۲۴ ساعت

16 جولای
۱ دیدگاه

می بوسمت

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

می بوسمت

‎تو را ای ناز نینم  ،  بی ا مان  می بوسمت

نمی ترسم   که   زیر آ سمان   می بوسمت

 ‎ ‎نگویی بوسه هایم از سرِ رنگ و ریاست

 ‎زدل می بوسمت، ازعمق جان می بوسمت

 ‎ هوس دارم که روزی با تو باشم لحظه ی

‎ بزیر طاق این رنگین   کمان   می بوسمت

سفر ها  می کنم   با   خلوتم   در   یاد   تو

‎ ‎    بسوی خانه و  در آشیان   می بوسمت

خیالاتم پر از  بوس  و  لب ات   دم   میزند

اگر  بینم  تو را در  راه   مان  می بوسمت

تبسم  های  تو دیوانه   وارم   کرده  است

به دور از مردم وهم در میان می بوسمت

میان دشت و جنگل ها  تو را می بوسمت

به شب  ها مثل  روزِ عاشقان می بوسمت

به   پشت  شیشه  های نم   نَم   باران ولی

عجیب ام، همچو لیلای زمان می بوسمت

فرحت رحمان

۳۱ مارچ ۲۰۲۳

16 جولای
۱ دیدگاه

 می‌ شود هربار، آری می‌شود. . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 می‌ شود هربار، آری می‌شود. . .

 می‌ شود یک ‌روز، درشب‌ ها چراغی سرزند

 می‌ شود دستانِ عاشق ، خفتگان را در زند؟

 می‌ شود همراهِ  سیمرغانِ   مستِ  قصه‌ ها

 آسمان پرواز را  در خاطر   آرد ،   پر زند؟

 می ‌شود بر سنگ ‌فرشِ عشق، هستی پا نهد

 با صدای  گام ، زخمِ  مرگ   را  نشتر زند؟

 از شکوهِ  درد  ها  چیند   گلِ    خُرشید  را

بر  سرِ  واماندگی   بطلانِ   سر تا سر  زند؟

در  بگیرد آتشِ  اندیشه‌  ها   در  سر   ز  نو

 یا که دل عصیان کند در سینه‌ی  دلبر زند؟

 می‌ شود این، می‌شود هربار  ، آری می‌ شود

 گر که بگذاری هوای تازه ات   در سر زند

 گر بدانی  آنچه  را  دادند  زهرِ گژدم  است

زیر  نامِ   شهد   بر  حلقوم    تو  خنجر زند

گربدانی پشت این آهو رخان خفته ست گرگ

 گر  بدانی  حرف   آخر  را    خدای  زر زند

نو شدن را چون بهاران، سبز کن در سینه ات

جاودان  است آن بهاری ریشه  از باور  زند

 مرگ را  بگذار  تا  بر  گور ها  شادی  کند

عشق و هستی همچو آتش سر ز  خاکستر زند

 رقص هستی می دمد تا عمق خاک و کهکشان

 گر که بیداری صلای  صور  را محشر زند

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

16 جولای
۱ دیدگاه

غنچه ی نشگفته

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

غنچه ی نشگفته

خندید    روزگار   به   تکرار  بى صدا

 چون زخم لب گشوده اى انگار بى صدا

شیون نشسته بود به هر گوشه ی دلم

 روى  مزار  مردمِ   ناچار    بى صدا

 زنجیر بود بسته به هر تار  موی باد

 شلّاق  مى کشید  به  گلزار   بى صدا

 پاییز خانه  داشت  به هر باغ بامیان

 بودا نشسته بود   در آوار   بى صدا

 تا قصه ى  شکستن  دستان بلخ  شد

 آغا ز  کرد نى    سرِ  گفتار  بى صدا

کابل بهارغنچه ى نشگفته گشته أست

دارد ز داغ، لاله به رخسار بى صدا

 شگوفه  باخترى 

۱۵ جولای ۲۰۲۴

ملبورن – آسترالیا

16 جولای
۱ دیدگاه

مناجات

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مناجات

 خداوندا  ، سلطنت و فرمانروایی ات بزرگ است و مقامت بسیار بلند.

 مکرت پنهان است و امرت آشکار،

قدرتت نافذ و گریز از قلمروِ حکومتت ممکن نیست.

 الله  نزدِ ماست  وُلایًمکِنً الفرار،

بی چون و بی چراست  وُلایًمکِنً الفرار،

 در دادگاه عدلِ الهی  چه شب چه روز قاضی فقط خداست  ولا یًمکِنً الفرار،

آگاه ازجنایت و نیرنگ و معصیت، هرچند در خفاست ! ولا یًمکِنً الفرار،

چون بی خبر زعالمِ عقبی گذشت عمر، از ما همه خطاست  وُلایًمکِنً الفرار.

یحیی  ماندگار

التماس دعا

 

16 جولای
۳دیدگاه

تو بودی امیدم

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

زبانحال رباب مادر علی اصغر(ع)

علی اصغرای طفلک شیـرخوارم

بـرفـتـی نمــودی زدل بیقــــرارم

شنیدی چـواز بیکسی های بـابت

شدی منقلب طفل،معصوم وزارم

علی اصغرای طفلک شیرخوارم

فگندی چو خودرا زگهـواره پائین

زمین وزمان شدبه چشم تیره تارم

چوزد حرمله تـیـرکینش به حلقت

بگـشتی توسیـــرآب،دوراز کنارم

علی اصغرای طفلک شیـرخوارم

چرا رفتی ازپیش مــادرعزیــزم؟

برفتـی بـبـردی زکف اخـتـیـــارم

علی جان تورفتی مرا ماندی تنها

چه بایـد نمـودن به قلب فگــارم؟

علی اصغرای طفلک شیرخوارم

توبودی امیــدم به وقت زحـیــری

که گیری تودستم، که باشی کنارم

مگو”حیدری“دیگرازطفل معصوم

که طــا قـت به بشنیـــدن آن ندارم

علی اصغرای طفـلک شـیرخوارم

داکتر اسدالله حیدری

۲۱ اگست ۲۰۰۷

سدنی – استرالیا

16 جولای
۲دیدگاه

کاروانِ خسته ی هجران و غم

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کاروان خسته ی هجران وغم

 گوش  کن از غصه هایم تا  بگویم   بیشتر

از  غم  و از   ناله هایم  تا  بگویم   بیشتر

آنچه دیدم  جانفشانی   کرده ای   در نینوا

صد دریغ فرصت  ندادند   تا  ببویم  بیشتر

منتظر    ماندم   بیاید   آن   سقای   کربلا

او نیامد  شکوه  کردم  از   عمویم   بیشتر

طفل معصوم ِ امیدم آن علی اصغر چه شد

در  کجا   باید   بگردم   یا   بجویم  بیشتر

عمه ام   زینب   کنارم  عزم دلداری نمود

بوسه زد بر دیدگان و هم  به  مویم  بیشتر

عصر غم آمد پدید و خیمه ها  آتش  گرفت

غصه می بارید ز هرسو، روبرویم  بیشتر

در میان  کاروانِ  خسته ی هجران  و غم

ترس و وهم افتاد بجانم هرچه گویم  بیشتر

تا  رسیدیم  ما   بکاخ  ظلم   و  بیدادِ  یزید

لرزه  افتاد   بر  وجود   آن  عدویم  بیشتر

یکطرف جولان  ظلم و وحشت و درماندگی

یکطرف  زینب   امید   و   آرزویم   بیشتر

بسکه دشمن تازیانه  بر لب و روی تو زد

سیل غم  گردید  سرازیر تا  بسویم  بیشتر

قطره قطره خون چکید ازگیسوانت ای پدر

ای  تویی   بس  افتخار  و  آبرویم  بیشتر

از خدا خواهم « بشیرا» تا نصیب مؤمنان

قبر شش گوش حسین (ع)  آن آرزویم بیشتر

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

شانزدهم سپتامبر ۲۰۱۸

16 جولای
۱ دیدگاه

شعری از شاعر روشندل ، شادروان باقی قایلزاد

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شعر از :  شاعر روشندل ، شادروان باقی قایلزاد

قسمت دوم

قسمتی از نصیحت حضرت امام حسین (ع) به لشکر یزید در روز عاشورا

بعد  انجام    بیان    فرمود   شاه

می کنم   اتمام   حجت   با   شما

ای  کسان  ما  را  اگر  نشناختید

جانب   غفلت    تکاور    تاختید

ما     همه    ز  ریه     پیغمبریم

زینت   محراب   و تاجِ  ممبریم

لب  فرو  بستند  قوم   با صواب

اسلحه   آماده   شد   بهر  جواب

گفت  باشیم  زیب  دامان  رسول
زد  سنان   در  سینه  فریاد قبول

گفت  جدم  ماه گردون کرده شق

گر ز بالا  شد  فروشد  گفت حق

گفت  اخ  من  حسن   فخر   امم

خنجبر   الماس وش    گفتا   نعم

گت زینب خواهر  خیر النساست

کعبه ئی غرش کنان گفتا بجاست

گفت عباسم شبیه  مرتضی  است

روبرو شمشیر کج  گفتا  بجاست

گفت   ماهیم   جمله  رمز همدلی

تیر   در   تعظیم    شد  گفتا  بلی

گفت من جان  میدهم  حین سجود

کرد  تصدیق  کلامش  را  عمود

گفت آخر روز جشن خون ماست

زه  به جنبش  آمد و گفتا بجاست

ژوزف و نیچر دومرد خوش نهاد

یک  فرانسی  و یک آلمانی نژاد

در سیاست  نامه  بنوشتند راست

مظهرسعی وعمل کرب و بلاست

هرکه دولت خواه ملت پروراست

هرکه  خواهان بقایی کشور است

هر که  پابندِ  ناموس  است و نام

هرکه    باشد   عاشق   آینده گان

باید    آموزد     دبستانِ    حسین

حفظ سازد شوکت  و شان حسین

(باقیا)  می خوان  به   آوازِ  بلند

پیش  شاهان  قصه های  سودمند

ای که  در ناز و نعمت  خفته ای

وی  که   قانون   ملل  نشینده ای

ملک  و دولت  خانه و اعضا بود

عهده دار ملک  و دولت شاه بود

پادشاها  پیش از این  که آید خطر

خود   به   حال  رعایا  کن   نظر

( باقی ) این جا می کند ختم کلام

راست می گویم تو دانی والسلام

حرمتِ    خون     شهیدان    جفا

سرخرو   بادا   وطن  دارانِ  ما

ارسالی داکتر علیشاه جوانشیر

۱۶ جولای ۲۰۲۴

سیدنی – استرالیا

15 جولای
۳دیدگاه

بوسه گاه

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 

بوسه گاه

به همسرم

شب در بستر تنهایی

و تاریکی غوغا میکرد

بالشت با من سر یاری نداشت

و لحاف بامن قهر بود

از پهلو به پهلو

چشمانم بسته…

از خواب پریدم

وای که خانه روشن شد

در آیینه تابیدم

لبهایم چون آتشی شعله ور

و نورش تمامی اطاق را روز کرد

یادم آمد:

که لبانم عمری-

بوسه گاه توبود

که نورش تا امروز

خانه ام را روز کرده…

هما طرزی

نیویورک

 ۲۹ اپریل ۲۰۲۳

15 جولای
۳دیدگاه

رسمِ دیروز

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

رسم دیروز

۵۲ الف  

 ای آفتاب  عشق   بیا    آب   کن  مرا

نیلوفری به گوشه ء  مرداب  کن  مرا

 شاعرشوو زدیده ء من ی ک غزل  بساز

 معنی بریز از  سخنت  ناب  کن   مرا

 گاهی به روی صحنه ء احساس  زندگی

آهنگ‌ ساز از من و  بی تاب کن   مرا

 لالایی ای به  وزن  شقایق بساز  نرم

 اندر فراز شاخچه  اش خواب کن مرا

 پنهان مساز  گرمیء احساس بوسه را

 پنهان  اگر ز  ناز  شدم  یاب  کن  مرا

ای   آسمان  ز  ابر  بگو قصه  های تر

 در بال های  شب  پره  مهتاب کن مرا

 دیروز روی صفحه گلی رسم کرده ام

رنگ   بهار  آور و  شاداب     کن مرا

شکیبا شمیم

15 جولای
۱ دیدگاه

وداع و خاطره

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

وداع و خاطره

در مسیر یک  شب پاییزی بودم رهسپار

بر دیاری  مقصدم  منزل‌ گهِ  دلدار   بود

زود گشتم  در کنار  برج  ایوانش  قریب

چون نگاه  و کام جانم تشنه‌ی دیدار بود

دیدم از جمع سرایش یک اتاق  دل‌ کشی

درگه‌های چشم فانوسش به رویم باز بود

نازنینی   در  پس  آن  میله‌ های  پنجره

با کواکب  بر  سریر گفتگو  و  راز بود

می‌ستودم چهره‌اش را آه، دانستم که اوست

گام ها را نرم بردم   تا  به  نزدیک اتاق

با دل مشتاق کردم یک صدا آهسته اش

با صدای درد و خواهش آمد آن ماه رواق

چون به آغوش هلالم گشت ملحق با شتاب

موج‌های گیسوانش خفت در پهنای شب

درمیان بازوانم ز آن  بنا  گوش  و لبان

ماهیان بوسه‌ ها  شد  گرم  در  دریایش

التذاذ  وصل بود  و عشق و مهرِ تا مرا

در گریبان موج تندی از نفس‌هایش دیدم

نور مه بر گونه‌اش رخشید تا دیدم به ناز

لحظه‌ای را در نگاهم خیره گشت و آرمید

با صدای سهمگینی  گفت  در آهسـتگی

از چه بود این بازدید  ناگهانی بی‌قرار؟

گفتمش دل برده‌ام  در  آستان یک وداع

می‌کشانم رخت  ز  اینجا و  نیایم تا بهار

ناگهان در زیر مژگان بست موج آب اشک

مرغ روحش دردمند و بال و پر بشکسته شد

بی‌گمان می‌خواست حرفی تازه در فرجام گفت

لیک آوا در گلوی سیم ‌گونش بسـته شد

من که با پای  خداحافظ ز او  گشتم جدا

دور بودم، چشم ‌هایم رو به سوی جاده بود

بر قفا  کردم  نگاه   آخرینی  را  که او ـ

زیر نـور ماه با بهت  نگاه  ایستاده بود

پاییز ۱۳۷۹

احمد هنایش

15 جولای
۳دیدگاه

هموطن

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

هموطن

بر عزیزان  این   سخن  باشد عیان
می توان بگرفت   با   وحدت جهان

نغمه ای    آبادی       و    سازندگی
می سرایم   و  همه  پیر  و   جوان

مهر الفت  بر دل    خود   جا   کنیم
تا شود  این ملک  ما  هم  بوستان

گنج   آزادی    کجا     آید    بدست
بی سرشک  دیده و بی   خونِ جان

در   ره آزادی    و   دین   و  وطن
نام   نامی   تو    باشد     جاویدان

سر  فدای  ملک  ویران   می کنیم
با  همه عشق  و  توان   و  آرمان

تخت و بختی  داشت هر یک در وطن
در   دیاری   اجنبی    شد   بی امان

غافل  از  حال   یتیم  و  بیوه    زن
قتل و غارت   همچو  بود  آب روان

تیره  گشته   مشعل   خاور    زمین
خیره  گشته   مهر  تو   در  آسمان

یا  الهی  رحم   بر   این    مردمان
هم  نظر  بر   بیوه  و  بی  خانمان

زند ه  و  پاینده    می خواهم  تو را
ای   دیارم  کشورم   افغان   ستان

عالیه میوند

 فرانکفورت

۲ جولای ۲۰۲۳

 

15 جولای
۱ دیدگاه

چند دهه

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

چند دهه

دهۀ  اول   جهان   بیگانه    بود  آنی  گذشت

دهۀ   دوم   به   غفلت  های   نادانی   گذشت

گهه شدم عاشق به روی گهه شدم درگیر علم

گهه به  عشق  دلبران  شوخ  پنهانی  گذشت

واهب

 

15 جولای
۳دیدگاه

فروغِ سحر

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

فروغ سحـــر

عشق من و خــــــدای من, مقصـــد و مــد عــای مـن

پیش تو التجـــا کند, شــب همه  شـب دعــــای مـــــن

نغمه ی سوز و ساز من  قبلـــه ی هـــر نمــاز مــــن

حافــظ  رمــــز و راز مــن,  لطف تو و خطای مـــن

جـــان من و روان مــن, عشـــق تو  در نهـــان مـــن

دردی رســـد به جان مـن, از تو شــود شفــــای مــــن

از تـــو فروغ  سحــــرم , جـلوه ی  تـــو در نظـــرم

هــر ســـو  تــرا میـنگــــرم, همــدم وآ شنــای مــــن

مــو نس مهـربان توئی , ما لک روح و جــان تو ئی

کیست دگــر جــــز تو کسـی تا شنود نــــوا ی مــن ؟

هـردم ( عزیزه ) بوده است,  طا لب لطـف و عفو تـو

 جــــزکــــرمـــت ســیــه بـــود اول و ا نتهـــای مــن

عزیزه عنایت

هالند

15 جولای
۱ دیدگاه

چشمِ سیاه

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

چشم سیاه

وقتی تو نیستی دلم به آشیان دو چشم  تو پرواز می کند

یعنی   که   از  همه  گسسته  به   تو ناز  می کند

وقتی   تو  نیستی   به   طراوت   چشم  سیاه  تو

همرنگ   شب    گشته    به   تو   راز   می کند

وقتی تو نیستی دلم چون تنگ شود مثل موج آب

با   موج   های   آب   به    تو    ساز    می کند

وقتی  تو نیستی  همه  جا  سرد  و خاموش است

با  خاموشی  دروازه  دل  به   تو   باز   می کند

وقتی تو نیستی چهره ات تصویر به گل و ماه می کنم

تا   ماه   برود  گل   بخندد  به  تو  ناز  می کند

وقتی    تو    نیستی    دلم     طوفانی   می شود

با برگ  های زرد خزان  پیش  تو  پرواز  می کند

وقتی  تو بیایی  دلم   به   صد  شوق  و  اشتیاق

میگه ببوسمش هزار بار ( شکیلا )به تو ناز می کند

شکیلا نوید

 

15 جولای
۱ دیدگاه

راه پیدا کن . . .

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

راه پیدا کن . . .

 دستِ  می‌ روید  ز تو ، تا د ر گشاید روی تو؟

 چشمِ   در تو  می ‌شگوفد  تا  ببیند  سوی تو؟

 گوش کن ازگردشِ خونی که درتو جاری است

 قصه‌ های  دردِ  بی‌   پرسانِ   از   آموی   تو

 ای فَلَج، روحت فَلَج، ای عشق و آئین ات فَلَج

زندگی  را   زنده کن  ، تا سر کشد  آهوی  تو

 عطرِ  فردا   را ز آوازت   بیفشان   تا  طلوع

 عشق  را تا بشنود  گوشِ  جهان  از بوی تو

 این همه   بحرِ سرابِ  تشنگی  زا  از تو  زاد

 وارهان پس تشنه زاران از خروشِ جوی تو

 این که تاریک است و تاریکی به قلب و سر نشست

آفتاب از  سینه رفته  ،  روشنی  از  خوی تو

 چیزی می آید به  دستت ، گرچه نا پیدا ترین

 جستجویش کن، درون هر تگ و هر پوی تو

 هر سلول ات گشنه ی نور است  از تحریم شب

 چک بزن سیب سحر را، تا  شود نیروی تو

 خالی از خویشی و در بیگانگی  جویی پناه

 راه پیدا کن که یابی خویش را در«تو»ی تو

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

15 جولای
۲دیدگاه

 شـاهــزا ده قـا سـم (ع)

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 شـاهــزا ده قـا سـم (ع)

 ا فـتا ده درخـون، شاهــزا ده  قـا سـم

را هـی  جــنـت  ، گــرد یـــده  قـا سـم

از جـور این دهـ ر، از تیـغ  عـد وا ن

جـسـم ِلطـیـفـش ، صد پـا ره  قـا سـم

مـــا درز بـهــــرآ ن  تــا زه  دا مـــا د

 بـرده عـروسش در حـجــلـه  قـا سـم

قـا سـم ز خــونـش دسـتـش  حـنا کـرد

قـصـدعــروسی ، بـنـمـــو ده  قـا سـم

لـب تـشـنــه زیــر،  ســم ِ ستـــورا ن

صنـدوق سـیـنـه ،بـشـکـسـتـه قـا سـم

در راه جا نـا ن ، از جـا ن گـذ شــتـه

ازبهر ِاســلام  ، جـنـگــیـده  قــا ســم

گـفـتا حسیـنش ، قهـراز چـه کــردی؟

رفــتـی زپـیـشـم ، دُ ردا نـــه  قـا سـم

حـیـدری آخَر ،  یک لحظه  خا مـوش 

روی حسن(ع) بین ، خوابیـده قا سـم

دا کتر اسدالله حیدری

 ٢۶جنوری٢٠٠٧

سدنی – آسترالیا

 

14 جولای
۱ دیدگاه

محرم

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

محرم

دارم  دل  غمگین  و پریشان  که محرم است

خون می چکد ز دیده ی گریان  که محرم است

بنشسته ام   به   تربت   مولا علی   به  شب

یادی کنم  ز شاه ی شهیدان  که  محرم  است

آتش   فتاده  در  دل  پیر  و  جوان  به  شهر

دودی  بر آید  از  تن  بریان  که محرم است

داغی  بود  به  سینه ی  هر پیر  و  مادران

باشد به رنگ لاله ی دامان  که محرم است

آی   مادر  عزیز  به   یاد   شهید    خویش

می کنم  فغان  و ناله فراوان که محرم است

آی نو  عروس  بیوه  شده  از  جفای  چرخ

با سوز دل بساز چو مردان که  محرم است

غمگین  بود  به  دیده ی  من  لاله  و گلاب

با سبزه های نو رس دامان که  محرم است

از سنگ  سخره  ناله  محزون  بیرون شود

بر حال زار و  درد  غریبا  که  محرم است

آی  آسمان   به   حال   دل   مردم    پریش

بنما خروش و ناله و طوفان که محرم است

بوی   طرب   نمی رسد   اندر   دماغ   ما

از سیر باغ   و قلب گلستان که محرم است

رحمت     سرود شاه ی    شهیدان   کربلا

بنوشته ام  به دفتر و دیوان که محرم است

رحمت الله اشکبار

کنبرا – آسترلیا

از: مجموعه ی نیایش. و ستایش

14 جولای
۱ دیدگاه

تا تو می آیی . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این هم نیمرخ دیگری از عشق …

تا تو می آیی…

 تا تو می ‌آیی  منِ   گمگشته   پیدا  می ‌شوم

 با تووبا خویشِ خود یکجای، یکجا می‌شوم

 تا تو می‌ آیی  جهان  از نو  سلامم  می‌ کند

 با جهان و با  تو و با خویش, تنها می‌شوم

 لوحه ‌سنگِ ، گم‌  زبانِ قرنِ   نا‌مکشوفه ام

 تا تو می‌ خوانی به نامم، باز خوانا می‌شوم

 بوسه‌ ات در من طلوعی تا ازل‌ ها می‌ دمد

 از ن گاهت  تا ابد  خُرشید- معنا م ی ‌شوم

تا تو  می‌ آیی  ، بهارِ  رفته‌ام   در  می‌ زند

 در حضورت با نسیم و نور فردا  می‌ شوم

 آن عطش‌صحراترین، باران‌ فراموشم که تو

 می‌رسی تا ، در قدم‌ های  تو دریا می ‌شوم

 روزن سوی جهانی  ، عطرِ  رنگی و طنین

 ای زن ازچشمت جهان رادیده ، بینا می‌ شوم

فاروق فارانی

 فبروری ۲۰۲۴

 

14 جولای
۱ دیدگاه

هجران وطن

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

هجرانِ وطن

چو گفتم  داستان  دل  چرا تو  ، گریه  ها  کردی

تباهی بهر من مشکل چرا تو  ،  گریه  ها کردی

چنان اشکی ز هر دو دیده ها  ریختی  امان برتو

همه غم ها بمن حاصل چرا تو ، گریه ها  کردی

زمینگیرم  به  افسونِ  ، دلِ  بی  مدعا  بیدل

ز بس گفتم از آن بیدل چرا تو  ، گریه ها  کردی

همی دورست چنان راه و رهِ منزل در آن وادی

رسیدم من به آن منزل چرا تو ، گریه ها کردی

به غفلت دی و دنیا را ،  گذر  کردم  پی  هستی

خجل گشتم ازین غافل چرا تو ،  گریه ها کردی

چنان خون گریه کرد زرغون ز هجرانِ وطن دایم

چکیدم اشک  ها کامل  چرا تو ، گریه ها کردی

الحاج محمد ابراهیم زرغون

اسلو – ناروی

۱۲ جولای ۲۰۲۴

14 جولای
۳دیدگاه

گِله از آب

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گِله از آب

 گله  دارم  ز   تو ای  آب  سرازیر  شده ای

تشنه لب داد حسین جان وتو تعذیر* شده ای

مَشکِ  عباس  علمدار  ز  بی   مهری   دهر

بر زمین ریخت ، تو رود خانه ی تکسیر* شده ای

گله  دارم   ز  تو ای   آب  که   در  دامِ   بلا

تو در آن حادثه  هنگامه ی  تزویر شده ای

خاندانِ      نبوی      بود    گرفتارِ      جفا

تو ز بی مهری  خود باعث  تقصیر شده ای

گله دارم ز تو ای آب   که  در  وادی عشق

شاهدِ قتل  حسین ، آن  شه  تنویر شده ای

سخت دلگیرم از آن همرهی  با حیله گران

چشم بستی  و چنان  باعث  تحقیر شده ای

گله دارم ز تو ای آب  بسی در شب و روز

که تو برتشنه لبان  سوژه ی تعبیر شده ای

درد دارد دل بیچاره « بشیر» در همه عمر

که تو ازجانبِ شمر، موجبِ تقدیر شده ای

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

سیزدهم سپتامبر ۲۰۱۸

*تعذیر = کوتاهی کردن و عذری بدروغ آوردن.

*تکسیر = درهم شکستن.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14 جولای
۱ دیدگاه

ماجرای بهشت

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

ماجرای بهشت

چه خوش دید عاصی سرای بهشت

تن   صخره   را   در  هوای بهشت

پدر  کهکشان   و  مادر    قله‌  ها

سر افراز و مست است فضای بهشت

طنین     گوارای     آهنگ    مهر

دل    کوثرش    آشنای      بهشت

که   این  پیکر  غرق  دل  پاره‌ ها

عروس   نوید   و  همای   بهشت

مقام  فلاخانش  از    پشت   میش

بـه  اوج  فلک  تا به  پای بهشـت

که خـاکش  زر و نام  سنگش  گهر

چنین  بست  نقش  صفای   بهشت

دل  مهـرورزش   به   نوک    قلـم

سخـن   گفته  از   ماجرای  بهشت

که   ناگه    برآمد    سر     اژدها

به آیین  سرخ  از   ورای  بهشـت

کبـوتر  به کف ، شعله‌ ها بر دهن

به  قصد   دریدن   قبای   بهشـت

به هر صخره  جوشـید آواز مرگ

به   پاسخ   برآمد   نوای   بهشت

اسد   پنجه‌  ها  زاده‌ی    قله‌  ها

بـرون   آمد  ا ز ژرفنای  بهشت

از  آن  همت  و اوج  بال   عقاب

همه جان شد و جان فدای بهشت

سپر سینه‌ها شدّه،  صد شعله‌ ها

به گردون  برآمد صـدای بهشـت

کجایـی  کنون  ای  صدای   بلند

بـبینـی   غم  خار  های   بهشـت

جبینش   سیاه   سعـادت  نماست

به  زاغان  رسیده  طلای بهشـت

شـکار  عقابـان  گم   گشته    را

زغن  خورده  از  اتکای  بهشت

به پهنای باغش نه جوی است و آب

چو ویرانه  خواهند  جای بهـشت

به ویـرانه‌ها گنج فرمان‌بـری‌سـت

که  دانشـوری  شد  بـلای  بهشت

فلک  ظالم   خویش   گریان   کند

به درد   چـنین  نا سزای  بهشت

درآمد  به  این  محبـس  انحصار

صدای  مـن و خون‌ بهای بهشت

به  هر  لحظـه‌ ی  دود بـیداد‌  ها

غم  تازه   آرد    برای     بهشت

الهی     تویی     ناظر     زندگی

خدای   جهان   و  خدای  بهشت

همـه کار ما در خور خویش کن

به  حق   دل   پـارسای   بهشت

دعایـم   رسانی   به  عاصیِ  ما

به آن خوش نمای ـ نمای بهشت

شگوفان‌ تر از  هر درخت سخن

سحر اختـری خوش‌نمـای بهشت

احمد هنایش

حوت ۱۳۷۶

14 جولای
۳دیدگاه

گل پَـر پَـرم

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گل پَـر پَـرم

 عـلی جا ن بفـدا ی شما ئلـت ، به قـد رســا وخـصا ئلــت

به فـدای سرت بشودسـرم ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبــرم

علی جا ن توسرورسای من ،تو بـُدی امید وعـصای من

توئی نـور د یده صنـوبرم  ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

چو شدی روانه به کا رزا ر، دل با ب تو شـده بـیـقـرا ر

تو شـبـیـه ِجــدّ ِ مــُطهّــرم ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

مـنـمـا رهــا ی مـن ازکــرم، بـنـشـیـن د می پـسـرم بـرم

علی جان زلطف نظری سرم ،عـلی اکـبـرم علی اکـبـرم

تو یـکـی ود شـمـنـا ن هـزا ر،دل ما درت شده دا غـدا ر

تو بـیـا ورآب بر ِاصغــرم ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

چوبرفتی جا نم ازا ین جهان،توشوی روانه سوی جنـان

برسا ن سلا م توبه مـا درم، عـلی ا کـبـرم علی ا کـبـرم

علی جان لبت زعـطش کبود،کی شکسته فرقت ازعمود

تو بگـوبـه سـا قـی کـوثـرم،عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

شده دوستا ن زغمت حزین،زفـتـا دن تو زصـد ر ِزیــن

تو جـوا ن ِبـه جـا ن برا برم،عـلی ا کـبـرم عـلی ا کبـرم

دارد آ تـشـی بـد ل حـیدری،به جـوا نـیـت گـل ســروری

گـل ا حـمــرم گـل پَـر پَـرم، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

پوهنوال دا کتر اسدالله حیدری

١۶ جنوری٢٠٠٧

 سد نی – آسترالیا

14 جولای
۳دیدگاه

لبخندِ ناتمام

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

لبخند ناتمام
آفت    رسیده   در     تپشِ    زندگانیم 
ز هرسو کمین گرفته  به  جان جوانیم
از نزله ای  بهاری  گرفتار و  ناخوشم 
تیمار  رنج   و غصه   نموده   خزانیم
یک مصرع شرح حال مرا میکند بیان 
لبخند     ناتمام    و     دردی    نهانیم 
این روزگار گشت، سر وسفله شد یکی 
ورنه  ز   اهل   بارگه    و    خاندانیم  
از ذره  کمترم  ولی  محشوری  آفتاب
گیتی  حسادت اش  شده با این  گرانیم
هر جا   ستم   کشیده ای داغ   وفاستم 
رنجور  کرده  طبع  مرا خوش  گمانیم
محمود   سر زمین    بدخشان   نامدار 
تاجیک  نژاد  با  نصب   و  لعل  کانیم
 احمد_محمود_امپراطور 
چهارشنبه ۲۳ سرطان ۱۴۰۰خورشیدی 
 برابر با ۱۴ جولای ۲۰۲۱ ترسایی
13 جولای
۱ دیدگاه

زندانِ جهل

تاریخ نشر : شنبه ۲۳   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

زندانِ جهل

 شرم باداش  تا  قیامت  ،  آنکه  میهن  را  فروخت

 شامِ  تیره  هدیه  اورد ، صبحِ  روشن  را  فروخت

 اتشِ  جور    و  جفا      زد    بر   گلستانِ    وطن

جلوه های  باغ و بوستان ، زیبِ  گلشن  را فروخت

 گوشهُ    زندانِ  جهل   افگند   و   با   بی  حرمتی

آبرو   و  اعتبار    و   عزتِ    زن    را    فروخت

 تلختر  از این  چه  باشد  اینکه   دلخون   مادری

 از  برای   لقمه  نانی ،   پارهُ   تن   را   فروخت

 با سوادان   خوار گشتند  ، رانده   و  بی خانمان

 جاهل آورد روی کار و شوکت و شاُن را فروخت

 کاش   گیرد    آهِ    پاکان      دامنِ    ناپاکِ   او

 آن خیانت پیشه یی که  خاکِ  میهن  را  فروخت

مریم نوروززاده هروی

سوم سنبله ۱۴۰۲ خورشیدی

  ۲۵ آگست ۲۰۲۳ میلادی

 از مجموعهُ”میهنِ عشق”

 هلند

13 جولای
۱ دیدگاه

بذرِ شادی

تاریخ نشر : شنبه ۲۳   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بذرِ شادی

کاش می شد طرحی از  رویا کشید

عاشقی  را    تا    دل   فردا  کشید

 آبیِ  احساسِ   دل  را   تازه  کرد

 تا   شبیه  ِ آسمان     زیبا   کشید

 طرحی  از  گلبوته   های عاشقی

 در دل هر  لاله ی   صحرا  کشید

 حسً  لبخند  و  نگاهی   مهربان

 بر  لبِ  خشکیده  ی  دنیا   کشید

 زندگی  با  عشق  معنا  می شود

بذر  شادی  را  اگر هر جا  کشید

#یحیی_ماندگار