( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
گل سرخِ لبانم
اگر بودم در آغوش تو امشب
دو چشمانم غزل نوش تو امشب
لبانت بر گل سرخ لبانم
و عشقم لاله بر دوش تو امشب
هما باوری
جرمنی
۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
عقده گلو گیر شد ، ناله دگرگون شده
لاله پُر از درد و داغ رونقِ هامون شده
قطره ى اشکِ مرا دیده بَرُخسار گفت
کاش که بینم ترا دیده پُر از خون شده
پُشتِ حجابِ نگار جوهرِ نا محرمیست
عاشقِ دیدار او ، همسرِ مجنون شده
تیغِ دو آبرو مُدام بر سرِ من می کشد
چین به جبین آورد یار جگر خون شده
لشکرى چنگیزِ چشمِ در صفى آراسته
در پى تسخیرِ این عاشقِ محزون شده
دل زِ کف اش بُرده را ، غرق تمنا کند
عاشق بیچاره اش ، تابع افسون شده
شمعِ فروزنده ى ، کلبه ى دلداده ام
مهرِ فروغ بخش یار دردلم ا فزون شده
حسن شاه فروغ
۲۸ اکتوبر ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نیایش در یک مثنوی کوچک که خواندنش بی اجر نخواهد بود
گدای خودی
دیده فرو بست ز خود بی خبر
آن که ندارد خبر ، از خود خبر
خلقت خود را چو فراموش کرد
پنبه ی غفلت به سر و گوش کرد
پند شنو ، دیده ی خود باز کن
نغمه ی عقل ات به سر آغاز کن
نزد خودت دست درازی بکن
در طلب خویش ، نیازی بکن
غیر خود ، از غیر مخواه مطلبی
تا نشوی پست و ، ذلیل و غبی
هر که طبیبِ ، دل بیمار خود
غیر خودش نیست پرستار خود
سعی طبیبان به تو سودمند نیست
غیر ، دوایی به تو دردمند نیست
هیچ دلی را به دلی راه نیست
جز تو کسی از دلت آگاه نیست
غفلت تو درد سر است چون گدا
گر تو شناسی خود و آن گاه خدا
هرکه به صحبت حبیبِ خود است
بر تنِ افسرده ، طبیبِ خود است
از ره غفلت ، مجو اندیشه را
خشک کند ، بیخ و بُن و ریشه را
غیر نداند که چه در بطن توست
معنی آن زمزمه و ، متنِ توست
فارغ ازاین خواب وخوروناس باش
سخت تر ازسنگ ، چو الماس باش
غیر ، طبیبِ تو نباشد بدان
نیست تورا سود مگر هست زیان
سخت شود ، حالت بیماری ات
نیست به غیرازتو، پرستاری ات
خیر خود و ، عافیت خود طلب
غیر تورا نیست ، بجز خود سبب
چاره و درمانِ ، دلِ خویش کن
دستِ تمنا ، به خودت پیش کن
غیر ، چه داند ز پندار تو
واقفِ تو نیست ز اسرار تو
در کف خود باش ، خدا را شناس
بعد خودت زود ، خدا را شناس
گر شوی آگاه ، ز اسرارِ خود
راه بری نیک ، به پندار خود
گر تو شناسی ، اول از خود شناس
از ره توحید ، خدا را شناس
هست ، کلیدِ همه گنجِ درون
موسای خود باش نه همچو قارون
صدق و صفا خاصه ی انسان بوّد
بخل و حسد پیشه ی شیطان بوّد
غیر خدا ، یار نگیری تو کس
زان که بوّد ناخلف و تیره بس
گر تو نوازی و تو را هست نیاز
دَم به دَم آید ، به سوی تو باز
غیر خدا ، ذلت و عزت که داد
گر تو رضایش ، طلبی در مراد
رحمت حق را ، تو سزاوار باش
در خور تسلیم ، نه انکار باش
دل به سرا پرده ای دنیا مبند
تا نشوی بندِ هوا خود پسند
ترک صلات ترکِ عبادت مکن
پیروی شیطان ، رعایت مکن
گر تو ثنا خوان ، سحرگاه و شب
سود ببینی ، ز درگاهِ رب
عشق و محبت به دلِ خود گزین
نور محمد ، شمع جانت قرین
شافع تو هست ، شه ای دو سرا
دست تو گیرد ، به روزِ جزا
بر دلِ آگاه ، ضرورت تویی
دشمنی بر کینه ، کدورت تویی
از سر راستی گذر کن به حق
تا نشوی ، زار و زبون و فلق
اشکِ سحرگاه تو را مایه ات
آتش دوزخ نشود ، سایه ات
در دل شب خیز ، ببین جلوه ها
تا به تو بخشند ، از آن قُله ها
صایم اگر ، توبه ای از دل کند
بر در ِ فردوس ، چو منزل کند
مزرعه ی توست ، به دنیای تو
حاصل صد رنج ، به عقبای تو
عاطفه و ، رحمآ یتیمان پسند
تا تو نیابی ، ز بلا ها گزند
ناله ی قرآن شنو و ، فیض گیر
نور چو موسی ، ز یدِ بیض گیر
جاه و مقامی ، چو بلال ات دهند
ذکر حدیث ، مزد حلال ات دهند
ارزش انسان ، به دل پروران
مهر بِورز ، بهر خود و دیگران
لعل و گهر ، سینه ی تابان توست
مهر و محبت ، بدل از آنِ توست
عشق بِورز و ، دلِ خود شاد کن
کعبه ی دل را ، ز غم آزاد کن
تا که بیابی ، ره مقصودِ خویش
در گذر از باده و ، ازسودِ خویش
از سر انصاف ، عدالت نما
تا که شوی ، راهبر و رهنما
نغمه ای سر کن، ز بن وریشه ات
سازِ تو ، سرمایه ای اندیشه ات
آنچه که خاک وگِل وچون آب تُست
مآمن زیبای تو و ، باب تُست
مغزخود ازغیر ، تهی کن به جان
مردمِ آزاده ، نباید زندان
حُبِ وطن ، مرکز ایمان توست
نیک بِدان ، کشورِ افغانِ توست
اصل تو در خانه ، خراسانیان
فرعِ تو را ، سینه فراخی از آن
کاجِ تمدن ، سرِ برگ آرین
هست خراسان ، فرازش کُهن
آنچه غنی هست ، زبانِ دری ست
ارزش هرکوبه زبان، مادری ست
هر که گدای ، خودیِ خود بوّد
رمز نوای ، خودیِ خود بوّد
هرچه تو خواهی، زدلِ خویش خواه
آنچه طلب داری تو، ازخویش خواه
همدم و همرازِ دلِ ، خویش باش
گوش به آوازِ دلِ ، خویش باش
دستِ دعایم ، شده حلقه از آن
عجزِتو” زرغون ” برسد نی گمان
الحاج محمد ابراهیم زرغون
۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳
اسلو – ناروی
از : مجموعه ی وطن نامه
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
حرف رهبر
تا حومه‌ی نبود صدا می برد سکوت
ما را به سوی ظلم روا می برد سکوت
کابوس شب که محبس هردم صدای توست
فریاد درد ها به سما می برد سکوت
تا این همه شماتت و این جهل ممتد است
ما را به سمت فاجعه ها می‌برد سکوت
بر شانه های خم شده ، تابوت میهنم
تا انتهای سوگ و عزا می برد سکوت
بر روی برگ دفتر تاریخ ، نام ما
با رنگ سرخ و تلخ جفا می برد سکوت
انگیزه های داغ و به زنجیر بسته را
تا پایِ دار حرف رسا می برد سکوت
این زورق شکسته که محصول جُبن ماست
در کامِ هیچ و موج رها می برد سکوت
«ما را چه شد که زنده؛ ولی مثل مرده‌ایم»
رهبر! مرا به یاد شما می برد سکوت
احمد هنایش
۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
رازِ پیشرفت
من و او سالهاست به یک دفتر کار می کنیم، فقط تفاوت این جاست که او هر روز از روز پیشتر ارتقا می کند و من هر روز از روز پیش از چشم رئیس دفتر می افتم.
از روز مقرری ام زیاد کوشیده ام خود را به چشم امران بزنم ، ازاین رو صبح نیم ساعت قبل از شروع حاضری به وظیفه می رفتم و اخر روز هم حتما تا رئیس صاحب به دفتر می بود می نشستم و حق و نا حق خود را مصروف می ساختم. اگر گاهی بیکار می بودم به شعبات دیگر نیز همکاری می کردم تقریبا مامور متفرقات شده بودم. حتی اگر گاهی ضرورت بود کار پیاده را هم انجام می دادم.
سخت توجه داشتم همه زحمت کشی را به رخ رئیس و دیگر آمرین بکشم تا مکر با من نیز نظر مثبتی پیدا کنند و اندکی ارتقاء نمایم ، اما نتیجه فقط بر عکس بود و کارم نتیجه نمی داد که نمیداد. روز ها و شبها مصروفیت ذهنی ام این بود که چطور توجه آمرین را جلب کنم.
دیم به کار کردن وجان کندن نمی شود. چند روزی هم شروع کردم به کار شکنی و بد خلقی با مراجعین تا باشد از من شکایت کنند و نزد امرین مطرح شوم ؛ ولی باز هم نتیجه کار کاملا برعکس بود فقط آخر کار مستحق توبیخ نامه و کسر معاش شدم که تا یکماه دیگر مصارف و خرج روزانه را برایم مشکل ساخته بود.
دیدم با کج خلقی هم نشد به سر و وضع خودم توجه کردم و لباس شیک پوشیدم گاهی چنان عطر می زدم که از دهلیز که می گذشتم ساعتها بوی عطرم در دهلیز ها می ماند و فهمیده می شد که من از اینجا عبور نموده ام، اما باز هم نشد حتی هیچ یک از آمرین علاقه مند نبودند سلامم را علیک گویند.
کم کم به من مشکوک شده بودند که شاید عواید غیر مجاز دست و پا کرده ام که یکبارگی سرو وضعم تغییر کرده و شیک پوش شده ام.
دیدم نشد که نشد. به هر دری می زنم نتیجه همان است که بوده. به او مراجعه کردم که خوب موفق بود و راز ارتقاء را از خودش جویا شدم.
اول حاضر نبود راز را بگشاید و مرا راهنمایی کند مگر سماجت های من او را مجبور کرد گوشه یی از هنرش را بنمایاند.
او گفت جانم ، تو سالهاست بیراهه می روی اگر واقعا می خواهی ارتقاء کنی نوکر شاه باش نه نوکر شاقلی یعنی از هرطرف که باد شد تو چک بزن.
گفتم پس بگو چه باید بکنم؟ گفت هر جا رئیس صاحب را دیدی حتما او را بلند سلام کن و چند بار هم خود را خم و راست کن. اگر رئیس صاحب نزدیک بود چنان بلند بلند از او تعریف کن که بشنود. ممکن است گاهی رئیس صاحب فکاهی بگوید اگر فکاهی خنده داشت و یا نداشت چنان بلند بلند خند ه کن که اشک از چشمانت سرازیر شود.
اگر رئیس صاحب همکاران را نصیحت و راهنمایی می کرد تو هم همنوا شو و حتی یکی دو نفر از همکاران را که می دانی با رئیس صاحب میانه چندانی ندارند توبیخ کن. وقتی رئیس صاحب صحبت می کند تو هم به اشاره دست و سر و گردن گفته های رئیس صاحب را تایید کن.
همین که رئیس صاحب نصف جمله را گفت به تایید گفته رئیس صاحب نصف جمله را نیز تو تکمیل کن. گاهی هم حق و نا حق خنده کن که گویا گفته های رئیس صاحب را تایید می کنی.
گفتم این نسخه مشکل است.
گفت ( بدست آوردن پر طاووس رنج هندوستان می خواهد.)
سید عبدالقادر رحیمی
از مجموعه (کارته وزراء)
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سال های دهه نود میلادی آغاز شده بود. اوضاع وطن از یک فاجعه به فاجعه دیگر می رفت.
آمریکا و در مجموع غرب دیگر هیچ رقیبی در جهان نداشتند و گردونه استعماری شان بر استخوان های جهان فاتحانه در گردش بود.
جنبش های عدالت خواهانه کم‌رنگ شده و از نفس افتاده گان از صفوف آن با بهانه های گوناگون می گریختند.
جنبش های آزادی بخش ملی هم به ترحم دشمنان شان امید می بستند. جنبش آزادی بخش فلسطین از انتفاضه دست شسته بود و می رفت تا در دام «توافق اسلو» دست بسته خود را به دشمن بسپارد.
ماشین انقلاب سازی های رنگی به کار افتاده و شاید در آن میان یگانه مشکل، انتخاب و کمبود رنگ ها بود.
استعمار غرب که مقدار جنگ ها و جنوساید های چند قرن اش، بیشتر از تمام جنگ و جنایات در درازای تاریخ مکتوب و غیر مکتوب بشر بود ، این بار در هیأت دایه مهربان‌تر از مادر ، نظام، ایده ها و اعمال غارتگرانه خود را «پایان تاریخ » اعلام می کرد.
در این میان، موج سواران زیادی کاسه داغ تر از آش گشته و به «قداست» غرب ، سوگند می خوردند.
اما از این طرف جنبش عدالت خواهی جهانی نیز در خطاهای بزرگ و شکست های کمرشکنی دست و پا می زد که کارش را به این جا کشانده بود
چهره اش مخدوش شده و زخم های پیکرش چرک بسته بود.
این جنبش، باید از گذشته های خطا بارش می گسست و خود را می شست.
این شعر در آن سال‌ها در چنان هوای سروده شده است.
رستم . . .
رستم اکنون سرگران بی رخش و
سرگردان
دست ها را شسته
با خون تن
سهراب
مانده در میدان برد و باخت
وز می
بیهودگی سیراب
تیر ها
پوسیده ،
زه بگسسته
چشمان کور
خود
نا پوشیده راهش بسته
دل بی شور
نوشدارو نیش
رانده اش
تهمینه اش از خویش
رستم اکنون پیر
رستم اکنون خسته
و دلگیر
هر
نفس از زندگانی سیر
رستم اکنون رفته از
شهنامه ها بیرون
نقش
های پای او
آلوده و پر خون باز اکنون بر سریر
افراسیاب
هاله دور
سرش از آفتاب
رستم اکنون بی غریو
بسته با
اهریمن و خود دیو
خون بها جوی غم سهراب
وای عجب
افراسیاب ، افراسیاب *
بازگرد ای سرور شهنامه
ها تا کنون صد بیژن در چاه
وین سیاوش های خون آلود
کاوه ها،
آهنگران کوره ها
چشم در راه اند
باز گرد ای تهمتن
ای سرور تاریخ
لشکر دیوان شکارت باد
کاوه ها هر
لحظه یارت باد
وین
زمستان ها بهارت باد
چشمه های مست شستن ها
گسستن ها نثارت باد
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نامهِ عاشقانه
امشب برایت نامه نگاشتم
تمنا دارم که به اغلاط نامه ام نپردازی
فقط احساسم را با حس قشنگت بخوان
ای پرورده ی اهورا عالم غیب
ای شگفته در مرغزار خیال من
من آن نفس های گرم و معطرت را میبوسم که باده شعر را در دماغم با ساقی و مطرب میریزد
و عشق را بیباکانه از چشمه ی جوشان دل فریاد میزند
ای آتش به جگر
تابو شکن
ای که قرآن در سینه داری
ولی لبان شیرین و باده به جان فروشت صهبای عشق به لبم
با زبان شعر میریزد
ای آشفته گیسوان سرو، تن اندام
جانت به سلامت که اعمار جانم را فرو میریزی
تو از کدام شراره ی نمرود شعله بر داشتی که آتشم میزنی
و از کدام گلشن خلیل گل ربوده ی که بر سرم میریزی
از چشمم گل می شکوفانی و از جگرم گلستان عشق میرویانی
با برتافتن روی، تیشه ی فرهاد را از کجا کردی و به شیرینی به جانم روا داشتی
ای مسلمان کافر به عشق
ای بی خبر از آن که من کودک عشقت را شب ها در گهواره ی دلم به لالایی نوازش کردم و بزرگ شدی
کاش این تجمع حلاوت ها که در تو اند
سهم من میبود
در این دنیای نا عادل
تو عادل باش
اشک هایت را میبوسم
خنده هایت را در آلبوم قلبم حک میکنم
در سویدایی دلم محفوظی
تپش قلب زیبایت را حس میکنم
عطر که از حریر تنت بیرون میزنند میبویم
آه تو از کدام بهشت اینها را به یغما برده ای
بر گو
که ز چینی؟ چگلی؟ یا ز تاتاری
یا از نوادگان یوسف و زلیخایی
یا به قصد غارتگری از ملک فرنگ آمده ای
ای آنکه آفریننده تو به خود تبارک الذی بیده الملک گفت
ای آشفته گیسویی دل آرام
چه گویم از دل پریشانم که تو شاهی و منی درمانده خاک نشین
این خاکدان
بودن در کنارت سعادت میخواهد
که مرا از آن فرسنگ فرسنگ راه است
چقدر دیگر از من دل می ربایی؟
و به این عصیانگر، ظالم روامیداری؟
داروی این درد دیده
در طبراق سینه با صفای توست
ای نیکو سرشت لعل به دامن
حسنت به پیری رسد
قدرتت به زوال
و دارایی ات به اتمام
ولی آنچه پا بر جاست و متعهد محبت من خواهد بود
شاید هنوز مرا بیگانه خوانی
چون مرا از خودت بیگانه رانی
ولی از هرچه و هرکه برایت بهترینها را خواهم
مرا بر تو مدعایی نیست
به جز بویدن پیکر مشک بیزت
به جز دست کشیدن به سروِ قدت
و بوسیدن خاک قدمت
به نگهی هجران کشیده
مرا جز لقای تو نه دنیای است و نه عقبا
زمان در گذر است و من
در کنار جاده ی دل
چشم در راهم…
————————-
۱۰ عقرب ۱۳۹۸ خورشیدی
اول نوامبر ۲۰۱۹ ترسایی
با عشق
# احمد_محمود_امپراطور
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۰ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نیایش
آتش آفتاب –
سوزندگی دیگری دارد
امروز-
روز نیایش گلهای آفتاب پرست است…
شانه‌‌های استخوانی ام
درپنجه‌های گرم آفتاب –
نرم شده
گردنم را برافراشته ام
تا مو‌های مجعد م-
همچو برگ گلهای آفتاب پرست
آفتاب را با آغوش باز پذیرا شوند
و من با سکوت همیشگی به دنبال آفتابم…
شاید تو نیایش دوباره را به تن خسته ام باز گردانی
هما طرزی
نهم جولای ۲۰۰۶
نیویورک – آمریکا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
ناتوان
۷۲ الف
رفته شهد از سفره ء هر دوی ما
گر چه زنبور است در کندوی ما
عشق را زنده به گور انداختیم
گر چه مومن بود آن هندوی ما
خنده مرده کنج لب ها حسرتا
اخم ها در گوشه ء ابروی ما
مهر از ما صد قدم رفته به دور
حرص بنشسته ست در پهلوی ما
بس که خود را ناتوان پنداشتیم
مرده گویا قوت بازوی ما
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دفترِ خیال
هر صبحدم که روزنِ چشمانِ خسته ام
آرام و بی‌صدا، بگشوده میشود
بر روی خاطراتِ پریشانِ زندگی
از پشتِ قُله های درخشانِ آرزو
خندد بناز ،جامِ طلایی آفتاب
و من در خیالِ خویش با حسرت و امید
در بیکران وادیِ سرسبز خاطرم
با دستی پر زمهر به بلندای آسمان
در دفترِ خیالِ افقهای رنگ،رنگ
نقشِ وفا و مهرِ ترا تا به بیکران
در فصلِ غم گرفته و زیبای عاشقی
تا امتدادِ نور،به تصویر می کشم
مریم نوروززاده هروی
هفدهم عقرب ۱۴۰۱ خورشیدی
۸ نوامبر ۲۰۲۲ میلادی
از مجموعهُ”پاییز “
هلند .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۹ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سروش واژگان
خـدا تا در نمـاد بنده یـی مصلـوب آدم شد
محـیط زنـدگانی جلـوه گاه درد و ماتم شد
کتاب سـوگـوار ی را ز خون دیده بنوشتند
غم ودرد و بلا افزون و شادی بشرکم شد
کلید دوزخ و فردوس را دست شیاطین داد
به بازارِسیه حرص طلا و مال و درهم شد
کلام مهر آمیز اهورا ترس و وحشت گشت
بهـشـت خـرم روی زمین سـوز جهـنم شد
چرا از کوه سینا آتش سوزنـده فوران کرد
که جنگ وخون وکشتاربشردستورپیهم شد
به نیرنگ وفسون دشمن خونخوار انسانها
پیام صلح واحسان مسیحا خصم ارحم شد
ز ابنای سـلیمان دیـدۀ بلقیس خـونین گشت
چوبرانگشت جلادان دون رویای خاتم شد
فرات و نیل و دریای سفید تان شده خونین
سـراطـون شـقاق و کـیـنـۀ عـالـم مُسلّم شد
ز داوود و سلیمان قـصه و افـسانـه بافیدند
برای نسل آگاه زمان تاریک و صمصم شد
شرار قتل وغارت بوده برهمسایگان ظالم
ولی شمشیرکوروش با تمدن مهرِمرهم شد
کریشنا راز نور باور زرتشت و بودا یاب
که با خورشید میترایی همه انواردرهم شد
ارسطو کی ز ژرفای دل کنفوسیوس دانـد
هجـوم خـشـم اسکندر با چنگیز مـدغـم شد
کتاب بیکـران سـرّ هستی را ز اول خـوان
کزان یک جرعۀ مستانگی درساغرِجم شد
مـیــان ما و هـستی گفـتگـویی بـود از اول
که پیوند علایق دم به دم تنظیم ومحکم شد
خــدا را در نگاه ذرّگان نـــور و آوا بـیــن
کلام و واژه و نـیرو و مـوسـیقی باهـم شد
سرودوساز گیتی تاکه دلهارابه رقص آرد
سـروش واژگان در عـالـم رویا مجسم شد
نوای سـازهستی دردل تاریک خاموشست
ازیـرا بند موسـیقی به حکـم خیل نافهم شد
ز بطـن شـب نیامـد آفتابی تا کـنون بیرون
توگـویی تیرگی وظلم و استبداد پی هم شد
شـد ازعـرش معلا کوکب بخت زنان پایین
ازان روزیکه افراط وستم مرسوم عالم شد
نیابی در متون کهنه جز حکم اسـارت بار
حـقوق حـقۀ زن نصف مـردان معـظـمشد
ز نوک خامۀ خاخام احکام تعصب ریخت
حقوق وعدل وآزادی انسان دشنه و بم شد
طلسـم ظلـم غـداران را مظـلـوم کند باطـل
به پیش چشم عالم ادعای میش، سم سم شد
نیامد بعـد ازان تعـدیل روشـن بهـر آزادی
تجلی شـریعت دم به دم تاریک ومبهم شد
سیا تلـوار طالب را به فـرق مادران کوبید
نمیداند که عشق کابل و سیستان رستم شد
خراسان کهن تاسرزمین نوروخورشیدست
همیشه مهتر شایسته با فـرهـنگ محرم شد
نباشد جایی بر تاریکدلان درخطۀ خورشید
به خواری قامت ظلمِ تجاوزپیشگان خم شد
رسول پویان
۱۵ اگست ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر :سه شنبه ۸ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نسل منقرض . . .
دریا نگفت آن ر ا ، از کوه ها شنیدیم
کهسار هم نمی گفت، آن را که ما شنیدیم
خشم هزار ساله ، فریاد منجمد شد
دریا به هرزه خوانی ، ما سنگ را شنیدیم
سیمرغ قصه ها را، بر آن ستیغ دیدیم
هر قصه یک قفس شد، هر قصه تا شنیدیم
در این مسیل تاراج ، گردونه ها ز ره ماند
بر لوح راه خواندیم، از نقش پا شنیدیم
هر شعله ی ستاره، یک روح منتظر بود
بستیم چشم خود را ، آن راز تا شنیدیم
از هر طلیعه خسته، در هر غروب بسته
از نا کجا نرسته تا ناکجا شنیدیم
یک نسل منقرض را در خویش پروریدیم
نی «من» شدیم هرگز، نی هم ز «ما» شنیدیم
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۷ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نوید فردا ها
دخترک کوچی شهر کابل-
در کناری ایستاده
و با دستانش-
که پر از صفای دیرینه است
خوبی بی توقع را-
که پر بار تر از دریاچه‌های –
نیلی و پاک راجستان است-
در سخاوت زمان
به تو هدیه میکند
تا شاید-
در سرد‌ترین ایام
گرمای سپاس را در خودت باور کنی
هما طرزی
۲۶ می ۲۰۲۳
لاس آنجلس
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۷ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
الهی غنچهء امید بکشای
گلی از روضهء جاوید بنمای
« جامی »
فصل دوم :
تعلیق و تحشی بر تکملهء مولانا عبدالغفور لاری
به تصحیح و مقابله و تحشیهء بشیر هروی
بخش دوازدهم:
مثنوی لیلی و مجنون را میوشزی در پاریس بزبان فرانسه در سال ۱۸۰۵ مسیحی ترجمه رده و نیز ترجمهء آلمانی آن بقلم هارتمان در لیپزیک بسال ۱۸۰۷ مسیحی منتشر گردیده است و متن آن همراه با مثنویهای هفت اورنگ در ایران و تاشکند چاپ شده است .
ص ۳۹ – خرد نامهء اسکندری : این مثنوی ببحر متقارب مثمن که وزن شاهنامه فردوسی و بوستان سعدی و گرشاسب نامهء اسدی و اسکندرنامهئ نظامی است در سال ( ۸۹۰ ) سروده شده و ممدوح ناظم در آن نیز خواجهء احرار و سلطان حسین بایقرا است و شمارهء ابیات آن در حدود (۲۵۰۰) بیت است .
این مثنوی که مشتمل بر مطالب اخلاقی است در ضمن مجموعهء هفت اورنگ چاپ شده است .
ص ۳۹ – دیوان اول : مولانا در سال ۸۸۴ بنا بتقاضای دست عالی مقامش امیر علیشیر در صدد برآمد که از اشعار خود دیوان کاملی فراهم آورد. ازین رو همت گماشت و از سال ۸۸۴ تا پایان عمر خودسه دیوان که یکی شامل گفته های دوران جوانی ودیگری سروده های اواسط عمر و آخری اشعار روزگار پیری وی بود ترتیب داد و بر هر یک مقدمهء شیائی نوشت و هرکدام را بنامی جداگانه نامید که از آنجمله دیوان اول « فاتحه الشباب» نامیده میشود و تاریخ اتمام آن (۸۸۴) است .
ص ۳۹ – دیوادن ثانی : این دیوان را مولانا « واسطه العقد »: نامیده است و سال جمع آوری آن چنانکه دراین قطعه یاد شده (۸۸۵) استا .
در آغاز تصویر این تازه نقش
چو تممته گفتم از بهر فال
خردمند دانا بسر حروف
ازان گفته دریافت تاریخ سال.
ص ۳۹ – دیوان ثالث : این دیوان را مولانا « خاتمه الحیوه » نام داده و در مقدمهء آن راجع به تاریخ جمع آوری آن چنین گفته است :
« آغاز تسوید این بیاض و بنیاد ترشیح ابن ریاض در شهور سنه ست و تسعین و ثمانماه اتفاق افتاد » شاید تکمیل و اتمام آن بعد از وفات مولانا صورت گرفته باشد.
ص ۳۹ – بهارستان : این کتابرا مولانا تا هنگامی که فرزندش ضیاء الدین یوسف ده ساله بوده و گلستان شیخ اجل سعدی را میخوانده است بمنشور توسعهء اطلاعات جان بینی فرزند ، بتقلید گلستان نوشته و حکایاتی از اولیاء الله و بزرگان عرفا و دانشمندان و شرح حال شاعران و نمونهء اشعار ایشان در آن گنجانیده و سخنانی از حکما و فلاسفه در ضمن آن آورده است و بنام سلطان حسین بایقرا مصدر گردانیده است.
تاریخ اتمام بهارستان چنانکه از قطعهء ذیل معلوم میشود سال (۸۹۲) بوده:
تکاپوی خامه درین طرفه نامه
که جامی بر آن کرد طبع آزمائی
بوقتی شد آخر که تاریخ هجرت
شود نهصد ارهشت بروی فزائی
کتاب بهارستان مکرر در هند و ایران وترکیه بچاپ رسیده و نیز همراه با ترجمهءآلمانی آن بقلم شلشتاوسارد در سال ۱۸۴۶ مسیحی در ویانا چاپ شده و نیز ترجمهء انگلیسی آن در سال ۱۸۸۷ مسیحی انتشار یافته است ( الف ).
ص ۳۹ – رسالهء کبیر در معما : هرچند که برخی از محققان این رساله را عبارت از « حلیه حلل) میدانند که تلخیصی بوده از کتاب حلل مطرز در معما و لغز تألیف شرف الدین علی یزدی ( متوی بسال ۸۵۸) و در بارهء آن گفته اند : که قدیمی ترین تألیف جامی است که به سال ۸۵۶ بنام میرزا ابوالقاسم یا بر نوشته شده است (ب) ولی راقم این سطورگماهن میکند که « حلیهء حلل »غیر از رسالهء کبیر دتر معما است . چه در کتابخانهء محقر راقم این سطور یک نسخه از رسالهء کبیر مولانا موجود است که در آخ آن نام رساله را « کبیر » نه ( کبری ) نامیده و کاتب آن چنین نوشته است که:
( تمت انسخه المسماه بالکبری فی علم المعما) و از اول تا آخر نسخهء مذکور اسمی از حلیهء حلل نیست .
این نسخه که با این ابیات شروع میشود :
ای اسم تو گنج هر طلسمی
قانع ز تو هر کسی باسمی
هم اسم توئی و هم مسمی
عاجر شده عقل زین معمی
تاریخ کتابت ندارد ولی از جملهء رسائل دیگر که با نسخهء مزبود در یک مجموعه بخط یک کاتب و بروی یک قسم کاغذ فراهم آمده است. رساله که ظاهرآ از تصانیف میر عبدالواحد بلگرامی و در شرح و تفسیر اصطلاحات اهل تصوف است بتاریخ ۱۸ ربیع الثانی ۱۱۲۱ مورخ است ور سالهء بعد از آن که آنهم تاریخ ندارد منظومهء اللاصغر در معما ازب مولانا است و بعد ازآن رسالهء کبری در معماست و بعد از آن رسالهء خواص سور قرآنیه است که تاریخ کتابت آن ۱۵ جمادی الاولی ۱۱۲۱ است و بنابر این تاریخ کتابت رسالهء معما محصور میشود بین ۱۸ ربیع الثانی تا ۱۵ جمادی الاولی سال ۱۱۲۱ هجری و ناگفته نماند که برخی از محققان تاریخ تألیف کتاب حلیهء حلل را سال (۸۵۵ میدانند شاید کمتر متوجه شده باشند که اگر کتاب مزبور در سال ۸۵۶ تألیف شده باشد این تاریخ دوسال پیش از وفات مصنف حلل مطرز یعنی شرف الدین علی یزدی است و تلخیص کتاب نویسنده ای در زمان حیات خودش اگر چه عادتأ محال و عجیب نیست ، ولی کمتر دیده شنیده شده است . اما با وصف این مستبعد نیست و از آنچه مدرس گیلانی نقل از حلیهء حلل (۸۵۶) بوده چنانچه عین عبارت منقوله از کتاب مزبود بدینفرار است :
« تمام شد تسوید این بیاض و ترشیح این ریاض بر دست متجرع جام تلخکامی عبدالرحمن بن احمد جامی وفلقع الله لحل معمیات اسماء الحسنی و الکشف عن الغاز صفاته العلیا سنته ست و خمسین و ثمان مائه (۱) .
و شاید همین خاتمهء حلیه حلل که در ختم رساله « الکبر » دیده نمیشود نیز بذات خود دلیلی بر عدم یگانگی دو کتاب مذبور و بعبارت دیگر حلیهء حلل و سالهء کبیر در معما باشد.
ادامه دارد …
—————————————————————————————————————————————————————————————————
پاورقی ها :
(الف) – از سعدی تا جامی ص ۵۷۵ .
(ب) – مقدمه دیوان ص ۲۹۸۷ /
(۱) – مقدمه هفت اورنگ ص ۲۱ ، ۶ ، – مقدمه دیوان ص ۲۹۸ ، مقدمهء هفت اورنگ صد ۲۱ – ۲۲ .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۶ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پیک مهتاب !
دلم خواهـد ز من با صد بهـانه
ســرکوهی بـلـنـد و سـبزخـانـه
کــه باشــد خــانـۀ رویـایی دل
رهـش گلبـیـزو سبز و مرمرانه
صبـا آرد ز گـلشـن نکهـت گل
بـبـارد ابــر، بــاران دانه دانه
زعطرشبنم صبح اش سحرگه
گل وبلبل به رقص آید دوگانه
طلوعش زرفشان هربامـدادی
غــروبش پیک مهتـاب شـبانه
به فصل مهرگان باغ ودرختان
نمایان درنظـر، رنگـیـن کمانه
هــوای تـــازه وعطــر بـنـفشه
نـوازد روح و جانی اهل خانـه
شبــانـگــه آسمانش پــرستــاره
حضورمــاه ، پــر گل آشیــانـه
بـه گلشن عاشقـان درپرتو ماه
بــه پــای گل نشستـه دلبــرانـه
نــوازد مطرب گیتی هــزاران
ســرود ونغمۀ چنگ و چغانه
بگــوشـم آورد آواز مــرغــان
زجنگل،باد شب همچون ترانه
بخــوانـنـد قصۀ عشق بهــاران
بـیــاد گـردش چــرخ و زمــانه
شوم پنهــان میــان جنگـل سبز
بخـوانـم راز هستی جــاویدانه
عجب خویی که دارد دل، ندانم
که بــا ما تــا رسیدن است یانه
بگویم مـرغ شب را دردل شب
بــبــر عرض نـیـازم عـاجـزانـه
“عزیزه” دل مبـنـد بردهر فانی
که جـز یـادی نمی ماند نشانه
عزیزه عنایت
۵ اکتوبر ۲۰۲۴
هالند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۶ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پــغــمــــان
چه زیبا شهری باشد ، شهر پغمان
به گرما ، راحت جـــان بوده پغمان
به تـابـستــان گــرم شــهــر کـا بـل
عــجــب آب و هــوای دارد پغـمـان
به هـر سـو دره هـای سبـز و خـرم
کـه آبـش آیــد از کـوه هـای پـغـمـان
خـدا دادسـت عـجـب زیـبـا طبیـعت
بـه هرکـنـج و کـنـار شهــر پـغـمــان
بـه شــب هــای بـهــار و مـهــتــابـی
بهـشـتـی بوده است، تـپـهء پـغـمـان
بــرای مـــردم کــابــل بـه گـــرمــا
چه زیبـا میـله جائـی، بوده پغمان
شـب یـلدا اگـرچه فصل سـرماسـت
جوانــان میـروند،شـب را به پغمان
چـه شـد؟کیـن نعمـت مخلـوق کابـل
گـرفـتـه شـد زدوسـتـداران پـغـمـان
سـرطـان آمـد و کـشـور گــرفـتـــار
به صدها رنج وغم، منجمله پغمان
بـلائی بـی خـبــر آمـد بـه مـیـهــن
بشد قتل وقتال هـرسـو به پـغمـان
به هر جا دزدی و چور و چـپــاول
شروع کرد غـاصبـانِ شهر پغمان
یکی کرد قبضه کلی شهربر خود
هزاران نا توان، بی جا به پغمـان
چه بـد دیدنـد؟ ز اسـلام عــزیـزش
وهـابـیـت بشـد رایـج بـه پـغـمــان
الهـی رحـم کـن تاکی چنیـن حال؟
که بـیـند”حیدری“، دوباره پغمان
پوهنوال داکتراسدالله حیدری
۱۷ می ۲۰۲۱ میلادی
سیدنی – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۵ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دلِ این طایفه سنگ است
مراقب باشید!
در وطن آتشِ جنگ است مراقب باشید
هر سو آوازی تفنگ است مراقب باشید
مرکزِ شهر چو پس کوچه ای دهِ ویران است
نفسِ زندگی تنگ است مراقب باشید
هر طرف رژه ر ود خیلِ جنایتکاران
صلح محموله ای ننگ است مراقب باشید
هیچ معیار به انسانیت و انسان نیست
دلِ این طایفه سنگ است مراقب باشید
اسب ها بارکشی کره خری قشلاق اند
گربه ای پیر پلنگ است مراقب باشید
جرعه ای آب به خون جگر حاصل گردد
نان در کامِ نهنگ است مراقب باشید
در بدر کرده جوانانِ وطن را تشویش
جمعِ آلوده ای بنگ است مراقب باشید
کس به پروای غم و رنجِ کسی هرگز نیست
عالمی پیر گرنگ است مراقب باشید
دهر پر حادثه و مردم دنیا خودکام
دشمنان رنگ به رنگ است مراقب باشید
با همه شیون و سوزی جگر و فکر حزین
خانه ای عشق قشنگ است مراقب باشید
هر کجا بیت پر از ناله و آه می بینید
شعرِ محمودِ ملنگ است مراقب باشید
احمد محمود امپراطور
دوشنبه ۵ عقرب ۱۳۹۹ خورشیدی
۲۶ اکتوبر ۲۰۲۰ ترسایی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۵ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سر چرخى ها و انواع آن !
VERTIGO
سر چرخى عبارت از حالتى أست که شخص مصاب به آن احساس میکند که محیط دور سرش میچرخد و یا اینکه خودش در محیطی که قرار دارد میچرخد .
همچنان حالت ها اکثراً ارتباط به مشکلات در کًوش داخلى فکر میکًردد و سبب اًنرا یکنوع التهاب عصب دهلیزى فکر مینمایند ، زیرا در آنجا کریستال هاى جا بجا شده ایکه در کًوش قرار دارند از حالت نورمال خود تغیر موقعیت داده و باعث سر چرخى میکًردد .
بر علاوه یک سلسله عوامل و أسباب دیکًر مانند موجودیت اختلالات در کًوش داخلى که التهابى شده ضمناً عصب ویسیتبولار با یک عده کریستل هاى کلسیمى ایکه در کًوش داخلى موجود اند سبب میکًردند که نزد شخص سر چرخى را بوجود بیاورند.
نوت !
در جمله اسباب و علل مهم دیکًر که باعث سر چرخى میکًردد از همه آنها به قسم خیلى فشرده یا آورى میکًردد :
مانند مشکلات در سیستم کًردش دوران خون ، کاهش جریان خون به مغز و انسداد عروق خونى , نا رسایى هاى خود قلب ، موضوعات کم خونى ها ، مرض پارکنسن، مرض مایکًرن ، نوع تنشى آن و سایر آلات افسردکًى ها را میتوان یاد آور شویم .
یک نقطه بسیار مهم موضوع کم آبى بدن میباشد از هر علت ایکه بوجود آمده باشد مانند دلبدى ها و استفراغ ها و اسهال و دیکًر عوامل ایکه کم آبى را سبب شده باشند .
ضمناً یک سلسله عوامل دیکًر مانند صدمات وارده به سر و کًردن ، کمبود ویتامین B12 و ویتامین D و E همه باعث سر چرخى هاى موٌقتى میکًردند .
یک نقطه باید یاد آورى شود که هر شخص در طول زندکًى خود ٣ یا ۴ بار مصاب به سر چرخى میشود که بخودى خود از بین میرود .
تمام این عوامل ایکه از آنها یاد آورى شد در جمله سر چرخى هاى سلیم به حساب میروند اما در نوع سر چرخى وخیم مانند تومور هاى مغزى ، سکته هاى سلیم ( موقتى ) ، خون ریزى هاى مغزى که در حادثات غیر مترقبه رخ میدهد و صدمه ها ایکه به سر و کًردن رسیده باشد و خون ریزى شدید رخ داده باشد مریض هر چه زودتر به شفاخانه جهت تداوى عاجل برده و تداوى شود زیرا انزار خراب در قبال دارد .
در پهلوى تمام این عوامل یک سلسله مسایل دیکًر مانند چربى خون که منجر به بلاک هاى چربى در داخل عروق خونى میکًردند و سیستم خون رسانى را به مغز مختل میسازد نیز شامل است .
ضمناً سر چرخى هاییکه در هنکًام صبح وقت برخواستن از بستر خواب رخ میدهد اکثراً علت آن کاهش قند خون ، کاهش فشار خون و موضوع کم آبى وجود مى باشد که براى وقایه هیچکًاه شخص دفعتاً از بستر نخیزد و حد اقل یک یا دو دقیقه معطل شود بعداً از بستر خارج شود که خیلى مهم است که جِلَو بر خورد ها را میکًیرد .
نوت !
مریض هاییکه مصاب به سر چرخى هاى موْقتى انداز مصرف میوه جات تازه ، سبزیجات تازه ،ویتامین هاى B6 و ویتامین هاى D و ویتامین E ، خوردن ماهى و کًوشت مرغ ، تخم مرغ ، جکًر ، Avocado که امیکًاه ٣ دارد زیاد استفاده نمایند به شمول چهار مغز ، پسته و بادام.
ضمناً از پرهیز نمودن از نمک ، کافین ،الکول ، سکًرت تا اندازه زیاد خود دارى نمایند به شمول غذا هاى چرب و دایماً از مشوره متخصصین نورو فیزیولوژى استفاده بهتر نمایند
دکتور علیشاه جوانشیر
سیدنى آسترالیا
Management of benign
Positional Vertigo
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۴ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
هم صدا شدیم
به تو‌ای عزیزی که-
در ریشه کاج وجودت، نفس می‌‌کشم.
و در شاخه هستی با تو هم وطن شده ام.
ای هم زبان من!
ترس تو از فقر سلامتی: در دیار غربت…
و ترس من از رسوایی: در شهرت…
ما زبان همدیگر را می‌‌فهمیم،
ما در بی زبانی ، هم زبان هم بودیم،
و سخنان پژمرده ام با زبان آشنای تو جان گرفته،
و نفس می‌‌کشد.
من پا ورچین ، پا ورچین،
به سراغت آمده ام
عشق من درریشه ی کاج وجودت-
نفس می‌‌کشد .
برای من عزاداری مکن
دستانت را در دستان گرم من بکار
و لبان سخن پرورت را-
در کنار لبان سخن گوی من،همسایه کن
تا نغمه‌های دیرین را –
تازه تر سازیم
و به دیگران هدیه کنیم…
در تورم احساس
در زیر پوستم ، به کنجکاوی ادامه بده،
و باور دار که من:
در سنگلاخ‌های خشک زمان
در قلب خود، همیشه وقت را دزدیده ام
و احساس را با رشته جوانی
بخود پیوسته ام
ای هم صدای بیگانه
که از هر آشنا، در من آشنا تری
و در غربت دلم-
مونس من شدی!
شاید من و تو هم چو دو همراه…
در کنار هم،
بار غم همدیگر را کمتر سازیم.
هما طرزی
۵ می ۲۰۰۴
لس انجلس
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۴ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
شر و شور
۷۱ الف
ای که تو دانا ترین ، با تو مرا کار ها
زهر بریزان که شد ، خانه پر از مار ها
عالم دیوانگان ، بی شر و بی شور نیست
پر شر و پر شور کن ، عالم هوشیار ها
سیب به شاخ درخت ، برگ به رقص آورد
حیف نجوشد اگر ، دل برِ انار ها
دانه چو در خاک شد ، سبز شود بته ای
از چه گران آمده، میوه به بازار ها
شهر چراغان شده ، تازه عروس آمده
خواب خوشم را فگن، در سر بیدار ها
ساز هوا سرد تر ، ژاله بکن باد باد
جشن ملخ ها شده ، بر سر انبار ها
است اگر یاسمن ، یاسمنی تر کنش
شعله چو زد آتشی، دسته بکن خار ها
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۴ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بسیج عام
درخت خشک تعصب، شراره مى طلبد
پیام همدلى بى استعاره مى طلبد
طلوع فجر سعادت ز قید استبداد
رهایی افق از برج و باره مى طلبد
شکوه رویت فرداى بى تعصب را
ز چشم باز تعقل ، نظاره مى طلبد
گذشت و مصلحت وقت، کار گر چو نشد
زدیدگاه دگر ، راه و چاره مى طلبد
نجات از ستم و هجمه ى تعصب ها
نثار خون و شهادت، دوباره مى طلبد
به یمن همت تو ، جامه ى ریا وستم
ز پیکر زعما پاره پاره مى طلبد
قیام سرخ تو بهر فناى استکبار
نه فال و قرعه و نه استخاره می طلبد
بس است ناله و نفرین و اشک و سوز و گداز
سرى مبارز حق سنگ خاره مى طلبد
به پاى مردى ز گرداب. انتحارى ها
نجات کشتى میهن کرانه می طلبد
بداد خواهى میرزا اولنگ و “دایکندى”
بسیج عام شمارا. هزاره مى طلبد.
محمد على فرحتیار
۲۵ اگست ۲۰۱۷
فرایبورگ – المان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
مقام سروری
نیالایم به هرز؛ حرف دری را
مجودر شعر من هوچی گری را
صریح الهجۀ عشقم چه حاجت
که أموزم زبان زرگری را
برابر کی کنم با قامت دیو
دل انگیزی بال های پری را
خوشا روزی که یابد طبع نازت
نشاط جانفزای دلبری را
به شورِ شعر خود گفتم بیاموز
خرام و نخرۀ کبک زری را
نشستی گر به دیوانِ قضاوت
به دست کم مگیری داوری را
سرم صدبار واندی خورده بر سنگ
بسی دیدم سزای خود سری را
به تاج و تخت قیصر کی برابر
کنم شور و نشاط‍ِ شاعری را
نیاورده به کف حلًاجِ دوران
به مفت هرگز مقام سروری را
نصیب وقسمت هر سر نگردد
صلابت جز که یار سنگری را
ذلیل هر دری دیدم فراوان
به چشمم خسروان خاوری را
ُ لیکن ناصر خسرو به نظمش
گرفته نظم صدها لشگری را
مجهز اوج احساسش به اعجاز
بنازم قدرت افسونگری را
نورالله وثوق
شنبه ۱۴۰۳/۰۷/۲۸ خورشیدی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خُم سر بسته
اجازه هست بگویم, منم فدای شما
ستاره چیده بیایم , به پیش پای شما
سروده ی بسرایم، اگر به سبک غزل
ردیف و قافیه باشد ، یک نگاهی شما
میان جنگل گیسو ، واژه حلقه زنم
سبد سبد گل نرگس ، در رثای شما
دلم هوای تو دارد، قسم به شاخ نبات
بیا که شانهِ من باشه تکیه گاهی شما
اگر تو میل نداری، به شربت و میوه
بیا ورم خُم سر بسته ای برای شما
ظاهر عظیمی
کابل
حمل ١٣٩٩
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
از من بشنو
عاشق شدن هم دل و جگر میخواهد
در سنگرِ عشق سینه سپر میخواهد
دل دادن و پس گرفتنش آسان نیست
مجنون شدن و کوه و کمر میخواهد
بى خوابى و انتظارى و چشم بَره
بنشسته کنار و کنج در میخواهد
بر بند کمر اگر که عاشق شده ى
بر گیر بکف اگر که سَر میخواهد
معشوقه که هست بودِ خود برتو دهد
در زندگى مرد و هم سفر میخواهد
از من بشنو جوانِ دلداده و مَست
پرواز بلند ، بال و پَر میخواهد
هُشدار فریبِ خال و خط را نخورى
بر خود مَه پسند اگر که زر میخواهد
یارانِ سرِ کوچه و بازارى مُدام
شوخ چشم بچه هاو فتنه گر میخواهد
عاشق شدن هم هزار پهلو دارد
در عشقِ وطن ز سَر گذر میخواهد
در پرتوِ عشقِ میهن ات گام زدن
بر خویش قبولِ صد خطر میخواهد
مانندِ( فروغ ) بُریده از خویش و تبار
آواره و گریه تا سحر میخواهد
جنرال حسن شاه فروغ
۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
والاتر از جان
به یادت سوختم ویرانه گشتم
به شمع خاطرت پروانه گشتم
تو هستی میهنم والاتر از جان
به ملک مردمان افسانه گشتم
هما باوری
جرمنی
سوم جنوری ۲۰۲۴ میلادی