۲۴ ساعت

شـــیــرپـــرورد گــــــار (ع)

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه   ۲۵  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۱۴  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

به کعبه تولد، به مسجد شهید

شـــیــرپـــرورد گــــــار (ع)

عـلی، حـیــدر آن   شـیـر  پـرورد گـا ر

ســپـه دار  دین ،صا حب  ذوا لـفـقـار

عـلی، بـوالـحـسن هـمـسـرفـا طـمه

لـقــب صفـدر و  شـاه د لـدل ســـوار

وصی  محمّـد (ص) پـس از رحـلتش

ا مــا م ا ول، ا و ز هــشـت و  چـهـار

د رشـهـــرعــلــم محـمّــــد ،عـلـــی

نـشـا یـدرسـیـد ن، به شـهـر از دوار

سـلـونی سـلـونی، بـگـفـتی  عـلـی

که دارد چــنین  جُرئت  و   ا قـتــدار

به دنیا به  حکـمش ،   بگـردد  زمان

به عـقـبی قـسـیم جـِنان است ونار

عـلی  ، مـرهــم   درد  بـیـچـا رگا ن

بـرای  غـریبا ن ، عـلی   غـمگـسا ر

عـلی،مشکل آســان هـرمـشکـلی

عـلی، شیـریزدان   به هــر کار  زار

زجانبازیش  مشـرکان  شـد هَـلاک

زعـد لش بود دیـن حـق،   استـُوار

به کعــبـه تـولـد، به مسجـد شهیـد

نـد یـده به مـثلـش  ، د گـر  روزگار

بـه تـقــوا نـد یـده جـهـا ن مثـل او

نـمــا زشـبـش، دائمــا بـیـشــمــار

نمـودی عـبـا د ت به یـزدان خویش

بـه د ورازنظـرهـا به شب های تار

شــب قــدردا رد، چـونـسبـت به او

یکی سَجده آنـشـب،بهِ ازسی هـزار

بـحـق عـلـی، ای خـــدا ونــد گـار!

بــده حـیــد ری را، تـوآن  افـتـخـار

عـلـی را هـمـیـشـه کـنـد، پـیـروی

به راه عـلـی، جـا ن نـمـا یـد نـثار

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

١۶ اکتوبر٢٠٠۳

 فورت کا لنز

ا مریکا

مــــد فــــن آ بــــــــا ئــــی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۱  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  –۱۰  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

مــــد فــــن آ بــــــــا ئــــی

گـر بگـیـری   در  بـرم ،ای مـلک  بـی هـمتــای مـن

شــاد وخـرم میـنـمــا ئـی،ایـن  د ل شـیــدا ی مـن

تا   بکی  از    درد  هجرا نت ، شب  و روزم حـزیــن

ای که دا ما نـت بود، فـردوس  ا ین  د نـیـای  مــن

سـا لهـا شـدازفــرا قــت، سـوز دارم روز و  شــب

ای تـوئـی  روح  و  روا نـم ، کــشـور زیـبــای مــن

جـور ایـن   دنـیای  د ون ، گـر دورم  افگـند از بـرت

دره هـای  سـبـز وشـا دا بـت،هـمـه رؤیــای مــن

د لبـران مه جـبـیـنـت،  رشـک  خـوبـا ن  جـهــا ن

کـا سهء گـلی ودوغــت، سـاغــر و صهـبـای مـن

نـا خـلـف آ نـا نکـه، قـد ر ومنـزلـت نـشـنـاخـتـنـد

غـرقه درخـونـت نـمـود نـد، منزل  و مـأ وای مـن

حـیـد ری دارد ا میــد،ازخـا لـق  کــون  و مـکـا ن

تـا بـه آغـوشــت دهـد جـا ن،  مـد فــن  آ بـای مـن

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲ جون  ۲۰۰۵

 سید نی – آسترالیا

جـــــور دورا ن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۵  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۴  جنوری   ۲۰۲۵  میلادی – ملبورن – استرالیا

جـــــور دورا ن

نـــی حـــــد یـــث د رد   هـــجــــرا ن مـیــکــنـــد

قـــصــــه هــــا ی جــــــور   د ورا ن  مـیــکــنـــد

ا ز جــــــدا ئـــی  هـــــا، شـــکـــــا یـــت دا رد ا

حـــــــزن  فـُــــــر قـــت  را،  حــکــا یـــت  دا ردا

نــــی هـــمـــی گــــویـــد، کــه ای یــا را ن مــن

دوســـــتـــــا ن وهــــــم، هـــــــــوا دا را ن مــن

تــــا جـــــدا گـــــرد یـــد م،  ا ز جـــمـع  شـــمـــا

خــــوا ر  گــــرد  یـــده،  شــــد م  د ر  زیــــر پــــا

نـــی ز جُــــرم ســـر کــشــی شـــــد بــــوریــــا

مــــن زد ســـــت خــــا ئــــنــــا ن بـــی خـــــد ا

تــــرک مــلــک و مــیـــهــنــم  بــنــــمــــــوده ام

روزوشــــب خــــون  جــگـــر،  بـس  خـــورده ام

درد نـــی، هــــم د رد ا یــن مِـســکــیــن بـبـیــن

حــا ل مــا بــیــچــا رگا ن،  غـــمــگــیـن   بـبـیــن

درد نـــی از نـیْــسِـــــتــــا ن، ا ز  مــــن  وطــــن

حـــا ل مــــا هــــرد و  ، پــر  ا ز رنــج  و مِــحَـــن

نـــی  بـــرای  نــیـْـــسِــــتــا ن، دا رد فــــغـــا ن

مــــن بــــرا ی مــیــهــنـــم، تـــر د   یـــد گــــا ن

نــــی زیـــــا را ن قـــــریــــــن  خــــــود  جـــــدا

مــــن ز مــلـــک و ســـر زمــیـــن  خــود  جــــدا

نـــــی بــــــــرا ی نـــــــــی،  دا رد شــــور و آ ه

مــــن بـــــــرای طـــفـــلـــکــــا ن بـــی گــنــــاه

طـــفـــلــکـــا ن بـی کـــس و بــی خـــا نــمـــا ن

شــــکـــوه  هـــــا  دا رند  ا ز  جـــــور  ِزمــــــا ن

ا شـــک ریــــزم مـــــن، بــــــرای  بــــیــــوه ای

کــــــو نـــــدا رد نــــا ن خــــوردن،   مـــیــوه ای

بـــی غـــــذاء  بــا شــنـــد، هــمــه طـفــلا ن ا و

شـــــد ت ســــرمـــــا   بــگـــیــــــرد، جــــا ن او

مــــن بـــگـــــر یــــم،   ا ز بـــــرا ی    آ ن پــــد ر

دا ده وی ا ز د ســــت خــــود چــنــد یــن پـســر

مـــن هــمــی گــــریــم، بــرا ی پــیــــره  مــــرد

رفــتـــه کـزا   و،   قــــــوهء  کـــــا رو  نــــبـــــرد

بــی کــــس و تـــنــهـــا، فـــتـــا ده گــوشــــه ای

در جــــوا نـــی بـــوده، شـــیـــر بــیـــشـــــه ای

مـــن بـــگـــــریـــم، از بــــرا ی   شـــهـــــر هـــا

ا ز بـــم و مـــو شـــک، شــــده  ویـــرا نـــه هـــا

ا ز مــظـــا لــــم هـــا ی خــلـــقـــی پــرچــمـــی

وز مــجــــــا هــــــد نـــــا م ِ نـــنــــگ   آ د مـــی

مـــن هــمــی گــــریـــم، زد ســت طــا لــبــــا ن

مُــفـــتــَضَــح کـــرد ند، ا فــغــا ن  در جـهـــــا ن

مـــن نـــدا نــــم از کــــدا مــیـــن، د رد  وغــــم

قــصـــه هـــا خــــوا نـــم بــــرا یــت ، بــا زهــم

حــیــدری و نــی یــکــــــدل،  یــــک  صــــــــد ا

عــرض حــا ل خـــود نـمـــود نـــد،   بــا خــــد ا

کـا ی خـــدا ونــد گــا ر  هـجـــــرا ن و  وصــا ل

کـــن زلــطــفــت وصــل ِمــا، ای  ذوالــجـــلا ل

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۳ فبروری ۲۰۰۶

سیدنی – استرالیا

شــــب یـلـــــــدا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱   جدی  ( دی ) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۱ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شــــب یـلـــــــدا

نگــا را!میـروم من ،زیـن جهــا ن ،آهستـه  آهستـه

زهجـران، روزو شب دارم فغا ن ،آ هسته  آ هسته

ا گـرقسمـت بود  مُــردن ،  مـرا   ا نـدر  دیــار کـُـفر

صبا ! خا کم رسا ن،  افغانـْسِــتا ن ، آهسته آهسته

زجـور این زما ن شـد  مدتی دورم  ز  ملـک خویش

خــدایـا! دورکــن جــور زمــا ن، آهستـــه آهستــه

دل مهجورمـن خـواهد، هـمی رفـتـن سـوی میهن

رسـا نم بـا رالهــی’، گـلـْسِــتـا ن،آهسـتـه آهسـتـه

بکا بل لـوگـرو غـزنی  ،هـرات وهـم بـدخشــا نـش

روم تـا یـا بـم،آن آ رام جــا ن،آهســتــه آهســتــه

شِـفــای  درد هـای  خـــود  بگـیــرم ،ازمزارشــــا ه

که می بــوســم در ِآ ن آ سـتـا ن،آهسـتـه آهسـتـه

خـداونـدا!   نصیــبـم  کـن، ز لـطفـت  دیـدن یــا ران

شب مهتـا ب و کـیـف آ سـمــا ن،آهستــه آهستــه

به کهسـاروطـن،گــر رفـتـنم  قسـمـت کـنی یا رب

بچیـنـم بهـرجـا نـا ن،ارغــوان ،آهسـتــه آهسـتــه

شـب یـلـدا نـشـسـته، بـا رفـیـقـا ن درد دل گـویـم

سـرشـب تـا سـحـر،با دوستــان،آهسـتــه آهسـتــه

بودچـشـم امیــد ت حـیـد ری،  بـر خـا لـق  مـنـّا ن

که سا زد آخـرت،خُـلـدآ شـیـا ن،آهستــه آهستــه

وهنوال داکتر اسدالله حیدری

١۶ ا کتوبر  ۲۰۰۵

سیدنی – آسترالیا

شِکوَهء بلبلان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۳۰ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۰ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شِکوَهء بلبلان

بـرفـتــم دوسـتــان،روزی بـبــاغی

نـدیــدم بـلـبــلان جز،چـنــد کلاغی

کلاغـــان درتــلاش انــتـخـابـــــات

که تاصاحب شـونـدآن بـاغ وراغی

یکـی جـغـدی بـدیــدم هـم درآنـجــا

کـه دعــوا با رقـیـبــان  دارند،آنهــا

کنـدجـغـد امـرونهـی ،فرما نـروائی

بـودغـافـل زمکــــرو حـیــل دنـیـــا

یکــی بـود از کلاغـــان  انـتـحــاری

گــذشـت ازجـان خـود بـا بیـقــراری

بـلـنـدپـرواز کـرده بـاســرعت زیـاد

هـدف بگــرفـتـه  جغــد”کـر”مـداری

هـزاران گـفـتـنـداینجا،جای مانیست

وهـم بــاغ ازکـلاغ بـی هـنــرنیست

بــرفــتـــه چــارهء  دیگــرنمــا ئـیــم

به یزدان شِکوَه کردن بی اثرنیست

بـرفـتـنـد بـلـبـلان  از بهــرحـاجــات

بکــردنـد نـالـه هـا،خـیـلی منـاجات

بخــواسـتـنـد ازخــدای قـــادروحـی

چـمــن راپـاک نـمـایـد،ازکـثـافــات

خــدای لایـــزال ومـهـــربـا ن هــم

نظـرازلطف کرد،بـرسوی آن جمع

نمــوده اسـتجـابـت عـرض شــانـرا

بکـــرد شـــرّکلاغــان ازچـمـن کـم

دگــربـار”حیدری” راهـی بــاغ شــد

زفـرط شـادی،چـشـمـانش چراغ شد

نـدیــد حتـی  یکــی  ازآن کــلاغـــان

هـمـه جـا جـشـن وشادیهـا،بَـلاغ شد

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

سیدنی – استرالیا

۹ مارچ ۲۰۱۴

بَلاغ – وصول به شیء مطلوب،رسیدن به مطلوب

لـب شــکـــــر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۲۶ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۶ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

     لـب شــکـــــر

جا نـم آخـر به لـب  رسـیـده ، بیــا

لـب شکـر، پـا بـروی  دیـده ،  بـیـا

ازفـرا قـت دلم پـر  از خون ا ست

سـر فـدا ی تـو نـو رسـیده، بـیـــا

بی توا ین زندگی به کا رم نیست

حــا ل زار  ِمـرا  تـو  د یـده ، بـیـــا

ا گــرم مـعـطـلـی کـنـی جـا نــا !

سـِـد ر و کا فور هـم خریده، بـیــا

بـرسـرقـبـرمن بـه خـون بنـویـس

آ نـکـه زهــرجـفـا  چـشـیـده،بـیــا

آ نکه درعـشق من گذشت ازجان

مـگــرازمـن  وفــا  نــد یــده، بـیــا

مـد تـی دور  بــود م  از   بـــر ِ تو

درد هـجـرا ن مـن کـشـیـده،بـیــا

حـیدری طا لـب دعـا ی توا سـت

هـرشب جـمعـه سرکـشـیـده،بـیــا

           دا کتر اسدالله حیدری

             ۲۷ دسامبر ۲۰۰۶

            سیدنی – استرالیا

خـــوف ا ز عـقـبـــی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۴ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۴ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

     سا قیا! می ده مرا، تا سا عتی خوش بگذرد 

خوف از عقبی 

گـرتوداری خــوف ازعـقـبی و  د فـتـر غـم مخـور

گـرتـرا احـمـــد بود، شـا فـع محـشــر غـم مخـور

دل ا گــر دا ری تـو حُــب آ ل حـیــدر مــــرحــبـــا

تا تـرا مـشـکـل کـشا  بـا شـد، سرورغــم مخـور

گـرزهـجـرمـیهـنـت،مغـمـوم ودل بـشـکستــه ای

خـا لــق یـکـتـا نـمــا یـد، هـجــر آخـرغــم مخـور

گـرشوی دورازوطـن،  خـا ک  انـدر مُـلک کـُفـــر

لطف حق خا کـت رسا ند، نـزدما   درغـم مخـور

کرد گرا ین دهـردونت، همچـوطوطی درقـفـس

عا قِـبـت روزی شـوی، آ زا د یکـسر غـم مخـور

با ش صـا دق پـیـشـه ورهــرو، بـراه مـسـتـقـیــم

گـرندا ری مثـل شـاهـا ن، تاج بـرسرغـم مخـور

گـردرا ین د نیـا ندا ری، زنـد گی بـرطبـق میـل

کــوش درآ بــا دی، د نیــا ی د یگـــرغـم مخـور

گـربریزی قطـره ا شکـی، بـرحـسیـن ابن عـلــی

وقـت جا نـداد ن رسد، زهـراء اطهـرغـم مخـور

گــربـه وقـت تـشــنگـی، یـا د آ وری ا زکــربـلا

تشـنگی ها یت سرآ ید، زآ ب کـوثــرغـم مخـور

سخت راهی پیـشرودا ری، زمــردن تا صـراط

گــرتــرا یــا و ربـود، ا هـل پیــامبــر  غـم مخـور

گـرچه ذ نبـت بیـشـتــربا شد،زا شـجــارو نجــوم

گـرتـرا بخـشـد ز لـطـفـش ، ربّ ِا کبـرغـم مـخـور

حیدری هرچند سخت است، زندگی درملک غیر

با شـد ا َروردِ زبـا نـت، ذ کــر داور  غـم مـخـور

کردی استقبا ل، شعـرحضرت حا فـظ چه خـوب

خواهم ازیـزدا ن بـرا یت،شعـربهتـرغـم مـخـور

سا قـیا! مـی ده مـرا تـا ساعـتـی خـوش بگـــذرد

خـا ک بـا شد آخـرت، با لیـن وبستـرغـم مـخـور

     پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

    ٢٠ ما رچ  ۲۰۰۵

  سیدنی – آسترالیا

کــشــــور زیــبــــــا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه   ۱۸ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی –۸ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کــشــــور زیــبــــــا

نــه مـــن  رنـــد م  نــه  مــیــنــا ،  مــی پــرســــتـــم

نــه  ا یـــن  دو روزه  د نــیـــا  ،   مــیی پــرســـــتـــم

تـــرا   ا ی   کـــشـــــــور   زیـــبــــا ی    ا فـــغـــــا ن

  بــه  ذ ا ت   پـــا ک    یــکـــتــــا   مــی پــرســــتـــم

ز  هــجــران  تـــو  ،  مــجــنــــون   گــشـــتــم آ خِـــر

بـــیـــــا د ت    نـــا م    لـــیــــلا    مــی پــرســــتـــم

بــه  جـــز  از  خـــون   د ل  ،  حـــا صــــل    نــــدا رم

تـــــرا  در  روز  و  شــــب   هـــا   مــی پــرســــتـــم

خــــدا  را   ا ی  وطــــن !   گـــیـــــرم   د ر  آ غـــوش

ز  دوری   تـــــو   ،   صــحـــــرا     مــی پــرســــتـــم

خـــوشــــا   گـــر  (حـیـــدری)  ،  خــاک  تـــو گــردد

بــبــویـــت د شــــت و  د ریـــا  ، مــی پــرســــتـــم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۳٠ اگست ۲٠٠۵

سیدنی – آسترالیا

چشم خمار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه   ۱۳ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳  دسامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

    چشم خمار

تا  بدیدم  دو   چشم  خمارت

گشته ام  واله    و  گرفتارت

دلم هر لحظه پر زند  سویت

بس  شده  بیقرار   و بیمارت

درد  هجران  تو ، کشته مرا

تا به کی دوری از وفادارت؟

اگرم  یک  شبی   برم   آئی

نقد    جانم    فدای   دیدارت

گیسوانت کمند جان گشته

روح    افزا    لبان     گلنارت

لعل میگونت ای پری رخسار

برده دین  ود ل از خریدارت

حسن  زیبا  و  قد   رعنایت

دور  بادا  ز  چشم   اغیارت

پیش  من آ ، ای  مهِ   تابان

ده شفاء این علیل وبیمارت

کن خلاصم  ز  درد  تنهائی

“حیدری“گشته عاشق زارت

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

       ۱۱ دسامبر ۲۰۰۹

      سیدنی – آسترالیا

دورازخانه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۱۱ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱  دسامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

       دورازخانه

نه کـس راالـفت بیگـــانه اش بــا د!

نه دوراز خــانه وکاشانه اش بـــاد!

که باشـــــد در دیــــا ر  غــــیر آرام؟

که طعنه میخوردهرصبح وهرشـام

به غربت کی توان دل شــاد بودن؟

زقــیــــد رنــج وغـــم آزاد بــــودن

به ملک غیر کجا دل میتوان بست؟

ورا کاو حب میهـــن دردلش اســت

به دوری از وطــن تنهـا خوش آنها

که ازبـیـــگا نگـــان دارند تمـنــــــا

ندارنـد حُــب میهن بر ســرخـویش

نداننــد حــرمت بــوم وبــرخویــش

گــران بـاشــد به عنقـــا وبه بــازی

که گــــردد رام هـرشـعبــده بــازی

تـــرا بــرحـق پـاکـانــت خــدایـــا!

بکـن بـازگشــت ما راخـود مهـیـــا

دعــای مــا قـبــول درگـه ات کــن

خــراب آبــادما پُــرمـیــمـنـت کـن

بکن عرض غــریبـان اســتجـابـت

رهائی ده وطـن ازجـنگ وظلـمـت

بــرای”حیـــدری“ده آن تــــوان را

کــه داردخــدمـت پیــروجــوان را

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۰ نوامبر ۲۰۰۹

سیدنی – آسترالیا

دردِ بی درمان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۵ قوس (آذر) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

استقبال ازشعرحضرت مولانا با مطلع:

ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشــان عشـق را نالان مکن

دردِ بی درمان

درد بی درمـان بود  ،   دوری وطن

ای خـدا!این درد ، بی  درمـان مکن

دوستـــداران  وطـن   در غـــربتـنـد

دشمنـــا ن  میهنـــم ، شـــادان مکن

آهــــوان  کشـــورم  رم  کــــرده اند

آنچه برجاست، طعمهء گرگان مکن

ازسـر لــطف  وصفــایت  بی نیـــاز

طفـلـکـــان  بی  پـدر گـریــان  مکن

سرزمیــن  ما  خـرابـه  گــشته است

ملک افغــان ر ا دگـر ،ویـران مکن

کشــــورم  اشغــال  دست  ظـالمــان

تیـــغ ظا لـــم را دگـــر بُـــرّان  مکن

مـــردم  بیــچـــارهء افـغـــان زمیـــن

جور بی حد د یــده اند،  نــالان مکن

مـلــک مــــا را خُـــرّم و آبـــــاد دار

خلــق مظلــومـش،  سرگــردان مکن

جمــــع وشمــع  ملـت  ما را زلطــف

در پنــــاهـت  داروبی  سـامــان مکن

وآن دروغـیــن  دوستــــا ن میهنــــم

روسیـاه گردان، خوش وخنـدان مکن

میهـــن ما کآ شیــا ن  خلـق مــا ست

آشیا ن ویـران وخلـق  حیـــران مکن

بهــــــــر آزادی  کشــــور  خــا لقــا !

منجی اش آخـــررسان پنهـا ن مکـن

“حیدری”رابخش زلطفت ای کــریم!

کیفرش زین کفته هاش،رحمان مکن

      پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

       ۱۷ جنوری ۲۰۱۰ 

      سیدنی – آسترالیا

  آ هــــــوی رم کــــرده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه  ۳۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آ هــــــوی رم کــــرده

نـا لــه بیــا د وطـــن، صبــح و َم ســاء میـکـنـــم

خـون جگــر میخــورم، نــغـمــه ســرا میـکـنـــم

بهر نجا ت وطــن، ا ز همــه  ا یــن  مشــکــلا ت

ا ز سر شــب تـا سـحـر، رو بـه خـــدا مـیـکـنــم

بـر درآ ن کـبـــریــا  ،  ا ز رهء  صـــد ق  و  صفـــا

عـقــده و غــم هـــا ی د ل، یـکســر ه وا مـیـکـنـم

بهـر شِفــا ی وطــن، ا ز هـمــه رنـــج و مِحَـــن

چــا ره نــدا رم د گـــر،عـرضـ ه دعــا   میکــنــم

مـرغ  شــکستــه پــرم، قــد رت پـــروا  زنیـست

د ل بــه هـــوا ی وطـــن، دا ده نــــوا   مـیــکـنــم

گــربــه گـلستــا ن روم، بـهــر تمــا شـــای گــل

یا د گـل ِا رغــوا ن، خوا جــه صفــاء میــکـنـــم

آ هــوی رم کــرده ا م، تیـــر جفـــاء خــورده ا م

درد د ل ریــش خـــود، ا ز تــو د واء میــکـنـــم

حیـد ری گــر آ خـــرت، ا زغـــم و د رد وطــن

حَصر شود چـا ره  ا ت، صبـر خــدا میــکـنــــم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۴ جون ۲۰۰۵

سید نی – آسترالیا

 بــنـــدهء حـقــیــــر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۹ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

         بــنـــدهء حـقــیــــر

چکـنـم د چــا ربـلا شـد م،  زبـلا گــرم  تــو  رهــا کـنـی

که اگـرکـنی تـورهـای مـن، به یکی  اشـاره  رهـا کـنی

توئی خا لـق همهء جهان،توئی رازق همه انس وجـانّ

توئی درهمـه جـاولامکـان ،تـو  رهـا ی مـن زبـلا کـنی

تو به کـُن همه هستی آوری، توبه لحظهء همه را بری 

تو شـهـنـشـهـی بـه جهـانـیـا ن،نظـری گرم  به گدا کنی

به جُـزاز در ِتو نـبـا شـد م،کـه بـرفـتـه شکـوه نمـا ید م

زسر ِعـطوفـتـت ای کـریم،هـمـه درد مـن تود وا کـنی

مگـذا رمن تو به حا ل خود،برسان ِمن به جمـا ل خود

به یگا نگی وبه قـدرتـت،نـظـری شـود که به مـا کـنـی

توئی یاو رهمه بی کسا ن،توجـزا دهی هـمه سرکـشان

توئی ما لک مه وکهکشان،اگرم به وصل،تو صَلا کنی

توبه حـیدری ِفـقـیـرخود،تو به عا صی عبد ِ حقیر ِخود

چه شود که ازرهءلطف خویش،همه حاجتش تورواکنی

                  داکتر اسدالله حیدری

                  دهم جنوری ٢٠٠٧

                  سیدنی – استرالیا

 شکـرنعـمــت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۲  عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

   شکـرنعـمــت

هزاران   شکر  نعمت  ،مرخدارا

که دادست مسجد زیبائی مارا

کجا ما میتوانیم   شکـر  نعمت

همانگونه که میبایست خدا را

خداوند منّان، نهایت مهربان وقا درتوانا را سپاس بیحد وشکرانۀ بی پایان که از لطف وکرم خود برای این بندگان عاجزوبیچاره، درعالم غربت ودوری از وطن محبوب شان، با اعطای مسجد جامع ومرکزاسلامی المهدی عج در کمپلتون سدنی، منت گذاشته ومشکلات زیادی را که ازنگاه نداشتن یک مسجد داشتیم ودائماً ازآن رنج می بردیم،برای ما مرفوع نمود.

مدت بیست وشش سال ازافتتاح رسمی این مسجد میگذرد(افتتاح درسال ۱۹۹۸)

که درروز افتتاح آن بالغ بر یک هزارتن از مسلمانان ملیت های مختلف،منجمله افغانها ، ایرانی ها،عرب ها،ترکها ها،آسترالیائی ها،پاکستانی ها،بنگلادیشی ها،هندی ها، اعم ازذکورواناث با شوروشعف زیادی اشتراک نموده بودند.

از روزافتتاح مسجد تا امروزهمیشه نمازهای یومیه، نمازهای جمعه وعیدین،دعا های مجرب مانند دعاهای کمیل،توسل وندبه،تعلیم قرآن عظیم الشأن برای بزرگسالان واطفال ،برگزاری محافل عزاداری های ماه محرم،روزرحلت پیامبرگرامی اسلام وایام تعزیه داری های ائمۀ معصومین علیهم السلام ، تجلیل ازروزهای مهم تاریخ اسلام،،محافل جلب کمک های مختلف برای غربا ومستمندان وطن عزیزما افغانستان وبعضی ممالک دیگر،برگزاری محافل ترحیم،عقد نکاح وعروسی های اسلامی با گنجایش حدود هزاراشترک کننده دریک وقت داشته وبا معیارهای جدید و عصری ساختمانی دردوطبقه با گنبد بزرگ وسبزرنگ وکلکین های چهارسمت مسجد مطابق ستایلها وشیوۀ کلکین های مساجد ممالک اسلامی ساخته شده است.

قابل تذکراست که این مسجد اولین مسجد افغانها درسدنی بوده وازروزافتتاح تاحال بلا وقفه درخدمت مسلمانان بوده ومیباشد. درروزافتتاح مسجد شریف المهدی عج اعلام شد که دروازه های مسجد بروی همه خواهران وبرادران مسلمان دارای هر مذهبی که باشند، باز میباشد.

این مسجد در زمین بِکربا مساحت ۲۲۰۰ مترمربع آباد گردیده ومحوطۀ داخل  مسجد گنجایش حدود پنجاه پارکنگ را برای موترهای نمازگزاران دارد.

چون مسجد دریک منطقۀ صنعتی ودورازمنازل رهایشی واقع گردیده، بناءً استفادۀ بیست وچهارساعتۀ آن دراختیارخودما میباشد.نه ما مزاحم همسایه ها میبا شیم ونه همسا یه ها مزاحم ما میباشند.

ترین ستیشن ( ایستگاه قطار) کمپلتون در حدود پنج دقیقه  پیاده با مسجد فاصله دارد که برای رفت وآمد علاقمندان ازهرگوشه وکنار سدنی سهولت زیادی را فراهم کرده است.

تأثیربسیارمثبت این این مسجد توجه مهاجرین تازه وارد ازممالک مختلف اسلامی

را بخود جلب نموده واکثراً کوشش دارند تا درنزدیکی های مسجد المهدی عج مسکن گزین گردند. درآخراز صمیم قلب میگویم:

شکراً للهِ، شکراً للهِ، شکراً لله.

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱۰ اکتوبر ۲۰۲۴

سیدنی – استرالیا

پغمان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        پــغــمــــان

چه زیبا  شهری باشد ، شهر   پغمان

 به گرما ، راحت جـــان  بوده  پغمان

 به  تـابـستــان  گــرم  شــهــر  کـا بـل

عــجــب  آب و هــوای  دارد  پغـمـان

به  هـر سـو دره هـای  سبـز و خـرم

کـه آبـش آیــد از کـوه هـای  پـغـمـان

خـدا  دادسـت عـجـب زیـبـا طبیـعت

 بـه هرکـنـج و کـنـار شهــر پـغـمــان

 بـه شــب هــای بـهــار و مـهــتــابـی

 بهـشـتـی بوده است، تـپـهء  پـغـمـان

 بــرای مـــردم  کــابــل  بـه  گـــرمــا

 چه زیبـا میـله جائـی، بوده پغمان

 شـب یـلدا اگـرچه فصل سـرماسـت

 جوانــان میـروند،شـب را به پغمان

 چـه شـد؟کیـن نعمـت مخلـوق کابـل

 گـرفـتـه شـد زدوسـتـداران پـغـمـان

سـرطـان  آمـد  و  کـشـور گــرفـتـــار

به صدها رنج وغم، منجمله پغمان

بـلائی  بـی خـبــر آمـد  بـه مـیـهــن

بشد قتل وقتال هـرسـو به پـغمـان

به هر جا دزدی  و چور و  چـپــاول

شروع کرد  غـاصبـانِ  شهر پغمان

یکی کرد قبضه کلی شهربر خود

هزاران نا توان، بی جا به پغمـان

چه بـد دیدنـد؟ ز اسـلام عــزیـزش

وهـابـیـت بشـد  رایـج بـه پـغـمــان

الهـی رحـم کـن تاکی چنیـن حال؟

که بـیـند”حیدری“، دوباره پغمان

    پوهنوال داکتراسدالله حیدری

       ۱۷ می ۲۰۲۱ میلادی

         سیدنی – استرالیا

اوضـاع وطـن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۳۰ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

استقبال ازشعرحضرت حافظ علیه الرحمه با مطلع:

این چه شوراست که دردورقمرمی بینم

هـمـه آ فــا ق پُـرازفـتـنـه وشــرمی بینم

    اوضـاع وطـن

این چه شوراست که در مُلک  ِپدر می بینم

هـمـه جا قـا تـل وجا نی وسـمر*  می بـیـنـم

بهـریک لـقـمـهء نـان،اکـثــرمـردم  محـتـاج

غـا صبـا ن ِحـق مـلـت ،هـمـه  کـَر می بـینم

پولداران همه درعـیش وبه عِشرت  سرشار

بـیـنـوا یـان هـمه را، خـا ک بسـر می بـیـنم

جَـوربـی حـد بـســرمـرد م ِمـظـلـوم ِ وطــن

ز قـوی پـنـجـه وازصـا حـب ِزَر  می بـیـنـم

جــا نـیـان بـهــرچـپـا ول بـهـم  پـیــونـد نـد

کودک وپـیـروجـوان،خـون  ِجگـر می بینـم

عـالـم و فـاضـل مـیهـن،درهـجـران وفراق

جـاهـلان راهـمه با قـدرت وفـَــرّمـی بـیـنـم

پــا رلـمــان وطـنـم،ا کـثـرشـان  نـا دانــــان

هـرکه دانـا سـت ورا، خــا ر ِبَصر می بـیـنم

هـرکه خـواهـد که کـنـد خـدمـت  ما م ِمیهـن

مــورد پـرسـش صـدعــا ق پــدر مـی بـیـنـم

آ نکـه وجـدان نـفـروشـد بـه پَــونـد ودا لـــر

هـمچـو”رنگـیـن وملا لـی”پس دَ رمی بـیـنم

آنکه لایق بود ش حلـقهء دار،چون”صدام”

خا طـر آسـوده بسـر تـاج ِظـَفـَـر  می بـیـنم

طـا لـبـا ن را که بُـَونـد نـوکــردا ل  و دا لـر

دشــمـن عـلــم وتــرقی وهُــنــر  می بـیـنـم

حا فـظا!هیچ ندیدی توچـنـین  وضع  خراب

حـا ل ا ین ملت معصوم ، به  خطرمی بـیـنم

“حـیـدری”بهـروطـن راه  دعـا پیـش بگیـر

که مـن ایـن راه تــرا پُــر ز ا ثـَـر می بـیـنم

*سمرــ  شب ،تاریکی وسیاهی شب

  پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

   بیست وهشتم ماه می ۲٠٠٧

        سدنی – آسترالیا

بدخشان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۷ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این سروده پس از حادثات دردناک ارگوی بدخشان،سیلابهای چند ولایت شمال کشور عزیزماوانفجارمعدن ذغال سنگ درهءصوف  در سال ۲۰۱۴ میلادی سروده شده بود که اینک خدمت شما پیشکش می گردد:

       بدخشان

بدخشانِ وطن درخاک وخون است

صدای نــالــه ها ازحـدفــزون  است

خدایــا یک نظـر از لطــف و رحمت

که ملک بی سرِما جـوی خون است

زمـام مُلک  مـا، در  دســت  دزدان

در این حال  فلاکت ،  مردم  حیران

همه دزدان به فکرجیب خویش اند

ندارند  یک نظــر ، سوی بدخشــان

بوند  در  فکر  کسبِ جاه وقدرت

نمـودند   انتــخـابـات  را   کثا فت

به   رأی   مـردمــان  کـشــور   ما

خیـانت   در  خیـانت  در  خیـانت؟

به ظــاهر  بهــر   دلـداری مــــردم

بدخشان  رفته اند خونخوارِ مردم

درآنجــا  بـر ســر  خاک   شهـیــدان

به  مـثـــل مـیـله  رفـتـن، با تبسـم

برای  اخذ  عکس  های   یادگاری

بایستـا دنـد   بر    فـرش   مزاری

نمی دانند   چرار  فتند در  آنجا؟

بود در جمع  شان کم، یک مداری

رسـد   روزی که تاا یـن خـائنــان را

بـبـیـنــد “حیدری”  ایـن  جانیــان را

به  قهــر  ایـــزد  یـکـتـــا   گـرفـتــــار

کنـد از لوث شان پاک مُلک مان را

     پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

          ۷ می ۲۰۱۴ میلادی

             سدنی – آسترالیا

سـوخــتــم سـوخــتــم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۱ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سـوخــتــم سـوخــتــم

از فراقـت ملک ِا فـغـان سـوخـتـم،سـوخـتـم

از مظا لـم های د وران  سـوخـتـم،سـوخـتـم

د شــت و دا مــا نـت بُــدی مـیـنـــوی مـــن

ازغــم آ ن لا لـــه زاران سـوخـتـم،سوخـتـم

مـیـهـنـم ازد وریــت د ل گـــشــتـه تـــنــگ

هــم بــیـــا د کـهســـا ران سوخـتـم،سوخـتـم

تـا کـه در دا مــــا ن پـُــر مـهــــرت بـُـــد م

چونکه افـتـادم به زندان سوخـتـم،سـوخـتــم

بــهـــر طـفـــلا ن ِگـــرســـنـه بــی لــبـا س

شـد ت سـرمـا ویـخـدان سـوخـتـم،سـوخـتـم

ا زغــــم طــفـــــلان ِ مـعــصـــو م یـتـیــــم

بی دوا حـا ل پـَریـشـا ن سـوخـتـم، سوختـم

از بـــرا ی بــیــــوهء بــی ســـر پــرســــت

کو د کا نش چشم گـریا ن سوختـم، سوختـم

د رعـــزا ی آ ن شـهـیـــــدا نْ بــی کــفـــن

هرطرف دردشت ودامان سوختـم، سوختـم

گــشــتـه شــیــطــا ن بـزرگ د شـمـن تــرا

از شر ِانگـلیس و شیطا ن سوختـم، سوختـم

حـیــدری وقــت ســحـــــر از جــــا ن ودل

عرض حا لت کن به یزدان سوختم، سوختم

داکتر اسد الله حیدری 

۲۵ دسامبر ۲۰۰۶ میلادی

سدنی – آسترالیا

یادِ وطن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۷ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

       یــــاد وطـــن

هـرگـزم یــاد وطـن از دل وا زجــان نرود

تا که جان دارم ازآن،چشمهءحیوان نرود

شـب وروزم بـفـکـر وطـن و هـمـوطـنـان

یـادم هیـچگـاه زآن، لعـل  بدخـشـان نرود

از صـفـــای وطـنــم، لــوگــرِ زادگـاه پــدر

یـادم ازآب وهــوای خـوش، پغـمـان نرود

شـده عـمری که زآن، میـنـوی دنیـا دورم

تـا کنـم ترک جهـان ، یـاد زغـریـبـان نرود

مــردمـان وطــنم خـیـلـی رفـیـق ومـشفـق

یـادم ازمـلـت مـحــبـوب و یـتـیـمــان نرود

چه عـجـب مـاه رخـانی که داشتـیـم بوطن

یـاد ز آن خـیــلی  پـریـرو  و  غـزالان نرود

یـاد نـوروزوهـمـان میـلهء دربـارسخی(ع)

یـاد ازلالـــهء ســرخ و  ، ز مــزاران نـــرود

شـهــرهـای وطـنـم هـریکی بهـتـر زدگــر

یـادم از لـوگـروپنجشیـرو، شبـرغـان نرود

کـابـل وغـزنی وقـنـداروجنـوبی و هــرات

یـادم از مـشـرقـی وقـنــدزوبـامـیــان نرود

دارالامـان،شـهـرنووکهـنـهء  کـابـل جـانــم

یـادم ازچـنــداول وکـارتــهء پــروان نـرود

کـوچ کـرده ست هـزاران، زارگ وطـنــم

یــادم ازجــور زمـــان و، ز  زاغـــان نـرود

آنــزمــانی کـه نـمـودم،سفـری ترک وطن

یـادم ازظــلم یـزیــدان و،ز زنـــدان نـرود

یـاد ازهــرطــرفـی کـشـورزیبـایــم هـرگز

“حـیــدری” تـا که حـیاتـی،به آسـان نـرود

       پوهنوال داکتر اسد الله حیدری

          ۴ آگست ۲۰۱۹ میلادی

              سدنی – آسترالیا

سـجـایـای وطــن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۸ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۹ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سـجـایـای وطــن

یـادایـامی کـه درمـیـهــن ، مـکــانـی  داشــتـیـم

در مـیـان هـمجـواران،  یک مقــامی  داشــتـیـم

یارب!ملک ما بودی ، فـردوس در روی زمیـن

دوسـتی هـا ومحـبــت هــا ، فـراوانی داشــتـیـم

هـم بـه غـزنی وهـرات وبامیـان ، لوگـرزمـیـن

درجـلال آبـاد وبـه قـنـدار، دوسـتانی داشــتـیـم

هـرطـرف درکُـل  کـشــور ، مـردمـان یـارِدگـر

مـلـت خـوب ومسـلـمـان،مهــربـانی داشــتـیـم

درگـل ســرخِ مــزار و مـیـلـه  هـای بـزکـشـی

هـرکجا سـمـت شـمال،بـس هـمدلانی داشـتـیـم

 کـشـورچـون گـل سـتـانـم،جـنـت روی زمـیـن

 هـرطـرف درشـهـرکابـل،گـلـرخـانی داشـتـیـم

 درمـزاروغـزنـی ولـوگـر، قـبــوراولـیـــاســت

 هــرکجـا درخــاک پـاکــم،آســتــانـی داشــتـیـم

 مـیـلـه هــای گـل نـارنـج،درجـلال آبــاد وطـن

 وه چـه فـصل بـا صـفـــاودلـســتـانـی داشــتـیـم

 سـیـب لـوگـر،تـوت خـنـجــان وانــارقـنــدهــار

مـیـوه هــای،جـنـتـی درهــرکـنــاری داشــتـیـم

قــرغـه وپـغـمــان وبــابـر،بـاغ زیـبــای وطـن

هـرکـنـاری شــهـرکابل، مـیـله جـائی داشــتـیـم

درخـیـالـم می نگـنـجـیـد،این چـنـیـن روزگاربـد

دروطــن هـم مـیـهـنــانِ مـهـــربــانـی داشــتـیـم

  کرد مـُلک ما خراب ، دیـوانـه ی کامـل عـیـار

 ورنـه مُـلک اَمن و آرام ، لقـمه نـانی داشـتـیـم

 مـردمـان ما هـمه،بس مهـربان  خیـلی شفیـق

 نی که هـمچـون اینزمان،قتل وقتالی داشـتـیـم

 هـیـچ درملکِ مـا نبــاشـد،خـانــهءآرام واَمــن

 زانکـه درنـیـم قـرن آخر،نـوکـرانی داشــتـیـم

ای خـدا روزی رسان،با صلح بیـنـم کـشــورم

کشورم کانجا هـزاران،شـیـرمردانی داشــتـیـم

“حیـدری”هـرچـنـد بگـوئی،ازسـجایـای وطــن

وصف آنراکی توان بشمرد،کانزمانی داشـتـیـم

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۷ آگست ۲۰۲۱

سدنی – استرالیا

هفدهمین سال نشراتی سایت ۲۴ ساعت

تاریخ نشر : پنجشنبه ۵ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۶ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

هفدهمین سال نشراتی سایت ۲۴ ساعت

بشد هفدهمین سال، ازسایت نیکو

مبارک   باشدش   این   سال نیکو

شب وروزش بود خدمت به فرهنگ

خداوندش   دهد  ،   توفیق   نیکو

…..

بدارد ”  حیدری  ” دستِ   دعا را

بسوی    خالقش    معبود   یکتا

خدایا لطف خاصت بهراین سایت

عطا  کرده   نمائی   شاد، همه را

برادرفرهنگی ونهایت زحمتکش،آقای قیوم جان بشیر!

با درود فراوان خدمت شما وهمه همکاران فرهنگی تان، فرا رسیدن عین جوانی سایت وزین ۲۴ ساعت (۱۷ سالگی)را خدمت شما وهمه همکارانو دوستان ،تبریک عرض میدارم.

سجایا وخوبی های این سایت بسیارزیاد است که نمیشود درچند سطری از آن یاد آوری کرد.با کمال معذرت ازشما وهمکاران عزیزتان نکات چند را خدمت تقدیم میدارم:

الف: اگرممکن باشد،شما هم مثل بعضی سایت های دیگرکتابهای همکاران خود را (بصورت پ دی اف)بنشربسپارید.

ب:  برای صحیح خواندن اشعاروبعضی کلمات دیگر اگر مؤلفین محترم لازم دانند،اعراب گذاری کنند. بصورت مثال یکی ازاشعارم که عنوان

شِکوَۀ بلبلان را داشت،من خودم شنیده بودم که بعضی ازدوستان آنرا شُکُوه بلبلان می خواندند.

ت:  صحت شما نه تنها برای خود شما وفامیل محترم تان دارا ی اهمیت زیاد میباشد،بلکه صحت وسلامتی شما برای همه همکاران وفرهنگیان وطن عزیز ما نهایت مهم وارزنده میباشد.بناءً شما درزمینه از کار زیاد

شباروزی فرهنگی تا اندازۀ کاسته وازهیچ یک ازهمکاران فرهنگی تان

بیشترازیک مطلب درهفته را بنشرنسپارید. با درود فراوان.

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی

سدنی – استرالیا

یادِ گل های وطن

تاریخ نشر : شنبه ۳۱  سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قیوم بشیر هروی

۲۱ سپتامبر ۲۰۲۴ 

ملبورن – استرالیا

اخیرآ جناب داکتر صاحب اسدالله حیدری لطف نموده و آخرین اثر باارزش شان را تحت عنون ( یادِ گل های وطن) برایم فرستادند که لازم است از لطف ایشان اظهار سپاس و امتنان نمایم.

یادِ گل های وطن تقریبآ در ۳۰۰ صفحه و با تیراژ کمی در شهر سدنی به زینت چاپ آراسته شده که شامل چهار بخش مختلف میباشد که ذیلآ بدان اشاره میگردد:

بخش اول : مختصری ازتعلیم تجوید قرآن عظیم الشأن .

بخش دوم : مناجاتیه ها و اشعار مختلفی که در مجموعه های قبلی به چاپ رسیده بود.

بخش سوم: اشعار مختلف بشمول دوبیتی ها و تک بیت ها.

بخش چهارم : مطالب مختلف نثری یا غیر نظمی . 

یادِ گل های وطن ، مجموعه ایست با ارزش که آخرین اثر طباعتی محترم داکتر حیدری می باشد که اینک به زینت چاپ آراسته شده.

محترم داکتر حیدری در سال ۱۹۳۷ میلادی در قلعه هزاره های چنداول کابل دیده به جهان گشود ، تحصیلات ابتدائی ومتوسطه را الی صنف نهم درلیسه عالی نجات و سه سال دیگررادرمکتب تخنیک ثانوی بپایان رسانیده و در دانشکدهء انجنیری دانشگاه کابل راه یافت و با احراز مقام نخست در سال ۱۹۶۲ فارغ و شامل کادر علمی آن دانشکده گردید.

پس از دوسال تدریس در آن دانشکده برای ادامه تحصیلات عالیتر روانه اتحاد جماهیر شوروی وقت گردید و پس از شش سال تحصیل در یکی از انستیتوت های برتر انجنیری در شهر لینن گراد با اخذ مدرک دکتورا ( پ اچ دی) و زادگاهش برگشت ودر انستیتوت پولینخنیک کابل به تدریس پرداخت.

پس از حدود پانزده سال تدریس در رشته های ساختمانهای صنعتی و مدنی ، سرک سازی ، بند و انهار مانند هزاران هموطنش ناگزیر به ترک وطنش گردید وهمراه با همسر وفرزندنش به غربت سرای پاکستان هجرت نمود. پس از یک سال اقامه در آن دیار ، در ۱۹۶۸ میلادی وارد شهر سدنی کشور آسترالیا گردید و تا امروز در آنجا اقامت دارد.

و اما درک هجرت ودرد دوری وطن درسن ۶۲سالگی باعث شد تا ایشان را به دنیای شعر وشاعری بکشاند ، چنانچه  به سرودن اشعار مختلف،عموماً میهنی شروع نموده و خوشبختانه درین راه با ذوق وعلاقه فراوان به پیش رفت . تا حال از محترم داکتر حیدری  بیست وچهارجلد کتابهای مختلف اسلامی،اخلاقی وشعری نشر گردیده که مجموعه حاضر دوازدهمین اثر شعری ایشان میباشد.

در پایان مؤفقیت مزید جناب شانرا آرزو نموده ، امیدوارم لباس عافیت همیشه بر تن و قلم رنگین بر دستان شان باشد تا باشد از نگارش های پیهم شان استفاده ببریم.

اینهم نمونه ای از کلام شاعر که ازاین مجموعه برای شما برگزیدیم.

قلب آسیا

خاکت وطن ! به دشمن افغان نمی دهم

این ملک  با  صفا  به  پلیدان نمی دهم

سنگ  و   کلوخ    کشور    زیبای   آریا

بر ملحدان به  لؤلؤ و مرجان نمی دهم

هرچند سال هاست که  دورم  ز میهنم

عشق وطن به جیفهء دونان نمی دهم

تا داده است خدایم ، مرا جان در این جهان

” مهر ترا به مٌهرِ  سلیمان نمی دهم”

من   افتخار   بودن    افغانیم   وطن

هرگز به چین و هند و به جاپان نیم دهم

از بهر لقمه نان  به ” ناتوی ” لعنتی

من اختیار مٌلک به لعینان  نمی دهم

افغان ستانِ  ما  که  بود   قلبِ آسیا

این قلبِ پاره پاره به شیطان نمی دهم

هرکوه و برزن  وطنم  را ز صدق دل

چون جان عزیز دارم و ارزان نمی دهم

با آنکه میهنم شده مخروبه  کلبه ئی

این کلبه ام به ظالم دوران نمی دهم

صد بار ” حیدری ” اگرم سربرند  ترا

من واک * کشورم به غلامان نمی دهم

*اختیار، تسلط داشتن.

تبعیض ظالمانه علیه اقلیتهای هندو وسیک باورما درافغانستان

تاریخ نشر : شنبه ۲۴  سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

تبعیض ظالمانه

علیه اقلیت های هندو وسیک باور ما

در افغانستان

هندوها وسیک های وطن عزیزما، جزء اصلی وجدا ناپذیرملت شریف افغانستان می باشند.ایشان یکی ازقدیمی ترین باشندگان این مرز وبوم بوده و نسلهای در نسل در این خطه ِ باستانی زیست وزندگی نموده اند.

درطول تاریخ هیچگاهی ازایشان خیانتی به خاک ویا مردم وطن عزیز ما دیده نشده است. خدمت زیر بیرق و سربازی راانجام داده اند. دردفاع از وطن خود درمقابل متجاوزین وبیگانگان دریک صف و سنگر واحد با هموطنان دیگرخود حضور داشته اند.

هیچ انسان با انصاف ووطن پرستی این حق را به خود نمی دهد که بالای آن مظلومان، جفا وستم روا دارد.تنها نوکران شرق وغرب بوده اند که این حق را بخودداده و تبعیضات گوناگون لسانی،مذهبی،دینی ،منطقوی وغیره را همیشه دامن زده واز نفاق افگنی ها آب زلال وپاک کشور زیبای مارا گل آلود نموده واستفاده های نامشروع و خائنانهء خود را نموده ومی نمایند.

باکمال تأسف، شرم وخجالت بسیارکه در پارلمان دوران ریاست جمهوری وطن عزیزما وکلایی بوده اند که عوض دفاع از حقوق همه اقشارو اقلیت های وطن مابه هدایت باداران داخلی وخارجی شان،حق مسلم داشتن یک کرسی انتخابی درپارلمان افغانستان برای اقلیت های هندوها وسیک های ما را ظالمانه حذف نموده بودند.

این فیصلهء دورازانصاف شان ممکن است به هدایت آنهائی صورت گرفته باشد که دست های ناپاک شان درمنفجر ساختن شاهکارهای منحصربه فردجهان،یعنی تندیسهای بودا وهمچنان انحلال اردوی کشور ما دخیل بوده است .

قدامت زیست وموجودیت هندوها وسیکها درافغانستان سابقۀ چندین هزار ساله دارد.احدی حق ندارد آنها را ازاتباع این کشورندانسته و ازحقوق مشروع شان محروم نمایند.

حذف کرسی اقلیت هندوها و سیکها ازقانون انتخابات، و حذف فقه مذهب شیعه دراین دوران طالبان  یک ظلم وستم صریح وآشکارمیباشد.این نوع ظلم و ستم ها بر اقلیتهای دینی،مذهبی،لسانی وغیره مشروعیت نظام دیموکراتیک را چه در زمان جمهوریت  وچه درزمان امارت،دروطن  عزیزما خدشه دارساخته زیر سوال برده است.

 حذف یک کرسی این هموطنان عزیزما ازخانه ملت،مغایر اعلامیهء جهانی حقوق بشرومخالف تمام معیارهای پذیرفته شدهءملی وبین المللی میباشد.

تعرض ها وتطاولها برملکیت هاو دارائی ها و تجاوزات دور از اخلاق اسلامی ، انسانی و افغانی براین مردم ستم دیده وهزاره های مظلوم  مداوم جریان داشته است.

 جای بسیار شرم و خجالت است که رئیس جمهور آنوقت ،آنهایرا که هزاران انسان بی گناه وطن مارا،اعم از زنان ومردان،پیران وجوانان واطفال معصوم ،در مساجد، زیارتگاه ها،بازارها وهرجایکه از دست پلیدشان می آمد،همه روزه به انواع مختلف مانند بمب ها،ترورکردنها، توسط جنایتکاران انتحاری، سربریدن های وحشیانه به قتل میرساندند، 

برادرخطاب میکرده ولی درمقابل حقوق حقهءاین اقلیت دینی ومذهبی وطن مارا با توشیح نمودن حذف یک کرسی پارلمانی آنها،دراین جنایت تاریخی با اعضای پارلمان خود شریک گردیده ونام نیک جاودانه برای خودکسب نموده اند!!!

اگراین حاکم است واین اعضاء

بـیـت ملت  خــراب می بـیـنـــم

طوریکه دربالاهم اشاره شد،تاریخ وطن عزیزما بصراحت شهادت میدهدکه هندوها وسیک های افغانستان از باشندگان قدیم این خاک بوده اند که موجودیت آبدات تاریخی ایشان در اکثرولایات افغانستان منجمله کابل ، لوگر ، بامیان ، غزنی ، پروان ، کاپیسا ، ننگرهار ، بلخ ، خوست ، پکتیا ، سمنگان، مخصوصاً اطراف تخت رستم و . . . ثبوت این ادعا را مینماید.

با درد و تأسف زیاد که پارلمان آنوقت حتی حضور یک نمایندهء هندو ها و سیکهای وطن عزیزما را که ازنیم فیصد سایراعضای پارلمان کمتر میشد،تحمل نکرده وآن مردم شریف و خدمتگاراین خطهء باستانی را از این حق مشروع شان  محروم نموده بودند. در مقابل کوچی ها که باشندگان دائمی افغانستان نبوده وتقریباً نصف سال را خارج  از وطن ما

زندگی می نمایند،ازداشتن نمایندگان پارلمانی برخورداربوده اند.

عبدالرحمن خان ظالم ، جبار و خدا ناترس ، اقلیت کُشی ها واعمال ظلم و ستم برآنها را دروطن عزیزما بناء نهاد(این بنائیست که آن ظالم خونخوارنهاد).وی اززجربیحد وقتل عام بعضی اقلیت ها منجمله هزاره  های وطن عزیز ما جز نام بد وعذاب آخرت چه حاصلش شد؟ که متأسفانه این ظلم وبی عدالتی ها تا امروز دوام دارد.

“هرکه راپیرش چنین گمراه بود

کی مریدش رابه جنت راه بود”

حالا می خواهم از یک رویداد واقعی که دردهلی پایتخت هندوستان برایم اتفاق افتاده بود ونشان دهنده محبت و وطندوستی یکی ازافراداین اقلیت مظلوم مان می باشد، شمهء یادآور شوم:

درسال۱۳۵۶هـ ش که در انستیتوت پولی تخنیک کابل تدریس مینمودم، با استفاده ازرخصتی یک ماهـۀ زمستانی، باهمسر و دو طفل خورد سال خود برای تفریح وسیاحت روانهء پاکستان وهندوستان گردیدیم.روزی در بازارهای دهلی برای خرید رفته بودیم،ازیک مغازه یا دوکان به مغازه یا دوکان دیگربرای دیدن اشیای مورد ضرورت خود مصروف بودیم. درآنحال یک شخص سیک به ما نزدیک شد.چون اوما را شناخته بود که افغان هستیم ،به ما گفت که از اینجا چیزی خریداری نکنید که بالای شما بسیار گران می فروشند . چون شخص موصوف هم  افغان بود، نخواست پول هموطنش برای سیکها یاهندوهای هم دین وهم مذهبش بیجا بمصرف برسد.این حس وطنداری ووطندوستی اوخیلی ها  خوش ما آمد وبا قدردانی وممنونیت زیاد با وی خدا حافظی نمودیم.

از قضاء تقریباً ده سال بعداز آن، از آسترالیا برای دیدن اقارب و دوستان خود روانهءپاکستان گردیدیم. روزی در پاکستان برای خرید بعضی از اشیای مورد ضرورت خود به بازار “کارخانو” نزدیک پشاور رفته بودیم . در آنجا درپهلوی دوکان های پاکستانی ها بعضی دوکان های هندوها وسیک های افغانی ما نیز دیده میشد.درحال مشاهدهء این دوکانها بودیم که یادم از همان برادرهموطن سیک ما،که دردهلی باما لطف ومحبت وطنداری را نموده بود،آمده ومن هم هر چه خریدم از دوکانهای همین هموطنان هندو ویا سیک خود ما بود.

در اخیررباعی ذیل را که برای وصف!!همین ظالمان وطن سروده ام   خدمت ارائه میدارم.

شاه شـجاع *ملک ما میهن فروش

کرده  بـود  بار  خـیـانـت  را بدوش

بانـد  او در فکـــر  تــــاراج   وطـــن

غافل  از روز جـزا ،در عیش ونوش

*– کرزی

والسلام

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱۴، ۹ ، ۲۰۲۴

،سدنی ،آسترالیا

تقریظ محترم مولوی عبدالحمید حدید (وردک) بر کتاب ” فریاد مهاجر ” اثر محترم پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۸  سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

تقریظ محترم مولوی عبدالحمید حدید (وردک) بر کتاب

” فریاد مهاجر ” اثر محترم پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

بسم الله الر حمن الر حیم

این مجموعهء شعری را درشبهـا ی یلـدا ی غربـت و جـلا وطنی مطا لعه کردم که چنـد شبـا نگاهی مونس مهربان ومرهم گذارحا ذق آلام ورنجهای من بود.

چه نیکو گفته اند که ״ زبا ن آئینهء انسا نست ״ آری! این مجموعه با آنکه الهـام بخش هـمه مـردمان دیندارووطندوست،خصوصاً برای جـوانا ن که آ ینده ســاز کشورشان میبا شند است، درجوانب حماسه آفرینی ،خدا پرسـتی،آزا دی خـواهی،عــدا لـتجوئی وانصا ف پسندی،استاد مهـربان، دوسـت د لـسوز، ورهـنـمـای ماهـریست که با د یـد وتحلیل بیطرفا نه،  

منصفانه و شیوهء ریا لستیک وحقیقت بینی به علاقه مندان ادب،سمت وجهت میبخشد.این مجموعه دارای شعر بی تکـلـُّف، روان وغـنی از صنا یع بد یع، عـروض وبـیـا ن بــوده ودردل چـنـگ  میزند، چنا نچه گفته اند:

حرفی که نیست ازته دل، دل نشین نیست

ازآ نچه در ضمیـر   تو باشـد سخـن بســا ز

درا ینـبـا ره حـضرت رســول اکــرم(ص) چـه زیـبــا فرموده اند:

 سخنی که ازدل برآ ید بردل نشیند،وسخنی که اززبان برآید درگوش فرونرود.

از طرف دیگرداکترحیدری دلیرا نه دراشعا رخود دشمنان دین وخائنان کشور خود را هجونموده است که دراین باره پیشوای بزرگ اسلام حضرت محمد(ص) ارشا د فرموده اند:

با شعرخود د شمن را در معرض هجو قرا ر دهید،به راستی که مؤمن با جان وما ل خود جها د میکند.سوگند به آن خدائی که جان من در دست اوست،شعر شما بسا ن تیری است که بسوی دشمن رها میگردد.

هریک ازمبا حث این ا ثـر، تـرجمان ونشا ن دهـندهء یکـنوع احسا س عمیق ودرونی شـاعـرا ست که حقا  هـما ن احـسا س پا ک، اورا بـا مـقـام ملکـوتی پیـونـد میدهـد وآ نهـمه منـاجا ت واعـتـذارازتقـصیــررا درفروغ توسل به نظر لـطف بزرگـان د یـن، وخا ندان نبوت بمقام والای مرجع حقیقی تمنّیات ناله سر کرده ا ند.

وقتی بخـش منـا جا ت ومـرا ثی را مطـا لعه میکنیم مراتب سوگ واندوه شاعر آ میخته با یکنوع ارادت خا ص، نعــت وستـا یـش پیـشــوا ی بـزرگ اســـلا م صلـّی الله عـلـیه وسلـم ودود مـان مبـا رک آ ل رسول صلوات الله علیهم اجمعین،

هرا نسان صا حب ضمیررا وجد خاص بخشیده وبه ارادت وتقوای شاعرگواهی میدهد وآنچنـا ن آرما نخیـز وتشـجیع آورا سـت که به فرمودهء فردوسی طوسی  “اگرزن بود پهلوا نی کند״.

تعمق ودقـت دربخـش״ حـما سی ومیهنی״ محبت، ودفاع ازوجب وجب سرزمین آبـا ئی را والا ترین آمال وبزرگترین مقام وقاروحیثیت شرافتمندانهءانسانی تمثیـل می نما ید وهـمـا ن نـظــرفـردوسی رازنده می سازد که گفته اند:

زبهـر بـر و بـوم و فــرزنــد   خـویــش

زن و کودک و خورد وپیوند  خویش

ســرا ســر، اگــر تن بکـشـتـن  دهـیـم

ازان بـه که مـیهـن بـه دشمن دهـیـم

زما نی به قسمت غـزل این مجمـوعه میـرسیـم ازهرجمله اش به اصطلاح عامیانه آماج بوی جگرسوخته می آید.خوا نندهء این قسمت فکـرمیکـنـد که شـاعـر آماج خدنگ نا زگـشـتـه وچـنـا ن بـیـتـا با نه تشـنـهء وصال است که سخن با ماه گفته ومعشوقش را درخوا ب می بیـنـد، ازاآن ســـوزوگـدازوازاآن کـشــش،حلاوت و جـذبه ئیکه درگـفتا رشاعـرموجـوداسـت استنباط میگردد که آنهمه ناله وفغان ازآ ستانه عشق مجازی ودروغین برنخواسته بلکه نما یانگرسوزدرونی شاعر اسـت که محـبـوب خـودرا درمــا ورای طبیعت جستجومیکند ومصداق هـمان درد شاعـرعرب است که میگوید:

صَارَعِندٌ الـنـّا ِس اِنّی عَا ِشقٌ

لِیک لا َیَدری ا َحَدُعِشقِی لِمَن

بـه هـمـه ثـا بـت گـشتـه کـه  مــن عـا شـقـم

ولی هیچکس نمیداندعشق من برای کیست

مختصراینکه هـریک ازبخشهـا ی ا ین مجـموعه درحیطهء خویش بیدارکننده احساسات پاک وآرمانخیزبه هموطنان عزیزما ست که حس تقوا،وطندوستی وتوکل را درنهادآنها بیداروتقویه مینما ید.

مـن درحا لـیکه صحت وجـود وفـرا غـت ا یـام استاد بزرگوار را ازخدای توانا استـدعـا دا رم، ادا مـه همچو خدمات ارزنده را ازجناب ایشان و همگامی وهم آهـنگی شعـرا و قـلم بدستا ن منطقـه را درا ین راه با تطبیـق وا صلاح اجـتـما عی جـوا نا ن مسلما ن ملـت غـیورافغـا ن تمنا داشـته ودرلا بلای ستایش این مجموعۀ مختصر ولی نهـا یت مفیـد وبا ارزش پیشنهاد خودرا با ارایهء گفتار نا رسای خـود خدمت استـا د گـرا نقدردا کـتـرحـیـدری الـتـجاءً تقدیم مینمایم:

شعر بزان پشتو میباشد.

پورته کـره قـلـم چی په غـوغــا کـری  تول جهان

تولـوته رسـوا کـری ، غــلا مـا ن  ا و  خـا ئـنـا ن

هرسری راویش کری که سپین ژیروی که زوان

تـول په تـرپلـو را ولی مسـتا ن وی که شــیخــان

لـیـکه هـمـیـش لـیـکه قـلـمــدا ره نـنگـیــالـی ئی

پوه شـه په دی پوه شـه مجــا هـد ا و میـرنی ئی

وآخر دعوا نا ان الحمد لله رب العلمین.

وا لسلا م علی من اتبع ا لهُدی

عبدالحمید حدید وردک

خطیب مسجـد حضرت عثما ن(رض)

شب۶جولای۲٠٠۶

 سد نی ـ آسترالیا

تقریظ محترم محمد آصف نهان بر کتاب ” فریاد مهاجر ” اثر محترم پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

تقریظ محترم محمد آصف نهان بر کتاب ” فریاد مهاجر “

اثر محترم پوهنوال داکتر اسدالله حیدری ادامه نوشته…