۲۴ ساعت

آن در زن خورشید ها  . . .

تاریخ نشر : شنبه ۶  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آن در زن خورشید ها  . . .

این کیست از پشت افق ، خورشید را در می ‌زند

 فریاد  فردا  آورش  ، تا  کهکشان  سر می ‌زند

 این کیست در دلضربه ها،‌ خونِ  ستاره می ‌دمد

 با   بیکران    آویخته ،  در آسمان  پر  می ‌زند

بر مرگ مستان مویه‌گر، فریاد می‌کارد به خاک

 بر تاکسارِ بی ‌ثمر، صد خوشه  محشر می ‌زند

 آغاز را می ‌گسترد ،  پایان  به  پایان  می ‌دهد

 بر دفترِ خوابِ کهن  ،  صد   مُهرِ آخر  می ‌زند

 شورد پر پرواز را ، در  چشمه‌  ساران عروج

 بر فرقِ  فریادِ کهن ، از   مهر  نو  فر  می ‌زند

 آن در زنِ خورشید‌ها ، آن روح بیدارِ تو است

 ازعشق سر بر می‌کشد، اندیشه بر سر می ‌زند

 بیداریت بر سر بمان ، دل را  چراغستان  بکن

 بگشای در بر روی خود ، آینده  بر در می ‌زند

 اسب زمین را زین بزن، بر آسمان قمچین بزن

 رفتن به راهت رام کن، شهرِ سحر، سر می‌ زند

 دریا به دریا کن  گره ،  صحرا  به  صحرا آشنا

 آن عشق آتش زاده نو ، در سینه سنگر می‌ زند

 با اوج  ها  در آشتی ،  خورشید می‌ روید ز دل

 از کشتزارانِ  تو  سر ،  گل‌  های  اختر می ‌زند

 در قحطیِ  پرواز‌ها  ،  در  تو  عقابی  می‌  دمد

 این شب – زمین را می‌جهد، ازصبح شهپر می‌ زند

فاروق فارانی

 دسمبر ۲۰۲۳

نظمِ دوزخ

تاریخ نشر : جمعه ۵  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

غزه در زیر پاهای فاشیسم سفید در پشت نقاب های « دموکراسی »،

صهیونیسم و … نابود می شود…. اما آیا  جهان  پایان  یافته است ؟

نه، کودک فلسطینی و کودکان  همه  سرزمین  های غارت شده هنوز

زنده اند و عدالت ققنوسی است که می سوزد

و اما با مرگ نمی سازد…

***********

نظم دوزخ

 این شکستِ بیکران، دریک کران خواهد شکست

 جاودانی ‌یی گسستن  ،  جاودان   خواهد  شکست

 در  تنِ   امید  ها  ،  خونِ     نوی   خواهد  دوید

 این تبِ  تسلیم  در  رگهای  جان  خواهد  شکست

 آنهمه    زنجیره   ‌ های     درد   های   بی سحر

 کهکشان هم گرشود، چون کهکشان  خواهد شکست

 عشق با پاهای عریان در گذر از  صخره  هاست

 زخمِ  پاهایش زمین  را با  زمان  خواهد شکست

 گم   شوید   ای   مردگانِ   مرده ‌ خویِ  مرده‌ بو

 آن‌چه نشکستید اکنون، عشقِ مان خواهد شکست

مرگ  در حلقوم  هستی  سرمه‌ی   تسلیم   ریخت

 این سکوتِ  مردگان  را زندگان   خواهد شکست

 چشمه ها!   با  رود ها   پیوند  تان   پیچنده   باد

 از دمِ  عصیانِ  تان ، کوهِ گران  خواهد شکست

 نسلِ ازنور و زلال وعشق وخشم و درد وسنگ

نظمِ  دوزخ  در زمین  و آسمان  خواهد  شکست

روی  گورِ ما  شقایق  با  فلق   در  رقصِ  عشق

 ظلم و ظلمت از کران تا  بیکران خواهد شکست

فاروق فارانی

سپتامبر ۲۰۲۳

از تو ترا دزدیده اند . . .

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

از تو ترا دزدیده اند … 

 زین خشکسالِ عشق ها، گل‌زارِ دل را وارهان

 وین دشت را از تشنگی، با روحِ  دریا وارهان

 بر شهر خاکستر بکش، طوفان توفان خوی را

عصیان   رام ، آرام را ، از صبرِ  خنثأ وارهان

 از خونِ داغِ زندگی ، جاری بکن  در عشق ها

 شب‌گونگی زآن دور کن، چون صبح رسوا وارهان

آن بانگ را در گوش کن، آهسته  می گردد خموش

 بیداریِ  بر دار  را ،  بر دار  ،   بالا   وارهان

این باد  های  گنگ را ، از نو  زبان  آموز  شو

 بگذار واژه  بر لب اش ، از خامشی ها وارهان

 دیگرعروج و اوج نیست،آهنگ وشور وموج نیست

 بندد  پرِ پرواز  ها    بال  و  پرِ     وا وارهان

از تو ترا دزدیده اند، ای خالی از  هر خویشتن

 از دستبردِ عصرِ شوم، آن گنج  رویأ وارهان

تصویر  ها  تاراج  شد  ،  تعبیر  ها  آماج شد

 معنا ز معنا  شد  تهی ،  معنایِ  معنا  وارهان

از پنجه بر دیوار  ها‌ ، جاری  بکن صد پنجره

 از چنگِ  امروزِ  سیه ، حلقوم  فردا  وارهان

فاروق فارانی

 دسمبر ۲۰۲۳

خوشهِ پرواز . . .

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خوشه پرواز ….

 مگر سنگی سخن گوید، سکوت سینه سنگین است

 بکش ای درد  فریادی  ، دهن بسته ز تمکین است

 تهی  تصویری  و بیگانه    جوی   نقش   رنگینی

 که این  گمگشتگی  از خویشتن ، آیینه آیین است

 نفس های شریف عشق ذ گر از سینه ات  گم  شد

 به پا ایستاده ای، روحت ، ولی تسلیم تدفین است

 سواران قطب  گم کرده ، غریق  صبح  کاذب اند

 اگرچه راه روشن  است  و اسبان  فلق زین است

برو از  دام  این   منظومهِ    تکرار  بیرون   شو

 فراتر در  مسیرت  خوشه ی پرواز  پروین است

 به اسب مست  فردا  ، شیهه پر مژده اش دل بند

 چه می جویی زتاریخی که آلوده به سرگین است

 بهاری را که می خواهی، سرت را کشتزارش کن

 ره رفتن  به  گلزاران  فردا  ها  فقط   این  است

 بیا   از  راه    بیداری ،  ز کوتل   های   اندیشه

قدم  در جاده ی  بگذار ،  کز  آینده   آذین   است

صدای  را که  در پشت  روانت  است   باور کن

 جهانی درتو درجنگ است، درخونت فلسطین است

فاروق فارانی

 جنوری ۲۰۲۴

این نفس ها از نفس افتاده . . . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۲  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این نفس ها از نفس افتاده….

 مشت بردرزن که خوابستان پریشان ‌ترشود 

صبحِ  بیداری  شود بیدار ،  با آن  سر شود

 یا که دل  در سینه و اندیشه  در سر بشکفد

 یا ز پژواکش دو گوشِ خوابمرگان کر شود

 مشت بر در زن که دربِ خامُشی‌ ها بشکند

 تا  دهانِ   تشنه‌ی   فریاد  ،   گویا‌تر  شود

 مشت  هم بر سینه‌ی  این آسمانِ  مرده زن

 تا ز خونِ  عشق نظمش زندگی ‌پرور شود

 مشت برخود زن که بیداری درونت خفته است

 تا که خوابِ  صبر در تو با سحر آخر شود

 مشت  بر بی  قلبیِ  دیواره‌ی  دوران  بزن

تا  فرو   ریزد   دژِ  در بندِ  دنیا ،  در شود

 این نفس‌ها از نفس افتاده، طوفان دَربکش

 صورِشورِعشق انگیزان! که تا محشرشود

 در خطوطِ پیچ ‌پیچِ دستِ  خود از نو نویس

 سرنوشتی را که با خورشید ها همسر شود

 ای تو،ای ققنوس، ازخاکسترِ خود شاد باش

تا  مبادا  رنگ ‌ها  بهرِ  تو  زهرِ  زر  شود

قلبِ خود آموزتا هر ضربه اش گردد چراغ

تا به  سوی آسمان ، باران شده ، اختر شود

جان،جان! از خامشی پرهیزکن ای مرغِ عشق

تا  صدایت  بال  رویاند ، سرودت  پر شود

فاروق فارانی

جنوری ۲۰۲۴

بگشای در . . .

تاریخ نشر : دوشنبه ۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بگشای در…

” بگشای لب ” ناگفته‌ ها، نا  گفته  پنهان می ‌شود

 ” بگشای در”، این زندگی دربسته زندان می ‌شود 

” بنمای رخ”،  بر روی تو سربین  نقابی بسته اند

 آن  چهره‌ی  گمگشته‌ ات،  آیا  نمایان   می ‌شود؟

در رنگ‌ ها لولیدن است ،  بازار  در  بلعیدن است

” من”‌ها همه “بیگانه”* شد، “بیگانه” انسان می ‌شود؟

 بگشای در بر صبحگاه ،  بیرون شو از دیروزگاه

 در پوستینِ  مردگان  ، کی عشق‌ ها جان می ‌شود

 جنگِ غروب است و طلوع، جنگِ غرور است و خضوع

وقتی  سپر تسلیم  شد ، شمشیر ،  بران می‌شود؟

 چاهی  به ما  بخشیده اند ، آفاق  را  دزدیده  اند

 خوابی که رویأ را  ربود ، آیا  پریشان  می‌شود؟

 در امتدادِ  خویشتن ، بیگانه   با  خود  می‌ روی

 تا خود به پایان می‌رسی، مقصد گریزان می‌شود

 سر را رها از دود کن ، صبر از دلت مردود کن

از هر چراغی نور  جو ، راهِ  تو تابان  می‌ شود

 این راهِ پیچان راهِ تُست، راهی به شهرِ عشق ها

 از راهِ صاف  شان حذر ، آن ره  بیابان می‌ شود

فاروق فارانی

جنوری ۲۰۲۴

* اشاره به « بیگانه » اثر آلبرکامو نویسنده فرانسوی است.

اما غلبه نیولیبرالیسم، کتله بزرگی از انسان ها را در عرصه های گسترده زندگی اجتماعی و سیاسی به پوچیسم بد تر از نوع «بیگانه»، سوق می‌دهد.

بشارت سوزان . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۳۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بشارت سوزان . . .

 کمان بکش  که زمان از  کمان نمی ‌داند

 نه از کمانکش  و از   تیردان  نمی ‌داند

 دگر کتیبه‌ ی   اختر   نشان   مرمرِ  ماه

 ز شبروان  و ز شب عاصیان  نمی ‌داند

 چه شد که زلزله‌ی عشق وشورو بیداری

 سراغِ    مملکتِ     مردگان   نمی ‌داند

بزن به  ماه به مشت و به آفتاب انگشت

 که  کور  گشته  و از ره نشان نمی ‌داند

به  منجلاب   مجو  اخترانِ  گمشده   را

 اگر که چشم  تو از کهکشان   نمی ‌داند

 در آستانه‌ی مشرق، غروب  می ‌خواند

 که   ا ز  کمین  طلوع  نهان  نمی داند

 خطوطِ درهمِ دستانِ نسلِ فردا چیست ؟

 کی از  بشارت  سوزان  آن  نمی‌ داند؟

 قسم به  جاده و بر کوره‌ راه‌ ها که راه

 رسیدنیست  ولی این  جهان   نمی‌ داند

 بمان به چله‌ی آن دل، به آفتاب فرست

 که آفتاب  هم از عشق  مان  نمی‌ داند

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

نه زخم شعله زد…

تاریخ نشر :جمعه ۲۹  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۹ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نه زخم شعله زد…

بلوغِ   گمشده  بر فصل  و نسل‌ ها  نرسید

 فرود ها  رهِ   فردا   زد   و   فرا   نرسید

 گشوده گشت درِ باغِ  سرخ و  سبزِ فریب

« مرو به دامگه! »، ازهیچ سو صدا  نرسید

لَلوی  خواب  به گوشِ  زمانه ها خواندند

صدای  خُرخُر ما  هم به گوش  ما نرسید

 به‌ روشنی سفری کرده، لیک درچشمش

 ز آفتاب  به   جز  برقِ   از  طلا   نرسید

 صدای درد حزین  وصلای عشق خموش

نه زخم شعله زد و عطری از  دوا نرسید

 از آن به  حادثه ، کشتیِ ما فرو شد ، که

خدا   رسید   ولی   دستِ   نا  خدا  نرسید

 دگر بس است، که بس کرده ایم راه سفر

کجا سفر  ز  کجا  تا به  نا کجا نرسید؟!!

در  آستانه‌ی   مقصود   بی   رسیدنِ  ما

عجب که عشق  رسید و ولی  خدا نرسید

 مگر سحر  ز همین شرق  پر فلق برسد

جز از غروب از آن غربِ  اژدها  نرسید

فاروق فارانی

مارچ ۲۰۲۴

ذهنِ آفتاب

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۷  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۷ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

ذهن آفتاب . . . 

 سر بمان بر بالشِ  خورشید و  دل آرام کن

عشقِ  نا‌آرام را  در سینه ‌ی  خود  رام کن

 هرچه  می ‌بینی  فلق ‌ها با  سرِ ببرید ه اند

 خوشه‌ی خُرشیدِ نو از کهکشان‌ها  وام کن

 دل کبابِ درد، بگذارش که دودش  سرکشد

 از شرابِ  خونِ خود ، آتش میانِ  جام کن

 استواری  نامِ صبرِ کوهسارِ مرده   نیست

 موج را این نام بخش و کوه را دشنام کن

 پنجه هایت حلقه گشته  بر گلوی خویشتن

 دشمن خندان خود را، پنجه ها بر کام کن

 در شبیخونی که راهت سوی آن در انتهاست

 دل به جای سر گذار و سر به جای گام کن

 از  ضمیرِ  مومیایی  رو به    ذهنِ آفتاب

راهِ  نیلِ عشق  دور از سایه‌ی   اهرام کن

 می ‌تند  تا عنکبوتِ  تیره‌ی   تاریخ    تار

 چون مگس در آن مرو، خود را رها از دام کن

 صبح می دزدند و دیروزی برایت می‌دهند

 کامِ شان را تلخ و کامِ شومِ شان ناکام کن

فاروق فارانی

مارچ ۲۰۲۴

 می‌ شود هربار، آری می‌شود. . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 می‌ شود هربار، آری می‌شود. . .

 می‌ شود یک ‌روز، درشب‌ ها چراغی سرزند

 می‌ شود دستانِ عاشق ، خفتگان را در زند؟

 می‌ شود همراهِ  سیمرغانِ   مستِ  قصه‌ ها

 آسمان پرواز را  در خاطر   آرد ،   پر زند؟

 می ‌شود بر سنگ ‌فرشِ عشق، هستی پا نهد

 با صدای  گام ، زخمِ  مرگ   را  نشتر زند؟

 از شکوهِ  درد  ها  چیند   گلِ    خُرشید  را

بر  سرِ  واماندگی   بطلانِ   سر تا سر  زند؟

در  بگیرد آتشِ  اندیشه‌  ها   در  سر   ز  نو

 یا که دل عصیان کند در سینه‌ی  دلبر زند؟

 می‌ شود این، می‌شود هربار  ، آری می‌ شود

 گر که بگذاری هوای تازه ات   در سر زند

 گر بدانی  آنچه  را  دادند  زهرِ گژدم  است

زیر  نامِ   شهد   بر  حلقوم    تو  خنجر زند

گربدانی پشت این آهو رخان خفته ست گرگ

 گر  بدانی  حرف   آخر  را    خدای  زر زند

نو شدن را چون بهاران، سبز کن در سینه ات

جاودان  است آن بهاری ریشه  از باور  زند

 مرگ را  بگذار  تا  بر  گور ها  شادی  کند

عشق و هستی همچو آتش سر ز  خاکستر زند

 رقص هستی می دمد تا عمق خاک و کهکشان

 گر که بیداری صلای  صور  را محشر زند

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

راه پیدا کن . . .

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

راه پیدا کن . . .

 دستِ  می‌ روید  ز تو ، تا د ر گشاید روی تو؟

 چشمِ   در تو  می ‌شگوفد  تا  ببیند  سوی تو؟

 گوش کن ازگردشِ خونی که درتو جاری است

 قصه‌ های  دردِ  بی‌   پرسانِ   از   آموی   تو

 ای فَلَج، روحت فَلَج، ای عشق و آئین ات فَلَج

زندگی  را   زنده کن  ، تا سر کشد  آهوی  تو

 عطرِ  فردا   را ز آوازت   بیفشان   تا  طلوع

 عشق  را تا بشنود  گوشِ  جهان  از بوی تو

 این همه   بحرِ سرابِ  تشنگی  زا  از تو  زاد

 وارهان پس تشنه زاران از خروشِ جوی تو

 این که تاریک است و تاریکی به قلب و سر نشست

آفتاب از  سینه رفته  ،  روشنی  از  خوی تو

 چیزی می آید به  دستت ، گرچه نا پیدا ترین

 جستجویش کن، درون هر تگ و هر پوی تو

 هر سلول ات گشنه ی نور است  از تحریم شب

 چک بزن سیب سحر را، تا  شود نیروی تو

 خالی از خویشی و در بیگانگی  جویی پناه

 راه پیدا کن که یابی خویش را در«تو»ی تو

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

تا تو می آیی . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این هم نیمرخ دیگری از عشق …

تا تو می آیی…

 تا تو می ‌آیی  منِ   گمگشته   پیدا  می ‌شوم

 با تووبا خویشِ خود یکجای، یکجا می‌شوم

 تا تو می‌ آیی  جهان  از نو  سلامم  می‌ کند

 با جهان و با  تو و با خویش, تنها می‌شوم

 لوحه ‌سنگِ ، گم‌  زبانِ قرنِ   نا‌مکشوفه ام

 تا تو می‌ خوانی به نامم، باز خوانا می‌شوم

 بوسه‌ ات در من طلوعی تا ازل‌ ها می‌ دمد

 از ن گاهت  تا ابد  خُرشید- معنا م ی ‌شوم

تا تو  می‌ آیی  ، بهارِ  رفته‌ام   در  می‌ زند

 در حضورت با نسیم و نور فردا  می‌ شوم

 آن عطش‌صحراترین، باران‌ فراموشم که تو

 می‌رسی تا ، در قدم‌ های  تو دریا می ‌شوم

 روزن سوی جهانی  ، عطرِ  رنگی و طنین

 ای زن ازچشمت جهان رادیده ، بینا می‌ شوم

فاروق فارانی

 فبروری ۲۰۲۴

مژده پر . . .

تاریخ نشر : شنبه ۲۳   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مژده پر . . . 

 بر  قله‌  های   منتظر   ،  آیا   عقابی   می ‌پرد؟

 یک جرقه‌ یی یک  اختری،  از آفتابی  می‌ پرد؟

در سطر سطر  زندگی ، افسانه  ها دل‌  مرده اند

 اندیشه‌ ی  آتش  ‌پری ،  از  دلکتابی   می‌ پرد؟

 درخاک وخاکسترنشست آن دره‌ی رنگینِ عشق

آیا    پلنگِ   عاشقی    بر   ماهتابی    می ‌پرد؟

 * ابرعطش باران شده ، ازقطره ها بیگانه است

 یک چشمه سوی آسمان از این سرابی می ‌پرد؟

 شب‌ خویی و در آسمان در جستجوی  چیستی؟

 از شهوتِ شب‌ جویی ات ، آیا شهابی می ‌پرد؟

 بیگانه با دل با سر ات ، بیگانه‌تر  با چهره ات

 اشکی، نگاهی‌، واژه یی، پشتِ نقابی می‌ پرد؟

 پرمی‌زند، یک مژده – پر، با رقص خود درآسمان

 یعنی  ز تخمِ  آفتاب   از   نو  عقابی  می‌ پرد

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

 *  معروف است که در شب های صاف مهتابی ، پلنگ ها بر قله های بلند می روند و بعد از نظاره ماه، با پرش بسوی ماه ، در عمق دره ها سقوط می کنند.

در توجیه شاعرانه، پلنگ ها با عشق پیوستن به ماه و با پرش به سوی آن، خود را فدا می کنند.

چشم افق بینی بیار . . .

تاریخ نشر : جمعه ۲۲   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

چشم افق بینی بیار . . .

 آن گریه های بی  ثمر ، یک نعره  دریایی نشد

آن ناله فریادی نشد، یک  شمه   غوغایی نشد

 آن گفتگوی  مور ها   ماند  و  زبان  مرچگان

از آن ‌چه می گفتیم آن  ، آوای  از  مایی  نشد

 قاموس هستی طعمه ی، موشان صحرایی شده

 پیدا در آن چه مانده است، نامی ز فردایی نشد

 مجنون جنون خویش را یک سکه  بازار کرد

لیلا  ز  محمل  شد  فرو،  لیلایی ،  لیلایی نشد

 جر پنجر این راه ها ، گمگشته ی گم  راه  شد

 رهرو  ز ره  بیگانه  شد ، ره آشنا پا یی  نشد

 تکفیر شد پرواز تا ، در سفر  تکوین* سقوط

بالی سحر پوشی نرست،  پرواز  پر وایی نشد

 چشم  افق بینی بیار ، این  پیش پا دیدن بمان

 پیدای   نا  پیدا  رسد ، هر  چند   پیدایی  نشد

 برخاک ها افتاده ای ، چشمت  به زرآلوده اند

 دراین سکونِ بی‌صدا ، جز صفر  پیمایی نشد

 از نورِقلبِ خویشتن، جاری  بکن دشامِ شوم

مهتاب مصنوعیِ شان، یک شمعِ شب‌هایی نشد

 این خانه را دیوان گرفت ، دیوانه را زندان گرفت

 تا روح   آزادی  دمد   ،  پیدا  پریسایی  نشد

 خورشید با حلقومِ خود، گوید دگر باور مکن:

در ذهنِ  فردا   باوری   روییده  رویأیی نشد

فاروق فارانی

مارچ ۲۰۲۴

* اشاره به کتاب سفر تکوین تورات عهد عتیق (سفر بر وزن صفر)

درد را آتش کن . . .

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

درد را آتش کن . . .

 راست می گویی که بیزاری  ز درد؟

 زخم های سینه  می خاری  ز درد؟

یا که می گویی  جهان گندیده  است

 پس چرا خاموش و بیماری ز درد؟

گر که  بیداری  به  دارت  ره   نبرد

صرف   بیداری  و  بیداری   ز درد

 حلقه شد حلقوم تو از  چنگ مرگ

 ناله  ها در دل  فقط  کاری  ز درد

 درد می  آرد  ترا  تا  ناله   صرف

بعد آن  چون لاشه بر داری  ز درد

 درد  درمان  دارد و دارو  و دست

 تا که  بیداری تو  بر داری   ز درد

 گر که  بیداری  ترا  در  سر  شود

 می توانی  دل  برون   آری ز درد

درد  را  آتش  کن  و  طوفان  بکن

 تا جهانت  را  کنی  عاری  ز درد

 بس که  دیدی سوختن ، نه ساختن

دود  را   آیینه   پنداری    ز   درد

انتظارت، خورده گشتن،گشته است

 لقمه لقمه خویش را خواری ز درد

 کوه   یخ   هستی ،  بشو  آتشفشان

 تا شوی  مستانه  تر جاری  ز درد

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

سرودِ تیشه ها . . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۹  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سرود تیشه ها…

یک صدا بالا بکن، از بی صدایی خسته ایم

 وز صدا های که دارد،  بی ندایی خسته ایم

 از همه تاریخ  نویسان ، گله ی دیروز خود

 از  فراموشان   فردای   رهایی   خسته ایم

از تحمل ، صبر و از  افتادن  و  گمگشتگی

 زین  همه  بیگانگی  و ناکجایی   خسته ایم

ازافق های که خورشیدش دهد تن برغروب

 از سپهر خالی  و از  بی همایی  خسته ایم

 از هبوط  قلب ها ،  اندیشه  ها  و  از همه

 عشق های را که مرده از جدایی خسته ایم

 پرچم  تسلیم تا  لشکر به  دشمن هدیه  کرد

 بود در دست  خدا یا  بی خدایی   خسته ایم

 تا جنون  لیلا دهد ،  صحرا و ما در انتظار

تا  سرود  تیشه  های  ره گشایی   خسته ایم

فاروق فارانی

۱۸ اپریل ۲۰۲۴

جهانِ نو . . .

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

جهان نو . . .

تخم  پرواز  دگر  در  آسمان   پاشان  کنیم

 آسمان  را با پر پرواز ،  گل  افشان  کنیم

عشق  را  از آسمان  آریم   بر روی زمین

 در میان ل حظه های  زندگی مهمان  کنیم

 یار می آید دلش خالی  ز عشق سینه سوز

 یک دل عاشق میان  سینه اش پنهان کنیم

 عمر ها در می زند دل ، در حریم سینه ها

 در به روی او گشوده ، قصه اش پرسان کنیم

 با تو ای خورشید در منظومه ات  زندانی ایم

 در  کران  بیکرانی  خانه  در  کیهان کنیم

 پای در زنجیرم  و تو سربه  زنجیری بیا

هردو باید خود، رها از  کنده وزندان کنیم

 بگذر از میراث موهومی که از فردا تهی ست

 یک جهانی نو بدست، خویشتن بنیان کنیم

فاروق فارانی

 اپریل ۲۰۲۴

دلچراغی مگر از روغن اندیشه دمد

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۷  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دلچراغی مگر از روغن اندیشه دمد

از فلق تا به  شفق  روز پر از  بیم  شب است

 با شروع شب ما ، بیم شب  از نیم شب است

 چشم خورشید ومه واختر وهرشمع وشهاب

 بسته و خسته و دلبسته به تکریم  شب است

زندگی  بی   نفس   و دل  به   غروب  افتاده

 رقص اندیشه فرو مانده  ز تعقیم  شب است

 بکش  از  چاه  کلید   سحر*  و   در  بگشا

شب  عشاق  نباشد  شب   دژخیم  شب است

 دلچراغی  مگر   از  روغن   اندیشه    دمد

 این چراغان همگی  پرچم  تسلیم  شب است

صبح و عشق و سخن و شعر و  صدا و فردا

 مهر ممنوع به لبش خورده ز تحریم شب است

 آن‌ چه  از   دفتر    شاریده ی  تاریخ  رسد

 پشت هم سلسله ی صفحه ی تقویم شب است

 با همه! شعله ی یک پلته ی گوگرد، جسور

مژده  سرخ  نگون  کردن  دیهیم  شب است

فاروق فارانی

می ۲۰۲۴

 *  اشاره دور به مصرع « یارب تو کلید صبح در چاه انداز » که در آهنگ «آهسته برو» و در آهنگ های دیگر خوانده شده است.

مشرقِ عشق …

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مشرق عشق …

 از جنونِ خود به گوش خسته ی صحرا  بگو

موج   را  یادش  بده ، از شورشِ  دریا  بگو

 ماهی ی بی جوره ی گرداب های عشق باش

بوسه  هایت  را به  چهر ماه  بی  همتا  بگو

 تا سوارانی  رسد  از   مشرقِ   عشق   دگر

 امتداد  راه  را  در   گوش   نقش    پا  بگو

 مانده درتابوت «من»، درگورهستی خفته ای

 مرده ی درمانده ی‌ در«من»، بیا از«ما» بگو

 گوش امروزان زدیروزان همه پر گشته است

داستان ات  را بگوش  تشنه ی   فردا  بگو

 وقتی می خواهی زمین ات، آسمان گردد زمهر

بال و پر وا کرده با  پرواز ، بی  پروا  بگو

 گرتو آن گنگی*  که خواب عشق درچشمان اوست

 از جهان  کر گذر  ،  در  گوش   خود  تنها  بگو

فاروق فارانی

 جون ۲۰۲۴

 *مولانا: من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش.

رؤیای از عقاب . . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

رؤیای از عقاب . . .

 به جنگ شب که روانی ، پس آفتاب ات کو؟

نشسته است به پرسش جهان، جواب ات کو؟

 خیال   کردی  سفر  زخم   پا    نمی دهدت؟

 خرید  عشق  کنی ، سکه ی  عذاب ات کو؟

 اگر    که    منتظر   خیل     خیل   مستانی

 برای  مستی  شان  خم  خم  شراب ات کو؟

 سراب ،  دشت سفر  را  غریق  خود کرده

ورای  این  عرق   شرم  ، جام  آب ات کو؟

 ز بس به  چهره زدی پشت هم نقاب ، نقاب

 چه مانده  است ز چهرت پس نقاب ات کو؟

 زمین به نعره وجنگ است وجنگل است به دود

 تو که طلوع  جهانی ،  پس انقلاب ات کو؟

 ببین  که  اسپ سحر شیهه  می کشد  از نو

 کجاست زین تو ، مهمیز تو رکاب ات کو؟

 وطن  که  مست  می خون  آتشین تو است

 برای  سفره  فردا   ز  دل  کباب ات  کو؟

 خفاش  فاتح  شب های بی سحر شده است

 عقاب  نیستی ، رویای   از عقاب ات کو؟

فاروق فارانی

 می ۲۰۲۴

آتش پرست …

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آتش پرست …

 به دوشش کوزه ی خورشید، مستی میرسد یا نه ؟

  که بردروازه کوبد مشتی ، دستی  میرسد یا نه ؟

 در  این   دنیای   خاکستر  روان   رفته ی  برباد

 ز نو مردی ، زنی، آتش  پرستی  می رسد یا نه؟

جهان آیینه ی  تصویر  خوار و از  شکستن خوار

 شکستن  را  مگر آخر شکستی  می رسد یا نه ؟

ره اندیشه  ها  بسته  ، ره رفتن   به گم راه است

به بن بست جهان  پیچیده ، رستی ، میرسد یا نه؟

 برای  آسمان  خویانی اینک ، خاک   در جویان

دوباره روحی در اوجی  نشستی  می رسد یا نه؟

تو در دیروز  زندانی ، نه امروزی ،  نه فردایی

 به این زنجیر زنگ آور گسستی می رسد یا نه؟

فاروق فارانی

 می ۲۰۲۴

نام ممنوع سحر…

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۰  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

نام ممنوع سحر…

 گام  ها گمراه ، در گم راه های   سرنوشت

عشق ها فرسوده شد درشعرها و درنوشت

 قصه ی یک عمر، مرگ زندگی  نامیده را

 زندگی بر گور های سنگی   مرمر نوشت

 بال و پر پرواز را بیگانه  شد ، تا  آسمان

 قصه  بی بالی   پرواز  را   با   پر نوشت

با سراب  تشنگی  آلود ره  را   غرق  کرد

خشکسار  قرن ها  را  بر زمین  تر نوشت

 * می توان اما ستم خو  شهر را  آزاد کرد

 بر کتاب  صبر  مرده  نقطه   آخر  نوشت

 در افق  ها  با دوات  رنگ   سرخ  آفتاب

 عصرصبح تازه با دیباچه ی دیگر نوشت

 جاده ها و کوره راهی ، راه های رفته را

 می توان با نقش پا، بار دگر نو تر نوشت

 می توان از بام ها با کهکشان دررقص شد

 نام ممنوع سحر، خورشید گون بردرنوشت

 رفتگان ازخود، سرشت تان چرا بیگانه شد

 با سرشت خویش باید، سرنوشت ازسر نوشت

فاروق فارانی 

 می ۲۰۲۴

سنگِ بیداری

تاریخ نشر : چهارشنبه ۶ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

سنگِ بیداری

در آستانه ی مغرب  ز شرق  نور  بخوان

و فتح گمشده ی  دور  را   ز دور  بخوان

نه در به راه و نه هم دره منتهی به گشود

ز راه سینه ی خود نقشه ی عبور بخوان

چراغ های دل و سر  شکسته  اند به راه

به نوک پنجه، سحر در شبان کور بخوان

کجاستی تو  در  این  بیکران   گم  گشتن

صدا بکش، بنما خویش و از حضور بخوان

حکایتی که جهان  گوش ا نتظارش است

ز نقب عشق و بلندای  از  شعور  بخوان

بزن به پنجره ی خواب  ، سنگ  بیداری

به گوش صبر کفن پوش، ناصبور بخوان

مثال برق  به  لوح  شبان  سحر  بنویس

مثال  رعد  ز  فردای  پر   غرور  بخوان

فاروق فارانی

جون ۲۰۲۴