۲۴ ساعت

رستخیز عزت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۳۰  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

این سروده پیامیست به دلیر مردان و شیر زنان سنگر دفاع از حق و عدالت ، به ان عزیزانیکه جان خویش را در طبق اخلاص گذاشته و در راه اعاده ى حیثیت ، عزت و حفظ تمامیت ارضى کشور عاشقانه به مصاف غاصبین و مزدوران بیگانه میروند. پیکار تان رهگشا باد.

۸ آگست ۲۰۱۷ 

با احد در لحدِ تنگ 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۳۰  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمس بر غزل ناب و عرفانی مرشدنا محبوب یزدانی غوثِ ثقلین حضرت سیدنا محی الدین سید عبدالقادر گیلانی قدَس اللهُ سرِ العزیز :

سیّد و سلطان فقیر و  خواجه  مخدومِ ولی

پادشاه ها شیخ  مولانا ، محی  الدین جلی

گرد  ما ، ننشست  جز در  دامنِ  زلفِ  بتان

هر کجا بینی ، پریشان با پریشان آشناست

( بیدل رح )

 با احد در لحدِ تنگ 

نظرِ  لطف  بکن ، بر من و  غمخانهء ما

جز غم و   درد ،  نکردند  به  پیمانهء ما

همه دانند  ، ازین قصه  و  افسانهء ما

“بی حجابانه  در آ ، از  درِ کاشانه ء ما

که کسی نیست ، بجز دردِ تو در خانهء ما”

جسمِ افسرده بوّد ، دوش برین شانهء ما

بلبلِ زارم   و ، در  گِرد  درش  دانهء ما

سوزِ هجران و، غمِ عشق در  این لانهء ما

” گر بیایی  ، بر سرِ  تربتِ   ویرانهء ما

بینی از خون جگر ، آب شده خانهء ما”

رُخ متاب سوی دگر ، بر منِ مسکین بنمای

من گدایم به دَرِ خانهء تو ، گو که درای

که دگر چاره  ندارم  ، تو بجز  رهنمای

“فتنه انگیز مشو ، کاکلِ مشکین بگشای

تابِ   زنجیر   ندارد ،   دلِ   دیوانهء ما”

خاک ما تربت ما ، منزل ما است تراب

   به قضا و قدر ات ، هست یقین ای جناب   

منشان   بر  دَرِ د یگر ، که ندارم ثواب

” مرغِ باغِ  ملکوتیم ،  درین دیر خراب

می شود نورِ تجلای  خدا ، دانهء  ما”

بنمای رُخ ، که بیتو نبوّد روی نیکوست

مونس و همدم و، همیار همیش چون تُست

به صراحت چو بِگویم ، همه هستییمَ اوست

“با احد در لحدِ تنگ ، بِگوییم که دوست

آشنایم    تویی   ، غیر  تو بیگانهء ما”

گر بِپرسند مرا ، از دَرِ عشق دین تو چیست

گویم آنرا که بجز من ، دگری مسکین نیست

جان دهم بهر احد ، عشق مرا یکرنگیست

“گر نکیر آید و ، پرسد که بِگو رب تو کیست

گویم آن کس ، که ربود این دل دیوانهء ما”

مدعی خواست ، که هر نالهء ما بیهوده کرد

در پی غفلتِ ما ، دام و ددی قاعده کرد

جمله را از پی تهمت، چنان دبدبه کرد

“منکرِ نعرهء ما کو ، که بما عربده کرد

تا به محشر شنود، نعرهء مستانهء ما”

هر چه از دوست رسد ، بهر دلم آن نیکوست

بوی عطرش بمشامم ، برسد آن خوشبوست

هر چه خیری برسد ، بنده بِداند که از اوست

” شکرِ لِله که نمرُدیم و ، رسیدیم  بدوست

آفرین باد  برین ،  همتِ  مردانهء ما”

شب و روز سینهء من ، بهر خیالش میسوخت

قلبِ خونین جگرم ، بهر کمالش میسوخت

سوخت زرغون بخدا در همه حالش میسوخت

” محی بر شمع ، تجلای جمالش میسوخت

دوست می گفت ، زهی همتِ مردانهء ما”

الحاج محمد ابراهیم زرغون

۲۷ جنوری ۲۰۲۵ میلادی

اسلو – ناروی

حسرت یک عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه ۱۰ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۹  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

حسرت یک عشق

زنی در من

‎با شناسنامه جعلی

‎در غربت

‎در کوچه ، کوچه

خیابان به خیابان

‎حنجره شکسته اش را

‎از زیر خروار ها خاک فراموشی

‎جایی حوالی طلوع خورشید

‎برای زنانگی های ناکرده

‎برای شعر های نزاییده

‎برای حسرت یک عشق

‎فریاد میزند

‎وطن،

‎نان،

‎زن،

‎زندگی ،

‎آزادی

!

‎میترا وصال

لندن

۲۹ جنوری ۲۰۲۵

وصال نازنین

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه ۱۰ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۹  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

وصال نازنین

یــار  مهـــرویـم  فــدای  قـد  و  بـالایت صنم

گشته ام مجنـون  آن  سیمای  زیبایت صنم

ماه رخشانم  چـرا  شد مـدتی  دوراز منی؟

عاشق رویت منم،چشمـان شــهلایت صنم

ازکمندزلف مشکینت رهائی  مشـکل است

هم که میباشــم اسیـرسـرو رعنـایت صنم

ازسرشب تاسحـر با یا دت ای سیمین بدن

خواب من ناید بجز غمهـا و سودایــت صنم

ازفــراقـت گـشته ام جـانـا علیـل و ناتـوان

ده شــفــایــم ازشمیــم روح افـــزایت صنم

لطف کرده نازنیــا،نــزد ایـن مسکیـن بیـــا

ترک کن جوروجفــا،از خُلــق  والایت صنم

“حیدری“را شاد گــردان با وصالـت نازنین

کلبه اش روشن نما،نوری قدم هایت صنم

داکتر اسدالله حیدری

سیدنی – آسترالیا

۲۹ جنوری ۲۰۱۰ 

غزل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه ۱۰ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۹  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

غزل

 بتو ای دلبر  من ، مهر و وفا  می زیبد

که به آیین  وفا ، جور و  جفا  می زیبد

 گفته بودی  که طبیبِ  دل بیمار توام

 درد عشقم را کنی گر تو دوا می زیبد

 نازنین، ناز بکن ،  جور مکن ، مِهر نما

سر من هرچه کنی ناز و ادا می زیبد

 پی آرایش خود سرمه به چشمان کردی

 که به دستان سفید  تو حنا می زیبد

 وعدهٔ وصل بدادی تو مرا از  سر مِهر

 گر کنی وعدهٔ خود را تو بجا می زیبد

 به تماشای تو عمریست که من مشتاقم

 لیک رخسار ترا شرم و حیا می زیبد

 ماه من جاکت گلنار بپوشی تو به تن

 که به جان تو همان رَخت سیاه می زیبد

چون پریشانی زلفت انوری، دید بگفت

 سر زلفانِ تو در دست صبا می زیبد

 حاجی فرید الله انوری فکری

 ۹ دلو (بهمن ماه) ۱۴۰۳ خورشیدی

عشق زندگی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۸  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

عشق زندگی

نگاه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۸  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

نگاه

          به یار

سپیده دمان ،

وزلال  نور …

سجاده ی عشق ،

به درگاه پر مهرت پهن …

راز و نیازم را قبول کن

و در پاکیزگی صبحگاهی

نگاهی به من افگن

ای که از من به من نزدیکتری …

 هما طرزی

نیویورک  

۲۱ اپریل ۲۰۱۳

بی مایی چرا ؟

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۸  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

بی مایی چرا ؟

۸۷  الف

 با که در گیری و بی مایی چرا ؟

 بی من و با   غیر  تنهایی  چرا ؟

 غافلی شاید که من با  توستم

 سوی غیری در تماشایی چرا ؟

 من کجا رفتم  کجا  رفتم  بگو ؟

 این بیا ها را  تو  فرمایی چرا ؟

 با تو ام من با تو ام من با تو آم

تو   کنار  غیر  می  پایی  چرا ؟

 نیستم فارغ از یادت لحظه ای

 اینقدر در فکر و سودایی چرا ؟

 زندگی کن من بهاری  دادمت

 دیگر ای گل در  تمنایی چرا ؟

شکیبا شمیم

واقعیت تلخ و جانسوز

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۸  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

واقعیت تلخ و جانسوز

واقعیت تلخ و جان‌سوز این است که کارد از استخوان مردم این سرزمین بسیار فراتر رفته و زخم‌هایی که روزگاری تنها در جسم‌های شکسته نمایان بودند، اکنون به عمق قلب‌ها و جان‌های خسته نفوذ کرده‌اند.

 این زخم‌ها دیگر صرفاً بر جسم‌ها محدود نمی‌شوند؛ بلکه به گونه‌ای دردناک‌تر، قلب‌ها و روح‌ها را شکافته و هر لحظه، آتشی خاموش‌ناشدنی را در درون انسان‌ها شعله‌ور می‌کنند. 

دردهایی سهمگین و زخم‌های بی‌درمان، همچون طوفانی بی‌پایان و وحشی، همه‌چیز را در هم کوبیده و آرامش را به افسانه‌ای دوردست و دست‌نیافتنی بدل کرده‌اند؛ گویی آرامش، مفهومی است که هیچ‌گاه در این خاک مجال ظهور نخواهد یافت. 

رنج نه تنها بر شانه‌ها سنگینی می‌کند و قامت‌ها را خم کرده است، بلکه همچون زهری کشنده، در رگ‌هایمان جاری است و هر روز ذره‌ای از وجودمان را به سوی نیستی می‌کشاند.

 امیدهایی که روزگاری مانند شعله‌ای گرمابخش دل‌های ما بودند، اکنون در ظلمت مطلق گم شده‌اند و چیزی جز خاکستر سرد ناامیدی از آن‌ها باقی نمانده است. 

گویی آسمان زندگی ما برای همیشه از نور محروم شده و تنها شبِ بی‌پایانی است که بر ما سایه افکنده است.

ما، غم‌زده‌ترین مردمان این جهان، به مانند سایه‌هایی بی‌رمق و خسته، در گردبادی از اندوه، پریشانی و اضطراب سرگردانیم.

 گویی زمین و زمان سوگند خورده‌اند تا آخرین بارقه‌های شادی و آرامش را از ما بربایند و ما را در چنگال سرنوشت تلخ و بی‌رحم رها کنند؛ سرنوشتی که هیچ‌گاه برایمان جز رنج و عذاب ارمغانی نداشته است. 

سایه‌ای سیاه و سنگین، همچون شبحی از عذاب و یأس، بر سر این ملت گسترده شده و نور را از دیدگانمان دزدیده است. 

این سایه سیاه، گویی ابرهایی از غم و اندوه است که هیچ نسیمی نمی‌تواند آن را کنار بزند، هیچ بارانی نمی‌تواند آن را بشوید، و هیچ طلوعی نمی‌تواند آن را بشکند.

 دیگر هیچ صدای نجات‌بخشی از دوردست‌ها به گوش نمی‌رسد؛ تنها زمزمه‌ی بغض‌هایی که در گلو خفه شده‌اند و اشک‌هایی که هرگز مجال جاری شدن پیدا نمی‌کنند، در این سکوت مرگ‌بار طنین‌اندازند.

 گویی این سکوت، خود فریادی از عمق رنج و ناامیدی است که به گوش هیچ‌کس نمی‌رسد.

در میان این دریای بی‌کران و توفانی از درد، یأس، و ناامیدی، تنها تکیه‌گاه و ملجأ ما، بارگاه بی‌کران و رحمت خداوند متعال است؛ خدایی که به گوشه‌گیرترین اشک‌ها و بی‌صدا‌ترین ناله‌ها نیز گوش می‌سپارد و ناله‌هایی که حتی انسان‌ها توان شنیدنشان را ندارند، در درگاه او به فریادی بلند تبدیل می‌شود.

 تنها اوست که می‌تواند این آوار سنگین و خردکننده را از دوشمان بردارد و نوری تازه در دل تاریکی بی‌پایانمان بیفروزد. در جهانی که هیچ دستی برای یاری به سوی این ملت دراز نمی‌شود، هیچ صدایی برای امید دادن به گوش نمی‌رسد و هیچ چراغی برای نشان دادن مسیر روشن نمی‌شود، تنها امیدمان به لطف و رحمت بی‌انتهای اوست؛ خدایی که قدرتش فراتر از تمامی طوفان‌ها و تمامی رنج‌هاست و تنها نسیم شفقت او می‌تواند این غبار سیاه و سنگین را از آسمان زندگی‌مان بزداید.

اما آیا این غبار، این سایه‌ی مرگبار، و این شب تاریک هرگز به پایان خواهد رسید؟ 

آیا این ملت، که زیر آوار سنگین زخم‌های بی‌درمان و دردهای بی‌پایان مدفون شده‌اند، روزی بار دیگر طلوع آرامش و نور را خواهند دید؟ 

خدایا! در میان این همه ناامیدی، رنج، و سیاهی، آیا هنوز بارقه‌ای از امید باقی مانده است؟ 

آیا هنوز سحرگاهی در پس این شب بی‌پایان نهفته است؟ 

یا این ملت برای همیشه در گرداب سرنوشت تلخ خویش گم شده‌اند؟

 خدایا! تویی که قادر مطلقی، تویی که توان شکستن تمامی سدهای ناامیدی را داری، آیا هنوز نگاهی به این ملت دردمند خواهی داشت؟ 

تنها نسیم رحمت توست که می‌تواند این دریای طوفانی را آرام کند و این خاک خسته از رنج را به بهاری تازه بازگرداند.

نویسنده: احمد محمود امپراطور 

۱۴۰۳خورشیدی 

رؤیا های شبانه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

رؤیا های شبانه

خیال

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

خیال

۸۶ الف

 خیالم خام و  فکرم  پخته  و  من  در   میان  تنها

 گهی این می دهد جایم گهی آن  می کند بیجا

 خودم افسانه می سازم خودم هم می کنم باور

 گهی پا می زنم بر سر گهی سر می زنم در پا

 گهی دل با بزرگی جا شود  در غار  یک سوزن

 گهی تنگ است و از تنگی نمی گنجد  در یک دنیا

خیالم گه شود  غالب  و  فکر  پخته ام  سوزد

 گهی   اما  خیال  خام  دودش  می شود  بالا

 خموشی بهترین  درمان  درد  بی  علاج  من

 نه من از دست او رسوا نه او از دست من رسوا

بسی امروز ها تکرار  دیروز اند  و  دیگر  هیچ

 بسی   دیروز  ها  افتیده  در راه  اند  تا فردا

شکیبا شمیم

 .

خاطرات تو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

خاطرات تو

هنوز حرفم را نگفتم ! 

کلمات یاری‌ام نکرد

حتی در فکر کردن هایم

کنارم هستی 

 چون خیال نکردن به تو گناه است

در اوج دوری شانه های تو کوه استوار من بوده

کار هر روز مرور

 خاطرات تو بر من است

 غزل غزل نگاهت را می‌خوانم

 شربت نگاه تو اگر بهاری باشد

 دشت سینه ات نشیمنگاه امن است

 بنویس از عشق  

تا به شکیب روزگار برسم

عاقله قریشی

ملبورن – استرالیا

.

نفرت از برتری جویی!

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

بیزارم از قلم‌ به‌ دستان خودبین و متکبر، آنان که با داشتن دانش و آگاهی، گوهری به ارزشمندی وقت خویش را در راه توهین و نمایش برتری بر دیگران هدر می‌دهند. 

چنین افرادی گمان می‌برند که با رفتار متکبرانه و نگاه تحقیرآمیز می‌توانند جاودانه شوند.

 بی‌آنکه دریابند سرانجام شان همچون برگ زرد پاییزی است که از برگه‌ای تقویم زندگی جدا می‌شود و در طوفان فراموشی گم می‌گردد.

 شاید نامشان برای مدتی کوتاه بر زبان‌ها جاری بماند، اما قلبی از محبت برای آنان نه تپیده و خاطره‌ای از احترام به آنان در اذهان باقی نخواهد ماند.

اینان، در واقع، به دست خود، مسیر انزوا و نابودی اعتبارشان را هموار می‌کنند.

من، به‌عنوان انسانی اندک‌دان، با تکیه بر تجربیات محدود و دانسته‌های ناچیز خویش در عرصه نوشتن و سرودن، به این باور رسیده‌ام که در پهنه بی‌پایان شعر و نویسندگی، صداقت و سادگی، چون گنجینه‌ای گران‌بهاست. 

هرچه نویسنده با روراستی بیشتری از فراز و فرودهای زندگی و اجتماع سخن بگوید و در رفتار خویش تواضع و فروتنی را پیشه کند، نه‌تنها کلامش در قلب مردم جای می‌گیرد، بلکه نام او نیز در جان‌ها و خاطره‌ها ماندگار خواهد شد.

در نهایت، حقیقتی آشکار و انکارناپذیر پیش روی ما قرار می‌گیرد: 

ماندگاری و قدرت یک نویسنده یا شاعر، نه در تکبر و نمایش برتری، بلکه در صداقت، فروتنی و انعکاس واقعیت‌های ناب و بکر زندگی پنهان است. 

تنها زمانی که کلامی از اعماق دل برخیزد و صداقت آن، زلالی روح را به مخاطب منتقل کند، می‌تواند در قلوب انسان‌ها جایی ابدی بیابد. 

چنین فردی، با فروتنی و احترام به ارزش‌های انسانی، نه‌تنها از اعتبار و اعتماد مردم بهره‌مند می‌شود، بلکه همچون چراغی روشن در تاریکی‌های زندگی، مسیری الهام‌بخش برای دیگران می‌گشاید.

شاعر یا نویسنده‌ای که حقیقت زندگی را با زبانی ساده، اما عمیق به تصویر می‌کشد، در واقع درختی است که در سایه‌سارش آرامش و اطمینان برای نسل‌ها فراهم می‌آورد.

 او به جای اینکه به دنبال تحمیل خویش باشد، در میان مردم به جستجوی معنا می‌پردازد و نامش، نه به خاطر بزرگی ظاهری، بلکه به سبب بزرگواری باطنی‌اش، بر زبان‌ها جاری می‌شود.

 این انسان‌های وارسته‌اند که اثری ماندگار در تاریخ بشریت به‌جا می‌گذارند، زیرا آنچه از دل برآید، هرگز در گردباد فراموشی گم نمی‌شود.

به راستی، چه زیباست آنکه با هر کلام و قدم خویش، نه برای اثبات خود، بلکه برای بهبود پیرامون جهان تلاش می‌کند. 

چنین کسی، نه تنها در قلب مردم جاودان می‌شود، بلکه در گستره زمان، همچون نسیمی معطر، همواره یادش ماندگار و نامش ستوده خواهد بود.

نویسنده: 

احمد محمود امپراطور

۱۴۰۳خورشیدی

نعرهِ تبر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

نعرهِ تبر

ز  قعر   قهر   قرون   آمده   است   در  امروز

 چراغ  و  نغمه و  عشق  است  دربدر امروز

 فلق به سان شفق رو به سمت شب کرده است

 سپیده خفته به خوناب  و  بی  سحر امروز

 ز کوچه ، کوچ نموده  است  خانه  و  کودک

 گشوده   است   به  دیوار  بسته  در امروز

 ستاده    جنگل   خاموش   تا   ز   پا    افتد

 صدایی   نیست   به   جز   نعره   تبر امروز

چراغ  عصمت  بیدار باش  صبح   کجاست؟

 ز ننگ  دامن  شب گشته  است   تر امروز

 ترانه بارترین چشمه، چشم خود بسته است

 خیال   مرده   مرداب   ، کرده    سر  امروز

 نه آتش است و نه گوگرد، نه طلیعه عشق

 فقط ز  فضله سگ  می جهد  شرر امروز

فاروق فارانی

 ۲۰ سپتمبر ۲۰۲۱

حلقهُ زر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

حلقهُ زر

دیدم ات بعدِ  سالها  که گذشت

 از  پیِ  دوری   و     جدایی   ها

 زنده گشت یاد و خاطراتِ قدیم

لحظهّ  عشق  و   آشنایی   ها

 تو   همان  مردِ   مهربان  بودی

 بردبار و خموش و رام  و صبور

 در نگاهت نهفته شعلهُ عشق

 بحری آرام و کوهی پر ز غرور

 گفتی آهسته، چیست این گوهر

 میدرخشد   بَرویِ   حلقهُ   زر

 نورِ آن  همچو  اختری   تابان

 میدهد   از   وفا و   عهد  خبر

 میروم من کنون زشهرِ شما

 بر تو پاینده باد   کوکبِ بخت

 دور گشتی و زیرِ  لب  گفتم

 بیتو هرگز نبوده ام خوشبخت . 

 مریم نوروززاده هروی

 دوم سنبله ۱۴۰۳ خورشیدی

 ۲۸ آگست  ۲۰۲۴ میلادی

 از مجموعهُ”پاییز ” هلند

یک دریچه 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – آسترالیا

یک دریچه 

          به یار

بسویت آمده ام

با یک سبدعشق 

یک دریچه امید

و یک دریاچه آب تواضع

تا مرا در سجده های سحری

پذیرا شوی

سجاده دل پهن شد

نورت در آسمان درخشید

و عطرت –

مرا بیشتر از پیش مست نموده …

هما طرزی

 نیویورک 

۲۹ اپریل ۲۰۱۳

جوهر سبز عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

جوهر سبز عشق

عمر  ما  چون  حباب  در   گذر  است

زندگی  بهر مــا  چو  درد   سر است

جـــوهـــر سـبـز عـشـق  مـی مـاند

نور  پاکش  به قلب  جلـوه  گر است

قطره ی اشک صبحدم  صدف است

در فــرازش جـهـانِ صـد گُـهَـر است

کـی تــوانـیـم  بـه  قُـلّـه ها  برسیم

باز و شاهین  مـا شکسته پر است

وادیِ  اَیــمَـــن  اســت  دور و  دراز

بی مـحـابا مرو  کـه   پر خطر است

تـخـت و تـاجـی  بـه دردِ مـا نخورَد

کلبه ی عاشقان  بی سیم  و زر  ا ست

خـنـجـری مـی سـرائی  شیر  و شکر

قـلمـت شاخـه ی  ز  نـیـشـکر است 

شیخ مولوی خنجری

۶ دلو ۱۴۰۳ خورشیدی

کابل – چهاردهی

باران رنگ ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۴  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

باران رنگ ها

                               به حق

باران آیه های ترا تفسیر کرد

در  یک تابلوی پر رنگ

در خلوت درون

رنگ ها زنده بودند 

رنگ ها می‌ پریدند

رنگ ها می‌ خندیدند

ومی‌ درخشیدند

مکرر می‌ بارید

مکرر با تو بود

دگر من و تو نبود

تنها لفظ )ما (

و آیه های خدایی …

هما طرزی

 نیویورک

۸ جولای ۲۰۱۳

 یمگان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۴  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

من به یمگان به بیم و خوار و به جرم

ایمن اند ،  آنکه   دزد  و  می  خوارند ‌

« ناصر خسرو »

 یمگان

تنها ترین   ایستاده ام ،  بر  باره   یمگان  خود

 شمشیر «نه» دارم به کف، آواره یمگان خود

خون زمین در خون من، روح زمان در جان من

هستم برون  از هر تبار ، یک  پاره یمگان خود

 بر اخته گان شعر باف ، نفرین  دنیا گشته ام

در شعر  پنهان  کرده ام ،  پیغاره  یمگان خود

 زین مسخ ها آزرده ام، زین خنده ها افسرده ام

لعل  بدخشان    غمم ،  غم  باره  یمگان خود

 بر من نگردد    سایبان ،  دیوار  کاخ   آسمان

خو کرده در تبعید عشق، دیواره  یمگان خود

 می پرورم این شعله را، این شعله بنهفته را

در  گاهوار   سینه ام ، گهواره   یمگان   خود

 این «در» فروشان قبیح، مداح «خوکان» گشته اند

 من نام خود را کنده ام، بر خاره یمگان خود

فاروق فارانی

پنجم نوامبر ۲۰۲۲

ویسبادن

حرفِ بی سخن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۴  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

حرفِ بی سخن

در خلوتم‌  همیشه به  پیمانه در سکوت

 دیوانه‌‌ ای نشسته و  دیوانه  در سکوت 

 دنبال   راه  چاره   منم  ،  ترک   تو  کنم

 افتاده‌ام  به  دامِ  غم و دانه  در سکوت 

 چشمم  به  انتظار  سحر  میرسد  ز ره 

 بنگر نشسته ام چه غریبانه  در سکوت

 حک گشته عشق، در تن و جانم به دست تو 

 آغوش گیرمت که صمیمانه  در سکوت 

 می ریزد از لبت شکرین حرف بی سخن

 وقتی که می زند مژه جانانه در سکوت 

 عاقله قریشی 

پناه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۴  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

پناه

آن گاه که خورشید عزم رفتن دارد
ماه آرام آرام
بر شانه های تو چکه می کند

آن گاه که زمین نفس می کشد
و پرندگان در خواب آغوش ستاره ها را
لمس می کنند

سایه ها در نور آرام می گیرند
و هیچ طوفانی
به دیوارها نمی رسد

آن گاه که تمام دریاها
برای این لحظه سکوت کرده اند!
من در کنار تو پناه می گیرم

پروانه شیرین سخن

عشق و هدایت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۳  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

مناجات:

عشق و هدایت

بسم الله الرحمن الرحیم

ای معبود مطلق،

ای آرام‌بخش اضطراب‌ها

و منبع بیکران عنایات سرمدی،

سپاس که مرا پذیرفتی

و بی‌شائبه،

گنجینه‌های رحمت و نعمتت را

بر وجود کوچک و بی‌مقدارم ارزانی داشتی.

تویی که انوار معرفت را

بر دل‌های تهی از دانایی می‌تابانی

و ظلمت‌کده‌ی اذهان غافل را

با نور حکمت و رأفت روشن می‌کنی.

شاکرم که در نهادم،

این قلب ضعیف و لرزان،

جوشش عشق و شهود را جاری ساختی

و بر زبان ناتوانم

واژگانِ نهادی که جز ذکر تو،

حکایتی از حضور تو نیستند.

هر واژه که از این لبان خاموش

برمی‌آید،

آوایی است به بارگاهِ کبریایت

و هر شعری که از قلم ناتوانم جاری می‌شود،

گامی است لرزان در مسیر حقیقت

و تلاشی کوچک برای دستیابی به ژرفای معنا.

راهنمایم باش،

این بنده‌ی ناتوان و درمانده را

در راه صداقت و پاکدامنی پایدار کن

و از وسوسه‌های بی‌پایان دنیا

و آزمون‌های سنگین آن

در پناه رحمتت محافظت فرما.

مشعل حقیقت را

در دل تاریک و لرزانم بیفروز

تا در سایه‌ی عشقت

رهسپار قرب تو شوم

و دل‌های دیگران را

با یاد نامت آرام بخشم.

پروردگارا،

این دل شکسته و ناتوان را

در دریای وحدت خود غرق کن

و بذر محبت و یگانگی را

در خاک خشکیده‌ی دل‌ها برویان.

بگذار این دنیا،

این سرای گذرا،

باغی شود که از شاخه‌هایش

میوه‌های آرامش و دوستی

برای بندگان نیازمندت فرو ریزد.

مرا که اسیر غرور و خودبینی‌ام،

از بند این زندان آزاد کن

و این روح پریشان

و این جسم ناتوان را

به عشق و لطف بی‌کرانت وابسته ساز.

تا لحظه‌لحظه‌ی این حیات بی‌مقدار

سرشار از نور تو باشد

و آکنده از مهر بی‌حدت.

آمین

نویسنده:

احمد محمود امپراطور

پنجشنبه ۰۴ دلو ۱۴۰۳ خورشیدی

شور دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۲  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

شور دل

یار من  د ر باغ  بستان   دلربایی    می‌کند

در میان گلرخان بین  خود نمایی   می کند

در حقیقت تا بدیدم  بی خود‌ و شیدا شدم

ناز ا و  را  می‌خرم  دل  هم‌نوایی  می‌کند

از برش گشتم جدا کی من توانش داشتم

عشق او بنگر مرا هردم  هوایی  می‌کند

گشته‌ام زار‌و پریشان  رحم  بر  حال دلم

وصل او رویای من دل هم گدایی می‌کند

در غم دیدار او غرق و پریشان  وای من

شور او بردل فتاده کی  جدایی می‌کند

عالیه میوند 

 فرانکفورت 

۱۵ دسامبر ۲۰۲۴

بی‌ ریا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۲  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

بی‌ ریا

                           به یار

من در تواضع بید مجنون شریکم

و در سرازیری یک آبشار پر آب –

در رکوع ایستاده ام

                         با عشق

آنچه از من تراوش میکند

                                  بی‌ ریاست

و صداقت در من ترا صدا میزند

در نیایش هام در نوسانی

و در پندار هام …

)من( ترا زمزمه میکند

)من( ترا می‌ جوید

)من( در شکوه عشق فریاد میزند

مگذار ،

بنده بودنم را از یاد برم …

هما طرزی

 نیویورک 

۶ جولای ۲۰۱۳

 همرنگ

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه  ۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۲  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

 همرنگ

۸۵ الف

 میشود هم رنگ  گردم  با زمین

میشود  همرنگ   گردم   با فضا

میشود هم رنگ گردم با سکوت

 میشود هم رنگ  گردم  با صدا

میشود هم رنگ آتش هم شوم

میشود هم  رنگ  گردم  با هوا

 میشود هم  رنگ  گردم با نماز

 میشود هم رنگ  گردم  با دعا

میشود هم رنگ گردم  با ستیز

 میشود هم رنگ گردم  با صفا

 میشود هم رنگ گردم با خودم

 میشود هم  رنگ  گردم  با قبا

 میشود بی پرده گویم حرف دل

 میشود هم رنگ گردم با خدا .

شکیبا شمیم