۲۴ ساعت

صاحب دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه   ۱۰ قوس (آذر) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

          صاحب دل

هیچ یک میهن پرست و رهبرِ کامل نشد

یک تنِ در بین آن حضار صاحب  دل نشد

هر چه   کاریدن  بباغ  میهنِ  ما  خار بود

هرقدر پیوند زدیم  برخار هایى گُل نشد

نعره و میهن پرستى هریکى سر داد ولى

هیچ یک اکتور ازآن زاغ و زغن بلبل نشد

بهرِقدرت هریکى پُلداشت دستِ خویشرا

چون بقدرت میرسید از بهرِ مردم پُل نشد

هریکى آمد سرِ کار دورو بر ازخویش و قوم

صادق و خدمتگذار درلیست او شامل نشد

صاحبِ قصرو قلعه با زورو زر گردید همه

منزل و بام و درِ بیچاره ى   کاه گِل نشد

خر نداشته صاحب هرگونه موترها شدند

مرکبِ دهقان ملت  صاحبِ  یک جُل نشد

بهرِخود آسمان خراش و بهرِ مردم حرفِ مُفت

آن که جان داد بهرِ میهن صاحب آغیل نشد

حرفِ از عدل و عدالت هر یکى وردِ زبان

ملتِ در خون تپید ، پُرسانى از قاتل نشد

در ( فروغ ) این بدبختى ها هر آنچه شد

تا هنوز فریاد می دارند  تسلا  دل نشد

                   حسن شاه فروغ

                    ۲۹ نوامبر ۲۰۲۴

گرگِ جان خویش

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۴ قوس (آذر) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

عاشق دیدار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۲  عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

عقده  گلو گیر  شد ، ناله  دگرگون  شده

لاله  پُر از  درد و  داغ رونقِ  هامون شده

قطره ى  اشکِ  مرا  دیده  بَرُخسار  گفت

کاش که  بینم  ترا دیده  پُر از خون شده

پُشتِ  حجابِ  نگار   جوهرِ  نا محرمیست

عاشقِ دیدار  او  ، همسرِ  مجنون   شده

تیغِ دو آبرو  مُدام  بر سرِ من   می کشد

چین  به  جبین آورد  یار جگر خون  شده

لشکرى چنگیزِ  چشمِ در   صفى  آراسته

در پى تسخیرِ این عاشقِ   محزون  شده

دل زِ کف اش بُرده را ، غرق   تمنا  کند

عاشق بیچاره اش ، تابع   افسون  شده

شمعِ  فروزنده ى  ، کلبه ى   دلداده ام

مهرِ فروغ  بخش یار دردلم ا فزون شده

                حسن شاه فروغ

               ۲۸ اکتوبر ۲۰۲۴

   از من بشنو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

       از من بشنو      

عاشق شدن هم دل و  جگر میخواهد

در سنگرِ عشق  سینه  سپر میخواهد

دل دادن و پس گرفتنش آسان نیست

مجنون شدن و کوه و  کمر میخواهد

بى خوابى  و  انتظارى  و  چشم بَره

بنشسته  کنار و کنج   در   میخواهد

بر بند کمر  اگر  که  عاشق  شده ى

بر گیر  بکف  اگر  که  سَر  میخواهد

معشوقه که هست بودِ خود برتو دهد

در زندگى مرد و هم  سفر میخواهد

از من بشنو جوانِ دلداده  و  مَست

پرواز   بلند ،   بال   و پَر   میخواهد

هُشدار فریبِ  خال و  خط را نخورى

بر خود مَه پسند اگر که زر میخواهد

یارانِ   سرِ  کوچه  و   بازارى   مُدام

شوخ چشم بچه هاو فتنه گر میخواهد

عاشق   شدن   هم  هزار  پهلو دارد

در عشقِ  وطن ز  سَر گذر میخواهد

در پرتوِ   عشقِ   میهن ات گام زدن

بر خویش قبولِ صد  خطر میخواهد

مانندِ( فروغ ) بُریده از خویش و تبار

  آواره و   گریه   تا   سحر میخواهد

       جنرال حسن شاه فروغ      

         ۲۱ اکتوبر ۲۰۲۴          

سراى آخرت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۹ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

متهم بر سرکشى ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۹ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

   متهم بر سرکشى ها   

قیسِ عاشق  پیشه و  مجنونِ  لیلاى خودم

عاشقِ دشت و دمن مفتونِ صحراى خودم

کى زنم بر لب ز  جامِ فتنه و چال و فریب

مَستِ جام و  باده و صهبا و میناى خودم

ترکِ باغ  و گلشن و  گلزار از  دستِ رقیب

لانه بَردوش بلبلِ پُر سوز و  شیداى خودم

یوسفِ  افتاده در زندان   مصرِ  بى کسى

متهم  بر  سر کشى ها  از  ذلیخاى  خودم

دشمنِ جانم  برادر گشته  است  وا حسرتا

نامراد  در  زندگى  از  دستِ  ابناى خودم

ناخداى   کِشتى  بى  لنگرى   این  روزگار

غرقِ امواج و  تلاطم هاى  دریاى   خودم

دست شُسته از سرِ سُودو زیان این جهان

محو در  بحرى  تحیر غرقِ   دنیاى  خودم

دارِ دنیا را بقاى نیست مى بینم  به چشم

شرمسار  نزدِ خداوند  بعدِ   احیاى  خودم

چشم امید  دوخته بر رحمتِ   ربُ الجلیل

روزو شب در فکرِ حشرو یومِ فرداى خودم

گر خزانِ  نامرادى زرد و زارم   کرده  است

در( فروغِ ) لُطف حق استاده بَر پاى خودم

جنرال حسن شاه فروغ         

سراسیمه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۴ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سراسیمه

جان و جگر از  وضعِ  بدخشان  خبرم  دِه

از  زیرِ   چهار   روى   خیابان  خبرم   دِه

از مندوى کهنه  و   هر  آنچه   شده  نو

از  هر  گذر و  رسته  و  دُکان  خبرم  دِه

زآن کوکچه ى کرده دونیم لعلِ بدخش را

سرکش بوَدو مَست و خروشان  خبرم دِه

یک عُمر شده غوطه  نخوردم  به کنارش

گر بهرِ شِنا  جمع  شده  یاران  خبرم دِه

هرچند که محروم شده ى سازو سرودید

وز دشتِ قُرغ میله ى دوستان خبرم دِه

دانم که بسى خسته و دلگیرو غمین اید

گر دیدى کسى با  لبِ  خندان  خبرم دِه

بشکسته اگر چنگ و  رُباب تبله و تارى

گر بر سرِدشت دیدى غزلخوان خبرم دِه

از گردشِ این  چرخ   سراسیمه  نگردید

از  حوصله  و  صبرِ  جوانان  خبرم دِه

بر زخمِ دل و دیده کم نورِ ( فروغ ات )

آنجا اگر است دارو  و درمان  خبرم  دِه

گویند که امسال بدخشان جم و جوشست

زآن پیش که مرا میکنى مهمان خبرم دِه

حسن شاه فروغ

۱ سپتامبر ۲۰۲۴

پیام تبریکی محترم جنرال حسن شاه فروغ

تاریخ نشر : پنجشنبه ۵ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۶ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

پیام تبریکی محترم جنرال حسن شاه فروغ

هر یکى کاو بر خلافِ  دشمنى  و  جنگ بوَد

 بیست و چار ساعت بفکرِ رونقِ فرهنگ بوَد

 یاهو

 با استفاده از فرصتِ دست داده هفدهمین سالروز ایجاد و تاسیس سایتِ وزین ٢۴ ساعت را که به ابتکار و زحمت کشى شبانه روزى ( آقاى مهدى بشیر ) هفده سال قبل از امروز روى دست گرفته شده بود و بنده یکى از همکاران قلمى او میباشم تبریک و تهنیت گفته زحمات او را قابل قدر دانسته از بارگاه خداوند برایش آرزوى صحت و سلامتى و سربلندى را مینمایم قابل ذکر و یاد آورى میدانم که مهدى بشیر عزیز با حوصله مندى تمام بدور از هر گونه تعصب باوجود مشکلات زندگى و مریضى هاى دوامدار که داشتند منحیث فرزند اصیل و فرهنگ دوست وطن ما در پخش و نشر مطالب و مضامین و سروده هاى عزیزان و حفظ و رشد فرهنگ در دیار غربت نقش بسزاى داشته و دارند همچنان این روز خجسته را براى قیوم جان بشیر هروی که براى فعلاً مسولیت رهبرى و اداره و منجمنت این سایت را بعهده دارند و همه علاقه مندان تبریک گفته موفقیت هرچه بیشتر آنرا خواهانم.

 والسلام

 جنرال حسن شاه فروغ

مخمس استقبالیه در وصف سجایای احمد محمود امپراطور

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

تقدیم به احمد محمود امپراطور

محمودِ دل شکستــــــــه و  شیرین خیالِ من

ناهیـــــدِ  شام  و زهـــره و  رنگین  هلال من

قامت بلندو خوش خط و یوسف جمالِ من

زیبــا سرایـــــى دُرِ  سُخن ، خوش  مقالِ من

روشنــــــــــگرِ  زمانه  و  صاحب   کمال  من

**********

هـــر یک  سُـــــــــرودِ  دلکشِ  تو دلبرى کند

در آسمـــــــانِ  شعـــر  و  ادب  سرورى کند

اندر میــانِ   ســـــــــوژه  کـــلام  داورى  کند

در سبک و شیوه هــــــر یکى  نو آورى کند

در خامه ات نبـــوغ  بوٓد  خوش  روالِ من

**********

محمودى ! از سُروده بوٓد  هرسو لشکرت

ســــر لشکرِ سپاه تویى و  خامه عسکرت

فکرِ سلیـــم و توسنِ عقـــل است افسرت

خالق به  هــــــرِ کجاى  بوٓد  یار و  یاورت

در چنگ گرفت عُقابِ  تو مُرغ خیالِ من

**********

انــــــدر کنارِ ملتِ سخت   کــــــوش  بلبلى

از هر گُلابِ باغ و  چمن کرده  خوش گُلى

زیبد به لب ، خنـــــــده و  بٓر دوش کاکُلى

دُردى کشى زمانــــه و ساقىء خوش دلى

جانم به پُرس  فرصتى گر بوٓد ز حالِ من

**********

خصــــمِ دیار و میهنِ  تو  ســـــرنگون باد

کاخِ سِتم  ، زیر و  زبـــــــــــر  واژگون باد

نفرین بٓر  اجانب و  افـــــــــــــرادِ دون باد

إقبـــــــال بلند و توسنِ بخت رهنمون باد

برمن ( فروغ ) دیده تویى نو نهــالِ من

حسن شاه فروغ

شرمنده ی دهر

تاریخ نشر : یکشنبه ۷  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شرمنده ى دهر

در صحنِ  سیاست همه  بدنام شدیم

بى سقف ودرو خانه و بى بام شدیم

نا خوانده  سبق  در آزمونِ  سختى

مشروط  نمانده  بلکه   ناکام   شدیم

یک عمر بجنگ و قتل  خود پرداخته

تابع  به  امرِ خصم سر انجام  شدیم

بنشسته بکُرسى هاى قدرت سرزور

گُم  کرده رَه  و  دچارِ  اوهام  شدیم

برباد   وطن زمانى   گردید  که  ما

درپاى رقیب وخصمِ خود لام  شدیم

پابند  زبان  و سمت  و قوم گردیده

دین  کرده رها  بسوى  اقوام  شدیم

تشویق  بقتلِ  همدگر  مردم  خویش

سیقل زده تیغِ  جهل  سرسام   شدیم

یک  عمر براى   دیگران   چاه  کنده

خود مَست و خُمارِ باده و جام شدیم

در فکرِ وطن نبوده یک  لحظه ى هم

شرمنده ى   دهر   نا بهنگام   شدیم

در دیگِ سیاست دیگران پُخته شوند

ما  کله  خراب  نپُخته  و خام  شدیم

اینجاست  که رسواى جهان گردیده

از مُلکِ  فرار صبح  یا   شام  شدیم

آواره   بدورى  این  جهان  گردیده

در چال  خود افتاده  و بر دام سدیم

درمتنِ سرودِ من (فروغِ ) دردیست

قربانى خود فروش وخود کام شدیم

حسن شاه فروغ

۲۸ جولای ۲۰۲۴

گلوگیر

تاریخ نشر : شنبه ۶  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گلوگیر

مى نشینم سرى رَه تاکه نگار  تیر شوَد

هیچ فرقى نکند   هر چه سرم  دیر شود

بهرِمجنون شده ها ترس و هراسِ نبوَد

بگذار قصه ى عشقم که زمینگیر شود

سنگِ طفلان بگذارید که  بارد به سرم

گر بَدستورِ رقیب هر یکى  درگیر شود

من دلى داده بَیار ، پس نتوانم  بگرفت

گر همه  اهل  همین  دهر گلو گیر شود

بیستونى نتوان   ساخت  که  فرهاد نیم

سینه سازم سپر هر مُژه ورا تیر شود

در (فروغِ ) غزلم واقیعتِ پنهان است

عشق باخود ببرم تن که زمینگیر شود

به امیدِ که  ببینم رُخ   یکدانه ى  خود

نتوان بست رَهى  اشکى سرازیر شود

حسن شاه فروغ

۲۶ جولای ۲۰۲۴

دیده درا

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دیده درا

جانا  به  تیرِ غمزه  دلم   را  شگافتى

ظالم بغیرِ   من ،  دگر  کس   نیافتى ؟

اى شوخ چشمِ  دیده درا،  از براى چه

دل از برم   ربوده  و  بَعد   رُو بِتافتى

با یک  چنین   شیوه ى از  دلربایى ها

گویا که عاشق ام نشده  ، دل  نباختى

عادت نموده ام بهمه خود نمایى هات

شادم که غیرِ من ، بهیچ یک نساختى

گفتى بحرفِ مردمِ   بَدگو  نکرده یى

پس بهر چه در آتش هجران گداختى

هستى ( فروغِ ) دیده وجان دلم مدام

ستایل  پسند  بوده ، گلى  یکنواختى

بریاد دارى روزى چنین گفتمت زود

بر رُو  کشیده  خنجرِ  ابرو  بتاختى

حسن شاه فروغ

۹ جولای ۲۰۲۴

قربانی

تاریخ نشر : شنبه ۳۰  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قربانی 

هموطن دردِ من و ماو تو همخوانى داشت

آن زمانِ  که  وطن  بیسر و سامانى داشت

من و تو هر دو فریبِ دگران خورده بودیم

سُرخ و سبز هردو بسى قاتل و یا جانى داشت

جانبِ من  همه بى  تجربه و خود خواه بود

تیغِ  دستِ  تو  مگر  جوهرِ   نادانى  داشت

آنچه  از  دستِ   تو  سر   زد   بنام   اسلام

کى به احکام  خدا منطبق  همخوانى   داشت

دین فقط پیروى احکامِ  خدا  هست  و رسُول

باید  اسماعیلِ  خود  راهى  قربانى    داشت

تو  کمر  بستى  پى  کُشتن  و  قتلِ  دیگران

کُشتى آنرا که  ز هفت پُشت مسلمانى داشت

تو فقط  لُچ  کده  پا را پى از غصب  و فساد

خالق ،  آگاهى ز هر نقشه ى  پنهانى داشت

گاهى  بر فکرى وطن ، نفع و زیانش نشدى

دوست  بیرونى تو نقشه ى  شیطانى  داشت

رهبر و  عالم   و دانشورِ تو  عاشقِ  جنگ

نقشِ بر بادى درین  قصه ى طولانى داشت

خاکِ  من  کشور من  مردمِ رنج دیده ى من

داغِ   نفرت   بدل   آهنگِ  پشیمانى  داشت

این  همه  باعث  آن  شد  که  خدا قهر شود

کبرو  نخوَت  سر انجام  ، پریشانى  داشت

آن همه ظلم  و جفا هاى که  سر زد زِ سلف

در وطن خاک بسرى عالمى  ویرانى داشت

عدل  و  انصاف  بکن  پیشه  و آغوش بکشا

قدرتِ  مُلک که  خداوند  بتو  ارزانى  داشت

همه  آن  هایى  گذشت  لافِ   مسلمانى  زد

پُشتِ بیداد و  سِتم  اکتِ  نماز  خوانى داشت

بسى    حمامه   و   تسبیح   و   قباى   رنگین

سرِ منبر همه وقت عادتِ رجز خوانى داشت

بُرد با آن کسى است از سرى إخلاص بوطن

مرزِ تبعیض بشکست خصلتِ انسانى  داشت

نسزد  تا  به  ابد   جنگ  و  جدل  در  کشور

نتوان  با   سِتم   و  ظلم   ، حُکمرانى  داشت

در (فروغِ )  همه  آن ظلم و جفا کجروى ها

ملتِ  مایلِ   صلح  ،  ذوقِ  مسلمانى  داشت

حسن شاه فروغ

۷ جولای ۲۰۲۴

در پی آبادی

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

در پى آبادى

اى که ادب پیشه   ادب  پرورى

دور زِ ادب جانب  کس  ننگرى

هر یکى  دانا  که  سخنگو  بوَد

مردِ   ظریف   آدمِ    نیکو  بوَد

با سُخنِ  نرم  چو  ساحر شوى

جذب کسان کرده و ماهر شوى

آدمِ  دانا  که   سُخن  سنج  شود

صاحب فرهنگِ پُر  از گنج شود

بحر شدى در دلِ  خود  جوشدار

خوب و بدِ قطره   فراموش دار

شاخِ پُر از میوه ى پُر بار باش

کاجِ  بلند  دوستِ  سپیدار باش

خامه مدام در رَهى  اندیشه زن

غیرى تعصب، رگ و ریشه زن

هیچ  بدردت  نخورد  این و آن

خویش نگهدارو بمان در امان

حرف من و ما و تو پیهم مزن

خامه  چو شمشیر دمادم  مزن

در سخن خویش کسى کم مزن

جمله  نسنجیده  بیک  دَم  مزن

توسنِ حرف و  سُخنت باز دار

حرف خطا رفته ى خود ساز دار

گفتنى ها  خیلى  زیادست رفیق

آدمِ  افتاده  بدور  است  شفیق

آگهم از حالِ تو  اى  هموطن

دردِ تو شد مایه ى هر دردِ من

البته  تقدیر   چنین   رفته  تا

مدتى چندى شویم  از هم جدا

علت نا شکرى  ما  شد  چنین

در  بَدر  آواره  بروى  زمین

ترکِ وطن کرده  بهر یک دیار

رفته زِ دست میهن و دارو ندار

داده فروغِ وطن از دستِ خویش

بیوطن و غمزده خوارو پریش

در   پى آبادى   میهن   شوید

بهرِ وطن همچو سرو تن شوید

حسن شاه فروغ

۵ جولای ۲۰۲۴

خواب

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خواب

ناگه  کنارِ  بستر ،  سر زد  یکى نگارى

رنجیده خاطر ازمن ، آن شوخِ دلفگارى

زرخند بلب نمایان ، در ظاهرش پریشان

بر کف گرفته جامى ، گفتا که میل دارى

پاشان  بروى  شانه ،  افگنده  خرمنِ مو

لرزان  قدم  بسویم  با چشمِ   پُر خمارى

بر خواسته  ز جایم  ، دلهره  و  پریشان

بِفشُرد مرا درآغوش ، از روى بیقرارى

گفتم رمیده  آهو  ، یک  عُمر  در  کجایى

گفتا گذار  ما را ،  برگو چه  حال  دارى

گفتم که دور از یار ، با دردو غم گرفتار

با صبر و برده بارى ، یک عُمر انتظارى

هرگز بفکرو ذهنم ، یکبار  خطور نکرده

با رنگ  زرد  بینم  ، بشکسته  اعتبارى

برگو ببینم از چه ؟ ترک ام  نمودى جانا

بر گشته  با  ندامت ، اظهار  شرمسارى

گفتا که خواب  بینى ، من  نیستم  کنارت

آواره چون ( فروغ ) ام درشهرو از دیار

حسن شاه فروغ

۳ جولای ۲۰۲۴

صعب العلاج

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

صعب العلاج

ترا صعبُ العلاج  دردیست مرا  در نسخه دارویش

کُحل  بَر  چشم  میدار  گردى  خیزد  از سرِ کویش

اگر   خواهى    نسازى   تیره     کانونِ   محبت را

میاور بر زبان  الفاظِ   زشت    چینى   به  ابرویش

وگر خواهى  گذارد  پینه  بر هر   زخمى  ناسورت

بکش  دستى  ز  الطاف  و محبت  بر سَرو  رویش

حضورِ  جمله  فرزندان  و  فامیل  حُرمتش  میدار

بگو  قربانِ  آن  چشمانِ  پُر  افسون   و  جادویش

نوازش  بهترین   رَسم  و  رواجِ  مهربانى  هاست

بگیرش   سخت   در آغوش   استشمام   گیسویش

همیشه    شاکر  و  منت    گذار و   عزتش   میدار

دلش  بر دست  گیر  و  با محبت   مَیل   بر سویش

گذار  یکسو  برادر ،  زن  ستیزى  هاى   میهن را

تلاش  میدار خواهر  ، تا  نسازى زشت و بدخویش

هر آنکس  نسخه  را   با  چرب  زبان  ها  بیازماید

( فروغِ ) دیده مى بخشد  بَچشمان  یارى مهرویش

حسن شاه فروغ

۲۹ جون ۲۰۲۴

کهنه بدوش

تاریخ نشر : پنجشنبه ۷ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

کهنه بدوش

دانا همه جا مردمِ کم حرف و خموش است

هر یک سُخنش قابلِ هضم  لایق نوش است

دیگى که در آن پخته  غذا ، نیست صدایى

خام بوده غذا هایکه دیگ در سرِ جوش است

فرهنگ و ادب ، کهنه  و   فرسوده نگردد

آثارِ کُهن ، لایق حفظ ،  واجبِ پوش است

هر چند بسى  ذوق  زده ى    نو شده اما

در کُهنه فروشى هنوز جوش و خروش است

پیرانه سران ، کُهنه خر و  کهنه پسند اند

هر کُهنه پسند   ، آدمِ أنتیک  فروش است

امروز   جهان   د ر   پى   آثار  قدیم اند

نو ساخته از کهنه همه صاحبِ هوش است

یک عُمر سفر کرده ( فروغ ) پُر غم و دردى

فرسوده بدن ، آبله پا ، کُهنه بدوش است

حسن شاه فروغ

۲۲ جون ۲۰۲۴

خاطرات

تاریخ نشر: پنجشنبه ۳۱ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

خاطرات

دفترِ از  خاطراتم   خورد   ورق

خوانده  آمد تا که  بر گیرم سبق

طفلى را بگذاشته یکسو نوجوان

در میانِ   دِه  با  خورد  و  کلان

دوستان هم  صنفى هاى مهربان

زیرک وشوخ خوش مزاق ونکته دان

مهربان   استاد   هاى   پُر  گهر

بهرِ  شاگردان  هر یک  چون پدر

هریکى  را  چون  پسر  پنداشته

علم  و دانش در کفش  بگذاشته

با وجود  آن همه  تنگدستى  ها

شاد  بودیم  با  تمام  مستى  ها

کس   بفکرِ  منزل  و ماوا  نبود

چای ونانى داشت گر شوربا نبود

بی سوادى  بود  اما  جهل  نبود

در  میانِ   بیسواد  نا  اهل  نبود

از خصومت  هیچ  آثارش  نبود

رسته  و دوکان  و بازارش نبود

کس بدین ومذهبت کارى نداشت

وز مسلمانى همه عارى نداشت

دین ودولت هم بتوکارى نداشت

اینقدر معمار و  نجارى  نداشت

ترک وتاجیک اوزبیک و پشتون همه

با هزاره  یک  دل و مصؤن همه

چون برادر یک دل  یک تن بودند

در شجاعت  وارث  میهن بودند

از  دل   این   خاک   مردان  دلیر

هر تجاوز گر براندند همچو شیر

اتحاد  و   اتفاق    و   یک   دلى

جوش  می زد در سرودِ  همدلى

خانه ى  اهریمنان  گردد  خراب

با سیاست بازى هاى  بى حساب

کیشت کردند در میان  تخمِ نفاق

سبز  گردید  خار   هاى   افتراق

از میانِ  هر خصومت   پیشه ى

دسته  بنمودند   تبر  یا  تیشه ى

بهرِ   قطع  سروِ نو رسته  بباغ

شستشو  دادند  هر یک  را دماغ

عده ى    افکارِ     نو    آموختند

آتشى  در ملک   خود    افروختند

عده ى گردید  اجبر و  زر خرید

رهبرو شیخ  پیرو پیشوا و مرید

رانو زد بر نزد  خصم  خویشتن

تا   فرا   گیرند     رموز   کُشتن

روزوشب درسِ خرابى خوانده باز

تحت  نام  دین   بگرفتند    جواز

تا که  برگردند   بمُلکِ    خویشتن

هریکى  را سر جدا د ارند ز تن

در میان  این همه  از  گیر و دار

وز  دو جانب  قتل  هاى  بیشمار

عده ى   میهن  پرست  با   وقار

تحت  تاثیر  فریب  و  یا   شعار

در صفِ سرخ و سفید مردانه وار

جان باختند بى حساب و بیشمار

سر   فدا   کردند  براى  میهنى

تا که بر قدرت رسیدند چند تنى

بعد از آن کس نامى از ایشان نبُرد

خاندان و اهل شان  از  فقر مُرد

آنچه می گفتند شعارى بیش نبود

کافر و مسلم  میانِ  خویش  نود

دزد  و  غارتگر    بهم   آمیختند

با چغُل  خاکِ   وطن   را  بیختند

هر یکى از  بی سواد  و  بى هنر

سرکس و سر زورو هرعاق پدر

صاحب کرچ و کلاه  افسر شدند

مالک  قصر و قلع   موتر  شدند

آنکه  او را  از پدر یک خر نبود

گاوِ پیر  و  یک   بزِ  لأغر  نبود

گویى ازهفت پشت دولت داربود

بر سرى  صد ها  نفر بادا ر بود

تاکه خویش وقوم منصب دارشد

نظم و قانون روزبروز مردارشد

ارتجاع نگذاسته بوددست زیرسر

نوکران  بگرفته  بود   زیرِ  نظر

چون خرابى ها به أوج خودرسید

سیل  دگر از  پشاور   در  رسید

نظم نیم بند ریشه و بنیاد  شُست

دفترو دیوان   از تهداب  شُست

خود سرى بود زور گویى وجنون

دست در شمشیرى آلوده  بخون

کوچه وپسکوچه هرسوجنگ بود

نیست ونابود مردم وفرهنگ بود

از  جنایت   ها   نیارم   بر زبان

تا نسوزد  خامه  را کام  و دهان

اجنبى ها  ناظرِ این   صحنه بود

هر کجا موجود در این پهنه بود

زآنسبب طرح وپلان تازه ریخت

ز آسمان دالر بروى جمله بیخت

گفت هریک  تا  که  ملیونر شود

گوش بفرمان نوکر و چاکر شود

الخلاصه  رهبران    نوکر  شدند

پیش  گام آن   همه   کافر  شدند

روس را با دستِ خود آورده اند

دالِ  پاکستان  بناحق  خورده اند

سر   بپاى     امریکا    بگذاشته

خاکِ خود  را زیر و  پا بگذاشته

سال ها روکش  بروى  دین شده

تحت  امرِ کافر  و بى   دین شده

(ازآلف تا ى ) وطن  را سوختند

آتشى  در  مُلک  خود   افروختند

در پى صلح و صفا نگذاسته گام

در سیاست هفته فهم  و کله خام

در پى اندوخت  سیم  و زر شدند

زر خرید   و  چاکرِ    دالر  شدند

چانس میهن دارى از دست داده اند

تا   بپاى  اجنبى  سر  مانده  اند

اى سیاست  باخته   هاى  بى هنر

بس کنید  بهر خدا از  شور و شر

بهر برگشتن  بقدرت   باز  چنین

سرخ نسازازخون فرزند سرزمین

اى  عزیزان   و   جوانان   وطن

اى که هستید بهرمیهن روح وتن

دست  بر دارید   ازین   دلال  ها

زین  همه  کوزه گر  و  کُلال  ها

بهرِ  قطع  جنگ  بر  خیزید  بپا

جنگ نمى آرد بمُلک صلح  وصفا

عُمرما درجنگ  هاى  صرف شد

سر سفید اکنون  بسان  برف شد

هیچ سودى را نبردیم ما ز جنگ

گشته آواره زدست رفت نام وننگ

در   پى   آبادى      میهن   شوید

خارِ  چشمِ  هر یکى  دشمن شوید

از غلامى  جمله  بر دارید  دست

سر ندارید  نزدِ  پاکستان    پست

آمریکا  هرگز نبوده  دوست تان

جاى دالرخورده گوشت وپوست تان

در سیاست   مادرِ  شیطان   بوَد

هر خرابى  در جهان  از آن بوَد

بردرِروس بعد ازین زوزه مَکش

ماس مایه کرده  از کوزه  مکش

از سیاست هاى ایران  کن گریز

چون زند شهرگ مدام با تیغ تیز

دست بسوى مردم خود کن دراز

ترک و تاجیک را ازآن خود بساز

با   هزاره   می توان  دلشاد بود

صاحب   یک    کشور  آباد  بود

در جهان فرزند او نام آور است

وارثین  و  پاسدار  کشور  است

زن  ستیزى  را  بدور  بگذاشته

خواهران  بر دردو غم نگذاسته

دربِ مکتب باز دارید بعد  ازین

حُکم خالق در تعالیم است  چنین

گر  روانى   در رهى  دین  خدا

پیروِ شرعِ شریف مصطفى (ص)

با   عدالت   بایدت  رفتار   کرد

مرزِ سمت و قوم را هموار کرد

گر عدلت  پیشه  می دارى بملک

چون درختى ریشه میدارى بمُلک

گر  خیانت  پیشه  میدارى  بِدان

تیشه بر آن  ریشه  میدارى بِدان

در ( فروغِ )  خاطراتِ  خویشتن

جسته و بگریخته گفتم چند سُخن

حسن شاه فروغ

۱۹ جون ۲۰۲۴

لندن

دلِ آواره

تاریخ نشر: یکشنبه ۲۷  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دلِ آواره

ایندلِ   نغمه   سرا ساز  و سُخن میخواهد

باغى بالا   و  چمن  زارِ   وطن  میخواهد

گوشه ى    لَم   زده  و  خاطرِ  آرام  دَمى

فارغ از دغدغه و رنج و  محن  میخواهد

یک صراحى پُر از باده و یک  ساقى شوخ

سَرو قد پسته لب و غنچه   دهن میخواهد

جایى باشد  که  بجز  باده   و  الفت  نبوَد

آنقدر سَر بکشم   تا   دل    من   میخواهد

هر قدر مست شدم بر  سرِ   دوشم   نبرند

سرِ من سجده بر آن خاکِ   کُهن  میخواهد

مست گردیده ببوسم  همه   رویده  ز خاک

بوسه ى گرمِ  مرا  سرو  سِمن   میخواهد

خاکِ من منتظرِ آن همه گرم  بوسى هاست

بوسه از صدق و صفا خاکِ  وطن میخواهد

بهر بر  بستنِ   ظالم   بسرِ    چوبه ى  دار

از عدالت  عمَر ، از  عدل  رَسن  میخواهد

دامنِ مملکت   ام پاک   ز   هر  جانى   دهر

باغ و راغ اش همه بى زاغ و زغن میخواهد

دل آواره  ( فروغ )  بسکه  بتنگ  آمده است

آب و  خاکِ  وطن  و دشت و  دمن  میخواهد

حسن شاه فروغ

۱۲ جون ۲۰۲۴  میلادی

عرضِ حال

تاریخ نشر: سه شنبه ۲۲  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عرضِ حا ل

بجُز خالق  ز پُشتِ  پرده ى  عالم  نمی داند

ترا هم بردل آن دردیست نا محرم  نمی داند

بهریک عرض حالِ دل  نمودن سودمند نبوَد

کسانى  شاد زیستند  وز دل پُرغم نمی داند

نگهدارقطره هاى اشکِ  درد آلودِ چشمت را

که خارى گلستان از  ریزش شبنم نمی داند

مکن ازسیلِ اشکت جاده ى  رُخسار را ویران

کزین ویرانگرى جُز دامنِ  پُر نم  نمی داند

دلى درد دیده ى خود را تسلى دِه نریز اشکى

که دردِ چشمِ در این دهر را مرهم نمی داند

فراق و غربت و دورى میهن میدهد رنجت

شکایت هر قدر دارى بیش و کم  نمی داند

فروغ و الفت و مهرِ وطن درسینه پنهان دار

بجز فانوس  سوزِ شعله ى مُبهم نمی داند

وطندارم ، گلیمِ ماتم و غم از وطن برچین

جهان گردیده کوروکر، ازآن ماتم نمی داند

حسن شاه فروغ

۹ جون ۲۰۲۴

بیخبر

تاریخ نشر: دوشنبه ۲۱  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

بیخبر

قدم بر جاى پاى  خصمِ  خاکِ   میهنت مگذار

که بعدِ هر قدم  در پیش  رویت خار گستردند

بسختى آن  همه   کوه  کُتل   پیموده  و دیدیم

بدستِ مردمِ  نا  اهل  و  بى هنجار   گستردند

براى مردمِ کاو سال ها  در خواب  غفلت بود

ز خارى افتراق  بر هر  درو  دیوار  گستردند

مرو برآن رهى جز مرگ وکُشتارو جنون نبوَد

کمین اندر  مَسیرت  دام  ها  بسیار  گستردند

شکسته شیشه ى شأن و غرورو عزت خود را

بپیش پاى خصمِ  خویشتن  هر با ر گستردند

اجیرى اجنبى  گردید هر یک  بهرِ سُودِ خویش

چو پاى  انداز برایش  دالر و کلدار  گستردند

مسلمان  بوده  اما  بى خبر از  دین  باعث شد

نفاق و دشمنى   در  بینِ هر  دیندار  گستردند

چنان  برجانِ هم افتاده  خونِ  یک دگر ریختیم

که گویى رنگ سرخ درکوچه و بازار گستردند

غلامى را بسى کرده  قبول  از  بهرِ زورو زر

بپاى دشمنان  شأن و شرف  بى عار گستردند

سر انجام در فروغ این همه میهن فروشى ها

گلیمِ  شامِ غم  در مُلک   چندین  بار  گستردند

حسن شاه فروغ

۶ جون ۲۰۲۴

سراشیبِ زمان

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۵ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

سراشیبِ زمان

آنکه بر عیبِ تو انگشت  نگذارد هر بار

احترامش بنما دوست  و رفیقش مشمار

دوست آنست که  ورا  خصلتِ آیینه بوَد

انعکاس می دهد آیینه که  بیند   صد بار

تلخ حرفى بسُخن هرکه نمود نرم دلست

سنگدل یابى بسى آنکه بوَد خوش گفتار

باخم و پیچِ کسى شیفته فریبش نخورى

تا که افتاده بدام  ناله  ندارى   زار زار

بسملِ دامِ هوس  را نتوان   داد   نجات

سَربسنگ میخورد آخرهمه جا بَد رفتار

سرگذشت مکتبِ از تجربه   و  پند بوَد

زندگى داده ز دست عُمر نبازید  بقمار

درسراشیبِ زمان هرچه که آید گذراست

قدرت و زورو زرو مستی مَى ، رنجِ خمار

اندرین بازى دهر هریکى را  نوبتى هست

عُمرِ ما در گذرو روزو مه و  سال بشمار

پیش از آن روز ( فروغ ) بارِسفر بربندى

شُکرِ فرصت بنما و سُخنى چند بگذار

حسن شاه فروغ

۴ جون ۲۰۲۴

چه خوب میشد

تاریخ نشر: یکشنبه ۱۳ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

چه خوب میشد

کجا خوردیم  فریب  خصم گر هُشیار میبودند

نمى شد  کشورى  تاراج  گر   بیدار میبودند

بمنزل میرسیدیم گرچه مشکل بود امکانداشت

اگر   با  ساربانِ   قافله     همکار    میبودند

وطن در منجلاب خ انه  سوزى در نمى افتاد

اگر از صدق و از دل رهبر و سردار میبودند

چه بهتر بود که تسلیم رضاى کردگارِ خویش

نه   افتاده   به  پاى  اجنبى  ، دیندار  میبودند

نبود بر خصمِ  میهن جاى  پایى اندرین کشور

اگر میهن پرست  و  جمله  سنگر دار میبودند

نبود آگاه  ز رمز و رازِ ک شور  دشمنان  مُلک

اگر صادق  بدولت  صاحبِ    اسرار   میبودند

چه خوب میشد بجاى دشمنى باخویشتن هریک

درونِ  آستینِ  خصمِ  خود  چون  مار میبودند

نبودیم  خارِ چشم  آواره  بر هر گوشه ى  دنیا

وگر هر ظالمى با  رَحم  و مردم   دار  میبودند

چو مومن میتوان بر نفع خاک و مردم خود بود

نه  غدار و  ستمگر گر  همه  غمخوار میبودند

چه میشد جاى غصب وغارت و چورو چپاول ها

بضدِ   غارت   و  غارتگر  و   طرار   میبودند

( فروغِ ) عزت و شأن و شرف را حفظ بنموده

سیاست  پیشه ى  با  قدر و عزت  دار میبودند

حسن شاه فروغ

۱ جون ۲۰۲۴

سوداگر

تاریخ نشر: پنجشنبه ۱۰ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا​

سوداگر

تا چند زِ سرِ جور  و  جفا  زور فروشید

بر پیرو جوان  ا لبسه ى  گور  فروشید

در بسترِ بیمارى  کسى   جان    بسپارد

نا رفته  بگور  تحفه ى  کافور  فروشید

درآیینه ى خود  نگرى  دیده    بخود تا

قهرو غضبِ خویش چو اکتور  فروشید

سوداى جهان نقد بوَد ،   دست  بدستى

سوداى شما نسیه  و از  دور   فروشید

سوداگرِ پیشین پُر از چال  و و  ریا بود

بى چال و ریا سرکش و مغرور فروشید

بیداد کند فقر به   هر گو شه ى   کشور

تا لُقمه ترو خشک  به  مزدور فروشید

زین زور فروشى بَغریب بهترش آنست

قصرو قلع ى غاصب و  منفور فروشید

از قهرو غضب کاسته   بر عدل   فزاید

وز   عدلِ  سلیمان  بهر  مور   فروشید

بگذشته  فراموش    نما   حاکمِ  شهرى

تا چند  سخنِ زور  به  مجبور  فروشید

گُم کرده رهِ خویش  ندانیم   بکجا  رفت

از بهرِ( فروغ ) درشبِ تارنور فروشید

حسن شاه فروغ

۲۹ می ۲۰۲۴

شیرینی کلام

تاریخ نشر: دوشنبه ۷ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

شیرینى کلام

تمناى    وصال   و   دیدن  یار

بهریک سمت و سویى  میکشاند

خیالش لحظه ى  نگذاشته آرام

سر  افگنده    بکویى   میکشاند

بدامِ  خود  فگنده  مرغِ  دل را

بهر یک  تارى  مویى   میکشاند

دماغم مَست از عطرِ دو  گیسو

گلاب و عطر و بویى  میکشاند

بگلزارِ  جمالش    خیره  گردم

ز بس دیدارى  رویى   میکشاند

ظرافت ها و شیرینى  کلام اش

مرا بر گفت و  گویى   میکشاند

(فروغ) حُسنِ مهتاب گونه ى او

دلم   بر    جستجویى   میکشاند

خُمار  باده   زآن    لعلِ  لبانش

مُدام  طرفِ   سبویى   میکشاند

حسن شاه فروغ

۲۲ می ۲۰۲۴