تاریخ نشر : شنبه ۱۶ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۶ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
کوزه ی عشق
به دوست
در انبوه خوشه های انگور
به سجده گاه شراب میروم
تا گرمای تو و نور دیدارت
مرا به مستی ببرند …
انگور عشق مرا همیشه یار است
و در خمخانه هستی
همیشه بیدارم
و نورت مرا یاور ابدی
و در کوزه ی دل
جز شراب عشقت
بویی به مشام نمی رسد …
هما طرزی
نیویورک
۵ جنوری ۲۰۱۴
تاریخ نشر : شنبه ۱۶ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۶ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
آواز من
در آواز من زنجیری ست
که نه بدایتی دارد
و نه نهایتی
در آواز من
تمام مردم را خواهی یافت
از جنس خدا
بگذار تا با هم بخوانیم سرود
عشق را
چرا که آواز من ،
کبوتری ست که
برای رسیدن به دریا
رها می شود
بال می گشاید
تا پرواز کند
بسوی آزادی وعدالت.
میترا وصال
۶ جنوری ۲۰۲۴ میلادی
لندن
تاریخ نشر : شنبه ۱۶ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۶ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
ایستاده ام
غم فراوان بود لیکن هم چنان ایستاده ام
همچو موجی در تلاطم هر زمان ایستاده ام
با من از جایی که هستی از گذشته حرف مزن
من همانجا با غرور چون سایبان ایستاده ام
در میانِ جَزر و مدّ روزگار بی فروغ
با تفاخر پیش چشم مردمان ایستاده ام
در حصارِ دیوِ چشمِ شور بودم بی گمان
با دعای مادرم خنده کنان ایستاده ام
شیشهء غم چون شکستم نور تابیدن گرفت
وندران نورِ بلند پروانه سان ایستاده ام
پروانه شیرین سخن
۱۵ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی
تاریخ نشر : جمعه ۱۵ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۵ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
زکاتِ حُسن
نگارم می رود، شعر و غزل را می برد با خود
به کندوی لب لعلش ، عسل را می برد با خود
بهار آمد بهار آمد ، به امیدى که باز آید
و شهد لعل لب هایش مرا هم مى برد با خود
قد رعناى او من را بسویش می کِشد امّا
نگاهش سوزدم، جان مرا هم می برد با خود
طلب کردم من از او بوسه ای بهر زکاتِ حُسن
شبیه اخترانی که ، زحل را می برد با خود
خوش و شاداب می گردد ، نمی گیرد خبر از من
و جانم گیرد او هر دم، اجل را مى برد با خود
پوهنمل احمد ضیأ حق شناس
هرات – افغانستان
تاریخ نشر: جمعه ۱۵ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۵ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
جوی آب روان
افکار
مادر را آرام نمی ماند
وقتی خورشید، لباس شب عوض کرد
و پیراهن زر دوز به تن
بر کلبهٔ متروک مادر
از راه پنجره به او سلام کرد
تبسم مادر، پذیرایی ملیحی بود
بر این مهمان سحر خیز
خود مانی، مهربان و دیانت شعار شهر
مادر در سر زمین غنی خلقت
کلبهٔ محقر را
با پارچهٔ چهار لا شدهٔ صبر جاروب کرد
و خاکروبه های غم و اندوه را
به دور از حویلی ریخت
پردهٔ ژولیدهٔ خیال را کنار زد
آتش افروخت
از انبار کاغذ ، چوبک و پلاستیک
محصول دست کودکان
آماده کرد چای دود آلود
در قطعی کهنه
و در چاینک پتره یی ایام
سر سفره باچند تا نان محدود
و پیاله ها زینت یافته بود
مادر بسم الله گفت:
در هر پیاله به مقیاس شکران چای
به مقدار عدل ، شکر
وقتی مادر از هوای معطر بوستان عطوفت و عاطفه
که از وسعت و گستردگی قلب اش عزیمت عبور
از پل محبت را داشت
با تبسم و تکریم
نانهای خشک را
به عمر و علی قسمت کرد
در لابه لای امواج تف چای
که طیف خوشبختی مادر
میخواست در آسمان ترسیم شود
شعری سکوت ذهنش را می شکست:
«جام جهان نماست ضمیر منیر دوســت
اظهار احتیاج خود آنجا چه حاجت است؟»
صامدی
تاریخ نشر: جمعه ۱۵ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۵ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
عشق من
چه زیبا چشمت
محو پیمانه می شود
برای معنای من
نگاهت آیینه می شود
به واژه ها ، مگو چرا در گلویم خفته اند.
ز لعل لبت پرس
که در گشاده می شود
برای بودنم
عطر نفس هایت کافیست
برای نبودن ام
سفر بهانه می شود
تو گل غنچه بهاری ،
نشاط سبزه زاری
در اوج عشق
خورشید سروده می شود
به واژه ها پر و بالم
به جان سخن بسترم
صد چشمه ی عاشقانه
ز تو جاودانه می شود
میترا قربان لحظه های نوید بخش
عشق من
امید من بهترین
ترانه می شود.
میترا وصال
اول جنوری ۲۰۲۴
لندن
تاریخ نشر: پنجشنبه ۱۴ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۴ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
قسم
ترا به حرمتِ خاکِ پر افتخار قسم
به لطف و مرحمتِ ذاتِ کردگار قسم
به اشکِ گرمِ یتیمان و آهِ بیوه زنان
و آتشی که به دل میزند شرار قسم
به سفره یی که تهی گشته از دو لقمهُ نان
بدست خالیِ بابای جان نثار قسم
به آن پدر که فروشد پارهُ تنِ خویش
و مادری که ندارد دلش قرار قسم
به خونِ پاکِ شهیدانِ خفته با حسرت
و آنکه حق طلبید رفت به پای دار قسم
به آن عزیزی که جایش میانِ سینهُ توست
به والدین ،به فرزند ، ترا به یار قسم
مشو تو غافل از اندیشهُ وطن یکدم
ترا به خاکِ نیاکانِ این دیار قسم
مریم نوروززاده « هروی »
چهاردهم قوس ۱۴۰۱ خورشیدی
پنجم نوامبر ۲۰۲۲ میلادی
از مجموعهُ “میهن عشق”
هلند
تاریخ تشر : چهارشنبه ۱۳ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۳ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
خوب تر نشد
پاییز گذشت و حالِ زمین خوب تر نشد
اینجا کسی برای کسی خوش خبر نشد
هرگز به رنج و غمِ کودکانِ کار
وز روی کِذب هم که شده چشمی تر نشد
تیز است در غلافِ دهان خنجرِ زبان
دنیا برای هیچ کسی بی خطر نشد
اینقدر بی مُروت و اینقدر بی مَرام
_ بیشک بر هیچ هیزُمی حتی تبَر نشد
با این همه مجازی شدن چیز دیگری
غیر از ضیاع وقت نصیبِ بَشَر نشد
هرگز ایمیل و فَکس و پیامهای این زمان
چون شور و نشاط آوریِ نامه بَر نشد
این قهوهء تلخی ست که هَی هم میزنند
پیروز این نبرد حتی شَکَر نشد
پروانه تو بر سنگ مزن دُرِّ خویش را
اینجا کسی برای کسی خوش خبر نشد
پروانه شیرین سخن
۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی
تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۳ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
مخمس بر غزل انوری ابیوردی
ترکِ مرا نمودی و مطرود برفتی
غم بر سر غم بر سرم افزود برفتی
سوختم به داغ آتش نمرود برفتی
ای دیر به دست آمده بس زود برفتی
آتش زدی اندر من و چون دود برفتی
ای بهترینِ دورِ زمان دیر رسیدی
حالا که قدم گشته کمان دیر رسیدی
گشتم ز پی ات بس نگران دیر رسیدی
چون آرزوی تنگ دلان دیر رسیدی
چون دوستی سنگ دلان زود برفتی
ای آرزوی عشقِ من و حاصلِ من
جز تو به برم نیست کسی قابلِ من
چندان که دلم بردی تو ای خوشگِل من
زان پیش که در باغِ وصالِ تو دلِ من
از داغِ فراقِ تو برآسود برفتی
نا شکوه کنان از منی دلشاد بجستی
دانم که مرا کرده یی بر باد بجستی
دلرا بدام فگندی چو صیاد بجستی
نا گشته من از بندِ تو آزاد بجستی
ناکرده مرا وصل تو خشنود برفتی
ای وای غمی به سینه ام اندوخته کردی
من را به زیر ساطور غم کوفته کردی
صبر از کفم پرید و بر افروخته کردی
آهنگِ به جانِ منِ دلسوخته کردی
چون در دل من عشق بیفزود برفتی
سیدجلال علی یار
ملبورن آسترلیا
اول جنوری ۲۰۲۴
تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۳ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
مهر و وفا
من نخواهم شراب مال شماتشنه ام لیکن آب مال شماما پسندیده ایم مهر و وفاغیر از این هر ثواب مال شمانور خورشید روز ما را بسطی شب ماهتاب مال شمابستر خواب ماست خارا سنگخواب بر تخت خواب مال شماما و نانی جوین چای تلخانگبین و کباب مال شمازاهدا این همه عتاب ز چیستفیض درس و کتاب مال شماما ز آزار د یگران دوریمهمه قهر و عتاب مال شمامحمد اسحاق ثناونکوور کانادادوم جنوری ۲۰۲۴
تاریخ نشر: سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی- ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
کوی او
به یار
درخت زمستان پر شکوفه است
و باغ سرد –
پر از گرمای عشق
و پرستو های عاشق
درهوای ابری ترا صدا میزنند
و در شاخه پر از برف
آتشیست پر نور
و در بال های پرنده ها
امید موج میزند
و موهای مرا با د میبرد
به کوی او …
هما طرزی
نیورک
۴ جنوری ۲۰۱۴
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
رسالت انسانی
با تو
هزاران لحظه را
سرفرازی میشوم
از کابل تا بخارا
پرچم پیروزی میشوم
باتو
همچو قله های پامیر
هزاران آواز شکسته را
مرهم و دلنوازی میشوم
در نگاهت ایمان عجیبی ست
با لمس دستانت
ترانه سرای
مردان خراسانی میشوم
با تو
حماسه رستم زنده شد دوباره
من که در خروش آمو
ندای آزادی میشوم
قامتت استقامت راه من
من که با تو
سر برافراشته
رسالت انسانی میشوم
میترا وصال
۲۶ دسامبر ۲۰۲۳
لندن
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
یغماگران
زدند، خوردند و بردند گله ی موش
همان یغما گران با طرز خاموش
الهی در بگیرند روزِ محشر
که خون مردمان را کرده اند نوش
عبدالسمیع عمرزی
اول جنوری ۲۰۲۴
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
فراق یار
ز شوق دیدن چشم سیاهت
که سوزانده جهانم را نگاهت
سیه چشمت به مستی تاب دادی
به جانم مستی بیتاب دادی
به چشمم اشک غم ها حلقه بسته
دلم در حلقهِ غم ها نشسته
لبم پر خنده اما سینه پر درد
زبانم بسته و سازم شده سرد
پیامت را به مهر آغاز کردی
مرا دیدی به سویم ناز کردی
ز شور عشق تو فریاد کردم
به هر لحظه خدا را یاد کردم
نفس تنگ است این را سینه داند
غم ام را دلبر دیرینه داند
غم ات در سینه ی من جا گرفته
فراق یارِ بی پروا گرفته
اگر گویم زبان خاموش ماند
سخن ها در دلم مدهوش ماند
تو را خواهم همه اینها بهانه ست
وجودم پر ز شعر عاشقانه ست
به مانند تو من سرور ندیدم
چینن مه پرور و دلبر ندیدم
عالیه میوند
فرانکفورت
۲۹ جون ۲۰۲۳
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
اسرار دل
نهـان اســرار دل را آشـکارا می کند روزی
ز شکّ و شبه دل ها را مبرّا می کند روزی
شـکـیـبـایی بـه آیـیـن محـبت تلخ هـجـران را
به کام شـوق دل شهـد گـوارا می کند روزی
کـتاب عـشق را با دیـدۀ احساس اگـر خـوانـد
فقط با عشق دل صغرا وکبرا می کند روزی
ز باغ تنگ مصنوع صور دامـن کـشد با ناز
به سان لاله جا در قلب صحرا می کند روزی
دل تـنهای تـنها را بـه بـزم زهـره و مهـتـاب
به سازوشعرگویی مجلس آرا می کند روزی
تمـام زنـدگانـی گـر شــود یک لحـظـۀ دیـدار
همین یک لمحه راجذّاب وگیرا می کند روزی
هرآن چیزیکه قول و وعدۀ آن را به دل داده
به وقتش مو به مو تطبیق واجرا میکند روزی
بـرای آن که پـیـمان و وفـاداری شـود احـیــا
وفا با حـرف و گفتارش ازیرا می کند روزی
به سـال نـو فـرسـتـد از تهـی دل نـامـۀ دیدار
هـریـوا قصۀ سُـغـد و بخـارا می کند روزی
ز جـام با صفای عـشـق اگـر آب بقا نـوشـید
نماد جـاودانی، شـخصِ میرا می کند روزی
فـدای نرمش لطف و محبت می شـوم از دل
که سختی رابرون ازسنگ خارا می کند روزی
بیا درمشرب عشق وخرد نیروی وحدت بین
که مهـر هـمـدلی را گیتی آرا می کند روزی
یهـود و مسـلم و هندو و بـودایی و ترسـا را
بـرای د رک عـقـلانی پـذیـرا می کند روزی
ز شـرق دل بـرآرد آفـتاب عـشق و پاکی را
شـرار خـفـتۀ دل مهـرِ میترا می کند روزی
اوسـتـا را ز روح شـعـر فـردوسـی کند پیدا
کهن حماسه هارا بس دل آرا می کند روزی
ز بحر دانش و عشق و خـرد کان گهر یابید
که مهر روشن دل شورِ شورا می کند روزی
ز فـرهنگ و تمدن مشق تعلیم و سبق گیرید
که خشم وجنگ راصلح و مدارامی کند روزی
کـهـــن تـاریـخ مـا گنجـیـنـۀ بی انـتـهـا دارد
قدیم وحال و فردا را چه دارا می کند روزی
رسول پویان
۳۰ دسامبر ۲۰۲۳
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
بوزون هیگز – Higgs boson
شناخت ذره بوزون هیگز
یعنی ذره خدا
پایان شناخت فهم فزیک کوانتوم نیست
جستجو عقل
برای پیدایی ذره بنیادین
رقص کنان ،سیالند
صامدی
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
از باغ نازنینان
تاریخ نشر: دوشنبه ۱۱ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
از دوستانی که اسامی شان از قید قلم مانده
پوزش می طلبم ، قابل یادآوریست که اسامی
تعدادی از عزیزان با نام کوچک شان و برخی
با نام فامیلی درج شده است.
سال نو مبارک
سال دگر شد ، مبارک بود
بر همه یاران تبارک بود
واه که چه زیبا و چه شورآفرین
وقتی تو باشی به عزیزان قرین
لطف خدا شامل حال تو باد
در همه جا حتی به روز معاد
من که غریبم و به غربت حزین
دور ز وطن گوشهء روی زمین
دفتر فیسبوک صمیمانه شد
مکتب و دانشگه و گل خانه شد
همره و هم بازی و پروانه ای
هم سخن و هم دل و جانانه ای
جمله بیافتم به مرورِ زمان
هر یکی از کنج و کنارِ جهان
آصف ما با حسنی جان ماست
نوری و عسکر ز یاران ماست
نام ظفر بود بمن آشنا
هموطن این شاعر درد آشنا
مردِ ظفر مند توانای ما
شاعر آزاده ای ما وای ما
بین عزیزان دگری است فروغ
آنکه به شعرش نپسندد دروغ
شاعر آزاد و خوش اندیش ما
هموطن و همره و هم کیش ما
رمزِ سخن سنجی جوهر ببین
گنجی پر از دانهء گوهر ببین
من ز تمنا سخن آموختم
دیده به گلزار و چمن دوختم
نام ثناء شاعر ِ شیرین سخن
دور ز وطن گشته نمایان بمن
خاطره هایی ز پدر بر دلش
از وطن و از چمن و حاصلش
مکتب بیدل که بود لاله گون
ازدل زرغون بشنو چند و چون
او که ز بیدل سخن آموخته
چشم به الفاظ کهن دوخته
نام توکل که بود نازنین
بر سخن و حرف دلِ او ببین
شور و صفا بهر شما آورد
او سخن از لطف خدا آورد
حضرت استادِ محبت اسیر
شاعر خوشنام و گلِ بی نظیر
نعمت ترکانی ماست خوش کلام
بر او رسانم به هزاران سلام
حضرت پرتو صفا بخش ماست
شاعر نو آور جانبخش ماست
نعمت مختار که تا زاده شد
راهِ صعب شعر کمی ساده شد
شاعر بی ترس خدا دادی است
در پی ویرانی بیدادی است
نام حکیم هموطن خوب ما
شاعر خوش طینت محبوب ما
طارق و اشراقی و هم باختری
زیبا سرایند سرودِ دری
حضرتِ اشکبار و صمیم همچنان
شعر صفا بخش بسرایند چنان
نعمتِ پژمان که زیبا سراست
شاعر آزاده به شور و نواست
همچو علی یار بدلم است قرین
حرف او گردیده بدلها شیرین
شعر همایون که بدلها نشست
شبنم و پروانه به گلها نشست
ظاهر ما آنکه عظیمی بود
رستمی از خطه ی نامی بود
تازه گی و شور و طراوت ببین
در سخنش رد شقاوت ببین
صدیق و میرزایی و الماس بلخ
جملگی شیرین بکنند کام تلخ
احمدی و بهمن و پیوند ما
از شهر کابل تا به غوربند ما
نام جبین و فریدون چنان
باعث آرامش روح و روان
احمد محمود و توانا ی ما
واعظی و خنجری همرای ما
نام ستیز نقش دو بیتی شده
هر سخنش بسته به بیتی شده
نزهت ما شاعر شیرین سخن
هرسخنش دور ز رنج و محن
احمد زرگر و محمد ببین
پیرو و دلباختهء احمد ببین
نام وثوق است چنان با یقین
شعر و کلامش چنان انگبین
صامدی با شعر نو غوغا کند
ره به دل هر کسی پیدا کند
بلخی و میوند و وصال هر کدام
مریم و طرزی همگی مستدام
داود عاشوری رفیق من است
مصلح ما همچو عقیق من است
هر یکی با شعر نشاط آور اند
شاعری از وادی نام آور اند
صابر مرحوم و صبا در کلام
هردو سخنور ز هری والسلام
سایت هنر پرور نقش آفرین
مهدی ما است به دلها قرین
روز و شب هردم صفا آورد
شعر و سخن از همه جا آورد
جان ( بشیر) باشدو جانان او
سال نو و جمله عزیزان او
قیوم بشیر هروی
ملبورن – آسترالیا
اول جنوری ۲۰۲۴
تاریخ نشر: دوشنبه ۱۱ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دوستان عزیز ! آغاز سال نو ۲۰۲۴ میلادی بر همه شما مبارکباد.
امیدواریم در سال نو شاهد برقراری صلح و ثبات در جهان و ختم جنگ های خانمانسوز بوده و همچنین شاهد بر آورده شدن حقوق حقه هموطنان ما بخصوص ( بانوان ) عزیز باشیم و بزودی شاهد بازگشایی مکاتب و دانشگاه های دخترانه گردیده و ختم قیودات طالبانی بر بانوان کشور نظاره گر باشیم.
امید است سال پرخیر و برکت برای همه شما عزیزان و تمامی انسانهای روی زمین بخصوص هموطنان دردمند و خانواده های محترم شان باشد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی
تاریخ نشر: شنبه ۹ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی – ملبورن – آسترالیا
آرزو
چه خوش افتاده در چشمم ، گل امّید آهسته
و روزی نو ، بهارانی ، تو خواهی دید آهسته
نمی خواهی نگاهت را به چشمانم تو بسپاری؟
و فردا مى رسد روزی ، حلول عید آهسته
اگر رخصت دهی من هم ، تو را از آن خود سازم
به آوای رسا گویم ، ترا مهشید آهسته
مَبین حالا شبابت را ، غرورت را رها کن تو
نهالِ پُر ثمر دیدى ! قدت چون بید آهسته
گر از من شکوه ای داری، بگو بر من به آسانی
اجل از راه می آید ، و بی تردید آهسته
پوهنمل احمد ضیأ حق شناس
تاریخ نشر: شنبه ۹ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی – ملبورن – آسترالیا
بها
چرا به درد من امشب دوا نیاوردی
به جای ناله به دل یک صفا نیاوردی
جوانیم همه در حال اضطراب گذشت
به دلنوازی من همنوا نیاوردی
دلم شکسته و افسرده حال و بیمارم
برای این دلِ بیمار شفا نیاوردی
مپرس از من افسرده دل که رنجورم
برای رفع کدورت وفا نیاوردی
هوای عشق نگر درد بی دوا شده است
چرا به رنج دلم انتها نیاوردی
اگرچه آخرسال است وعمردرگذر است
برای سال جدید یک قبا نیاوردی
بیا به سال نو و از دلم برونش کن
که تا نگویمت یک همصدا نیاوردی
چه گویمت که « بشیر» من پریش ودلتنگم
برای این دلِ نالان بها نیاوردی
قیوم بشیر هروی
ملبورن – استرالیا
سی ام دسامبر ۲۰۲۳
تاریخ نشر : جمعه ۸ جدی ۱۴۰۲خورشیدی – ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی – ملبورن – آسترالیا.
فردای سبز
مرگ چه خاموشانه میرقصید
بر گلوی خون آلود مادر وطنم !
و انتحاری افکار یک عبادت است
که بر مدار کینه و نفرت میچرخد
و تنها طعام زورمندان
گوشت انسان
وشربت شان
خون انسانیت است
که در تصویر خدا پنهان شده اند
من دیگر حرفی نخواهم زد
و دیگر حرفی نمانده است
تنها حرفی نمانده است
وتنها کلام خداست که باید
تفسیر شود
آری !
ایمان آورید
و بپا خیزید
به فصل ” خواستن توانستن است “
ایمان آورید
پیروزی از آن ماست
ایمان آورید
به نسل نو که
از جنس عدالت است
و فردای سبز.
میترا وصال
۲۸ دسامبر ۲۰۲۳
لندن
تاریخ نشر : جمعه ۸ جدی ۱۴۰۲خورشیدی – ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی – ملبورن – آسترالیا.
سخن بگو
از گریه های هر شب خلوت سخن بگو
از لحظه ی شکستن و حسرت سخن بگو
با هر صدا ز حنجره ی دار ها بخوان
از اقتدار تیره ی ظلمت سخن بگو
تا دست شب به حلقه ی گیسو گره زند
تو مو به مو ز شانه و زینت سخن بگو
این آفتاب تا به دلِ ابر خفته است
باران بشو ز قطره ی رحمت سخن بگو
ای زن به مهر سرمه ی مهتاب زن به شب
از هر پلنگ در شب غربت سخن بگو
در هر بهار شبنم گلبرگ را بنوش
چون عندلیب از می و عشرت سخن بگو
شگوفه_باختری
ملبورن – استرالیا
۱۲ دسامبر ۲۰۲۳
صفحهٔ اینستاگرام
https://www.instagram.com/shugoofa_bakhtary
کانال تلگرام
http://t.me/dr_shugoofa
