروز را پایان ربود، فردا به  آغازش نرفت

 پایان   را   پایان  بده  ،  آغاز    را   آغاز  ده

در ریشه ات جنگل دمد، سرو سترون خو برو

 بر بار و برگ خشک خود، آگاهی از این راز ده

 پرواز ها را   باز ده  ، بر آسمان   ها باز ده

 بر سینه  دیوار  ها،  دروازه  های   باز ده

عشقی که شور سر نداد ، قلب افق را در نداد

 آن عشق را آتش بزن، یک عشق نو پرداز ده

فاروق فارانی

جولای ۲۰۲۴

شهرِ رویا ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۱۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شهرِ رویا ها

 شهرِ رویا  های  من ، زیباترین  شهرِ خداست

شهرِ عشق و آرزوها، خالی از رنگ و ریاست

 آسمان اش آبی  و رنگین  کمان اش ماندگار

 کوچه باغ اش غرقِ آرامش،پُر از لطف و  صفاست

 خانه هایش کاه گلی و  مردمان  اش مهربان

 قلبهای  پاکشان با   غصه   و  غم  آشناست

 ماهیانِ   قرمز  و   زیبا   درونِ   چشمه  سار

 زیرِ لب نجوای گرمشان همه مهر و وفاست

 مرغ  عشق  هردم  بنالد  بر  فرازِ  شاخسار

گلسِتان اش در بهاران،غرقه در شور و نواست

 گم  شدم  در  جاده   های   پُر  غبارِ  زندگی

 عابری گر بگذرد، پُرسم که  شهرُ من کجاست

 مریم نوروززاده هروی    

 یازدهم جوزا ۱۴۰۳ خورشیدی

 ۳۱ مَی ۲۰۲۴ میلادی

 از مجموعهُ”میهنِ عشق”

هلند