تاریخ نشر : سه شنبه ۱۶ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۶ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
گلِ نو رسته
وقتی که خواب می رسد وخسته می شوی
چیزی شبیه یک گل نو رَسته می شوی
چشمت خمار گشته و لبخند می زنی
بادام ، یا درخت پر از پسته می شوی
بیگانه با خشونت و زهدِ عبوس و جنگ
یک عارفِ مبارکِ بشکسته می شوی
آن لحظه بوسه از لب تو می شود گرفت
زیرا که یک چکاوک پر بسته می شوی
اما همینکه خواب شریفت ز سر پرید
شمشیر و تیغ کافرِ بی دسته می شوی
سید نورالحق صبا
اسن – ۲۰۱۱
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۷ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۷ مارچ ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عالمانِ جبر
در شهر ما ، نقاره زیاد و نوا کم است
دشنام تلخ ، تا که بخواهی ! دعا کم است
وقتی که میر مزرعه دارد سر شکار
جایی برای چلچله یا نیست ، یا کم است
جایی که تیغ و نیزه بکارد برادرم
ناگفته روشن است که شعر و صدا کم است
هر کس به چهرهء دگری می کند نگاه
این جا همیشه قیمت آیینه ها کم است
درکوچهء که کوچهء عشق و رفاقت است
اندیشه کرده ای که چرا نقش پا کم است ؟
واعظ نبوده ام که بگویم حیا کجاست !
قاضی نبوده ام که نویسم ، چرا کم است ؟!
حتمن درین معادله ای عالمان جبر
چیزی برای جلب رضای خدا کم است
ای سهره های خسته ازین بیشه پر کشید
منبر برای سفسطه های شما کم است
سید نورالحق صبا