۲۴ ساعت

قطره قطره شورِ شوقش گلشن آرا گشته است

چشمِ دل درماتمش گرچه که دریا گشته است

ناله ى پیچیده درشریان واویلاى عشق

دردِ جانسوزمحبت را مداوا گشته است

خیمه ى سوزان عصر بى همى درنینوا

شمعِ شب افروزغرب وشرق دنیاگشته است

آنکه ازفرزند وزن درراه مولا درگذشت

پیروبرناى جهان رامیر ومولا گشته است

لا اله گویان ؛ آلى الله درمصافِ کفرودین

بتگران دَور؛ دَورِ فتنه را لاگشته است

لن ترانى را درین وادى نمى بینم ولى

کوه عشق کربلا صحراى سینا گشته است

طرح رسوایى دربار ستم آلود شام

باغرورِ زینب آزاده اجرا گشته است

دارِ برپاىِ سر وسیماى سربازان دل

موجبِ بیدارى دَیرِ نصارا گشته است

در به روى بسته ى زندانیانِ دستِ شب

باکلیدِ صبح اصحابِ وفا واگشته است

تاکجا در گیرِ دیروزِشماتت مى شوى

نغمه ى فرداى عزمِ خیره ؛گیرا گشته است

بامریدانِ جهانگیرش؛گرفتن مشکل است

مُژه ى ابروى پیرِ ما صف آرا گشته است

هرکه باشمع رخ او شمه ى الفت گرفت

پرپر احساس اوبى باکِ پروا گشته است

دررگِِ اندیشه ام تزریقِ فکرش تا ابد

موجب جریان موجِ جهدِ جویا گشته است
..

دید والاى طریقتِ را به دستِ کم مگیر

سالک وادى حیرت (شخصِ دنیا گشته) است

تا به استغنا شو ى همسو فنا فى العشق شو

پایه هاى معرفت اینگونه برپاگشته است

برگه ى تأییدىِ فوق لسانسِ آبرو

زیرِ مُهر کربلاى عشق ؛ امضا گشته است

قامت اندیشه اش درگلشنِ احساسِ دل

بى محابا الگوى هر سرورعنا گشته است

پىکرش البته اما هیبتِ تصمیمِ او

باورم ناید که زیر پاى اعدا گشته است

لاله هاى پرپر دشت بلاجویان چه خوش

تا ابدزیبِ بهارستان غوغا گشته است

آنکه درمیدان غیرت تک وتنها مانده بود

یک تنه اینک روانبخشِ وطنها گشته است

آنکه درفرهنگِ اوتسلیم وذلت جا نداشت

سردبیرسرفرازعصرِ فردا گشته است

ایندِایمان را تماشاکن که خضرِ تشنه لب

تشنگانِ خسته راسردارِ سقّا گشته است

بى جوازِ سیرِ مهرش درمسیرِ زندگى

هرکه جزدنبال او گردیده بیجا گشته است

پیش چشمِ اهل بیتش دشمن آواره اش

سر بزیر وزار و خِنگ وخوار ورسوا گشته است

کاروان سالار؛ گرچه روی آسا یش ندید

کاروانش هرطرف آسوده آسا گشته است

ریزه کاریهاى رمزعاشقى از برکتش

آنچه در تاریخ ناپیدا ست پیدا گشته است

…
نورالله وثوق

١٣٩٨/۶/١٨