۲۴ ساعت

آزادی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه ۱۳ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آزادی

کجا   روم   که   چنین   شد    نگاه  آزادی

به   کجا    رفته     غرور     سپاه    آزادی

کجا   روم  که  دلم   از  غم  تو   بیتابست

وطن   که  داری  بدل   سوز   و آه  آزادی

که کوچه های سعادت شده شقاوت و بد

چه وقت رسد  که  شود  رو  براه   آزادی

گرفته  ظلمت جهل  و شرور  و  استبداد

به هر طرف  شده   نقش   سیاه  آزادی

کسی که  ظلم و  ستم بر وطن روا دارد

شود   تباه    که    نموده     تباه    آزادی 

منم که آزاد و آزاده ام  به  شرع شریف

مرا  ببخش   که   نباشد     گناه   آزادی

مرا     امید   چنین   است   بهار    آینده

رسد  که    طیبه   باشد    گواه    آزادی

طیبه احسان حیدری

سیدنی – استرالیا

نام نیکو به جهان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  شنبه  ۱۱ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نام نیکو به جهان

عمر  کوتاه   و   امیدی  به   بقا  نیست مرا

فرصت دان که  دیگر  وقت  وفا  نیست مرا

با نگاهی  که  درین  خاک  جهان   مینگرم

جز به نیکی دیگر هیچ راه صفا نیست مرا

هر چه دیدم گذر عمر  به  زودی گذر است

هیچ جا ساکن و  باقی و   بجا  نیست مرا

کار دنیا همه در  مکر و   فریب  می چرخد

هیچ کاری به جز از روی و  ریا نیست مرا

پای  در   ره  گذار   و   عاقبت    راه   دراز

نیکی میکن که نیکی کار خطا نیست مرا

نام نیکو به جهان هدیه بکن بر همه کس

که ازین راه صواب نیک به ثنا نیست مرا

ساده زی در روی این خاک سیه چرده که تا

صاف و ساده اگر از نسل شما نیست مرا

طیبه  خورشید    زیبای   جهانتاب بتاب

نور روشن بودند گر چه جدا نیست مرا

طیبه حیدری

سیدنی – آسترالیا

خوشه های آبی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه   ۸ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۶ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

 

بانو طیبه احسان حیدری

 

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

۲۶ فبروری ۲۰۲۵ 

خوشه های آبی

 

اخیرآ شاعر بانوی فرهیخته ای به جمع همکاران قلمی ۲۴ ساعت پیوست که در اینجا خلاصه ی از زندگینامه شان را خدمت خواننده گان محترم سایت ۲۴ ساعت پیشکش می نمایم.

بانو طیبه احسان حیدری ، شاعر خوش قریحه ، نویسنده ی توانا و معلم ورزیده ای میباشد که در شهرهرات باستان و در یک خانواده ای متدین و فرهنگی دیده به جهان گشود و تحت تربیه پدر بزرگوارش حاجی عبدالشکور احسان  پرورش یافته و با ذکاوت و علاقه مندی که داشت از همان آوان کودکی به فراگیری علم و ادب روی آورد و از حضور پدر شاعرش آموخت که می بایست برای خدمت به اینده سازان سرزمینش تا میتواند بیاموزد.

آری ! باوجود همه دگرگونی های اجتماعی و اوضاع نابسان در وطن او همواره تلاش کرد و به تحصیل پرداخت تا اینکه مؤفق شد تحصیلاتش را به اتمام برساند و بعنوان معلم در جامعه جهت تربیت اولاد وطن گام بردارد ، چنانچه در مکتب صلاح الدین سلجوقی هرات شامل وظیفه مقدس معلمی گردید وبرای تربیه فرزندان سرزمینش مشتاقانه خدمت نمود.

با تغییرات سیاسی در کشور او نیز همانند هزاران هموطنش مجبور به ترک وطن گردید و در سال ۲۰۰۷ به کشور آسترالیا هجرت نمود و در حال حاضر همراه با خانواده در شهر سیدنی اقامت دارد.اما مشکلات غربت نتوانست مانع از ادامه تحصیل این بانوی گرامی شود ، چنانچه با علاقه وافر به فراگیری علم و دانش در رشته روان شناسی و مثبت اندیشی به تحصیلات خود ادامه داد.

او شاعری است توانا و نویسنده ای است پرکار و وارسته که هیچگاه از تلاش جهت فراگیری دست نکشیده .

بانو حیدری نخستین اثرش را بنام « خوشه های آبی » تحریر و بدست نشر سپرد که حاصل تجربیات و اندوخته های او در زمینه های مختلف زندگی میباشد که برای راهنمایی  نسل نوین جامعه بدون شک مثمر ثمر خواهد بود.

 

قابل یادآوری میباشد که این بانوی گرامی در جهت خدمت به هموطنانش بخصوص بانوان سرزمینش همیشه تلاش نموده و از هیچ نوع کمک و مساعدتی دریغ نورزیده .  او درجهت احقاق حقوق حقه بانوان کشورش با صدای رسا و با متانت قدم میگذارد و آرزوش صلح و آرامش در تمام جهان و بخصوص سرزمینش میباشد. ضمن آرزوی مؤفقیت روزافزون به بانو احسان حیدری گرامی اینک نمونه ای از کلام ایشان را تقدیم شما خوانندگان محترم  می نماییم.

 

کتاب خوشه های آبی

کتابی  که  ز   عشقت   پر   شرر بود

به  هر صفحه   پر از   پند و   هنر بود

صفا  و   مهر   و      هر    ناز   محبت

به هر  واژه   که    میدیدم    گهر بود

به صفحه  صفحه اش  رازی  نهفته

که گویا  عشق را یک   بال و پر بود

قلم  هر  صفحه  را   با  ناز  می دید

به  هر سطری  جهانی  مستتر بود

به رقص بزم  و در امواج  احساس

قلم  همچون  نسیمی  در گذر بود 

کتاب  خوشه  های  آبی  چون  نور

به   باغ    دل    درخت     بارور بود

چنان تابیده هر  شعری به احساس

که  هر واژه  چو‌ نوری جلوه گر بود 

فصاحت  در   کنار   خط  خطی ها

که همچون قند مصری پر شکر بود

بلاغت همچو  غنچه   در   گلستان

درخت    هر   ترانه    پر   ثمر بود

در  آن   انگیزه  و   احساس  پیوند

کتاب       زادهٔ     نسل   بشر  بود

نگارستان    این   دیوان   و   دفتر

ز  کلک  طیبه   این  یک   هنر بود