۲۴ ساعت

رسمِ دیروز

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

رسم دیروز

۵۲ الف  

 ای آفتاب  عشق   بیا    آب   کن  مرا

نیلوفری به گوشه ء  مرداب  کن  مرا

 شاعرشوو زدیده ء من ی ک غزل  بساز

 معنی بریز از  سخنت  ناب  کن   مرا

 گاهی به روی صحنه ء احساس  زندگی

آهنگ‌ ساز از من و  بی تاب کن   مرا

 لالایی ای به  وزن  شقایق بساز  نرم

 اندر فراز شاخچه  اش خواب کن مرا

 پنهان مساز  گرمیء احساس بوسه را

 پنهان  اگر ز  ناز  شدم  یاب  کن  مرا

ای   آسمان  ز  ابر  بگو قصه  های تر

 در بال های  شب  پره  مهتاب کن مرا

 دیروز روی صفحه گلی رسم کرده ام

رنگ   بهار  آور و  شاداب     کن مرا

شکیبا شمیم

گروگان

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 گروگان

۵۱ الف  

عشق هر چه جستم بدیدم آن بالا

 هر چه پیدا شد  همچنان بالا

 با همین  ماندم  و  همین بالا

با همان  رفتم  و  همان   بالا

 من و یک در گرفته دل در من

دود   آهش   در  آسمان  بالا

 هر قدر آب  می زنم  رویش

 باز   آتش  به  کهکشان  بالا

دل گروگان   عشق  تا  کردم

 تن زمین ماند رفت جان بالا

 حاصلش نیست غیر  زیبایی

 زین  سبب  قدر باغبان  بالا

 رایگان  را  مگیر  از  بازار

 قیمت  هر چه   رایگان  بالا

شکیبا شمیم

پیداست خدا

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۷  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

پیداست خدا

۵۰ الف

 آسمان گفت  به  خورشید که  بالاست خدا

 موج با  آب  بگفتا  که  به   دریاست  خدا

زشت رو گفت به آیینه که زشت است خدا

ماهرو گفت  که  مه  پیکر  و زیباست خدا

 شاعری گفت خدا یک غزلی است  وزین

 نقش  آورد   نقاشی   که   فریبا ست  خدا

 نی نوازآمد ومی گفت خدا  در نی  اوست

 صحنه ساز آمد و گفتا  که  تماشاست خدا

 دخترک  گفت  خدا   دخترکی  است سپید

مادرش  قهر شد  و  گفت  مصفا ست  خدا

 دخترک  گفت  به  زیر لب  خود  بی آواز

 فکرکردم که چو من، چون تو وچون ماست خدا

کودکی   گفت  خدا  خوبترین  بازیچه ست

 پدرش  زد  به   سر او  که   مبراست خدا

کودک حیرت زده  معنی  مبرا  می جست

 با خودش گفت ندانم که چه معناست خدا ؟

 یادم  آمد   که   پریروز    دلم   می ترکید

 شب شد و چشم ببستم که به فرداست خدا

رفت   فردای  پریروز  ،  و می گویم  باز

که فقط یک شب دیگر و همین جاست خدا

 عارفی  گفت  که رفتم  ز خود  و یافتمش

 من به  خود آمده دیدم  که چه پیداست خدا

شکیبا شمیم

۲۰۱۸

شعرِ نبودن ها

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شعرِ نبودن ها

نه موجی   است   دریا  را  نه  اوجی  است   بالا را

 نه شیدایی ست شیدا را نه  رسوایی ست  رسوا را

 نمک شیرین، شکر شور است ، شوری نیست در شیرین

نه تنها   است   فرهاد   و نه   فرهادیست   تنها را

نه خون از دل چکد دیگر که خود دل خون مکد در بر  

 نه داغی است در لاله ، نه سرخی است صحرا ر ا 

نه پیدا  میشود     پنها ن    نه پنهان  میشود  پیدا

نه خوفی  است  پنهان   را  نه بیمی  است پیدا را

نه آتش   شعله   خیزاند   نه  باران    آب  ریزاند

نه اشکی است در چشم  و نه  نوری  است بینا را

شکیبا شمیم

التماس

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

التماس

۴۷ الف

 می شود  ناز کنی دست  زنی  روی مرا

می شود رسم کنی  طاق  دو  ابروی مرا

می شود  سرد  کنی  قهر مرا  خشم مرا

 می شود  نرم کنی  خلق  مرا خوی مرا

 می شود   مست  کنی  آتش  بیداد  مرا

می شود بوس کنی  چشم سخنگوی مرا

 می شود رام کنی  آهوی  بد مست مرا

می شود عطر زنی سنبل   گیسوی مرا

شکیبا شمیم

تپیدن

تاریخ نشر : جمعه ۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

تپیدن

۴۶ الف

 رسیدم تا خدا امشب ، چه  گویم   زین رسیدن ها

 چه گویم از سکوت شب ، وزان پر ذوق دیدن ها

 هجوم عشق   را  دیدم   خیال   محشرش   کردم

 که در هر گوشه در  خاکی ، دلی بود و تپیدن ها

 جلایی بود در  باطن  ،  که در  ظاهر نمی گنجد

لباس کینه بود و من ،  در  آهنگ    کشیدن  ها

  به موج مست گیسویم ، نه چادر بود و دستاری

 و انگشتان  او  بود  و ،  به امواجش دویدن ها  

 چه آغوشی که از گرمی ، عرق می ریخت از برگی

 گلاب از شرم می پیچید ، در جوش چکیدن ها

 به کفرم  سنگ  میکوبند ، گر  گویم  دگر حرفی

 خودم  دانم  و او داند ،  ز مروارید   چیدن  ها

 دریغا  گر  بمانم  من  ،   میان   بستر    گرمم

و از  یادم  بردم  فردا  ، هوای   این  پریدن  ها

شکیبا شمیم

غرورِ پادشاهی

تاریخ نشر:  جمعه ۱ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

غرور پادشاهی

۴۵  الف

 چه دلی  که  در  بیابان ،  برهاند  هاجرش را

 چه دلی که  پای  کوبان ، بکشیده  مادرش را

 به  خدا که   یار گیرد  ،  بسپارمش  اگر  دل

چه کسی نخواهد  آخر ، دل  پاک  دلبرش  را

 به  خدا که عشق  ورزد ،  دل  باغبان  پیری

 که  بروی  شانه  گیرد  ،  سبد  گل  ترش را

 نه  بگفته  (لن ترانی ) ،  ز غرور  پادشاهی

که ز خود امان بداده ، ( ارنی) گدا گرش  را

چه خوش از بهشت راند ، پدر کریحه رو را

 که به گور می فروشد ، دو نگاه دخترش را

 چه عجایبی که دارد، سر و زیر این عجوبه

 که بماندش به فردا ، همه روزه محشرش را

چه  ره  نیاز  گیرد  ،  چو  دلش به ناز  بندد

چه ز سرو و بید خواهد ، ورق صنوبرش را

چه عجب! دلم گرفته ، چه عجب اگر شکسته

چه عجب اگر بگیرد ، ز چو اویی باورش را.

شکیبا شمیم

۲۸ سپتامبر ۲۰۱۷

طوفانِ موج

تاریخ نشر: چهارشنبه ۳۰ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

طوفانِ موج

۴۴ الف

کلام موج را تنها  تبسم های دریا  میکند  معنا

که بنشاند در آغوش  خودش صد موج را دریا

 چه  آهنگی  که آب  روی دریا  را  به کف  آرد

در  آن  سو  ساحلی  بهر   تماشا  میشود  تنها

شب از طوفان   آتش   خیز موج  آب می ترسد

 ز وحشت پرده ء تاریک خود را می کشد بر ما

 نمیدانم  چرا   آهسته   باید   گفت    نامش  را

 و آن  آهسته بر دل گر  رسد دل  را  کند  شیدا

برو  مهتاب عکست  را  به  روی   آب  میبینم

 اگر دریا به خشم  آید   ترا  هم   میکند  رسوا

شکیبا شمیم

۱۵ نوامبر ۲۰۱۷

صد بر صد

تاریخ نشر: دوشنبه ۲۸  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 صد بر صد

۴۳ الف

سوهانی  است  در دستم  و سایم  استخوانم را

 تنم را ذره میسازم  که در خود  برده جانم  را

 من از  دیروز  تا امروز  تنها  پیچ و خم  دیدم

 پریشب  چون  ز کوه  طور  بگرفتم  نشانم را

به گنج عرش میماند همین  گنجی که من دارم 

به  روی   نامه ء  اعمال   بنوشتم  گمانم   را

سروش از آسمان  آید منش  در خاک می بینم

که  از  خاک   خودم   آیینه  بندم  آسمانم   را

مرا  از  پرده های  بی گل و بی دال بیرون کن

 که بس  بی  پرده می خواهم ببینم  آشیانم  را

از  این  نزدیکتر  هم   با  خدایم  عالمی  دارم

 ز  ترس  بنده ء  نا  اهل  می بندم  دهانم   را

اگر  از آنچه  می بینم  کلامی   بر  زبان   آرم

کشند  از حلق من بر جرم کفر، اینان زبانم را 

مگر  باران  به  کرد گندم  من عشق می بارد

که  بشکستند  هر شب درب و دیوار دکانم را

 نمی خوانم دگر درسی، نه شاگردی کنم دیگر

 ورق خالی بدادم  ، صد  گرفتم   امتحانم  را .

شکیبا شمیم

تقسیم

تاریخ نشر: دوشنبه ۱۴ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

تقسم

۴۲ الف

 مرده  بیا  سود  ترا  ، گور بده  جان بستا

 هرچه ترا است زمن ،هرچه مرا زان بستا

خفتن  مجبور م را  ،  نور  ترا   حور مرا

شیره ی  انگور  مرا ، فکر  پریشان  بستا

 راه  ترا  چاه  مرا ،  شعف  ترا  آه   مرا

رفتن  ناگاه  مرا ،   میله ی   زندان   بستا

 خانه  ترا  بام  مرا  ،  آب   ترا  جام  مرا

 صبح  ترا  شام  مرا ،  لیل   پشیمان بستا

نوش  ترا  نیش مرا  ، دین  ترا  کیش مرا

کیسه ی درویش مرا ، زورق شیطان بستا

 باد  ترا  خاک  مرا ،  اشک  المناک  مرا

 کرمک  بی  باک مرا  ، گژدم وجدان بستا

 آب   ترا   ابر  مرا  ،  شیر  ترا  ببر  مرا

 وحشت  این  قبر مرا ،  تخت سلیمان بستا

عمر ترا  سال  مرا  ، ملک  ترا  مال  مرا

پای  ترا   بال  مرا  ،  رنگ   گلستان  بستا

 رنگ ترا سنگ مرا ، صاف ترا زنگ مرا

 کور  مرا  لنگ  مرا  ،  ماه   شبستان  بستا

 نیست  مرا هست  ترا ،  فوق ترا  پست مرا

هردو کف دست ترا ، بوسه ی  مهمان  بستا

شکیبا شمیم

کوهِ عشق

تاریخ نشر: پنجشنبه ۱۰ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

کوهِ عشق

۴۰ الف

عیسی  دوبار ه آمده  در سرزمین ما

بالا   زند   سفید    کشد    آستین   ما

 موسی عصای خویش دگر باره افگند

 در کام خویش میبرد هر زهرگین ما

 بحر گناه  ماست  و کشتی  نوح  باز

 خواند  گواه  رفتن  ما  از  جبین  ما

 یوسف  ز قعر چاه صدا می کند بلند

 ای  وای  بر برادر   درد  آفرین  ما

 یعقوب چشم کور خودش باز می کند

 بر  صورت  مشعشع  آن  نازنین ما

احوال ما نوشت سلیمان به تخت خود

افتیده   زیر   پای   کلاه   زرین   ما

چشمان سبز باغ گل سرخ می خورد

در دست  باد  دیده  تن  مرمرین  ما

 باید  ز  کوه  عشق  محمد   نگاه  کرد

 جهل است و نا رواست چرا دریقین ما

شکیبا شمیم

۲۸ می ۲۰۱۸

آمین

تاریخ نشر: دوشنبه ۷ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

آمین

۳۹ الف

 سوی این بیچاره ء بی کس نظر کن ای خدا

 ظالمان را از دل  تنگم  خبر  کن ای خدا

ما به   دام   وحشتِ   بیداد گر  افتاده ایم

 وحشت ازما گیر وبربیدادگر کن ای خدا

گردن ملت  زند جلاد  و خونش  می مکد

خانه ء جلاد  را زیر  و زبر کن  ای خدا

 سایه ی  جبر زمان  دزدیده زینجا آفتاب

 آسمان  را  جلوه  پرداز قمر کن ای خدا

 سالها شب مانده و تنها سیاهی است وبس

 این شب تاریک را آخر سحرکن ای خدا

بی اثر برگشت دارد هر دعای  ما چرا ؟

 از محبت  این دعا را پر اثر کن ای خدا

سرزمینم زخم خورده، خون بجوشد دردلم

رحم کن این  زخم را  آرام تر کن ای خدا

شکیبا شمیم

ذوقِ خدا

تاریخ نشر: پنجشنبه  سوم جوزا ( خرداد )  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

ذوقِ خدا

۳۸ الف

 بگذارید   که  من    تار   دوانم   به  خدا

که ندانید   از  این  ذوق  که  دانم  به خدا

 گاه گاهی که خودم گم شده از پیش خودم

باز  یابم  که  مگر باز   همانم    به   خدا

 در دلم  رقص  عجیبی ست  ندانم  سازش

 حرف  هایی   برسد  نوک  زبانم  به خدا

این جهان نیست کم از جنت فرودس ، چرا

آن دگر خواسته  در  ذکر و بیانم  به  خدا

شکیبا شمیم

جوشیدن

تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد )  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

جوشیدن

۳۷ الف

 عشق می بارد ز بام  و در  مرا

می کند  دیگر   مرا   دیگر  مرا

نیستم  دیروز  ِعاشق  پیشه ای

می  پرد امروز  ا و از سر  مرا

می کشد  نا  باوری   های   مرا

می برد در  مصحف   باور  مرا

آزمونِ      سخت     بگذشتاندم

 تا  قبول   افتاد   آن   دلبر  مرا

داغ  بودم  داغ   تر  گشتم  مگر

 کوره  کرد  از آهن  آهنگر مرا

 من زجوشیدن چنین خشک آمدم

 عشق   آید  باز  سازد   تر مرا

شکیبا شمیم

جامهِ اشتباه

تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

جامهِ اشتباه

۳۶ الف  

روزه نخورده یی اگر، کج چه نهی کلاه را

 تازه سر سحر دهی  ، مژده ء  شام  ماه را

 کاغذ   سبز  را  نگر، سرخ  نوشته اندران

پاره  مکن   که  میدری،   جامه ء اشتباه را

    دست به کیسه چون بری ، شاد شود گدا وتو

شاد شوی به زعم خود ،  شاد کنی  گناه را 

  رنگ صدف چو می پرد ، از تپش  سیاه دل

قهر   کند  سفید  را ،  مست کند   سیاه  را 

  رهگذری چو می رسد ، درب سلام باز کن

 یا  منشین  کنار ره  ،  یا  بگشای   راه  را

عزم چو سنگ باشدت ، روزه به آب نشکند

دهل بگیر  و  ریسمان ،  آب بریز   چاه  را

چشم به هم منه دگر سقف چوبی ستون بود ،

پاک  بکن  ز دفترت ، واژه ء   سر پناه  را

 سر مگذار پای کس ، پای کجا  و  سر کجا

خیز به پا  و راست شو ، تاج  گذار شاه را

شکیبا شمیم

حاصلِ عمر

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

حاصل عمر

۳۵ الف

 کرد  خدا  نقش  چو   تصویر ما

 بسته  نشد  دست  به   زنجیر ما

نعمت خود ریخت همه سر به سر

 سبز   شود  نیک  که  تشجیر ما

 هیچ اگرحاصل ازاین عمر نیست

 هیچ   بود  هیچ   ز   تقصیر  ما

 داد   مگر   روز  ازل   دست ما

 هر چه که  امروز کند  گیر  ما ؟

 نی نه چنین  ظلم  به  ما  کرده او

 دست  خود  ماست  که  تقدیر ما

 شاه و گدا، شاه وگدا هست نیست

است  همش  حاصل  تدبیر ما

شکیبا شمیم

تشنه

تاریخ نشر: جمعه ۲۱ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰  می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

تشنه

۳۴ الف

تشنه هستم  آب  می خواهم خدا

موجی از دریاب  می خواهم خدا

قطره قطره  تشنه   تر سازد مرا

یک نفس سیلاب  می خواهم خدا

سیرم  از  دردانه   های   پر بها

گوهر  نایاب    می خواهم    خدا

گوهر    نایاب     بهرم    توستی

یک دل  بی تاب  می  خواهم خدا

تا تو بر احساس من شوری دهی

شعر های  ناب   می  خواهم  خدا

گر تو در خوابم  بیایی بعد از این

چشم بندم  خواب  می خواهم خدا

شکیبا شمیم

۷ جون ۲۰۱۸

آئینهِ دیدار

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۰ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی –۹ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا 

آیینه ء دیدار

۳۳ الف

 در  را بگو  فریاد  زن ،  کر ساز هر  دیوار را

در خواب  نه  خوابیده  را ،  بیدار کن  بیدار را

جام آر از  عشقش  مرا  ، تا عشق را لایق شوم

هوشیار کن دیوانه را ، سرمست کن هوشیار را

داسی بیار و ریشه کش، از هر کجا دل سر زند

دل بخش بر هر بی دلی  ، بی  دل بکن دلدار را

مهر و صفا را جمع کن ، ضربش بده تقسیم کن

بخل و حسد انبار  کن ،   آتش   بزن  انبار  را

باید چراغی آوری   ،   بر مغز  های  کور  ما

تاریک نه محراب  را  ، روشن  بکن  افکار را

کانِ  سخن  لبریز  شد ،  لبریز  تر  دیگر  مکن

اندر دهن  مهری بزن  ، آغاز   کن  کردار  را

سوز فراق آور گهی  ،  تا  نرم  سازد  سینه را

تا درد را درمان  کنی  ،  دردی  بده  بیمار  را

تن سیر ماند ساعتی  ، هر  چند  بسیارش  دهی

جان را به اندک سیر کن ،  گل  کار گندمزار را

یک شب برو در خویشتن، بین چیز ها اندر بدن

با   چشم   بست ه کن  نگه  ،  آیینهء  دیدار  را

شکیبا شمیم

۱۸ سپتامبر ۲۰۱۷

شکستِ آشنایی

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۸  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا .

شکست آشنایی

۳۲ الف

به خدا  که  من  نبودم   ز  چنین  تبار پیدا

و نه سبزه یی که  باشم  ز چنین  بهار پیدا

تبر خشونت امشب به سرم چو خورد محکم

به   تمام  لشکر  دل    نشود   سوار  پیدا

به خدا که شرمم آید  ز تن به خون نشسته

نکنی خدا دگر هم ، یک از این هزار پیدا

به خدا که بعد  چندی ، نه  دگر سفید ماند 

که سیه به روی عالم ، ز هر آن کنار پیدا

به  جوار  آشنایان  ،    بشکست   آشنایی

و ز   غیر  نقشی  ،  شده   در  جوار پیدا

به نهان نهان بگوبد  ، به سر   بهار ژاله

به فغان فغان  بگردد ،  غم ِ  آشکار پیدا .

شکیبا شمیم

۷ سپتامبر ۲۰۱۷

مغشوش

تاریخ نشر: دوشنبه ۱۷ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۶ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا .

مغشوش

۳۱ الف

از چشم تو افتیده ای ، این  من  چرا  این  من چرا ؟

بیجان مرا گر کرده یی، این  تن  چرا  این  تن  چرا؟

دستی  که   بالا   برده ام  ،  آنرا   نمی گیری  چرا ؟

پایی   که  سویت  می دود  ، از  بند بشکستن چرا ؟

گر برگ و بارم  داده یی ، بی برگ و بی بارم چرا ؟

 محکم خودت چون کرده یی ،کندن چرا کندن چرا ؟

حلقم ز خشکی چوب  شد  ، آبی  نمی ریزی  چرا ؟

گر نشنوی   آواز  من  ، گفتن    چرا   گفتن  چرا ؟

گر  هر  کجایی  ، پس  منم   تنها  چرا  تنها  چرا ؟

اینجایی  و  تا  کعبه پس ، رفتن  چرا  رفتن  چرا ؟

در  خواب  من  گر  آمدی ،  بیدار شاید  می شدم ؟

بیدار ِ من  گر کرده یی ،  خفتن  چرا  خفتن چرا ؟

پنهانی  و در هر  طرف  ،   پیدا چرا   پیدا  چرا ؟

پیدایی و پس این همه ،  جستن چرا جستن چرا ؟

شکیبا شمیم

بغض

تاریخ نشر : جمعه ۱۴ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

بغض

۳۰ الف  

دهانم   قفل  می بندی  خدا   بندد  دهانت را

خدا بندد  گره اندر گره  یک   یک  بیانت را

دهانم  بستی  و از  استخوانم   آتشی  خیزد

همین آتش   بسوزد   بند بند  استخوانت را

خدایی  می کنی  بر من خدا   باشد  گواه ما

که آخر خاک می ریزد خدا خود هر گمانت را

دلم را ذره ذره چون شکستی هیچ می دانی ؟

که هر یک ذره اش نشتر زند نوک زبانت را

من آن مرغی که  با تو آشیانی ساختم یکجا

تو می خیزی و  ویران می نمایی آشیانت را

گلویم را گرفته بغض  و می خواهم  بترکانم

به فریادی   ببرم   تار  تار   ریسمانت  را

شکیبا شمیم

۷ جنوری ۲۰۱۹

بحرِ گهر

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا.

بحر گهر

۲۹ الف

 من ز تو غافل و برمن چه نظر  هاست ترا

 بی خبر از  خودم  افتیده   خبر هاست ترا

 تو نهانی  نظرت  با  من  و  من  می دانم

 که به سر منزل  مقصود  گذر هاست  ترا

 پرده  بر ظاهر خورشید  فتد  گر  سحری

 نور در  پرده  نویس د که هنر هاست ترا

 کوه  عصیان من  هر  چند   بلندی  گیرد

 در جزایی که  حقم  است  اگر هاست ترا

 سال ها درد کشم  در  پی  درمان   بدوم

 به  فقط  نیم  نگاهی  چه اثر هاست ترا

 بحر الطاف تو خوش باد که طوفان بکند

 که به هر قطره ای بحری ز گهر هاست ترا

 شکیبا شمیم

سکوتِ دیدار

تاریخ نشر : شنبه ۸ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا.

سکوت دیدار

۲۸ الف

خموش آیینه بگرفتم  که   ناگه  یار  شد  پیدا

غریوی  در  سکوت  مبهم    دیدار  شد  پیدا

به چشم خود همی دیدم غزل جاریست در خونم

بهشت از یک نگاه  دلکش   دلدار   شد پیدا

چرا فریاد می کردم ؟  نمی دانم   نمی دانم !

فقط دانم که در یک لحظه صد گلزار شد پیدا

فتاد  آیینه  از  دستم  ، م ثال  برگ  لرزیدم

هزاران پیچ و خم در جاده ی هموار شد پیدا

کنون در انتظار او ،  دلم   کابوس  می بیند

چه کردم من خدا داند که  زهر مار شد پیدا

خفاش هر شام می چرخد به دور بسترعشقم

چرا بین من و او یک نفس  دیوار شد پیدا ؟

شکیبا شمیم

بی من مشو

تاریخ نشر : جمعه ۷ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا.

بی من مشو

۲۷ الف

در من  بیا  بیدار شو  بیدار کن ای  من  مرا

جانم بشو جانم بده،این جان بگیر از تن مرا

سنگم  بده  کوهم  بکن  آبم  بده  بحرم بکن

از من مرو بی من مشو یادی مده  رفتن مرا

لعلم بیا مرجان بده، سختم  بگیر  آسان بده

آ ، مس بکن فولاد کن، آهن  مرا  آهن مرا

دانی که بیتو نیستم، هستم بکن  هستم بکن

ابرم بیا باران  بکن  ، آموز  باریدن   مرا .

شکیبا شمیم

چرا ؟

تاریخ نشر : دوشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

چرا ؟

۲۶ الف  

ای که  خود  گنجی  پی گنجی چرا ؟

سنگ  را  با کاه  می سنجی چرا  ؟

خود  جهانی  و جهان  داری  طلب

زانچه  ناید  زود  می رنجی  چرا ؟

شکیبا شمیم