( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
والاتر از جان
به یادت سوختم ویرانه گشتم
به شمع خاطرت پروانه گشتم
تو هستی میهنم والاتر از جان
به ملک مردمان افسانه گشتم
هما باوری
جرمنی
سوم جنوری ۲۰۲۴ میلادی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
عاشقِ دیوانه وارِ تو
برایم زندگی سبز است از رنگِ بهارِ تو
خمارم نشکند با یک عمر بودن کنارِ تو
به آرامش رسم در سرزمینِ پیکرِ عشقت
نمیگردم جدا تا مرگ از شهر و دیارِ تو
به زندانِ محبت سالها شد کردی محبوسم
الهی من رها هرگز نگردم از اسارِ تو
جگر در آتش و دل در تنورِ عشق می سوزد
لبان تشنه ام را تازه می سازد انارِ تو
به ایمای بدانی آخر گپ را عزیز من
کنم تحسین ذهن نکته سنج و هوشیارِ تو
طبیبِ دارو سازم درد ها را میکنم درمان
ولی داروی دردِ من بود چشمِ خمارِ تو
مثالِ مالیخولیایی کردی روز و حالم را
به هر جا میشود ترسیم حسنِ شکارِ تو
بغل وا کن که من از سردی احساس دلگیرم
که من آرام گیرم در بنای اختیارِ تو
به خورشیدِ رخت وسواس عالم در دلم کردی
مرا برباد دادی صدقه ای پروردگارِ تو
نصیحت کم کن و خود را نزن در راه نافهمی
بود محمودِ سرکش عاشقِ دیوانه وارِ تو
احمد محمود امپراطور
چهارشنبه دوم عقرب ۱۴۰۳ خورشیدی
۲۳ اکتبر ۲۰۲۴ ترسایی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
وطنم
وطن من تو بودی
وطن من نفس‌های تو –
در انبوه کوچه‌های پر خاک
خانه‌های سنگی
دریاچه‌های خشکیده
و رود خانه‌های متعفن ازبوی ماهیان مرده…
وطن من تو بودی
در قیل و قال مدرسه ها
در میان جوانان سر گشته،
عاشق پیشه، و شاعر…
در اتاقک‌های بی شماره
معلم‌های پر حرف
و شاگردان بی سر نوشت.
وطن من تو بودی
که در دوریت:
شهر به شهر
کوچه به کوچه
و خانه به خانه
به دنبالت گشتم
و هرگز ترا نیافتم.
با خاطراتت عشق ورزیدم
تا شاید روزی ترا در خیال ببویم
هما طرزی
اتلانتا
۶ می ۲۰۰۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
حریم اقدس ناموس
از آن چو دیدۀ من ، اشک ژاله میبارد
که رهزنان ، وطن را قَباله میدارد
بپا شوید دلیران و غازیان وطن
حریم اقدس ناموس ، حَواله میدارد
اگر به ژرف حقایق رسید گریه کنید
که بخت مادر میهن ، حَلاله میدارد
تنم ز غصه نیاسود ایخد ا رحمی
غمِ وطن به چنین سوز ناله میدارد
ز بس بدامنِ دشت و دمن نشست عزا
چو خونِ سرخِ شهیدان لاله میکارد
فگنده دام و د دِ بر نوای صلح وطن
نفیر جنگ ستیزان اَطاله میدارد
شمال شرق و جنوب غرب اهریمن شده است
هجومِ سیر جواسیس زُباله میپالد
کجا روم به کی گویم طیلسان بر دوش
بهای خون شهیدان ، اَضاله میدارد
به هرکه تخت دهد وارث اش همی گویند
به سودِ معامله کاران معامله میدارد
نظامِ کشور افغان بدست اهریمنان
کنون که پرچم خود را اِشاله میدارد
اگر چو نیست امین و صدیق و پاکنهاد
چرا بگوش من هردم ، مَقاله میخواند
یکی بسوی خودش می کَشد عنانِ وطن
دگر نوای ترقی ، اِداله میدارد
دلم ز تنگی این قافیه به تنگ آمد
ز بسکه خاطر حُزنم مَلاله میدارد
بگوش من چه خوش است ناله های صلح وطن
اگر به خون تو زرغون ، حَماله میدارد
الحاج محمد ابراهیم زرغون
فورده – ناروی
۱۹ اکتوبر ۲۰۱۳
معنی واژه ها از لغت نامه دهخدا
قباله : مکتوبی که در فروش ملک و جز آن مینوسند و در آن ذکر میکنند فروشنده و خریدار و آن چیزی را که خرید و فروش بدان تعلق گرفته و مبلغ ادا شده و شرایط بیع و جز آن را .
حواله : تمسک و برات و سفته (ناظم الاطباء). برات که بدائنان دهند
حلاله : نکاح کردن مطلقۀ ثلاثه تا برای زوج اول حلال شود .(آنند راج، از منتخب و عالمگیر و المختار) : هرکه مر او را طلاق داد بجویدش
دوست ندارد مگر ز شوی حلاله .
اِطاله : طول دادن و دراز کردن و زبان درازی کردن .
زُباله : خار و خاشاک و خاکروبه .
اَضاله : بمعنی فراموش شده .
اِشاله : برداشتن و بر افراختن .
مَقاله : سخن ، گفتار و کلام .
اِداله : تغییر دادن ، دولت دادن .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
برگهای طلایی
من شاعری در فصلِ غم انگیز خزانم
من زادهّ پاییزام و افسرده از آنم
در غربت ام و کس نشناسم در این شهر
هر لحظه شده نامِ وطن وردِ زبانم
در کلبهّ من نورِ امیدی ندرخشد
آکنده شد از یادِ خدا روح و روانم
بر سر بنهم تاجی زبرگهای طلایی
در مُلکِ خزان بانوی با شوکت و شانم
با مهر گذاشتم به جهان پای و ازینرو
خوش قلب ام و هم ساده دل و مهربانم
جز مهر نشناسم به جهان همدم و یاری
مهرزاد ام و دلبستهُ این نام و نشانم
مریم نوروززاده هروی
اول عقرب ( آبان ) ۱۴۰۱ خورشیدی
۲۲ اکتوبر ۲۰۲۲ میلادی
از مجموعهُ ” پاییز “
هلند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲ عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خدای عشق
پیچیده در خیال دلم ، انتظار یار
هر لحظه آرزو نگاه یی به شهسوار
تا عاشقانه فرش رهت، تن، تنم شود
در امتداد راه، فتادم به هر کنار
گل فرشََ عااشقانه کنم پیش پای تو
صد دسته گل که نی، گلستان ولاله زار
بی اختیار خاطر ها . می کشاندم
گهگاه کنار پنجره، گاهی سر قرار
در سجده های سبز و دعای نماز صبح
عطری نوایی دل به فشانم به سجده زار
آ هسته می خزد، نفس از لابلای یاد
در بی تویی چگونه بمانم؟ به این دیار
لیلا خدای عشق ، بیا لحظه ی بمان
پیچیده در خیال دلم ، انتظار یار
ظاهر عظیمی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پرسش . . .
ای ماندگان بگویید ، لشکر کدام سو رفت؟
نقشی ز خویش نگذاشت؟ آیا به جستجو رفت ؟
آیا طلایه دارش، بیرق به کف نگهداشت؟
شمشیر ها برهنه ، در جنگ با عدو رفت؟
آیا ستاره صبح ، رهیاب راه او بود؟
گمراه گشت و یک سر، در شوره ها فرو رفت ؟
گردان خود پوشش ، گردونه وار رفتند ؟
آیا سرود بر لب ، با شور و های و هو رفت؟
ای ماندگان خدا را ، پنهان دگر مسازید
مثل شما ز ره ماند؟ یا رفت و روبرو رفت ؟
ای ماندگان بگویید آخر چگونه ماندید
چون از شما حذر کرد، بی حرف و گفتگو رفت ؟
لب های هر ستاره خونین شد از جوابی
از ماندگان چه پرسی، رو آن طرف که او رفت…
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
استقبال ازشعرحضرت حافظ علیه الرحمه با مطلع:
این چه شوراست که دردورقمرمی بینم
هـمـه آ فــا ق پُـرازفـتـنـه وشــرمی بینم
اوضـاع وطـن
این چه شوراست که در مُلک ِپدر می بینم
هـمـه جا قـا تـل وجا نی وسـمر* می بـیـنـم
بهـریک لـقـمـهء نـان،اکـثــرمـردم محـتـاج
غـا صبـا ن ِحـق مـلـت ،هـمـه کـَر می بـینم
پولداران همه درعـیش وبه عِشرت سرشار
بـیـنـوا یـان هـمه را، خـا ک بسـر می بـیـنم
جَـوربـی حـد بـســرمـرد م ِمـظـلـوم ِ وطــن
ز قـوی پـنـجـه وازصـا حـب ِزَر می بـیـنـم
جــا نـیـان بـهــرچـپـا ول بـهـم پـیــونـد نـد
کودک وپـیـروجـوان،خـون ِجگـر می بینـم
عـالـم و فـاضـل مـیهـن،درهـجـران وفراق
جـاهـلان راهـمه با قـدرت وفـَــرّمـی بـیـنـم
پــا رلـمــان وطـنـم،ا کـثـرشـان نـا دانــــان
هـرکه دانـا سـت ورا، خــا ر ِبَصر می بـیـنم
هـرکه خـواهـد که کـنـد خـدمـت ما م ِمیهـن
مــورد پـرسـش صـدعــا ق پــدر مـی بـیـنـم
آ نکـه وجـدان نـفـروشـد بـه پَــونـد ودا لـــر
هـمچـو”رنگـیـن وملا لـی”پس دَ رمی بـیـنم
آنکه لایق بود ش حلـقهء دار،چون”صدام”
خا طـر آسـوده بسـر تـاج ِظـَفـَـر می بـیـنم
طـا لـبـا ن را که بُـَونـد نـوکــردا ل و دا لـر
دشــمـن عـلــم وتــرقی وهُــنــر می بـیـنـم
حا فـظا!هیچ ندیدی توچـنـین وضع خراب
حـا ل ا ین ملت معصوم ، به خطرمی بـیـنم
“حـیـدری”بهـروطـن راه دعـا پیـش بگیـر
که مـن ایـن راه تــرا پُــر ز ا ثـَـر می بـیـنم
*سمرــ شب ،تاریکی وسیاهی شب
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
بیست وهشتم ماه می ۲٠٠٧
سدنی – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پیام استخباراتی
سید عبدالقادر رحیمی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
فرهنگ مطالبه گری برای افغان ها
در مبانی عدالت اداری
(تحلیل موردیِ چرایی تداوم مهاجرت)
فرهنگ مطالبه گری عبارت از نبوغ سیاسی اعضای جامعه است که دولت را٬ به هدف منافع عمومی ضمانت بر عدالت اداری می بخشد. یعنی رسیدن به عدالت اجتماعی را٬ در بستر ثبات سیاسی حقوقی٬ از آرمان واقعیت عینی می بخشد.
در فقدان فرهنگ مطالبه گری از دولت چون خدمات عامه٬ اکثریت مردم افغانستان در جستجوی فرصت مهاجرت اند. البته در تبعید و در فضای آزادی بیان برای افغانستان فعال بودن ستودنی بوده٬ که برای رفاه و آرامش فردی و به گونه همگانی٬ گزینه مهاجرت و پناهندگی در واقع جزیه دادن به استبداد و تداوم حکومت فاقد عقلانیت طالبان می شود٬ که آهسته آهسته رسیدن به حکومت قانون به آرمان مبدل گردیده است.
هرچند جنایت بشری سرحدّی توسط نیروی مرزی ایران قابل توجیه نیست. که صحت آن٬ هنوز به درستی نیز اثبات نشده است. که در موجودیت تهدیدهای چون ۲۲ گروه تروریستی فعال در افغانستان٬ ورود جمعی پناهندگان فاقد مدرک٬ از سرحدّات برای کشورهای همسایه تهدیدی پُر خطر می توان گفته شود.
در نتیجه:
آنچه از تبعید و رنج مهاجرت بالای مردم ما٬ تحمیل می گردد. در نخست عامل آن داخلی یعنی فقدان یا نبود اراده جمعی یا فرهنگ مطالبه گری منطقی که شامل نزاع ها و کشمکش های سیاسی می شود٬ است. که تداوم بدویت و سیر نکردن به حالت ایده حال فکری = ادامه داشتن سریال مهاجرت که دربرگیری آن شامل چندین نسل…
محمدآصف فقیری
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
شلاقِ نگاه
تا جنون فاصله ی نیست ، بیا در پیکار
جنگ عقل است میان من و دلِ لاکردار
گر به زانوی تو باشد سر بی سامانم
کی به تابیدن خورشید نمایم اسرار
فکر و ذکرم شده دربند لب و چشمانت
مثل یک مست که می خورده، بگردد هشیار!
برق چشمان تو آتش زده بر هستی من
نور بینم به شب تار سیاهم ای یار
درد عشقت به من آموخت که محکم باشم
حال شلاق نگاهت شده بر دل آوار
دل من را به خدا بگذر و دیگر بگذار
جای من نیست در این جا،به بیابان بسپار
دیر گاهی ست دلم داده گواهی ،مرگ است
چشم در ر اهِ منِ در به درِ راهگذار
همه گفتند که دیوانه شده این مریم
تو مرا از سر ره ای دل عاقل بردار
شعر می بافم و افتاده هوایت در سر
سخت می نالم و باشد سر من لایق دار
مریم سپهر
تهران
۲۵ میزان (مهر) ۱۴۰۳ خورشیدی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سراى آخرت
اوکریم است و کریمیست ، سزاوارِ کریم
روى آرید بدرى او ، ز الِف تا به میم
قدرتیست او را که بخشد، هرگناه کرده را
گر ندارى بعدِ توبه نانِ مسکین را دو نیم
رو بدرگاهش گر آرى توبه می گردد قبول
دست خالى گر نه رانى از درت طفلِ یتیم
گر ایمان از صدق دارى بر خداى مهربان
بهرِ او آور پناه ، از شرِ شیطانِ رجیم
گر بهشت و رحمتش خواهى مدار دور از نظر
در عملکرد آتشِ سوزان و ، آن نارِ جهیم
دست بردار از سرِ بغض و ع داوت کینه ها
در دلِ مردم نکارید شمه ى از ترس و بیم
گر هواى حور و غلمانت بوَد بگذار وزد
با عملکردِ نیکو ، در باغِ وجدانت نسیم
ورنه با رفتار زشت و هر عملکردِ قبیح
هم نشین در دوزخى با جمله یارانِ قدیم
در ( فروغ ) نعمت حق شُکر آن باید نمود
تا بدارد آن سراى آخرت دارلنعیم
جنرال حسن شاه فروغ
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بی فرهنگ
روم بجای که عشق است و، جاویدان آهنگ
دلم گرفته ، از این مردمانِ بی فرهنگ
شوم به صحبت ، پیر مغان و بیدلِ ما
ز شرب مولوی و شمس و ، حافظِ خوشرنگ
زنم قدح ، ز می و ساغرانِ کوثر عشق
نه درد سر بِدهند و ، نه تیر و نی تفنگ
بساط مهر و عطوفت ، نوای صلح و صفا
چه سفرهء که در او نیست ساز و برگِ جنگ
خموشی و سخنِ عشق و جذبهء شوق است
نه نغمه های پرُ از ابتذال و نی ترنگ و پرنگ
ببین حلاوت ، گل های تازه رو و چمن
بساط عیشِ تو زرغون ، وطن بوّد نه فرنگ
الحاج محمد ابراهیم زرغون
۱۷ اکتوبر ۲۰۲۴
در یکی از پارک های قدیمی در شهر قونیه ترکیه
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
این جا تمام خاطره‌ها
پر پرک شدند!
غمگین نشسته اند و گرفتار کوچه ها
با بغض وحشیانه‌ی بسیار کوچه ها
چون طفل بی‌گناه که گم‌گشته زیر خاک
جا مانده زیر لنگر دیوار کوچه ها
شب رفته ، صبح آمده ، اما هنوز هم
درگیر وهم و همهمه هر بار کوچه ها
لالاییِ به گوش غزل ها نمی رسد
از درد و غم پر است به خروار کوچه ها
آیینه ها شکسته ، غم انگیز و خیره سر
آیینه وار خسته و بیمار کوچه ها
در دام وحشت است،به چنگال بی کسی
در روز روشن و به شب تار کوچه ها
درکوچه‌ها سکوت و غم و رنج،سال‌هاست
من مانده‌ام دو سه نخ سیگار،کوچه ها
این جا تمام خاطره‌ها پر پرک شدند!
هی گریه میکنند به تکرار کوچه ها . . .
نوید الله محرابی (صافی)
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سیرت نیکو
وفـا و عـشق و محـبت کـرده بنیادم
بـه کـنج غمکـدۀ زنـدگی ازان شادم
بهـار تازه کـند بـاغ و گلـشن دل را
به ناز و غـمزه خرامـد سـرو آزادم
ز تار و پـود سخن تحـفۀ سفر سازم
به گوش دل برسد نـور موج میعادم
به بـرگ گل بنویـسـم سـیـرت نیکـو
ز چهـره نقـش بـبـنـدد کلک بهـزادم
همیشه عشق بود زنده در دل انسان
ازان چراغی به شبهای تیره دردادم
ز لـوح دل نشـود پاک قـصۀ عـشّاق
به زندگی نرود حرف عشق از یادم
ز درس خانه و مکتب تا به دانشگاه
به غـیــر عـشق نیامـوختم ز اسـتادم
ز شام تا به سحـر زیر پرتـو مهتاب
ربـاب نغـمه سـرا گـشت پـرپـر بادم
به حرف زاهـد و مفتی نمیکنم باور
سـرود غـمــزۀ چـشمی کـنـد ارشادم
نشسته درحرم قصرخسروی شیرین
به مژه کـوه گران کَند عشق فرهادم
اگـر بـه عمق گـرانـش بنگـری یابی
که عشق وجذبۀ دل بوداصل ایجادم
دریـده گـوش فـلک را نـالـۀ مظلـوم
شکسته سقف جهان را داد و فریادم
طلسم دیـو شـب تیره را کند ویـران
شـرار هــور کـنــم هـمت پـریـزادم
ز چـشم کاوه ببینید محـو ضحـاکان
بـیــاریـد از دل تاریـخ پتک حـدادم
رسول پویان
۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دلِ آزرده
کشورم صحنه جنگ است خدایا مددی
طعمهِ شیر و پلنگ است خدایا مددی
ما ازاین ملت وازرهبری اش خسته شدیم
زندگی ما همه ننگ است خدایا مددی
بنشست هرکه بر این چوکی ماتم دیده
حرفش از میل تفنگ است خدایا مددی
ما بمیریم نبینیم دمی آزادی
دل آزرده چه تنگ است خدایا مددی
همه سیر اند کیلو نیست نشانش اینجا
سر ما جمله به سنگ است خدایا مددی
هرکه را پرسی غمی دارد از اینجا بردل
پای یاران همه لنگ است خدایا مددی
هرکه در حد توان کرد خیانت بر ما
ظلم اینجا بی درنگ است خدایا مددی
هر طرف می نگرم نیست سر بی سودا
عادل از درد به تنگ است خدایا مددی
سید عنایت الله عادلی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
رسم
۷۰ الف
رسم کن در صورت مهتاب چشمان مرا
رسم کن ابروی کج رفتار حیران مرا
رسم کن حرفی که بیرون می نمایم از دهن
رسم کن هر واژه ء تلخ پشیمان مرا
رسم کن گرمی و سردی نفس های شبم
رسم کن در آسمان خورشید تابان مرا
رسم کن انگشت هایم را چو بردارد قلم
رسم کن شعر غم انگیز پریشان مرا
رسم کن دل را تپیدن های بی صبرانه را
رسم کن در رگ رگ دل خون جوشان مرا
رسم کن آواز پایم را چو سویش می روم
رسم کن گل های پر پر در گلستان مرا
رسم کن تابوت سنگین امیدم را سفید
رسم کن آغاز ناکرده تو پایان مرا
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دلِ سودایی
تویی شب‌ها انیس و یاور من
چو عطر عشق روی بستر من
تو با این مهربانی م ی ربایی
دل سودایی ِ بی باور من
هما باوری
جرمنی
۲۵ جولای ۲۰۲۴ میلادی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
امروز را پایان ربود . . .
دریا به دریا زن گره ، پهنا به صحرا باز ده
دل را بجای آفتاب ، در آسمان پرواز ده
بر تخته ی شام و سحر، شطرنج فردا را بچین
برد طلوع دیگری با مات شب ها ساز ده
گوشی اگر که باز نیست در گوش های اختران
فریاد خود را سر بکن، در کهکشان آواز ده
آن را که می خواهی دهی، دست گرفتن باز نیست
بر بام آگاهی و عشق، با دست خود انداز، ده
بر طور رنج خویشتن با خویشتن شو همزبان
اشکی ز چشمت پاک کن، خود را فقط خود ناز ده
امروز را پایان ربود، فردا به آغازش نرفت
پایان را پایان بده ، آغاز را آغاز ده
در ریشه ات جنگل دمد، سرو سترون خو برو
بر بار و برگ خشک خود، آگاهی از این راز ده
پرواز ها را باز ده، بر آسمان ها باز ده
بر سینه دیوار ها، دروازه های باز ده
عشقی که شور سر نداد ، قلب افق را در نداد
آن عشق را آتش بزن، یک عشق نو پرداز ده
فاروق فارانی
جولای ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بیگانه تو
می شماری تاکی؟
خاکم به سر انتظاری تاکی؟
این غصه و عذر و زاری تاکی؟
می بینی و رحم دل نداری
بی باکی و زخم کاری تاکی؟
از تو نرسد به من پیامی
از من همه جان نثاری تاکی؟
آواره شدم به ملک ات امروز
بر من نکنی دیاری تاکی؟
هر لحظه ز اندوه‌ی فراقت
این دیده شود اناری تاکی؟
یکروز تو قصد جان من کن
شیرت نشود شکاری تاکی؟
گاهی به خودم کنم ملامت
بی صبر و بی قراری تاکی؟
محمودِ که جان دهد برایت
بیگانه تو می شماری تاکی؟
——————-
۲۶ میزان ۱۴۰۰خورشیدی
۱۸ اکتبر ۲۰۲۱ ترسایی
#احمد_محمود_امپراطور
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
مخمس بر غزل شاعر شهیر استاد رحمت الله اشکبار
زورقِ بشکسته
آمدم در این سرا تنها از اینجا میروم
من از اینجا نیستم پس سوی بالا میروم
چون حباب هر لحظۀ از دارِ دنیا میروم
زورقِ بشکسته ام د ر قلب دریا میروم
میروم هر روز و شب پنهان و پیدا میروم
از فراق عشق شیرین بود فرهاد خوار و زار
از غم و سودای فرهاد بیستون گشت بیقرار
عشقِ عذرا داشت هر دم دلِ وامق را شکار
روحِ مجنون با من است اندر دلِ شبهای تار
می روم تا تربت و تا خاک لیلا میروم
عشق را من میستایم در غزل و در سرود
عاشقان عشقِ جانان صبر دارند بی حدود
آن ذلیخا کز سر یاری فرستادی درود
عشق یوسف آتشی در تار و پود من فزود
بهر دیدارش به زندان ذلیخا میروم
آمدم تا باز ببینم آن نگارِ گلعذار
بر سرِ بازار نیاید تا نماید دلشکار
سال گذشت و ماه رفت و هفته و شبهای تار
گر نه شد امروز تا بینم رخِ گلرنگِ یار
در گذرگاهش خدا داند که فردا میروم
گاه سوزم گاهی سازم بر لبِ تنور عشق
گر ندارم استقامت می شوم کمزور عشق
عاشقِ بیچاره باشد در جهان مهجور عشق
جستجوی یار دارم هر کجا با شور عشق
گاه به مسجد سر زنم گاهی کلیسا میروم
سالها شد من اسیرِ آن لبِ خندان او
وز جمال و فتنه ی آن سیب زنخدان او
جان فدای چشم مست و زلف پریشان او
نسبتی دارد به چشمِ دلبرم چشمان او
بهر دیدارِ غزالی دشت و صحرا میروم
چرخِ پیر و کهنه آرامی ندارد از جفا
کی توان رَستن ز نیرنگ و ز تزویر قضا
عاشقانرا عشق حق افگند جلال اندر بلا
رحمتِ عاشق از این دنیای دونِ بی وفا
عاقبت با دردِ عشق و صد تمنا میروم
سید جلال علی یار
۱۷ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی
ملبورن – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
هفت اورنگ بی چاره گی
گر از هفت اورنگ بی‌چاره‌گی خویش بگذرم
یک روز،
روزی که خداوند
هنوز آن را نیافریده است
کنار خیابانی که به خانۀ تو می‌رسد
درختی می‌نشانم
از جنس عشق،
جنس بیداری و لبخند،
و چشم‌هایم را
در برگ برگ آن روشن می‌سازم
تا زیبایی ترا
شبان‌گاهان پاسبانی کنند.
اگر از هفت اورنگ بی‌چاره‌گی خویش بگذرم
یک روز،
روزی که خداوند
هنوز، آن را نیافریده است
کنار خیابانی که به خانۀ تو می‌رسد
درختی می‌نشانم
که شبان‌گاهان با زبان هر برگ،
هر شگوفه
سرودی خواهد خواند
و هر سرود،
تکرار نام تو خواهد بود.
اگر از هفت اورنگ بی‌چاره‌گی خویش بگذرم
یک روز،
روزی که در این نزدیکی‌ها نفس می‌کشد
رودخانه‌یی خواهم شد
از جنس عشق،
جنس بیداری و لبخند،
و جاری خواهم شد
در تمام باروت خانه های جهان.
پرتو نادری
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
متهم بر سرکشى ها
قیسِ عاشق پیشه و مجنونِ لیلاى خودم
عاشقِ دشت و دمن مفتونِ صحراى خودم
کى زنم بر لب ز جامِ فتنه و چال و فریب
مَستِ جام و باده و صهبا و میناى خودم
ترکِ باغ و گلشن و گلزار از دستِ رقیب
لانه بَردوش بلبلِ پُر سوز و شیداى خودم
یوسفِ افتاده در زندان مصرِ بى کسى
متهم بر سر کشى ها از ذلیخاى خودم
دشمنِ جانم برادر گشته است وا حسرتا
نامراد در زندگى از دستِ ابناى خودم
ناخداى کِشتى بى لنگرى این روزگار
غرقِ امواج و تلاطم هاى دریاى خودم
دست شُسته از سرِ سُودو زیان این جهان
محو در بحرى تحیر غرقِ دنیاى خودم
دارِ دنیا را بقاى نیست مى بینم به چشم
شرمسار نزدِ خداوند بعدِ احیاى خودم
چشم امید دوخته بر رحمتِ ربُ الجلیل
روزو شب در فکرِ حشرو یومِ فرداى خودم
گر خزانِ نامرادى زرد و زارم کرده است
در( فروغِ ) لُطف حق استاده بَر پاى خودم
جنرال حسن شاه فروغ
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۷ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
این سروده پس از حادثات دردناک ارگوی بدخشان،سیلابهای چند ولایت شمال کشور عزیزماوانفجارمعدن ذغال سنگ درهءصوف در سال ۲۰۱۴ میلادی سروده شده بود که اینک خدمت شما پیشکش می گردد:
بدخشان
بدخشانِ وطن درخاک وخون است
صدای نــالــه ها ازحـدفــزون است
خدایــا یک نظـر از لطــف و رحمت
که ملک بی سرِما جـوی خون است
زمـام مُلک مـا، در دســت دزدان
در این حال فلاکت ، مردم حیران
همه دزدان به فکرجیب خویش اند
ندارند یک نظــر ، سوی بدخشــان
بوند در فکر کسبِ جاه وقدرت
نمـودند انتــخـابـات را کثا فت
به رأی مـردمــان کـشــور ما
خیـانت در خیـانت در خیـانت؟
به ظــاهر بهــر دلـداری مــــردم
بدخشان رفته اند خونخوارِ مردم
درآنجــا بـر ســر خاک شهـیــدان
به مـثـــل مـیـله رفـتـن، با تبسـم
برای اخذ عکس های یادگاری
بایستـا دنـد بر فـرش مزاری
نمی دانند چرار فتند در آنجا؟
بود در جمع شان کم، یک مداری
رسـد روزی که تاا یـن خـائنــان را
بـبـیـنــد “حیدری” ایـن جانیــان را
به قهــر ایـــزد یـکـتـــا گـرفـتــــار
کنـد از لوث شان پاک مُلک مان را
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۷ می ۲۰۱۴ میلادی
سدنی – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۷ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
موج آرزو ها
چنان دیوانه‌ام کردی که عقلم هم جوابم کرد
به عشقت زاهدم کردی ولی هجرت خرابم کرد
من از لبخند زیبایت چنان بی خود و بیتابم
به هرسو من گذر کردم مرا لیلی خطابم کرد
من از مستی چشمانت نبردم بهره‌ی هرگز
نگاهی چشم جادویت مرا دیده پرآبم کرد
مکن با روی محبوبم دگر بازی عزیز من
که بازی های نامردی ببین سینه کبابم کرد
به موج آرزوهایت شدم غرق تمنای
به دریای محبت غرق گشتم او سرابم کرد
اگر چه بی نیازم من ز عشق چرخش دنیا
شرار سوز عشق تو چنان خانه خرابم کرد
به برگ لاله می مانم که داغی در جگر دارد
به آن افسرده دل مانم که هجر تو عذابم کرد
عالیه میوند
فرانکفورت
۱۰ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی