غزالانِ رمیده
تاریخ نشر: دوشنبه ۲۸ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
مخمس بر شعر حضرت حافظ (رح)
با مطلع״ یارب! آن آهوی مُشکین به ختن باز رسان״
غـــزالان رمـیـــده
صلح وآرامـش میهــن توبه مـن بـازرسـا ن
آن غـزالان رمـیــده ، بـه دمـن بــازرســان
لالـه رویـان مـهــاجر به وطـن بــازرســان
یارب! آن آهوی مُشکین به ختن بـازرسـان
وان سَهی سرو روان را به چمن بازرسـان
حـا ل افـسـردهء مــارا بـه شـمیـمی بـنــواز
جـمع بـیـچـارهء مـارا بـه حـریـمـی بـنــواز
دردمـنـد یم دل مـارا، بـه نـد یـمــی بــنــواز
بـخـت پـژمـردهء مـارا ،بـه نسیـمی بـنــواز
یعنی آ ن جان زتن رفـته،به تـن باز رسـان
درد ودرمان به کاهـل چـوبـه امـرتـو رسنـد
زحمت ورنج وهم حاصل، چوبه امرتورسند
غـم وشـادی به محفـل چو بـه امـر تورسنـد
ماه و خورشید به منـزل چو به امـرتورسند
یــار مهــروی مـرا نیـزبـه مـن بــازرسـان
دل زیـا د وطـن وفصل جـوانـی خـون شــد
زیکی یـار پـریـچـهــرهء جـا نی خـون شــد
وز بـه آ تـش کـشـی قـصـرامانی خـون شـد
د یـده هـا در طلـب لعــل یـمــانی خـون شـد
یا رب! آن کوکب رخشان به یمن بازرسـان
ای کـه از بـنـد تـوهـرگـزنـیـا بـیـم نـجــا ت
ما گـدای در تـو، لطف کن ازحُسـن ذ کـات
ازلـب لعـل چـویـا قـوت، بـده قـنــدو نبـا ت
سخـن ا ینـست که ما بی تونخـواهـیم حیـات
بشنو ای پیک خبرگـیـر،سخـن بـاز رســان
بگـذرازجـرم من عـاصی ِبی صبـروقــرار
مـده ا یـن بنـدهء عـاجــز بـه حـبـیـبـت آزار
رحـم بـر حـا ل مـن بـیـکـس وبیچـارهءزار
بـرو ای طـا یرمـیـمـون هـمـا یــون آ ثــار
پیش عـنقـا سخـن اززاغ وزغـن بازرســان
حیدری گـشته به شعـرپیروحـا فظ یا رب !
انـدریـن راه ورا بـا ش تو حـا فـظ یا رب !
شعـر وی را بنما نا ب چو حـا فظ یا رب !
آن کـه بـودی وطـنـش د یـدهء حافظ یارب!
به مـرادش زغـریبی به وطـن، بـازرســان
پوهنوال داکتر اسد الله حیدری
۲۹ اکتوبر۲٠٠۶
سد نی، آسترالیا